P7_TC1-COD(2008)0241 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 3 lutego 2011 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/…/UE w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) (przekształcenie).

P7_TC1-COD(2008)0241

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 3 lutego 2011 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/.../UE w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) (przekształcenie)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE C z dnia 22 czerwca 2012 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów⁽²⁾,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Do dyrektywy 2002/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) mają być wprowadzone zasadnicze zmiany⁽⁴⁾. Dla zachowania przejrzystości, dyrektywa ta powinna zostać przekształcona.

(2) Cele unijnej polityki ochrony środowiska naturalnego to, w szczególności, zachowanie, ochrona i poprawienie jakości środowiska naturalnego, ochrona zdrowia ludzkiego oraz rozważne i racjonalne wykorzystanie zasobów naturalnych. Polityka ta opiera się na zasadzie ostrożności oraz na zasadach działania zapobiegawczego, usuwania szkody w pierwszym rzędzie u źródła i na zasadzie zanieczyszczający płaci.

(3) Wspólnotowy Program Polityki i Działań w Odniesieniu do Środowiska Naturalnego i Stałego Rozwoju (piąty program działań w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego)⁽⁵⁾ głosi, iż osiągnięcie zrównoważonego rozwoju wymaga znaczących zmian w bieżących wzorcach rozwoju, produkcji, zużycia oraz zachowania i zaleceń, między innymi, ograniczenia konsumpcyjnego marnotrawienia zasobów naturalnych oraz zapobiegania zanieczyszczeniom. Wymienia zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny (WEEE) jako jeden z obszarów docelowych, wymagających uregulowania w świetle stosowania zasad zapobiegania, odzysku oraz bezpiecznego unieszkodliwiania odpadów.

(4) Niniejsza dyrektywa stanowi uzupełnienie podstawowego unijnego prawodawstwa w dziedzinie gospodarowania odpadami, takiego jak dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów⁽⁶⁾. Odnosi się ona do definicji tej dyrektywy, w tym definicji odpadów oraz ogólnych czynności związanych z gospodarowaniem odpadami. Zgodnie z dyrektywą 2008/98/WE definicja zbierania obejmuje wstępne sortowanie i wstępne magazynowanie odpadów do celów ich transportu do zakładu przetwarzania. Dyrektywa 2009/125/WE Parlamentu Europejskiego i Rady⁽⁷⁾ ustanawia ramy dla określania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią i umożliwia przyjęcie specjalnych wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią, które mogą być również objęte niniejszą dyrektywą. Dyrektywa 2009/125/WE i przyjęte na jej mocy środki wykonawcze nie naruszają unijnego prawodawstwa w dziedzinie gospodarowania odpadami. Dyrektywa 2002/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym⁽⁸⁾ wymaga zastąpienia zabronionych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (EEE) objętym jej zakresem.

(5) Dyrektywa 2008/98/WE przewiduje, iż w drodze odrębnych dyrektyw można ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące konkretnych przypadków lub uzupełniające przepisy tej dyrektywy w odniesieniu do gospodarowania poszczególnymi kategoriami odpadów.

(6) Wraz z powiększaniem się rynku i skracaniem się cyklów innowacyjnych sprzęt jest wymieniany coraz częściej, tak że WEEE staje się szybko rosnącym strumieniem odpadów. Dyrektywa 2002/95/WE wprawdzie przyczynia się skutecznie do ograniczenia substancji niebezpiecznych w nowym EEE, jednak substancje niebezpieczne takie jak rtęć, kadm, ołów, sześciowartościowy chrom bądź polichlorowane bifenyle (PCB) oraz substancje zubożające warstwę ozonową będą w dalszym ciągu przez wiele lat obecne w WEEE. Zawartość niebezpiecznych części składowych w EEE jest głównym problemem tam, gdzie faza gospodarowania odpadami oraz faza recyklingu WEEE jest realizowana w niewystarczającym zakresie. Zrezygnowanie z recyklingu spowodowałoby utratę cennych zasobów.

(7) Celem niniejszej dyrektywy jest przyczynianie się do zrównoważonej produkcji i konsumpcji poprzez - w pierwszej kolejności - ograniczenie WEEE, a ponadto poprzez ponowne użycie, recykling oraz inne formy odzysku WEEE tak, aby ograniczyć ilość unieszkodliwianych odpadów i wnieść wkład w wydajne wykorzystywanie zasobów oraz odzyskiwanie surowców strategicznych. Jest nim również dążenie do poprawy ekologicznego charakteru działalności wszystkich podmiotów zaangażowanych w cykl życia EEE, takich jak producenci, dystrybutorzy i konsumenci, w szczególności podmioty bezpośrednio zaangażowane w zbieranie i przetwarzanie WEEE. W szczególności realizowane w różny sposób w poszczególnych krajach zasady odpowiedzialności producenta mogą prowadzić do znacznych rozbieżności w obciążeniu finansowym podmiotów gospodarczych. Zróżnicowana polityka w dziedzinie gospodarowania WEEE w poszczególnych krajach niekorzystnie wpływa na skuteczność realizacji strategii recyklingu. Z tego powodu najważniejsze kryteria należy ustanowić na poziomie unijnym, należy też opracować zharmonizowane normy dotyczące zbierania i obróbki WEEE.

(8) Ponieważ cele działania, które należy podjąć, nie mogą zostać osiągnięte w stopniu wystarczającym przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na zakres problemu cele te mogą zostać lepiej osiągnięte na poziomie unijnym, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest niezbędne dla osiągnięcia tych celów.

(9) Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się do produktów oraz producentów, bez względu na technikę sprzedaży, w tym także sprzedaż na odległość i elektroniczna. W związku z tym, o ile jest to wykonalne, obowiązki producentów oraz dystrybutorów korzystających z kanałów sprzedaży na odległość oraz elektronicznej przyjmują tożsamą formę oraz należy je wprowadzać w życie w sposób jednolity w celu uniknięcia sytuacji, w której koszty wynikające z niniejszej dyrektywy dotyczącej WEEE, w których ramach sprzęt sprzedano drogą sprzedaży na odległość lub elektronicznej, ponosiły inne kanały dystrybucji.

(10) Niniejsza dyrektywa obejmuje wszelkiego rodzaju EEE używany przez konsumentów oraz EEE przeznaczony do użytku profesjonalnego. Niniejszą dyrektywę stosuje się bez uszczerbku dla prawodawstwa unijnego w sprawie bezpieczeństwa oraz wymogów zdrowotnych chroniących wszystkie podmioty mające styczność z WEEE, a także dla specyficznego prawodawstwa unijnego w sprawie gospodarowania odpadami, w szczególności dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie baterii i akumulatorów oraz zużytych baterii i akumulatorów⁽⁹⁾ oraz dla unijnego prawodawstwa w dziedzinie projektowania produktu, w szczególności dla dyrektywy 2005/32/WE. Z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy należy wyłączyć wielkogabarytowe instalacje stacjonarne, ponieważ są one zainstalowane na stałe i trwale eksploatowane w określonym miejscu, montowane i demontowane przez fachowców i w związku z tym stanowią uregulowany strumień odpadów. Z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy należy również wyłączyć wielkogabarytowe stacjonarne narzędzia przemysłowe, instalowane w celu eksploatacji w określonym miejscu. Z zakresu stosowania należy wyłączyć również obsługiwane wyłącznie przez profesjonalnych użytkowników maszyny ruchome, ponieważ one także są demontowane i usuwane przez fachowców i w związku z tym stanowią uregulowany strumień odpadów. Z zakresu stosowania należy także wyłączyć moduły fotowoltaiczne, które również są instalowane i demontowane przez fachowców i które w znaczącym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów w zakresie odnawialnych źródeł energii, a co za tym idzie do ograniczenia emisji CO₂. Ponadto sektor energetyki słonecznej zawarł dobrowolne porozumienie środowiskowe, którego celem jest recykling 85 % modułów fotowoltaicznych. Komisja powinna ocenić, czy porozumienie to przynosi efekty co najmniej porównywalne z niniejszą dyrektywą oraz czy obejmuje wszystkie moduły fotowoltaiczne wprowadzone do obrotu i powinna -w razie potrzeby - na podstawie sprawozdania przedstawić wniosek dotyczący włączenia modułów fotowoltaicznych do zakresu stosowania dyrektywy.

(11) Na mocy niniejszej dyrektywy ustanowienie odpowiedzialności producenta jest jednym ze środków zachęcających do projektowania oraz produkcji EEE w sposób w pełni uwzględniający oraz umożliwiający jego naprawę, prawdopodobną aktualizację, ponowne użycie, demontaż oraz recykling.

(12) Aby zagwarantować bezpieczeństwo oraz zdrowie personelowi dystrybutora zaangażowanego w zwrot i obróbkę WEEE, stosownie do ustawodawstwa krajowego i prawodawstwa unijnego w sprawie wymogów bezpieczeństwa i zdrowia, państwa członkowskie muszą ustalić warunki, na których dystrybutorzy mogą odmówić przyjęcia zwrotu produktu.

(13) Selektywna zbiórka stanowi warunek konieczny do zagwarantowania specyficznego przetwarzania oraz recyklingu WEEE i jest niezbędna do osiągnięcia wybranego w Unii poziomu ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego. Konsumenci muszą się aktywnie przyczyniać do pomyślnej realizacji takiej zbiórki oraz należy ich zachęcać do zwrotu WEEE. W tym celu należy ustanowić dogodną infrastrukturę zwrotu WEEE, w tym publiczne punkty zbierania, gdzie gospodarstwa domowe mogą co najmniej nieodpłatnie zwracać swoje odpady. W przyczynianiu się do skutecznego zbierania i przetwarzania WEEE istotną rolę odgrywają dystrybutorzy, władze samorządowe i zakłady recyklingu, dlatego wszystkie te podmioty powinny podlegać wymogom niniejszej dyrektywy.

(14) Aby osiągnąć docelowy poziom bezpieczeństwa oraz zharmonizowane, unijne cele w zakresie środowiska naturalnego, państwa członkowskie muszą przyjąć właściwe środki mające na celu zminimalizowanie unieszkodliwiania WEEE jako nieposortowanych odpadów komunalnych oraz osiągnięcie wysokiego poziomu selektywnej zbiórki WEEE. Aby zagwarantować, iż państwa członkowskie podejmą wysiłki na rzecz ustanowienia efektywnych systemów zbierania odpadów, niezbędne jest osiągnięcie wysokiego poziomu zbierania WEEE, w szczególności urządzeń chłodzących i zamrażających zawierających gazy fluorowane ze względu na ich znaczny wpływ na środowisko oraz w związku ze zobowiązaniami zawartymi w rozporządzeniu (WE) nr 1005/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową⁽¹⁰⁾ i rozporządzeniu (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie niektorych fluorowanych gazów cieplarnianych⁽¹¹⁾. Dane zawarte w ocenie skutków wskazują, że 65 % EEE wprowadzonego do obrotu jest już obecnie zbierane selektywnie, jednak ponad połowa tej ilości jest prawdopodobnie poddawana przetwarzaniu niezgodnemu z normami i nielegalnie eksportowana lub jest przetwarzana właściwie, jednak przetwarzane ilości nie są objęte sprawozdawczością. Prowadzi to do utraty cennych surowców wtórnych, do degradacji środowiska i do podawania niespójnych danych. By zapobiec tej sytuacji konieczne jest ustalenie wysokiego celu dotyczącego zbierania, zobowiązanie wszystkich podmiotów zajmujących się zbiórką WEEE, aby zadbały o jego przyjazne dla środowiska przetwarzanie, oraz wymaganie od nich prowadzenia sprawozdawczości dotyczącej zbieranych, poddawanych obróbce i przetwarzanych ilości. Niezwykle ważne jest, aby państwa członkowskie zapewniły skuteczne wdrożenie niniejszej dyrektywy, w szczególności w zakresie kontroli używanego EEE przemieszczanego poza Unię.

(15) Aby zapobiec przenikaniu zanieczyszczeń do materiału pochodzącego z recyklingu lub do strumienia odpadów, niezbędne jest specjalne przetwarzanie WEEE. Przetwarzanie takie jest najbardziej skutecznym środkiem zapewnienia zgodności z wybranym, unijnym poziomem ochrony środowiska naturalnego. Każdy zakład lub przedsiębiorstwo przeprowadzające zbieranie, recykling oraz czynności związane z przetwarzaniem muszą spełniać minimalne normy zapobiegania ujemnemu wpływowi przetwarzania WEEE na środowisko naturalne. Należy stosować możliwie najlepsze dostępne techniki przetwarzania, odzysku oraz recyklingu, pod warunkiem że gwarantują one zdrowie ludzi oraz wysoki poziom ochrony środowiska naturalnego. Definicje możliwie najlepszych technik przetwarzania, odzysku i recyklingu można rozszerzać stosownie z procedurami dyrektywy 2008/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 stycznia 2008 r. dotyczącej zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli⁽¹²⁾.

(16) Komitet Naukowy ds. Pojawiających się i Nowo Rozpoznanych Zagrożeń dla Zdrowia, w swojej opinii z dnia 19 stycznia 2009 r. dotyczącej oceny zagrożeń ze strony produktów opartych na nanotechnologii, stwierdził, że narażenie na nanomateriały, które są trwale umocowane w dużych strukturach, np. w obwodach elektronicznych, może wystąpić w fazie odpadu i podczas recyklingu. Aby kontrolować ewentualne zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i dla środowiska naturalnego wynikające z przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego zawierającego nanomateriały, niezbędne może okazać się ich selektywne przetwarzanie. Komisja powinna ocenić, czy w odniesieniu do danych nanomateriałów należy zastosować przetwarzanie selektywne.

(17) Tam, gdzie sytuacja tego wymaga, ponowne użycie WEEE oraz jego części składowych, podzespołów i elementów zaopatrzenia należy traktować na podstawie zasady pierwszeństwa. Tam, gdzie ponowne użycie nie jest właściwe, cały zebrany selektywnie WEEE należy przekazać do odzysku, który umożliwia osiągnięcie wysokiego poziomu recyklingu i odzysku. Ponadto producentów należy zachęcać do stosowania materiału pochodzącego z recyklingu w nowym sprzęcie.

(18) Odzysk, przygotowanie do ponownego użycia i recykling sprzętu można zaliczyć do realizacji celów określonych w niniejszej dyrektywie tylko, jeśli wspomniane procesy odzysku, przygotowania do ponownego użycia i recyklingu nie są sprzeczne z pozostałymi unijnymi lub krajowymi przepisami dotyczącymi sprzętu. Zapewnienie właściwego odzysku oraz przygotowania do ponownego użycia i recyklingu sprzętu jest istotne dla racjonalnego zarządzania zasobami i zoptymalizuje dostawy surowców.

(19) Na poziomie unijnym należy ustanowić podstawowe zasady dotyczące finansowania gospodarowania WEEE, a plany finansowania muszą przyczyniać się do osiągania wysokich wskaźników zbiórki odpadów, a także do realizowania zasady odpowiedzialności producenta.

(20) Użytkownicy EEE, pochodzącego z gospodarstw domowych muszą mieć możliwość zwrotu WEEE co najmniej nieodpłatnie. Producenci muszą zatem finansować zbieranie oraz przetwarzanie, odzysk i unieszkodliwianie WEEE. Państwa członkowskie powinny zachęcać wszystkie podmioty zaangażowane w obróbkę WEEE do realizacji celu niniejszej dyrektywy, w celu zapobieżenia sytuacji, w której selektywnie zebrany WEEE jest przetwarzany w sposób niezgodny z normami i nielegalnie eksportowany. W celu przesunięcia opłat związanych ze zbieraniem tego rodzaju odpadów z ogólnego podatnika na użytkowników EEE zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci", państwa członkowskie powinny zachęcać producentów do przetwarzania wszystkich zebranych WEEE. Konsumenci powinni być odpowiedzialni za dostarczenie wycofanego z eksploatacji EEE do punktów zbiórki w celu umożliwienia właściwego przetwarzania. Aby możliwie najskuteczniej zastosować ideę odpowiedzialności producenta, każdy producent powinien odpowiadać za finansowanie gospodarowania odpadami powstałymi z jego produktów. Producent musi mieć możliwość podjęcia decyzji w sprawie wypełnienia tego obowiązku indywidualnie lub przystępując do zbiorowego programu. Wprowadzając produkt do obrotu, każdy producent lub strona trzecia działająca w jego imieniu musi przedłożyć gwarancję finansową zapobiegającą ponoszeniu kosztów gospodarowania WEEE, pochodzącym z produktów porzuconych, przez społeczeństwo lub innych producentów. W ramach zbiorowego programu finansowania, do którego wszyscy producenci obecni na rynku w chwili wystąpienia kosztów wnoszą proporcjonalny wkład, wszyscy obecni producenci ponoszą wspólną odpowiedzialność za finansowanie gospodarowania odpadami historycznymi. Zbiorowe programy finansowania nie skutkują wykluczeniem producentów drobnych i niskodochodowych, importerów oraz nowych podmiotów wchodzących na rynek.

▐

(21) Do celów skutecznego zbierania WEEE niezbędne jest przekazanie użytkownikom informacji w sprawie wymogu zaniechania unieszkodliwiania WEEE jako nieposortowanych odpadów komunalnych oraz wymogu selektywnej zbiórki WEEE, a także systemów zbierania i ich znaczenia dla gospodarowania WEEE. Informacje te wiążą się z właściwym oznaczaniem EEE, który mógłby skończyć w koszach na śmieci lub podobnych punktach zbiórki odpadów komunalnych.

(22) Informacje przekazywane przez producentów w sprawie identyfikacji materiałów i części składowych mają istotne znaczenie dla ułatwienia gospodarowania, w szczególności przetwarzania i odzysku lub recyklingu WEEE.

(23) Państwa członkowskie powinny zagwarantować, że infrastruktura kontroli i nadzoru umożliwia sprawdzenie właściwego wykonywania niniejszej dyrektywy, uwzględniając, między innymi, zalecenie 2001/331/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. wprowadzające minimalne kryteria kontroli środowiskowej w państwach członkowskich⁽¹³⁾.

(24) Informacje w sprawie wagi EEE wprowadzanego do obrotu w Unii, a także wskaźniki zbiórki, ponownego użycia (w tym, o ile to możliwe, ponownego użycia całych urządzeń), odzysku lub recyklingu oraz wywozu WEEE zebranego stosownie z niniejszą dyrektywą są niezbędne w celu monitorowania osiągania celów niniejszej dyrektywy.

(25) Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o wykonaniu niektórych przepisów niniejszej dyrektywy na mocy umów zawieranych między właściwymi organami a zainteresowanymi sektorami gospodarki pod warunkiem spełnienia poszczególnych wymogów.

▐

(26) Aby zmniejszyć bariery utrudniające prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, należy ograniczyć obciążenia administracyjne, ujednolicając rejestrowanie i procedury sprawozdawcze oraz zapobiegając wielokrotnemu ponoszeniu opłat za wielokrotną rejestrację w poszczególnych państwach członkowskich. W szczególności nie należy już wymagać od producenta posiadania siedziby prawnej w danym państwie członkowskim, aby móc wprowadzić do obrotu sprzęt elektryczny i elektroniczny w tym państwie członkowskim. Zamiast tego powinno wystarczyć ustanowienie przedstawiciela prawnego w tym państwie. W celu praktycznego stosowania niniejszego aktu prawnego państwa członkowskie muszą mieć możliwość określania producenta odpowiedzialnego za produkt oraz możliwość prześledzenia łańcucha dostaw, począwszy od dystrybutora końcowego. Państwa członkowskie powinny zapewniać o to, aby dystrybutorzy po raz pierwszy udostępniający EEE na terytorium państwa członkowskiego (handel wewnątrzunijny) albo zawierali umowy z producentem, albo byli odpowiedzialni za rejestrację i finansowanie zarządzania odpadami po tym sprzęcie.

(27) Aby dostosować przepisy niniejszej dyrektywy do zmian wynikających z postępu naukowotechnicznego oraz przyjąć inne konieczne środki, Komisję należy upoważnić do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w zakresie uzgodnień tymczasowych, dostosowywania załączników, szczegółowych zasad sprawdzania i monitorowania zgodności, minimalnych wymogów i metodologii obliczania poziomu gwarancji finansowych, definicji "małogabarytowych WEEE" i "mikroprzedsiębiorstw działających na małej powierzchni", formatu rejestrowania i sprawozdawczości, częstotliwości w zakresie sprawozdawczości, a także zmian w przepisach dotyczących sprawozdań w sprawie wykonania niniejszej dyrektywy.

(28) Zobowiązanie do przeniesienia niniejszej dyrektywy do prawa krajowego powinno ograniczać się do tych przepisów, które stanowią zasadniczą zmianę w porównaniu z wcześniejszymi dyrektywami. Zobowiązanie do przeniesienia przepisów, które nie uległy zmianie, wynika z wcześniejszych dyrektyw.

(29) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów przeniesienia do prawa krajowego i zastosowania dyrektyw określonych w załączniku VI część B,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Przedmiot

Niniejsza dyrektywa ustanawia środki służące ochronie środowiska i zdrowia ludzi poprzez zapobieganie niekorzystnym skutkom wytwarzania WEEE i gospodarowania WEEE, lub poprzez ograniczanie tych skutków, oraz poprzez ograniczanie ogólnych negatywnych skutków wykorzystania zasobów i poprawę efektywności takiego wykorzystania, zgodnie z art. 1 oraz art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE. Niniejsza dyrektywa wymaga, aby wszystkie podmioty biorące udział w cyklu życia produktu podnosiły swoje standardy w zakresie ochrony środowiska, przyczyniając się w ten sposób do zrównoważonej produkcji i odzysku.

Artykuł  2

Zakres

1. Niniejszą dyrektywę stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do wszelkiego rodzaju EEE ▐ .

2. Niniejszą dyrektywę stosuje się bez uszczerbku dla wymogów prawodawstwa unijnego w sprawie bezpieczeństwa oraz zdrowia, chemikaliów, w szczególności rozporządzenia (WE) 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 roku w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów⁽¹⁴⁾, a także szczególnego prawodawstwa unijnego w sprawie gospodarowania odpadami lub projektu produktu.

3. Niniejsza Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do ▐ :

a) EEE niezbędnego dla ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa państw członkowskich, w tym broni, amunicji oraz materiałów wojskowych przeznaczonego wyłącznie do celów wojskowych;

b) EEE, który jest zaprojektowany specjalnie jako część innego rodzaju sprzętu niepodlegającego pod zakres niniejszej dyrektywy, i który może spełniać swoją funkcję tylko jako część tego sprzętu;

▐

c) wielkogabarytowych instalacji stacjonarnych;

d) wielkogabarytowych stacjonarnych narzędzi przemysłowych;

e) maszyn ruchomych nieporuszających się po drogach, przeznaczonych wyłącznie dla profesjonalnych użytkowników;

f) środków transportu osób lub towarów;

g) modułów fotowoltaicznych;

h) żarówek żarnikowych;

i) zaimplantowanych i zainfekowanych wyrobów medycznych.

Najpóźniej do dnia ...^(*), a następnie co 5 lat, Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające analizę zakresu stosowania niniejszej dyrektywy, w szczególności dotyczące tego, czy zakresem tym należy objąć moduły fotowoltaiczne. W części sprawozdaniu dotyczącym modułów fotowoltaicznych ocenia się, w szczególności, osiągnięty faktyczny poziom zbierania i recyklingu. Na podstawie tego sprawozdania Komisja przedłoży ewentualny wniosek.

▐

Artykuł  3

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a) "sprzęt elektryczny i elektroniczny" lub "EEE" oznacza urządzenia, których prawidłowe działanie jest uzależnione od dopływu prądu elektrycznego lub od obecności pola elektromagnetycznego, oraz urządzenia do wytwarzania, przesyłu oraz pomiaru prądu i pól ▐ , przeznaczone do użycia przy napięciu znamionowym nieprzekraczającym 1000 woltów dla prądu zmiennego i 1500 woltów dla prądu stałego;

b) "zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny" lub "WEEE" oznacza urządzenia elektryczne lub elektroniczne, które są odpadami w rozumieniu art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/98/WE, w tym wszystkie części składowe, podzespoły i produkty zaopatrzenia stanowiące część produktu w momencie jego usuwania;

c) "wyrób medyczny" oznacza EEE objęty zakresem stosowania dyrektywy Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej wyrobów medycznych⁽¹⁵⁾ lub dyrektywy 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro⁽¹⁶⁾;

d) "zapobieganie" oznacza zapobieganie w rozumieniu art. 3 pkt 12 dyrektywy 2008/98/WE;

e) "ponowne użycie" oznacza ponowne użycie w rozumieniu art. 3 pkt 13 dyrektywy 2008/98/WE;

f) "przygotowanie do ponownego użycia" oznacza przygotowanie do ponownego użycia w rozumieniu art. 3 pkt 16 dyrektywy 2008/98/WE;

g) "recykling" oznacza recykling w rozumieniu art. 3 pkt 17 dyrektywy 2008/98/WE;

h) "odzysk" oznacza odzysk w rozumieniu art. 3 pkt 15 dyrektywy 2008/98/WE;

i) "unieszkodliwianie" oznacza unieszkodliwianie w rozumieniu art. 3 pkt 19 dyrektywy 2008/98/WE;

j) "przetwarzanie" oznacza przetwarzanie w rozumieniu art. 3 pkt 14 dyrektywy 2008/98/WE;

k) "producent" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, bez względu na wykorzystaną technikę sprzedaży, w tym środki komunikacji na odległość, stosownie do dyrektywy 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość⁽¹⁷⁾, która:

(i) wytwarza EEE pod własną nazwą producenta lub znakiem towarowym lub wprowadza do obrotu pod własną nazwą producenta lub znakiem towarowym EEE zaprojektowany lub wytworzony dla niego,

(ii) pod swoją nazwą producenta lub znakiem towarowym odsprzedaje sprzęt wytworzony przez innych dostawców, o którym mowa w ppkt (i); odsprzedającego nie uznaje się za "producenta", jeśli na sprzęcie widnieje znak firmowy producenta, lub

(iii) posiada siedzibę na terenie Unii i wprowadza na rynek unijny w ramach swojej działalności EEE z kraju trzeciego;

Za "producenta" nie uznaje się nikogo, kto realizuje finansowanie na zasadzie wyłączności w ramach oraz zgodnie z umową finansowania, chyba że jednocześnie działa jako producent w rozumieniu ppkt (i)-(iii);

l) "dystrybutor" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną w łańcuchu dostaw, która udostępnia EEE na rynku;

m) "WEEE pochodzący z gospodarstw domowych" oznacza WEEE pochodzący z gospodarstw domowych ▐ , ze źródeł komercyjnych, przemysłowych, instytucjonalnych lub innych, który, z uwagi na jego charakter i ilość, jest podobny do WEEE pochodzącego z gospodarstw domowych oraz WEEE, który mógł być używany jako sprzęt elektryczny i elektroniczny zarówno w gospodarstwach domowych, jak i przez innych użytkowników;

n) "odpady niebezpieczne" oznaczają odpady niebezpieczne w rozumieniu art. 3 pkt 2 dyrektywy 2008/98/WE;

o) "umowa finansowania" oznacza każdą pożyczkę, dzierżawę, najem lub umowę sprzedaży odroczonej lub ustalenia odnoszące się do każdego sprzętu, bez względu na to, czy warunki tej umowy lub ustaleń, albo każdej umowy dodatkowej, przewidują przeniesienie lub możliwość przeniesienia prawa własności do tego sprzętu;

p) "udostępnianie na rynku" oznacza dostarczanie produktu w celu jego dystrybucji, konsumpcji lub używania na rynku unijnym w ramach działalności handlowej, odpłatnie lub nieodpłatnie;

q) "wprowadzenie do obrotu" oznacza udostępnienie produktu po raz pierwszy na rynku unijnym;

r) "usunięcie" oznacza ręczną, mechaniczną, chemiczną lub metalurgiczną obróbkę, w wyniku której na końcu procesu obróbki niebezpieczne substancje, preparaty i części składowe zostają związane w postaci zróżnicowanego strumienia lub zróżnicowanej części strumienia. Substancja, preparat lub część składowa są zróżnicowane jeśli możliwe jest ich monitorowanie w celu udowodnienia przetwarzania bezpiecznego dla środowiska;

s) "zbieranie" oznacza zbieranie w rozumieniu art. 3 pkt 10 dyrektywy 2008/98/WE;

t) "selektywna zbiórka" oznacza selektywną zbiórkę w rozumieniu art. 3 pkt 11 dyrektywy 2008/98/WE;

(u) "wielkogabarytowa instalacja stacjonarna" oznacza szczególną kombinację kilku rodzajów aparatury oraz, w stosownych przypadkach, innych urządzeń, które są montowane i instalowane na stałe w określonym miejscu. Nie obejmuje ona produktów oświetleniowych;

v) "wielkogabarytowe stacjonarne narzędzia przemysłowe" oznaczają zespół maszyn, urządzeń i/lub części składowych, przeznaczonych do wspólnego zastosowania w przemyśle w celu wykonywania określonego zadania, instalowanych przez fachowców na stałe na czas użytkowania;

w) "maszyna ruchoma nieporuszająca się po drogach" oznacza maszynę, która musi się poruszać w trakcie pracy lub którą trzeba przemieszczać w sposób ciągły lub półciągły do następujących po sobie miejsc pracy, lub której nie przemieszcza się w czasie pracy, ale którą można wyposażyć w urządzenia pozwalające na łatwiejsze przemieszczenie w inne miejsce;

x) "środki transportu" oznaczają pojazdy stosowane do przewozu osób lub towaru, takie jak samochody, autobusy, ciężarówki, tramwaje, pociągi, statki i samoloty;

y) "moduły fotowoltaiczne" oznaczają wyłącznie moduły przeznaczone do trwałego zastosowania w określonym miejscu w systemie zaprojektowanym, zamontowanym i zainstalowanym z myślą o produkcji energii elektrycznej do celów publicznych, komercyjnych i prywatnych.

Artykuł  4

Projekt produktu

Zgodnie z unijnym prawodawstwem dotyczącym produktu, w tym z dyrektywą 2009/125/WE, państwa członkowskie wspierają współpracę pomiędzy producentami a zakładami recyklingu oraz środki, jakie należy podjąć w celu promowania projektowania i produkcji EEE, w szczególności w celu ułatwienia ponownego użycia, demontażu oraz odzysku WEEE, jego części składowych i materiałów. Środki te uwzględniają prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego. W tym kontekście państwa członkowskie podejmują właściwe środki zmierzające do tego, by producenci nie uniemożliwiali ponownego użycia WEEE, stosując specyficzne rozwiązania projektowe lub procesy produkcyjne, o ile takie rozwiązania projektowe lub procesy produkcyjne nie niosą korzyści nadrzędnych, na przykład, w odniesieniu do ochrony środowiska naturalnego i/lub wymogów bezpieczeństwa. Wymogi dotyczące ekoprojektu ułatwiające ponowne użycie, demontaż, odzysk WEEE oraz zmniejszające emisje substancji niebezpiecznych należy ustanowić, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2014 r., w ramach środków wykonawczych przyjętych na podstawie dyrektywy 2009/125/WE.

Artykuł  5

Selektywna zbiórka

1. Aby osiągnąć wysoki poziom selektywnej zbiórki WEEE oraz odpowiednie przetwarzanie wszystkich rodzajów WEEE, w szczególności ▐ w przypadku urządzeń chłodzących i zamrażających zawierających substancje zubożające warstwę ozonową i fluorowane gazy cieplarniane oraz lamp zawierających rtęć i urządzeń małogabarytowych, państwa członkowskie zapewniają selektywne zbieranie wszystkich rodzajów WEEE, by nie mieszać ich z odpadami wielkogabarytowymi lub nieposortowanymi odpadami z gospodarstw domowych, oraz uniemożliwiają wysłanie nieprzetworzonych WEEE do składowania lub spalania.

2. W odniesieniu do odpadów pochodzących z gospodarstw domowych państwa członkowskie gwarantują, że:

a) zostają ustanowione systemy umożliwiające posiadaczom końcowym oraz dystrybutorom zwrócenie takich odpadów co najmniej nieodpłatnie. Państwa członkowskie zapewniają dostępność wymaganych punktów zbiórki odpadów, w szczególności uwzględniając gęstość zaludnienia;

b) dostarczając nowy produkt, dystrybutorzy odpowiadają za zagwarantowanie, że odpady te można zwrócić do dystrybutora, co najmniej nieodpłatnie, opierając się na zasadzie bezpośredniej wzajemnej relacji, o ile sprzęt jest właściwego rodzaju i pełni te same funkcje, co sprzęt dostarczony. Państwa członkowskie mogą odstąpić od wykonywania tego obowiązku, pod warunkiem że gwarantują posiadaczowi końcowemu, że zwrot WEEE nie będzie przez to bardziej skomplikowany, i gwarantują, że ten system dla posiadacza końcowego pozostanie wolny od opłat. Państwa członkowskie stosujące ten przepis powiadomią o tym Komisję;

c) bez uszczerbku dla przepisów lit. a) i b) producenci mogą ustanowić i działać indywidualnie i/lub w zbiorowych systemach zwrotu towaru dla WEEE pochodzącego z gospodarstw domowych pod warunkiem jego zgodności z celami niniejszej dyrektywy;

d) uwzględniając krajowe i unijne normy bezpieczeństwa i zdrowia, na mocy lit. a) i b) można odmówić przyjęcia zwrotu WEEE zagrażającego zdrowiu i bezpieczeństwu personelu z uwagi na jego zanieczyszczenie. Państwa członkowskie wprowadzają przepisy szczególne dotyczące takiego WEEE.

Państwa członkowskie mogą ustanowić przepisy szczególne dotyczące zwrotu WEEE w lit. a) i b), jeśli sprzęt nie zawiera podstawowych części składowych lub jeśli sprzęt zawiera odpady inne niż WEEE.

3. W przypadku WEEE innego niż WEEE pochodzący z gospodarstw domowych oraz bez uszczerbku dla art. 13 państwa członkowskie gwarantują, że producenci lub strony trzecie działające w ich imieniu zapewniają zbiórkę takich odpadów.

Artykuł  6

Unieszkodliwianie i transport zebranego WEEE

1. Państwa członkowskie zakazują unieszkodliwiania nieprzetworzonego WEEE zebranego selektywnie i monitorują egzekwowanie tego zakazu.

2. Państwa członkowskie gwarantują, że zbieranie i transport WEEE zebranego selektywnie są prowadzone w sposób zapewniający optymalne ponowne użycie i recykling oraz ograniczenie niebezpiecznych substancji. W celu maksymalizacji ponownego użycia całych urządzeń państwa członkowskie powinny też zapewniać, że systemy zbiórki umożliwiają oddzielenie w punktach zbiórki urządzeń nadających się do ponownego użycia od WEEE zebranego selektywnie, przed jakimkolwiek transportem.

Artykuł  7

Cele w zakresie zbiórki

1. Nie naruszając przepisów art. 5 ust. 1, każde państwo członkowskie zapewnia od 2016 r. zbiórkę co najmniej 85 % WEEE wytworzonych na swym terytorium.

Wszystkie państwa członkowskie zapewniają, że od 2012 r. zbierane będą co najmniej 4 kg WEEE na osobę lub ta sama ilość wagowa WEE, jaką zebrano w tym państwie członkowskim w 2010 r., w zależności od tego, która z tych wartości jest większa.

Państwa członkowskie zapewniają stopniowy wzrost ilości zebranych WEEE w latach od 2012 do 2016 r.

Państwa członkowskie mogą ustanowić bardziej ambitne cele indywidualne i w takim przypadku zgłaszają to Komisji.

Cele zbiórki są osiągane corocznie.

Państwa członkowskie przedstawiają Komisji plany poprawy najpóźniej do ...^(**).

2. Aby udowodnić osiągnięcie minimalnego wskaźnika zbiórki, państwa członkowskie zapewniają przekazywanie przez odpowiednie podmioty, bez kosztów dla państw członkowskich, corocznie i w sposób zgodny z art. 16, informacji o WEEE, który został:

a) przygotowany do ponownego użycia lub przesłany do zakładów przetwarzania przez którykolwiek podmiot,

b) dostarczony do punktów zbiórki zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. a),

c) dostarczony do dystrybutorów zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. b),

d) zebrany selektywnie przez producentów lub przez strony trzecie działające w ich imieniu, lub

e) zebrany selektywnie w inny sposób.

3. W drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 18a i na warunkach określonych w art. 18b i 18c, w terminie do 31 grudnia 2015 r., można ustanowić przepisy przejściowe, by sprostać trudnościom, na jakie napotkają państwa członkowskie przy realizacji celów określonych w ust. 1 w związku ze specyficznymi warunkami krajowymi.

4. Najpóźniej do 31 grudnia 2012 r. Komisja przyjmuje - na mocy aktów delegowanych zgodnie z art. 18a oraz na warunkach określonych w art. 18b i 18c - wspólną metodę określania ilości wagowej WEEE wytwarzanego w każdym państwie członkowskim. Metoda ta obejmuje szczegółowe zasady stosowania i metod obliczania na potrzeby sprawdzania zgodności z celami określonymi w ust. 1.

▐

5. Na podstawie sprawozdania Komisji, w stosownych przypadkach uzupełnionego wnioskiem, Parlament Europejski i Rada, najpóźniej do 31 grudnia 2012 r., ponownie przeanalizują wskaźnik zbiórki i terminy jego osiągnięcia, o których mowa w ust. 1, mając na względzie, między innymi, możliwość ustalenia odrębnego celu dotyczącego zbierania urządzeń chłodzących i zamrażających, lamp, w tym żarówek żarnikowych, oraz urządzeń małogabarytowych.

Artykuł  8

Przetwarzanie

1. Państwa członkowskie zapewniają przetwarzanie całego selektywnie zebranego WEEE.

Najpóźniej w ciągu ...^(***) Komisja zwraca się do europejskich organizacji normalizacyjnych o opracowanie i przyjęcie europejskich standardów zbierania, składowania, transportu, przetwarzania, recyklingu i naprawy WEEE, a także przygotowania do ponownego użytku. Standardy te odzwierciedlają aktualny stan wiedzy.

Odniesienie do standardów jest publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Zbieranie, składowanie, transport, przetwarzanie, recykling i naprawa WEEE oraz przygotowanie do ponownego użycia odbywa się przy zastosowaniu podejścia ukierunkowanego na zachowanie surowców i ma na celu recykling cennych zasobów zawartych w EEE z myślą o zapewnieniu lepszych dostaw towarów w Unii.

2. Przetwarzanie inne niż przygotowanie do ponownego użycia obejmuje przynajmniej usunięcie wszelkich cieczy oraz przetwarzanie selektywne zgodne z załącznikiem III.

3. Państwa członkowskie gwarantują, że producenci lub strony trzecie działające w ich imieniu ustanowią systemy zapewniające odzysk WEEE przy użyciu najlepszych dostępnych technik. Producenci mogą ustanawiać te systemy indywidualnie lub zbiorowo. Państwa członkowskie gwarantują, że każdy zakład lub przedsiębiorstwo zajmujące się zbieraniem lub przetwarzaniem składuje i przetwarza WEEE zgodnie z wymogami technicznymi wymienionymi w załączniku IV.

4. W ▐ celu uwzględnienia innych technologii przetwarzania gwarantujących przynajmniej identyczny poziom ochrony zdrowia ludzkiego oraz środowiska naturalnego Komisja przyjmuje zmiany do załącznika III w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 19 oraz na warunkach określonych w art. 20 i 21. Komisja ocenia w pierwszej kolejności, czy należy zmienić wpisy dotyczące płytek obwodów drukowanych do telefonów komórkowych oraz wyświetlaczy ciekłokrystalicznych. Komisja ocenia, czy do rozwiązania kwestii danych nanomateriałów niezbędne jest wprowadzenie zmian w załączniku III.

5. Do celów ochrony środowiska naturalnego państwa członkowskie mogą ustanowić minimalne normy jakości dla przetwarzania zebranego WEEE.

Państwa członkowskie opowiadające się za takimi normami jakości powiadamiają Komisję, która publikuje te normy.

6. Państwa członkowskie zachęcają zakłady lub przedsiębiorstwa przeprowadzające czynności przetwarzania do wprowadzenia systemów zarządzania środowiskiem naturalnym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1221/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie zarządzania środowiskowego i audytu we Wspólnocie (EMAS)⁽¹⁸⁾.

Artykuł  9

Zezwolenia i kontrole

1. Państwa członkowskie gwarantują, że zgodnie z art. 23 dyrektywy 2008/98/WE właściwe organy wydają stosowne zezwolenie każdemu zakładowi lub przedsiębiorstwu zajmującemu się przetwarzaniem.

2. Odstępstwo od wymogu posiadania zezwolenia określonego w art. 24 lit. b) dyrektywy 2008/98/WE można stosować do czynności odzysku dotyczących WEEE, jeśli przed rejestracją właściwe organy przeprowadzają kontrolę mającą na celu zagwarantowanie zgodności z art. 13 tej dyrektywy.

Kontrola taka powinna objąć sprawdzenie następujących kwestii:

a) rodzaju i ilości odpadów, które mają być poddane przetworzeniu;

b) ogólnych wymogów technicznych, które mają być spełnione;

c) środków ostrożności, które należy przedsięwziąć.

Kontrolę należy przeprowadzać co najmniej raz w roku, a państwa członkowskie powinny przekazać Komisji jej wyniki.

3. Państwa członkowskie gwarantują, że zezwolenie lub rejestracja określona w ust. 1 i 2 obejmuje wszystkie warunki niezbędne do zapewnienia zgodności z wymogami art. 8 ust. 2, 3 i 5 oraz do celów osiągnięcia celów odzysku określonych w art. 11.

Artykuł  10

Przemieszczanie WEEE

1. Czynności przetwarzania można również prowadzić poza terytorium właściwego państwa członkowskiego lub Unii, pod warunkiem że przemieszczanie WEEE odbywa się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów⁽¹⁹⁾.

2. WEEE wywożony poza obszar Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 i rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1418/2007 z dnia 29 listopada 2007 r. dotyczącym wywozu w celu poddania odzyskowi niektórych odpadów wymienionych w załączniku III lub IIIA do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady do pewnych państw, których nie obowiązuje decyzja OECD w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów⁽²⁰⁾ zalicza się na poczet wykonywania zobowiązań i celów określonych art. 11 niniejszej dyrektywy, wyłącznie wtedy, gdy eksporter może przedstawić przed dokonaniem przemieszczenia przekonujące dowody, iż odzysk, przygotowanie do ponownego użycia i recykling zostaną przeprowadzone na warunkach równorzędnych z wymogami niniejszej dyrektywy. Po przeprowadzeniu odzysku, przygotowania do ponownego użycia lub recyklingu należy potwierdzić zgodność z przedmiotowymi warunkami równorzędnymi.

3. Państwa członkowskie nie zezwalają na przemieszczanie żadnych produktów pochodzących z EEE, które mają być ponownie użyte, chyba że właściwy indywidualny lub grupowy podmiot zaświadczył, że są one w pełni sprawne i w związku z tym zostały opatrzone odpowiednią etykietą.

4. W celu umożliwienia podjęcia czynności związanych z przetwarzaniem poza granicami Unii przy jednakowym stopniu ochrony Komisja przyjmuje, nie później niż ...^(**) - na mocy aktów delegowanych zgodnie z art. 18a oraz na warunkach określonych w art. 18b i 18c - szczegółowe zasady dotyczące ust. 1 i 2, w szczególności kryteria dla oceny warunków równorzędnych.

Artykuł  11

Cele w zakresie odzysku

1. W odniesieniu do całego WEEE selektywnie zebranego i przesłanego do przetwarzania zgodnie z art. 8, 9 i 10 lub w celu przygotowania do ponownego użycia państwa członkowskie gwarantują, że do dnia 31 grudnia 2011 r. producenci spełnią następujące minimalne cele:

a) dla WEEE ujętego w kategorii 1 i 4 załącznika -IA,

– 85 % poddawane jest procesowi odzysku ▐

– 75 % poddawane jest procesowi recyklingu, oraz

– 5 % jest przygotowywane do ponownego użycia;

b) dla WEEE ujętego w kategorii 2 załącznika IA,

– 80 % poddawane jest procesowi odzysku, |

– 65 % poddawane jest procesowi recyklingu, oraz

– 5 % jest przygotowywane do ponownego użycia;

c) dla WEEE ujętego w kategorii 3 załącznika IA,

– 75 % poddawane jest procesowi odzysku, oraz

– 50 % poddawane jest procesowi recyklingu;

d) dla WEEE ujętego w kategorii ▐ 5 ▐ załącznika IA,

– 75 % poddawane jest procesowi odzysku, ▐

– 50 % poddawane jest procesowi recyklingu, oraz

– 5 % jest przygotowywane do ponownego użycia;

e) dla WEEE ujętego w kategorii 6 załącznika IA,

– 85 % poddawane jest procesowi odzysku,

– 75 % poddawane jest procesowi recyklingu, oraz

– 5 % jest przygotowywane do ponownego użycia;

f) dla gazowych lamp wyładowczych, 80 % jest ▐ poddawane procesowi recyklingu.

2. Cele te oblicza się jako wartości procentowe masy selektywnie zebranego WEEE, który jest przekazywany do zakładów odzysku i skutecznie poddany procesowi odzysku, ponownego wykorzystania i recyklingu. W obliczaniu realizacji tych celów nie uwzględnia się składowania, sortowania i wstępnej obróbki dokonywanych w zakładach odzysku.

3. Państwa członkowskie gwarantują, że do celów obliczania tych celów producenci lub strony trzecie działające w ich imieniu rejestrują dane dotyczące masy używanego EEE, WEEE, jego części składowych, materiałów lub substancji w momencie jego wprowadzenia (wejścia) i wyprowadzenia (wyjścia) z zakładu przetwarzania oraz wprowadzenia (wejścia) i wyprowadzenia (wyjścia jako całościowej wartości procentowej) z zakładu odzyskiwania lub recyklingu.

4. Państwa członkowskie zachęcają do opracowywania nowych technologii odzysku, recyklingu i przetwarzania.

Artykuł  12

Finansowanie w odniesieniu do WEEE pochodzącego z gospodarstw domowych

1. Państwa członkowskie gwarantują, że producenci dostarczą przynajmniej plany finansowania zbiórki, przetwarzania, odzysku oraz przyjaznego dla środowiska unieszkodliwiania WEEE pochodzącego z gospodarstw domowych, składowanego w punktach zbiórki ustanowionych na mocy art. 5 ust. 2. Ponadto w stosownych przypadkach państwa członkowskie - z myślą o zwiększeniu skuteczności zbiórki WEEE - dbają o zebranie wystarczających zasobów finansowych zgodnie z zasadą "zanieczyszczający płaci" w chwili sprzedaży nowego EEE (gdzie zanieczyszczający to detalista, konsument i producent, ale nie ogólny podatnik), tak aby pokryć koszty zbiórki WEEE z gospodarstw domowych, w tym koszty działania punktów zbiórki oraz powiązanych kampanii edukacyjnych w dziedzinie zarządzania WEEE. Te zasoby finansowe są dostępne jedynie dla podmiotów, na których spoczywa obowiązek prawny zbiórki WEEE.

W przypadku pełnego pokrycia kosztów takich podmiotów z zasobów finansowych zebranych zgodnie z akapitem pierwszym, podmioty te, bez względu na to, czy są to gminy, czy prywatne punkty zbiórki, przekazują całość zebranego WEEE programom odpowiedzialności producentów.

Finansowanie zbiórki WEEE z gospodarstw domowych w celu usuwania do punktów zbiórki nie wchodzi w zakres indywidualnej odpowiedzialności producenta, o której mowa w ust. 2.

Państwa członkowskie mogą ustalić dodatkowe zasady dotyczące metod obliczania kosztów związanych ze zbiórką i punktami zbiórki.

2. W przypadku produktów wprowadzonych do obrotu po dniu 13 sierpnia 2005 r. każdy producent odpowiada za czynności finansowania, o których mowa w ust. 1, dotyczące odpadów pochodzących z jego produktów. Producent może podjąć decyzję o wypełnieniu tego obowiązku indywidualnie lub przyłączając się do programu zbiorowego. Producent może wypełnić swoje zobowiązania poprzez jedną z możliwych metod lub ich połączenie. Zbiorowe programy wprowadzają zróżnicowane opłaty dla producentów w zależności od tego, jak łatwo dokonuje się recyklingu danego produktu i istotnych surowców wchodzących w jego skład.

Państwa członkowskie gwarantują, że wprowadzając produkt do obrotu, każdy producent dostarcza gwarancję wskazującą, że gospodarowanie WEEE zostanie sfinansowane a także gwarantują, że producenci oznaczą swoje produkty w sposób niebudzący wątpliwości zgodnie z art. 15 ust. 2. Gwarancja ta zapewni finansowanie czynności określonych w ust. 1, odnoszących się do produktu. Gwarancja może mieć formę uczestnictwa producenta we właściwych programach finansowania gospodarowania WEEE, ubezpieczenia recyklingu lub zablokowania konta bankowego. Należy obliczać gwarancję finansową w odniesieniu do produktów, których cykl życia dobiega końca, aby zagwarantować internalizację rzeczywistych kosztów związanych z zakończeniem użytkowania produktu, z uwzględnieniem norm dotyczących przetwarzania i recyklingu, o których mowa w art. 8.

3. Aby umożliwić stosowanie ujednoliconego podejścia do zgodności z wymogami w zakresie gwarancji finansowych, co przewiduje ust. 2, Komisja ustanawia, nie później niż ...^(****), w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 19 i z zastrzeżeniem warunków przewidzianych w art. 20 i 21, minimalne wymogi i metodologię w zakresie obliczania poziomu tych gwarancji oraz opracowuje wytyczne ich weryfikacji i nadzoru nad nimi.

Wspomniane minimalne wymogi gwarantują, co najmniej, by:

a) gwarancje prowadziły do internalizacji rzeczywistych kosztów związanych z końcem cyklu życia produktu, z uwzględnieniem norm w zakresie przetwarzania i recyklingu,

b) kosztów związanych z obowiązkami producenta nie ponosiły inne podmioty, oraz

c) by w przyszłości istniały gwarancje i mogły być wykorzystywane w celu dopełnienia dodatkowych wymogów w zakresie recyklingu spoczywających na producencie w przypadku jego niewypłacalności.

4. Odpowiedzialność za finansowanie kosztów zarządzania WEEE pochodzącego z produktów wprowadzonych do obrotu przed dniem 13 sierpnia 2005 r. ("odpady historyczne") zapewnia się w ramach jednego lub większej liczby systemów, do których proporcjonalny wkład wnoszą wszyscy producenci obecni na rynku z chwilą wystąpienia właściwych kosztów, tzn. proporcjonalnie do ich udziału w rynku właściwego dla danego typu sprzętu.

5. Państwa członkowskie dbają o to, by producenci lub strony trzecie działające w ich imieniu przedstawiały im coroczne sprawozdania dotyczące finansowania i kosztów ponoszonych w ramach systemów zbiórki, przetwarzania i unieszkodliwiania odpadów a także dotyczące skuteczności tych systemów.

Artykuł  13

Finansowanie w odniesieniu do WEEE pochodzącego od innych użytkowników niż gospodarstwa domowe

1. Państwa członkowskie gwarantują, że finansowanie kosztów zbiórki, przetwarzania, odzysku i przyjaznego dla środowiska unieszkodliwiania WEEE pochodzącego od użytkowników innych niż gospodarstwa domowe z produktów wprowadzonych do obrotu po 13 sierpnia 2005 r. zapewnią producenci.

W odniesieniu do odpadów historycznych zastępowanych przez nowe odpowiadające im produkty lub przez nowe produkty spełniające te same funkcje finansowanie kosztów zapewnione jest przez producentów tych produktów przy ich dostawie. Alternatywnie, państwa członkowskie mogą ustalić, iż użytkownicy inni niż gospodarstwa domowe również odpowiadają za finansowanie tego WEEE, w całości lub w części.

W odniesieniu do pozostałych odpadów historycznych finansowanie kosztów zapewniają użytkownicy inni niż gospodarstwa domowe.

2. Bez uszczerbku dla niniejszej dyrektywy, producenci i użytkownicy inni niż gospodarstwa domowe mogą zawierać umowy określające inne metody finansowania.

Artykuł  14

Systemy zbierania i informacje dla użytkowników

▐

1. Z myślą o podnoszeniu poziomu świadomości użytkowników państwa członkowskie gwarantują wdrażanie przez dystrybutorów odpowiednich systemów zbierania małogabarytowych WEEE. Takie systemy zbierania:

a) umożliwiają użytkownikom końcowym pozostawianie małogabarytowych WEEE w dostępnych i widocznych punktach zbiórki w punktach sprzedaży detalicznej;

b) wymagają od sprzedawców detalicznych, by dostarczając małogabarytowy EEE, nieodpłatnie odbierali małogabarytowy WEEE;

c) nie obciążają żadnymi opłatami użytkowników końcowych, którzy pozbywają się małogabarytowych WEEE, ani nie nakładają na nich żadnych zobowiązań do zakupu nowego produktu tego samego typu;

Państwa członkowskie dbają również o to, aby lit. b) i c) miały zastosowanie do podmiotów prowadzących sprzedaż na odległość, tj. osób fizycznych lub prawnych, które przy zastosowaniu środków porozumiewania się na odległość określonych w dyrektywie 97/7/WE, umieszczają lub udostępniają EEE na rynku. System zbierania stosowany przez podmioty prowadzące sprzedaż na odległość umożliwiają użytkownikom końcowym zwrot małogabarytowych WEEE bez ponoszenia żadnych kosztów, w tym kosztów dostawy lub wysyłki.

Najpóźniej do ...^(*****) Komisja przyjmuje - za pośrednictwem aktów delegowanych zgodnie z art. 19 oraz na warunkach określonych w art. 20 i 21 - definicję "małogabarytowych WEEE", biorąc pod uwagę ryzyko, iż odpady te nie są zbierane selektywnie ze względu na ich niewielkie rozmiary.

Obowiązki określone w niniejszym ustępie nie dotyczą mikroprzedsiębiorstw działających na bardzo małej powierzchni. Najpóźniej do ... (*) Komisja przyjmuje - za pośrednictwem aktów delegowanych zgodnie z art. 19 oraz na warunkach określonych w art. 20 i 21 - do celów niniejszej dyrektywy, definicję "mikroprzedsiębiorstw działających na bardzo małej powierzchni".

2. Państwa członkowskie gwarantują, że użytkownicy EEE w gospodarstwach domowych otrzymają niezbędne informacje dotyczące:

a) wymogu zaniechania unieszkodliwiania WEEE jako nieposortowanych odpadów komunalnych oraz selektywnej zbiórki takiego WEEE;

b) udostępnionych im systemów zwrotu i zbierania, wspierając koordynację informacji służących identyfikacji wszystkich dostępnych punktów zbiórki, bez względu na to, który producent je ustanowił;

c) ich roli w przyczynianiu się do ponownego użycia, recyklingu i innych form odzysku WEEE;

d) potencjalnych skutków dla środowiska naturalnego i zdrowia ludzkiego, wynikających z obecności substancji niebezpiecznych w EEE;

e) znaczenia symbolu podanego w załączniku V.

3. Państwa członkowskie przyjmują właściwe środki w celu promowania udziału konsumentów w zbiórce WEEE oraz aby zachęcić ich do ułatwiania procesu ponownego użycia, przetwarzania i odzysku.

4. Do celu zminimalizowania ilości unieszkodliwianego WEEE jako nieposortowanych odpadów komunalnych oraz ułatwienia jego selektywnej zbiórki państwa członkowskie gwarantują, że producenci właściwie oznaczają - zgodnie z europejską normą EN 50419 (²¹) - EEE wprowadzony do obrotu symbolem podanym w załączniku V. W przypadkach wyjątkowych oraz tam, gdzie jest to niezbędne z uwagi na wielkość lub funkcję produktu, nadruk symbolu należy umieścić na opakowaniu zbiorczym, na instrukcji użycia oraz na gwarancji EEE.

5. Państwa członkowskie mogą wymagać, aby producenci i/lub dystrybutorzy umieszczali niektóre lub wszystkie informacje określone w ust. 2-4 np. na instrukcjach użycia lub w punkcie sprzedaży albo rozpowszechniali takie informacje poprzez kampanie edukacyjne.

Artykuł  15

Informacje dla zakładów przetwarzania

1. W celu ułatwienia ▐ użycia i właściwego oraz przyjaznego dla środowiska naturalnego przetwarzania WEEE, w tym konserwacji, aktualizacji, ponownego użycia, przygotowania do ponownego użycia, odnowienia i recyklingu, państwa członkowskie podejmują wszelkie środki niezbędne do zagwarantowania, że dla każdego rodzaju nowego EEE wprowadzonego do obrotu w terminie jednego roku po wprowadzeniu do obrotu sprzętu producenci przekażą nieodpłatnie informacje dotyczące jego ponownego użycia i przetworzenia. Na tyle, na ile wymagają tego ośrodki zajmujące się ponownym użyciem, przetworzeniem i recyklingiem oraz do celów wypełnienia przepisów niniejszej dyrektywy, informacje te powinny dotyczyć poszczególnych części składowych oraz materiałów EEE, a także umiejscowienia w EEE substancji i preparatów niebezpiecznych. Producenci EEE przekazują takie informacje upoważnionym ośrodkom ponownego użycia, przetwarzania i recyklingu w formie podręcznika lub w postaci zapisu elektronicznego (CD-ROM, usługa online).

2. Państwa członkowskie zapewniają łatwe ustalenie każdego producenta EEE, wprowadzonych do obrotu, na podstawie znaku umieszczonego na sprzęcie. Co więcej, do celów ustalenia daty wprowadzenia sprzętu do obrotu w sposób niebudzący wątpliwości znak widniejący na sprzęcie powinien wskazywać, że urządzenie zostało wprowadzone do obrotu po dniu 13 sierpnia 2005 r. Do tego celu stosuje się europejską normę EN 50419.

Artykuł  16

Prowadzenie rejestru, informacje oraz sprawozdawczość

1. Państwa członkowskie sporządzają rejestr producentów, w tym producentów będących dostawcami EEE przy pomocy środków porozumiewania się na odległości, zgodnie z ust. 2.

Rejestr ten służy monitorowaniu zgodności z obowiązkami dotyczącymi finansowania na mocy art. 12 i 13.

2. Państwa członkowskie zapewniają możliwość wprowadzenia w formie elektronicznej przez każdego producenta prowadzącego działalność na ich terytorium do krajowego rejestru wszystkich istotnych informacji, w tym wymogów w zakresie sprawozdawczości i informacji na temat opłat, będących odzwierciedleniem ich działalności we wszystkich innych państwach członkowskich.

Rejestry te są interoperacyjne i umożliwiają wymianę takich informacji, w tym dotyczących ilości EEE wprowadzonego na krajowy rynek oraz informacji umożliwiających dokonywanie przelewów pieniężnych związanych z przemieszczaniem produktów lub WEEE na terytorium Unii.

3. Państwa członkowskie dbają o to, by producenci wprowadzający na ich rynek EEE, którzy nie posiadają siedziby na ich terytorium, mogli ustanowić w tym państwie członkowskim przedstawiciela prawnego, odpowiedzialnego za spełnianie wymogów określonych w niniejszej dyrektywie.

4. Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie systemów rejestracji, informacji i sprawozdawczości, Komisja przyjmuje na mocy aktów delegowanych zgodnie z art. 19 oraz na warunkach określonych w art. 20 i 21 środki określające format rejestrowania i sprawozdawczości oraz częstotliwość w zakresie sprawozdawczości. Format rejestrowania i sprawozdawczości obejmuje, co najmniej, następujące informacje:

a) ilości EEE wprowadzonego do obrotu na rynku krajowym;

b) rodzaju sprzętu;

c) marek;

d) kategorii;

e) gwarancji, jeśli dotyczy.

5. Rejestr będzie mógł być prowadzony być prowadzony w ramach zbiorowych programów odpowiedzialności producentów, ustanowionych na mocy art. 12 ust. 2.

6. Państwa członkowskie gromadzą informacje, w tym uzasadnione oszacowania, w sprawie zasad obliczania rocznych ilości i kategorii EEE wprowadzonego do obrotu, zebranego na wszystkie sposoby, ponownie użytego, poddanego recyklingowi i odzyskanego na terytorium państwa członkowskiego oraz w sprawie wywozu selektywnie zebranego WEEE, według jego wagi.

7. Państwa członkowskie co trzy lata przesyłają Komisji sprawozdanie w sprawie wykonywania niniejszej dyrektywy oraz w sprawie informacji określonych w ust. 5. Sprawozdanie z wykonywania przygotowuje się na podstawie kwestionariusza określonego w decyzji Komisji 2004/249/WE z dnia 11 marca 2004 r. dotyczącej kwestionariusza stanowiącego podstawę sprawozdań Państw Członkowskich z wykonania dyrektywy 2002/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE)⁽²²⁾ i decyzji Komisji 2005/369/WE z dnia 3 maja 2005 r. ustanawiającej formaty danych do celów dyrektywy 2002/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego⁽²³⁾ Sprawozdanie dla Komisji sporządza się najpóźniej w ciągu dziewięciu miesięcy od końca trzyletniego okresu, do którego się odnosi.

Pierwsze sprawozdanie trzyletnie będzie obejmować okres od 20xx do 20xx r.

Komisja publikuje sprawozdanie dotyczące wykonania niniejszej dyrektywy w terminie dziewięciu miesięcy od otrzymania sprawozdań od państw członkowskich.

Artykuł  17

Identyfikacja podmiotów gospodarczych

Państwa członkowskie ustanawiają systemy gwarantujące uzyskanie informacji umożliwiających organom regulacyjnym, producentom i dystrybutorom identyfikację:

a) każdego podmiotu gospodarczego, który dostarczył im EEE;

b) każdego podmiotu gospodarczego, któremu dostarczyli EEE.

Artykuł  18

Dostosowanie do postępu naukowo-technicznego

Aby umożliwić dostosowanie art. 16 ust. 7 i załączników do postępu naukowo-technicznego, Komisja może przyjąć akty delegowane zgodnie z art. 19 oraz na warunkach określonych w art. 20 i 21.

Przed wprowadzeniem zmian w załącznikach Komisja zasięga między innymi opinii producentów EEE, podmiotów gospodarczych zajmujących się recyklingiem i przetwarzaniem oraz organizacji zajmujących się ochroną środowiska naturalnego, a także związków pracowniczych i konsumenckich.

▐

Artykuł  19

Wykonanie przekazania uprawnień

1. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 7, 8, 10, 12, 14, 16, 18 i 23, przyznaje się Komisji na czas nieokreślony.

2. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o nim równocześnie Parlament Europejski i Radę.

3. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych są przyznane Komisji na warunkach określonych w art. 20 i 21.

Artykuł  20

Odwołanie przekazania uprawnień

1. Delegowanie uprawnień określonych w art. 7, 8, 10, 12, 14, 16, 18 i 23 może być odwołane przez Parlament Europejski lub Radę.

2. Instytucja, która wszczęła procedurę wewnętrzną mającą na celu podjęcie decyzji o ewentualnym odwołaniu oddelegowanych uprawnień, dokłada starań, aby powiadomić drugą instytucję i Komisję w rozsądnym czasie przed podjęciem ostatecznej decyzji, określając, które oddelegowane uprawnienia mogłyby zostać odwołane, i wskazując ewentualne przyczyny odwołania.

3. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna niezwłocznie lub od określonej w niej późniejszej daty. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych. Decyzja ta zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  21

Sprzeciw wobec aktów delegowanych

1. Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie dwóch miesięcy od daty powiadomienia. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten wydłuża się o dwa miesiące.

2. Jeżeli po upływie terminu określonego w ust. 1 ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec aktu delegowanego, jest on publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem w nim określonym.

Akt delegowany może być opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i może on wejść w życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno Parlament Europejski i Rada powiadomią Komisję o zamiarze niezgłaszania sprzeciwu.

3. Jeżeli Parlament Europejski lub Rada wyrazi sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie określonym w ust. 1, nie wchodzi on w życie. Instytucja, która wyraża sprzeciw wobec aktu delegowanego, podaje przyczyny wyrażenia sprzeciwu.

Artykuł  22

Kary

Państwa członkowskie ustanawiają zasady dotyczące kar mających zastosowanie w przypadku naruszeń przepisów krajowych przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy i podejmują wszystkie środki niezbędne do zapewnienia ich zastosowania. W związku z tym przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach najpóźniej w terminie określonym w art. 24 i bezzwłocznie powiadamiają o wszelkich późniejszych zmianach dotyczących tych przepisów.

Artykuł  23

Kontrola i nadzór

1. Państwa członkowskie prowadzą stosowne kontrole i nadzór w celu weryfikacji właściwego wdrażania niniejszej dyrektywy.

Kontrole te obejmują przynajmniej zgłoszone ilości EEE wprowadzonego do obrotu w celu sprawdzenia wysokości gwarancji finansowych wymaganych przepisami art. 12 ust. 2, wywóz WEEE poza Unię zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 oraz operacje prowadzone w zakładach przetwarzania zgodnie z dyrektywą 2008/98/WE i zgodnie z załącznikiem III do niniejszej dyrektywy.

2. Państwa członkowskie gwarantują, że przemieszczanie używanego EEE, w odniesieniu do którego istnieje podejrzenie, że jest to WEEE, odbywa się zgodnie z zawartymi w załączniku II minimalnymi wymogami, oraz sprawują należyty nadzór nad przemieszczaniem.

3. Z myślą o zapewnieniu prawidłowego funkcjonowania kontroli i nadzoru Komisja może przyjąć na mocy aktów delegowanych zgodnie z art. 19 oraz na warunkach określonych w art. 20 i 21 dodatkowe zasady dotyczące kontroli i nadzoru.

▐

4. Państwa członkowskie tworzą krajowy rejestr zatwierdzonych punktów zbiórki i zakładów przetwarzania. Jedynie te punkty, których operatorzy spełniają wymogi określone w art. 8 ust. 3, mogą zostać uwzględnione w tym krajowym rejestrze. Państwa członkowskie zapewniają publiczny dostęp do zawartości krajowego rejestru.

5. Operatorzy zakładów przedstawiają corocznie właściwym organom dowody na przestrzeganie przepisów niniejszej dyrektywy oraz przedkładają właściwym organom sprawozdania zgodnie z ust. 6 i 7 w celu zachowania statusu zatwierdzonego zakładu przetwarzania.

6. Operatorzy punktów zbiórki corocznie przedstawiają właściwym organom sprawozdania w celu umożliwienia władzom krajowym porównania ilości zbieranego WEEE z ilością WEEE, który w istocie jest przewożony do zakładów zajmujących się odzyskiem lub recyklingiem. WEEE przewozi się wyłącznie do zatwierdzonych zakładów odzysku i przetwarzania.

7. Operatorzy zakładów przetwarzania przedstawiają corocznie właściwym organom sprawozdania umożliwiające władzom krajowym porównanie ilości WEEE pozyskanego od właścicieli lub zatwierdzonych punktów zbiórki z ilością WEEE, który w istocie się odzyskuje, poddaje recyklingowi lub eksportuje na mocy art. 10.

8. Państwa członkowskie gwarantują, że WEEE jest oddawany wyłącznie do zarejestrowanych i zatwierdzonych punktów zbiórki, odzysku lub recyklingu.

Artykuł  24

Transpozycja

1. Państwa członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania artykułów 2, 3, 5, 6, 7, 11, 14, 16, 22, 23 i załącznika II najpóźniej do dnia ...^(**) Niezwłocznie przekażą one Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą. Państwa członkowskie wdrażają przepisy, postanowienia wykonawcze i administracyjne konieczne do zapewnienia zgodności z art. 12 ust. 2, tak aby każdy producent ponosił koszty jedynie z tytułu finansowania działań związanych z odpadami powstałymi z jego własnych produktów wprowadzonych do obrotu po 13 sierpnia 2005 r. oraz do zapewnienia odpowiednich gwarancji finansowych, wymaganych przepisami art. 12 ust. 2.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Przepisy te zawierają także wskazanie, że w istniejących przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odniesienia do dyrektyw uchylonych niniejszą dyrektywą należy odczytywać jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Metody dokonywania takiego odniesienia i formułowania takiego wskazania określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

3. Pod warunkiem osiągnięcia celów wymienionych w niniejszej dyrektywie państwa członkowskie mogą transponować przepisy określone w art. 8 ust. 6, art. 14 ust. 2 oraz art. 15 na mocy umów zawieranych między właściwymi organami a zainteresowanymi sektorami gospodarczymi. Umowy takie muszą spełniać następujące wymogi:

a) umowy podlegają wykonaniu;

b) w umowach określa się cele, wraz z podaniem ostatecznych terminów ich realizacji;

c) umowy publikuje się w krajowych dziennikach urzędowych lub w dokumentach krajowych, które są w równym stopniu dostępne dla opinii publicznej i przekazane Komisji;

d) wyniki osiągane w ramach tych umów są regularnie nadzorowane, a odpowiednie sprawozdania przesyłane do właściwych organów i do Komisji oraz podane do publicznej wiadomości na warunkach podanych w umowie;

e) właściwe organy gwarantują, że zbadano postęp osiągnięty w ramach umowy;

f) w przypadku niedopełnienia umowy państwa członkowskie muszą zastosować odpowiednie przepisy niniejszej dyrektywy, na drodze środków ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych.

4. Oprócz przeglądów przewidzianych w art. 2 i 7 Komisja, do [...^(******)] przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w oparciu o doświadczenia przy jej stosowaniu. W razie potrzeby do sprawozdania dołączone zostają wnioski dotyczące zmiany niniejszej dyrektywy.

Artykuł  25

Uchylenie

Dyrektywa 2002/96/WE zmieniona dyrektywami wymienionymi w załączniku VI część A, traci moc od ...^(*******), z wyjątkiem art. 5 ust. 5 tej dyrektywy, który zostaje uchylony ze skutkiem od dnia 31 grudnia 2011 r., bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów przeniesienia do prawa krajowego i zastosowania dyrektyw określonych w części B załącznika VI. Odesłanie do uchylonych dyrektyw należy odczytywać jako odesłanie do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VII.

Artykuł  26

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  27

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U C 306 z 16.12.2009, s. 39.

⁽²⁾ Dz.U. C 141 z 29.5.2010, s. 55.

⁽³⁾ Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lutego 2011 r.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 37 z 13.2.2003, s. 24.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 138 z 17.5.1993, s. 5.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 285 z 31.10.2009, s. 10.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 37 z 13.2.2003, s. 19.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 266 z 26.9.2006, s. 1.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 286 z 31.10.2009, s. 1.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 161 z 14.6.2006, s. 1.

⁽¹²⁾ Dz.U. L 24 z 29.1.2008, s. 8.

⁽¹³⁾ Dz.U. L 118 z 27.4.2001, s. 41.

⁽¹⁴⁾ Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

⁽¹⁵⁾Dz.U. L 169 z 12.7.1993, s. 1.

⁽¹⁶⁾Dz.U. L 331 z 7.12.1998, s. 1.

⁽¹⁷⁾ Dz.U. L 144 z 4.6.1997, s. 19.

⁽¹⁸⁾ OJ L 342, 22.12.2009, p. 1.

⁽¹⁹⁾ Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1.

⁽²⁰⁾ Dz.U. L 316 z 4.12.2007, s. 6.

⁽²¹⁾ Przyjęta przez CENELEC w marcu 2006 r.

⁽²²⁾ Dz.U. L 78 z 16.3.2004, s. 56.

⁽²³⁾ Dz.U. L 119 z 11.5.2005, s. 13.

^(*)pięć lat po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.

^(**)18 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

^(***)6 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

^(****)12 miesięcy po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.

^(*****)12 miesięcy od wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

^(******)pięć lat od wejścia życie niniejszej dyrektywy.

^(*******) 18 miesięcy plus 1 dzień od wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  IA

Kategorie urządzeń dla potrzeb ustalenia celów w zakresie odzysku przewidzianych w art. 11

(1) Urządzenia chłodzące i grzewcze,

(2) Ekrany i monitory,

(3) Lampy,

(4) Wielkogabarytowe urządzenia, z wyłączeniem urządzeń chłodzących i grzewczych, ekranów i monitorów oraz lamp. Wielkogabarytowe urządzenia oznaczają wszystkie urządzenia, których zasadniczo nie można przemieszczać lub które są zasadniczo przeznaczone do pozostawienia w miejscu użycia przez cały cykl życia,

(5) Małogabarytowe urządzenia, z wyłączeniem urządzeń chłodzących i grzewczych, ekranów i monitorów oraz lamp, a także urządzeń teleinformatycznych i telekomunikacyjnych. Małogabarytowe urządzenia oznaczają wszystkie urządzenia, które zasadniczo można przemieszczać oraz które zasadniczo nie są przeznaczone do długotrwałego pozostawania w miejscu użycia,

(6) Małe urządzenia teleinformatyczne i telekomunikacyjne.

ZAŁĄCZNIK  I

Niewyczerpująca lista urządzeń ujętych w kategoriach załącznika IA

1. Urządzenia chłodzące i grzewcze

– Chłodziarki

– Zamrażarki

– Automaty wydające zimne produkty

– Urządzenia klimatyzacyjne

– Urządzenia grzewcze zawierające olej i inne urządzenia do wymiany ciepła zawierające nośniki ciepła inne niż woda (np. pompy ciepła i urządzenia osuszające)

2. Ekrany i monitory

– Ekrany

– Odbiorniki telewizyjne

– Cyfrowe ramki do zdjęć

– Monitory

3. Lampy

– Zwykłe lampy fluorescencyjne

– Kompaktowe lampy fluorescencyjne

– Wysokowydajne lampy wyładowcze, w tym ciśnieniowe lampy sodowe oraz lampy halogenowe

– Niskociśnieniowe lampy sodowe

– Lampy LED

4. Urządzenia wielkogabarytowe

– Urządzenia wielkogabarytowe używane do gotowania i innego typu przetwarzania żywności (takie jak płyty grzejne, piekarniki, kuchenki, kuchenki mikrofalowe, stacjonarne ekspresy do kawy)

– Wyciągi kuchenne

– Wielkogabarytowe urządzenia czyszczące (takie jak pralki, suszarki do ubrań, zmywarki)

– Wielkogabarytowe urządzenia grzewcze (takie jak wielkogabarytowe dmuchawy układu ogrzewania, kominki elektryczne, grzejniki marmurowe i kamienne oraz pozostałe wielkogabarytowe urządzenia grzewcze używane do ogrzewania pomieszczeń, łóżek, mebli wypoczynkowych)

– Wielkogabarytowe urządzenia do pielęgnacji ciała (takie jak solaria, sauny, fotele do masażu)

– Wielkogabarytowe urządzenia informatyczne i telekomunikacyjne (takie jak płyty główne, serwery, instalacje i urządzenia sieciowe, drukarki, urządzenia kopiujące, automaty telefoniczne)

– Wielkogabarytowy sprzęt rekreacyjny i sportowy (taki jak sprzęt sportowy zawierający części elektryczne lub elektroniczne, automaty wrzutowe)

– Wielkogabarytowe oprawy oświetleniowe oraz pozostałe urządzenia do celów rozpraszania i emitowania światła

– Wielkogabarytowe elektryczne i elektroniczne narzędzia i urządzenia przemysłowe z wyjątkiem wielkogabarytowych stacjonarnych narzędzi przemysłowych i maszyn ruchomych nieporuszających się po drogach, przeznaczonych wyłącznie dla profesjonalnych użytkowników

– Wielkogabarytowe urządzenia do wytwarzania i przesyłu prądu (takie jak generatory, transformatory, zasilacze awaryjne (UPS), falowniki)

– Wielkogabarytowe urządzenia medyczne

– Wielkogabarytowe przyrządy do nadzoru i kontroli

– Wielkogabarytowe urządzenia pomiarowe (takie jak wagi i maszyny stacjonarne)

– Wielkogabarytowe automaty wydające wszelkiego typu produkty oraz świadczące proste usługi (automaty sprzedające, bankomaty, samoobsługowe urządzenia do zwrotu opakowań, automaty do robienia zdjęć)

5. Urządzenia małogabarytowe

– Urządzenia małogabarytowe używane do gotowania i innego typu przetwarzania żywności (takie jak tostery, płyty grzewcze, noże elektryczne, grzałki, krajalnice)

– Małogabarytowe urządzenia czyszczące (takie jak odkurzacze, żelazka itp.)

– Wentylatory, odświeżacze powietrza

– Małogabarytowe urządzenia grzewcze (takie jak koce elektryczne)

– Zegary, zegarki i pozostałe urządzenia do odmierzania czasu

– Małogabarytowe urządzenia do pielęgnacji ciała (takie jak maszynki do golenia, szczoteczki do zębów, suszarki do włosów, urządzenia do masażu)

– Kamery

– Sprzęt elektroniczny domowego użytku (np. odbiorniki radiowe, wzmacniacze akustyczne, radia samochodowe, odtwarzacze DVD)

– Sprzęt i instrumenty muzyczne (np. wzmacniacze, stoły mikserskie, słuchawki i głośniki, mikrofony)

– Małogabarytowe oprawy oświetleniowe oraz pozostałe urządzenia do celów rozpraszania i emitowania światła

– Zabawki (takie jak kolejki, modele samolotów itp.)

– Małogabarytowy sprzęt sportowy (taki jak komputerowo sterowane urządzenia do uprawiania sportów rowerowych, nurkowania, biegania, wiosłowania itp.)

– Małogabarytowy sprzęt rekreacyjny (taki jak gry wideo, sprzęt do łowienia ryb i gry w golfa itp.)

– Narzędzia elektryczne i elektroniczne włącznie z narzędziami do pracy w ogrodzie (takie jak wiertarki, piły, pompy, kosiarki do trawy)

– Małogabarytowe urządzenia do wytwarzania i przesyłu prądu (takie jak generatory, ładowarki, zasilacze awaryjne (UPS), konwertery)

– Małogabarytowe urządzenia medyczne włącznie z urządzeniami weterynaryjnymi

– Małogabarytowe przyrządy do nadzoru i kontroli (takie jak czujniki dymu, regulatory ciepła, termostaty, czujniki ruchu, instalacje i urządzenia monitorujące, piloty/urządzenia zdalnego sterowania)

– Małogabarytowe urządzenia pomiarowe (takie jak wagi, urządzenia wskazujące, odległościomierze, termometry)

– Małogabarytowe automaty wydające wszelkiego typu produkty

6. Małe urządzenia informatyczne i telekomunikacyjne

– Laptopy

– Notebooki

– Małogabarytowe urządzenia informatyczne i telekomunikacyjne (takie jak komputery osobiste, drukarki, kalkulatory, telefony, telefony komórkowe, routery, urządzenia radiowe, elektroniczne nianie, rzutniki).

ZAŁĄCZNIK  II

Minimalne wymogi w zakresie przemieszczania używanego EEE

1. W celu dokonania rozróżnienia między EEE a WEEE w przypadku gdy posiadacz danego przedmiotu deklaruje zamiar lub fakt przemieszczania używanego EEE, a nie WEEE, organy państwa członkowskiego żądają tytułem poparcia tej deklaracji jak następuje:

a) kopię faktury i umowy dotyczącej sprzedaży i/lub przeniesienia prawa własności do EEE, która stwierdza, że urządzenia są przeznaczone do bezpośredniego ponownego użycia i są w pełni funkcjonalne;

b) dowody oceny lub badań w postaci kopii dokumentacji (certyfikat badań, dowód sprawności funkcjonalnej) dla każdego urządzenia znajdującego się w przesyłce oraz protokół zawierający wszystkie informacje o dokumentacji zgodnie z pkt 2;

c) deklaracja złożona przez posiadacza organizującego transport EEE, że żaden materiał ani żadne urządzenie znajdujące się w przesyłce nie jest odpadami zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 1 dyrektywy 2008/98/WE, oraz

d) wystarczające opakowanie i odpowiednie odseparowanie ładunku w celu ochrony przemieszczanych produktów przed zniszczeniem podczas transportu, załadunku i wyładunku.

Litery a) i b) nie mają zastosowania w przypadku, gdy używany sprzęt elektryczny i elektroniczny jest odsyłany do producenta jako wadliwa przesyłka zbiorcza w celu dokonania naprawy w ramach gwarancji z zamiarem ponownego użycia.

2. W celu udowodnienia, że przemieszczane przedmioty są używanym EEE, a nie WEEE, państwa członkowskie żądają przeprowadzenia działań związanych z badaniem i prowadzeniem dokumentacji w odniesieniu do używanego EEE w następujących etapach:

Etap 1: Badanie

a) Należy koniecznie ocenić funkcjonalność oraz przeprowadzić ocenę substancji niebezpiecznych. Badania, jakie mają zostać wykonane, uzależnia się od rodzaju EEE. W przypadku większości używanego EEE wystarczający jest test funkcjonalności najważniejszych funkcji.

b) Wyniki oceny i badania należy odnotować.

Etap 2: Dokumentacja

a) Dokumentację należy przytwierdzić w sposób bezpieczny, lecz nie trwały, bezpośrednio do EEE (jeśli nie jest opakowane) lub do opakowania, tak by można było ją odczytać bez konieczności rozpakowania urządzenia.

b) Dokumentacja zawiera następujące informacje:

– nazwę produktu (nazwa urządzenia zgodnie z załącznikiem IB oraz kategoria zgodnie z załącznikiem IA);

– numer identyfikacyjny produktu (nr typu);

– rok produkcji (jeśli znany);

– nazwę i adres przedsiębiorstwa odpowiedzialnego za wykazanie funkcjonalności;

– wyniki badań zgodnie z opisem w etapie 1;

– rodzaj przeprowadzonych badań.

3. W uzupełnieniu do dokumentów wymaganych w pkt 1 każdy ładunek (np. pojemnik transportowy, ciężarówka) używanego EEE musi posiadać:

a) dokument CMR,

b) deklarację osoby dotyczącą zakresu jej odpowiedzialności.

4. W przypadku braku odpowiedniej dokumentacji wymaganej w pkt 1 i 3 lub braku odpowiedniego opakowania lub też odseparowania ładunku, których zapewnienie wchodzi w zakres obowiązków posiadacza urządzenia przeznaczonego do przemieszczenia, organy państwa członkowskiego zakładają, że dany produkt jest niebezpiecznym WEEE oraz, że ładunek zawiera nielegalną przesyłkę. W takich okolicznościach poinformowane zostaną odpowiednie właściwe organy, zaś ładunek zostanie potraktowany zgodnie z art. 24 i 25 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006.▐

ZAŁĄCZNIK  III

Selektywne przetwarzanie materiałów i części składowych WEEE, o którym mowa w art. 8 ust. 2

1. Z selektywnie zebranego WEEE należy usunąć przynajmniej następujące substancje, preparaty oraz części składowe:

– polichlorowane bifenyle, zgodnie z dyrektywą Rady 96/59/WE z dnia 16 września 1996 r. w sprawie unieszkodliwiania polichlorowanych bifenyli i polichlorowanych trifenyli (PCB/PCT)⁽¹⁾,

– części składowe zawierające rtęć, takie jak wyłączniki lub podświetlacze,

– baterie,

– płytki obwodów drukowanych do telefonów komórkowych oraz inne wyroby, jeśli powierzchnia płytek obwodów drukowanych jest większa niż 10 centymetrów kwadratowych,

– wkłady drukujące, płynne i proszkowe, a także tonery barwiące,

– tworzywo sztuczne zawierające związki bromu zmniejszające palność,

– odpady azbestu oraz części składowe zawierające azbest,

– lampy elektronopromieniowe,

– chlorofluorowęglowodory (CFC), wodorochlorofluorowęglowodory (HCFC) lub wodorofluorowęglowodory (HFC), węglowodory (HC)

– gazowe lampy wyładowcze,

– wyświetlacze ciekłokrystaliczne (tam, gdzie jest to właściwe, wraz z obudową) o powierzchni większej niż 100 centymetrów kwadratowych oraz wszystkie tego typu podświetlacze z gazowymi lampami wyładowczymi,

– zewnętrzne okablowanie elektryczne,

– części składowe zawierające ogniotrwałe włókna ceramiczne, jak podano w dyrektywie Komisji 97/69/WE z dnia 5 grudnia 1997 r. dostosowującej do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG odnoszącą się do klasyfikacji, pakowania i oznakowania substancji niebezpiecznych⁽²⁾,

– części składowe zawierające substancje promieniotwórcze, z wyjątkiem części składowych poniżej progów wyłączenia podanych w art. 3 oraz załączniku I do dyrektywy Rady 96/29/Euratom z dnia 13 maja 1996 r. ustanawiającej podstawowe normy bezpieczeństwa w zakresie ochrony zdrowia pracowników i ogółu społeczeństwa przed zagrożeniami wynikającymi z promieniowania jonizującego⁽³⁾,

– kondensatory elektrolityczne zawierające dane substancje (wysokość > 25 mm, średnica > 25 mm lub proporcjonalnie podobne wielkości).

Te substancje, preparaty i części składowe unieszkodliwia się lub odzyskuje zgodnie z art. 4 dyrektywy Rady 75/442/EWG.

2. Podane poniżej części składowe WEEE, zebrane selektywnie, należy przetwarzać stosownie do wskazań:

– lampy elektronopromieniowe: należy usunąć osłonę fluorescencyjną,

– urządzenia zawierające gazy zubożające warstwę ozonową lub mające potencjał powodowania globalnego efektu cieplarnianego (GWP) powyżej 15, takie jak te znajdujące się w piankach oraz obwodach chłodzących: gazy należy właściwie odessać i odpowiednio oczyścić. Gazy zubożające warstwę ozonową należy przetwarzać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1005/2009.

– gazowe lampy wyładowcze: należy usunąć rtęć.

3. Uwzględniając aspekty środowiska naturalnego oraz celowość ponownego użycia i recyklingu, ust. 1 i 2 stosuje się w sposób umożliwiający przyjazne dla środowiska naturalnego ponowne użycie i recykling części składowych lub całych urządzeń.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 243 z 24.9.1996, s. 31.

⁽²⁾ Dz.U. L 343 z 13.12.1997, s. 19.

⁽³⁾ Dz.U. L 159 z 29.6.1996, s. 1.

ZAŁĄCZNIK  IV

Wymogi techniczne, o których mowa w art. 8 ust. 3

1. Miejsca przeznaczone do składowania (w tym składowania czasowego) WEEE przed ich przetworzeniem (bez uszczerbku dla wymogów dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów⁽¹⁾):

– nieprzepuszczalne podłoża na odpowiednim obszarze z urządzeniami do usuwania wycieków oraz, w stosownym przypadku, separatorem cieczy oraz odstojnikiem i odolejaczem,

– osłona zapobiegająca skutkom warunków atmosferycznych na właściwych obszarach.

2. Miejsca przeznaczone do przetwarzania WEEE:

– wagi do ważenia masy przetworzonych odpadów,

– nieprzepuszczalne podłoża na odpowiednim obszarze z urządzeniami do usuwania wycieków oraz, w stosownym przypadku, separatorem cieczy oraz odstojnikiem i odolejaczem,

– właściwe składowiska zdemontowanych części zapasowych,

– właściwe pojemniki do składowania baterii, kondensatorów zawierających PCB/PCT i innych odpadów niebezpiecznych, takich jak odpady promieniotwórcze,

– urządzenia do oczyszczania wody, które odpowiadają regulacjom z zakresu ochrony zdrowia i środowiska.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 182 z 16.7.1999, s. 1.

ZAŁĄCZNIK  V

Symbol oznakowania EEE

Symbol wskazujący na selektywną zbiórkę EEE składa się z przekreślonego, kołowego kontenera na śmieci, jak pokazano poniżej. Symbol należy nadrukować w sposób wyraźny, czytelny i uniemożliwiający zmycie lub starcie.

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

Część  A

Uchylona dyrektywa i jej kolejne zmiany

(o której mowa w art. 25)

Dyrektywa 2002/96/WE (Dz.U. L 37 z 13.2.2003, s. 24)

Dyrektywa 2003/108/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 106)

Dyrektywa 2008/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 81 z 20.3.2008, s. 65)

Część  B

Lista terminów przeniesienia do prawa krajowego

(o których mowa w art. 25)

Dyrektywa	Termin transpozycji
2002/96/WE 2003/108/WE 2008/34/WE	13 sierpnia 2004 r. 13 sierpnia 2004 r. -

ZAŁĄCZNIK  VII

Tabela korelacji(*)

Dyrektywa 2002/96/WE	Niniejsza dyrektywa
Artykuł 1	-
-	Artykuł 1
Artykuł 2 ust. 1	Artykuł 2 ust. 1
Artykuł 2 ust. 2	Artykuł 2 ust. 2
-	Artykuł 2 ust. 3 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 2 ust. 3	Artykuł 2 ust. 3 lit. a)
Artykuł 2 ust. 1 częściowo	Artykuł 2 ust. 3 lit. b)
-	Artykuł 2 ust. 3 lit. c)
Załącznik IB pkt 5	Artykuł 2 ust. 3 lit. d)
Załącznik IB pkt 8	Artykuł 2 ust. 3 lit. e)
-	Artykuł 2 ust. 4
Artykuł 3 lit. a)-d)	Artykuł 3 lit. a)-d)
-	Artykuł 3 lit. e)
Artykuł 3 lit. e)	Artykuł 3 lit. f)
Artykuł 3 lit. f)	Artykuł 3 lit. g)
Artykuł 3 lit. g)	Artykuł 3 lit. h)
Artykuł 3 lit. h)	Artykuł 3 lit. i)
Artykuł 3 lit. i)	Artykuł 3 lit. j)
Artykuł 3 lit. j)	Artykuł 3 lit. k)
Artykuł 3 lit. k)	Artykuł 3 lit. l)
Artykuł 3 lit. l)	-
-	Artykuł 3 lit. m)
Artykuł 3 lit. m)	Artykuł 3 lit. n)
-	Artykuł 3 lit. o)-s)
Artykuł 4	Artykuł 4
Artykuł 5 ust. 1-3	Artykuł 5 ust. 1-3
-	Artykuł 6 ust. 1
Artykuł 5 ust. 4	Artykuł 6 ust. 2
Artykuł 5 ust. 5	-
-	Artykuł 7
-	Artykuł 8 ust. 1
Artykuł 6 ust. 1 akapit pierwszy i drugi oraz ust. 3	Artykuł 8 ust. 2, 3 i 4 akapit pierwszy oraz akapit drugi zdanie pierwsze
Załącznik II pkt 4	Artykuł 8 ust. 4 akapit drugi zdanie drugie
Artykuł 6 ust. 1 akapit trzeci	Artykuł 8 ust. 5
Artykuł 6 ust. 6	Artykuł 8 ust. 6
Artykuł 6 ust. 2	Artykuł 9 ust. 1 i 2
Artykuł 6 ust. 4	Artykuł 9 ust. 3
Artykuł 6 ust. 5	Artykuł 10 ust. 1 i 2
-	Artykuł 10 ust. 3
Artykuł 7 ust. 1	-
Artykuł 7 ust. 2	Artykuł 11 ust. 1
-	Artykuł 11 ust. 2
Artykuł 7 ust. 3 akapit pierwszy	Artykuł 11 ust. 3
Artykuł 7 ust. 3 akapit drugi	-
Artykuł 7 ust. 4	-
Artykuł 7 ust. 5	Artykuł 11 ust. 4
Artykuł 8 ust. 1	Artykuł 12 ust. 1
Artykuł 8 ust. 2 akapit pierwszy i drugi	Artykuł 12 ust. 2 akapit pierwszy i drugi
Artykuł 8 ust. 2 akapit trzeci	-
Artykuł 8 ust. 3 akapit pierwszy	Artykuł 12 ust. 3 akapit pierwszy
Artykuł 8 ust. 3 akapit drugi	-
Artykuł 8 ust. 4	-
Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy	Artykuł 13 ust. 1 akapit pierwszy
Artykuł 9 ust. 1 akapit drugi	-
Artykuł 9 ust. 1 akapit trzeci	Artykuł 13 ust. 1 akapit drugi
Artykuł 9 ust. 1 akapit czwarty	Artykuł 13 ust. 1 akapit trzeci
Artykuł 9 ust. 2	Artykuł 13 ust. 2
-	Artykuł 14 ust. 1
Artykuł 10 ust. 1	Artykuł 14 ust. 2
Artykuł 10 ust. 2	Artykuł 14 ust. 3
Artykuł 10 ust. 3	Artykuł 14 ust. 4
Artykuł 10 ust. 4	Artykuł 14 ust. 5
Artykuł 11	Artykuł 15
-	Artykuł 16 ust. 1-4
Artykuł 12 ust. 1 akapit pierwszy	Artykuł 16 ust. 5
Artykuł 12 ust. 1 akapit drugi, trzeci i czwarty	-
Artykuł 12 ust. 2	Artykuł 16 ust. 6
Artykuł 13	Artykuł 17
Artykuł 14	Artykuł 18
Artykuł 15	Artykuł 19
Artykuł 16	Artykuł 20 ust. 1 akapit pierwszy
-	Artykuł 20 ust. 1 akapit drugi
-	Artykuł 20 ust. 2 i 3
Artykuł 17 ust. 1-3	Artykuł 21 ust. 1-3
Artykuł 17 ust. 4	-
-	Artykuł 22
Artykuł 18	Artykuł 23
Artykuł 19	Artykuł 24
Załącznik IA	-
Załącznik IB	-
-	Załącznik I
Załączniki II-IV	Załączniki II-IV
-	Załącznik V
-	Załącznik VI

______

^(*) Tabela korelacji nie została jeszcze dostosowana do stanowiska Parlamentu. Zostanie ona zaktualizowana po osiągnięciu porozumienia między Parlamentem i Radą.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2012.182E.50
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: P7_TC1-COD(2008)0241 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 3 lutego 2011 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/…/UE w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) (przekształcenie).
• Data aktu: 03/02/2011
• Data ogłoszenia: 22/06/2012