REGULAMIN POSTĘPOWANIA PRZED TRYBUNAŁEM SPRAWIEDLIWOŚCI(2012/C 337/01)
(Dz.U.UE C z dnia 6 listopada 2012 r.)
TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 19,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 253 akapit szósty,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a ust. 1,
uwzględniając Protokół w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 63 i art. 64 akapit drugi,
zważywszy, że:
(1) Pomimo licznych zmian wprowadzonych na przestrzeni lat do regulaminu postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości struktura regulaminu ustalona w jego pierwotnej wersji z dnia 4 marca 1953 r. nie została od tego czasu zasadniczo zmieniona. Obecnie obowiązujący regulamin postępowania z dnia 19 czerwca 1991 r. nadal odzwierciedla początkową przewagę skarg bezpośrednich, podczas gdy w rzeczywistości większość tych skarg podlega aktualnie właściwości Sądu, a odesłania prejudycjalne skierowane do Trybunału przez sądy państw członkowskich stanowią pod względem ilościowym pierwszą kategorię spraw przez niego rozpoznawanych. Należy dać wyraz temu stanowi faktycznemu i w konsekwencji dostosować strukturę i treść regulaminu postępowania przed Trybunałem do ewolucji jego właściwości.
(2) Przyznając odesłaniom prejudycjalnym należne im miejsce w regulaminie postępowania, należy równocześnie dokonać bardziej czytelnego rozróżnienia między przepisami znajdującymi zastosowanie do wszystkich rodzajów skarg i przepisami właściwymi poszczególnym ich rodzajom, zawartymi w odrębnych tytułach. Mając na względzie uzyskanie jednoznacznego rozróżnienia, należy zatem zebrać we wstępnym tytule przepisy proceduralne wspólne dla wszystkich spraw wnoszonych do Trybunału.
(3) W świetle doświadczenia nabytego w związku ze stosowaniem poszczególnych procedur niezbędne okazuje się ponadto uzupełnienie lub wyjaśnienie, zarówno podmiotom prawa, jak i sądom krajowym, przepisów znajdujących zastosowanie do każdej z nich. Wspomniane przepisy dotyczą w szczególności pojęcia strony w postępowaniu głównym, interwenienta i strony w postępowaniu przed Sądem, lub - w odniesieniu do kwestii prejudycjalnych - zasad zwracania się do Trybunału lub zawartości postanowienia odsyłającego. Co się tyczy odwołań od orzeczeń Sądu, należy poza tym dokonać jednoznacznego rozróżnienia między odwołaniem głównym a odwołaniem wzajemnym, wniesionym w następstwie doręczenia jego autorowi odwołania głównego.
(4) Wprowadzenie w życie niektórych procedur, takich jak szczególna procedura kontroli orzeczeń Sądu, ujawniło natomiast ich nadmierną złożoność. Należy zatem doprowadzić do ich uproszczenia, w szczególności poprzez wyznaczenie, na okres roku, izby złożonej z pięciu sędziów, właściwej do rozstrzygania zarówno w przedmiocie przedstawianego przez pierwszego rzecznika generalnego wniosku o przeprowadzenie szczególnej procedury kontroli, jak i w przedmiocie kwestii objętych tą procedurą.
(5) Kierując się tym samym założeniem, należy złagodzić wymogi proceduralne odnoszące się do rozpatrywania wniosków o wydanie opinii, ujednolicając je z wymogami mającymi zastosowanie do innych spraw i przewidując w konsekwencji udział jednego rzecznika generalnego w rozpatrywaniu takiego wniosku. W trosce o polepszenie zrozumiałości aktu należy także zebrać w jednym tytule wszystkie postępowania szczególne, obecnie rozproszone w wielu różnych tytułach i rozdziałach regulaminu postępowania.
(6) Aby utrzymać zdolność Trybunału, który stanął przed koniecznością rozpoznawania coraz bardziej licznych spraw, do rozstrzygania wniesionych do niego sporów w rozsądnym terminie, konieczne jest również kontynuowanie wysiłków podjętych w celu ograniczenia długości toczących się przed nim postępowań, w szczególności poprzez rozszerzenie katalogu przypadków, w których Trybunał może orzekać w drodze postanowienia z uzasadnieniem, poprzez uproszczenie zasad dotyczących interwencji państw członkowskich i instytucji, o których mowa w art. 40 akapity pierwszy i trzeci statutu oraz poprzez wprowadzenie możliwości orzekania przez Trybunał bez uprzedniego przeprowadzenia rozprawy, jeżeli uzna on, że ogół przedstawionych na piśmie uwag dostatecznie wyjaśnia daną sprawę.
(7) Mając na uwadze polepszenie zrozumiałości stosowanych przez Trybunał przepisów, jest wreszcie niezbędne usunięcie pewnych zdezaktualizowanych lub niestosowanych przepisów, a także ponumerowanie wszystkich akapitów w artykułach niniejszego regulaminu, opatrzenie każdego artykułu właściwym mu tytułem opisującym zwięźle jego treść oraz zharmonizowanie terminologii użytej w tym akcie,
za zgodą Rady udzieloną w dniu 24 września 2012 r.,
PRZYJMUJE REGULAMIN POSTĘPOWANIA W NASTĘPUJĄCYM BRZMIENIU:
PRZEPISY WSTĘPNE
______(1) Dz.U. L 1 z 3.1.1994, s. 27.
(2) Dz.U. 17 z 6.10.1958, s. 385.