Sprawa C-43/10: Nomarchiaki Aftodioikisi Aitoloakarnanias i inni v. Ypourgos Perivallontos i inni (orzeczenie wstępne).

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 11 września 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Symvoulio tis Epikrateias - Grecja) - Nomarchiaki Aftodioikisi Aitoloakarnanias i in. przeciwko Ypourgos Perivallontos i in.

(Sprawa C-43/10)⁽¹⁾

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywy 85/337/EWG, 92/43/EWG, 2000/60/WE i 2001/42/WE - Wspólnotowe działanie w dziedzinie polityki wodnej - Przekierowanie biegu rzeki - Pojęcie "terminu" dla ustanowienia planów gospodarowania wodami dla obszarów dorzeczy)

(2012/C 355/03)

Język postępowania: grecki

(Dz.U.UE C z dnia 17 listopada 2012 r.)

Sąd krajowy

Symvoulio tis Epikrateias

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Nomarchiaki Aftodioikisi Aitoloakarnanias, Dimos Agriniou, Dimos Oiniádon, Emporiko kai Viomichaniko Epimelitirio Aitoloakarnanias, Enosi Agrotikon Synetairismon Agriniou, Aitoliki Etaireia Prostasias Topiou kai Perivallontos, Elliniki Ornithologiki Etaireia, Elliniki Etaireia gia tin prostasia tou Perivallontos kai tis Politistikis Klironomias, Dimos Mesologiou, Dimos Aitolikou, Dimos Inachou, Topiki Enosi Dimon kai Koinotiton Nomou Aitoloakarnanias, Pagkosmio Tameio gia ti Fysi WWF Ellas

Strona pozwana: Ypourgos Perivallontos, Chorotaxias kai Dimosion ergon, Ypourgos Esoterikon, Dimosias Dioikisis kai Apokentrosis, Ypourgos Oikonomias kai Oikonomikon, Ypourgos Anaptyxis, Antagonistikotitas kai Naftilias, Ypourgos Agrotikis Anaptyxis kai Trofimon, Ypourgos Politismou

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Symvoulio tis Epikrateias - Wykładnia dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327, s. 1) - Roboty mające na celu przekierowanie biegu rzeki - Pojęcie terminu dla ustanowienia planów gospodarowania wodami dla obszarów dorzeczy w rozumieniu art. 13 ust. 6 dyrektywy

Sentencja

1) Wykładni art. 13 ust. 6 i art. 24 ust. 1 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej należy dokonywać w ten sposób, że wyznaczają one odpowiednio dzień 22 grudnia 2009 r. jako datę upływu terminu udzielonego państwom członkowskim na opublikowanie planów gospodarowania wodami w dorzeczach i dzień 22 grudnia 2003 r. jako najpóźniejszą datę upływu terminu na transpozycję przez państwa członkowskie tej dyrektywy, w szczególności jej art. 3-6, 9, 13 i 15.

2) Wykładni dyrektywy 2000/60 należy dokonywać w ten sposób, że:

– nie stoi ona zasadniczo na przeszkodzie przepisowi krajowemu, który zezwala, przed dniem 22 grudnia 2009 r., na transfer wody z jednego dorzecza do innego lub z jednego obszaru dorzecza do innego bez uprzedniego przyjęcia przez właściwe organy krajowe planów gospodarowania wodami dla odnośnych obszarów dorzeczy;

– taki transfer nie może poważnie zagrażać osiągnięciu celów wyznaczonych przez tę dyrektywę;

– niemniej jednak wspomniany transfer w zakresie, w jakim może powodować niekorzystne dla wody skutki takie jak wymienione w art. 4 ust. 7 tej dyrektywy, może zostać zatwierdzony, przynajmniej jeśli spełnione są przesłanki, o których mowa w lit. a)-d) tego przepisu; oraz

– niemożność zaspokojenia przez zasoby wodne zawarte w docelowym dorzeczu lub obszarze dorzecza jego zapotrzebowania na wodę pitną, do produkcji energii lub do nawadniania nie stanowi warunku koniecznego, aby taki transfer wody był zgodny z tą dyrektywą, o ile spełnione są wymienione wcześniej przesłanki.

3) Zatwierdzenie przez parlament krajowy planów gospodarowania wodami w dorzeczach, takich jak plany sporne w postępowaniu przed sądem krajowym, bez przeprowadzenia procedur informowania, konsultacji i udziału społeczeństwa, nie wchodzi w zakres stosowania art. 14 dyrektywy 2000/60, a w szczególności art. 14 ust. 1.

4) Wykładni dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, zmienionej dyrektywą 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r., a w szczególności art. 1 ust. 5 tej dyrektywy, należy dokonywać w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona ustawie takiej jak ustawa 3481/2006 przyjęta przez parlament grecki w dniu 2 sierpnia 2006 r., która zatwierdziła projekt częściowego przekierowania wód rzeki taki jak projekt sporny w postępowaniu przed sądem krajowym w oparciu o ocenę oddziaływania na środowisko dla tego projektu stanowiącą podstawę decyzji administracyjnej wydanej po przeprowadzeniu postępowania zgodnego z przewidzianymi w tej dyrektywie obowiązkami poinformowania i udziału społeczeństwa, pomimo że w postępowaniu sądowym stwierdzona została nieważność tej decyzji, o ile ustawa ta stanowi szczególny akt ustawodawczy, tak iż cele tej dyrektywy mogą być osiągnięte w procesie ustawodawczym. Do sądu krajowego należy zbadanie, czy obie te przesłanki zostały spełnione.

5) Projekt częściowego przekierowania wód rzeki taki jak projekt sporny w postępowaniu przed sądem krajowym nie powinien być uznany za plan lub program wchodzący w zakres stosowania dyrektywy 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko.

6) Obszary wymienione w krajowym wykazie terenów mających znaczenie dla Wspólnoty przekazanym Komisji na podstawie art. 4 ust. 1 akapit drugi dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory i następnie ujęte w wykazie terenów mających znaczenie dla Wspólnoty przyjętym decyzją Komisji 2006/613/WE z dnia 19 lipca 2006 r. przyjmującą na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG wykaz podlegających ochronie terenów śródziemnomorskiego regionu biogeograficznego mających znaczenie dla Wspólnoty były objęte, po notyfikacji tej decyzji zainteresowanemu państwu członkowskiemu, zakresem ochrony przewidzianym w tej dyrektywie, jeszcze zanim wspomniana decyzja została opublikowana. W szczególności, po takiej notyfikacji, zainteresowane państwo członkowskie było również zobowiązane podjąć środki ochronne przewidziane w art. 6 ust. 2-4 tej dyrektywy.

7) Wykładni dyrektywy 92/43, a w szczególności jej art. 6 ust. 3 i 4, należy dokonywać w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie temu, aby na realizację projektu przekierowania wód, który nie jest konieczny dla zachowania obszaru specjalnej ochrony lub bezpośrednio z zachowaniem go związany, ale który może na ten obszar specjalnej ochrony w istotny sposób oddziaływać, wydane zostało pozwolenie, jeśli brak jest informacji lub wiarygodnych i aktualnych danych dotyczących ptactwa występującego na tym obszarze.

8) Wykładni dyrektywy 92/43 należy dokonywać w ten sposób, że powody przyjęcia projektu przekierowania wód, związane po pierwsze, z nawadnianiem i, po drugie, z zapotrzebowaniem na wodę pitną, mogą stanowić nadrzędny interes publiczny uzasadniający realizację przedsięwzięcia wywierającego negatywny wpływ na integralność terenów, których ono dotyczy. Jeżeli przedsięwzięcie to narusza integralność terenu mającego znaczenie dla Wspólnoty obejmującego typ siedliska przyrodniczego lub zamieszkanego przez gatunek o znaczeniu priorytetowym, jego realizacja może co do zasady być uzasadniona względami związanymi z zapotrzebowaniem na wodę pitną. Natomiast nawadnianie nie należy, co do zasady, do względów odnoszących się do zdrowia ludzkiego i bezpieczeństwa publicznego, uzasadniających przedsięwzięcie takie jak projekt sporny w postępowaniu przed sądem krajowym.

9) Zgodnie z dyrektywą 92/43, a w szczególności z jej art. 6 ust. 4 akapit pierwszy zdanie pierwsze, dla ustalenia, czy środki kompensujące są odpowiednie, należy wziąć pod uwagę zasięg przekierowania wód i zakres prac, którego ono wymaga.

10) Dyrektywa 92/43, a w szczególności jej art. 6 ust. 4 akapit pierwszy, interpretowana w świetle celu polegającego na zrównoważonym rozwoju, ustanowionego w art. 6 WE, zezwala w odniesieniu do obszarów wchodzących w skład sieci Natura 2000 na przekształcenie naturalnego ekosystemu rzecznego w stworzony przez człowieka ekosystem rzeczny i jeziorny, o ile spełnione są przesłanki określone w tym przepisie dyrektywy.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 100 z 17.4.2010.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2012.355.2/2
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa C-43/10: Nomarchiaki Aftodioikisi Aitoloakarnanias i inni v. Ypourgos Perivallontos i inni (orzeczenie wstępne).
• Data aktu: 11/09/2012
• Data ogłoszenia: 17/11/2012