Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 20 czerwca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) — Zjednoczone Królestwo) — Her Majesty's Commissioners of Revenue and Customs przeciwko Paulowi Neweyowi, działającemu pod nazwą handlową Ocean Finance(Sprawa C-653/11) 1
(Odesłanie prejudycjalne — Szósta dyrektywa VAT — Artykuł 2 pkt 1 i art. 6 ust. 1 — Pojęcie świadczenia usług — Świadczenie usług reklamowych i usług pośrednictwa kredytowego — Zwolnienia — Istota gospodarcza i handlowa transakcji — Praktyki stanowiące nadużycie — Transakcje mające na celu wyłącznie uzyskanie korzyści podatkowych)
(2013/C 225/31)
(Dz.U.UE C z dnia 3 sierpnia 2013 r.)
Język postępowania: angielski
Sąd odsyłający
Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber)
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Her Majesty’s Commissioners of Revenue and Customs
Strona pozwana: Paul Newey, działający pod nazwą handlową Ocean Finance
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) — Wykładnia art. 9 ust. 2 lit. e) i art. 13 część B lit. d) dyrektywy 77/388/EWG: szóstej dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, s. 1) — Zwolnienie usług pośrednictwa kredytowego — Działalność związana z pośrednictwem kredytowym skierowana do Zjednoczonego Królestwa prowadzona przez spółkę z siedzibą na wyspie Jersey korzystającą z usług osoby z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie — Przypisanie działalności spółce z siedzibą na wyspie Jersey lub osobie z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie
Sentencja
Warunki umowne, jakkolwiek stanowią one czynnik, który należy brać pod uwagę, nie są decydujące do celów ustalenia, kto jest usługodawcą i usługobiorcą w transakcji "świadczenia usług" w rozumieniu art. 2 pkt 1 i art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych — wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej przez dyrektywę Rady 2000/65/WE z dnia 17 października 2000 r. Można je w szczególności pominąć, jeżeli okaże się, że nie odzwierciedlają one rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i handlowych, lecz stanowią całkowicie sztuczną konstrukcję oderwaną od rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, stworzoną wyłącznie w celu uzyskania korzyści podatkowych. Zadanie dokonania takiej oceny spoczywa na sądzie krajowym.