Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 1 grudnia 2010 r. w sprawie F-82/09, Nolin przeciwko Komisji, wniesione w dniu 25 stycznia 2011 r. przez Michela Nolina(Sprawa T-58/11 P)
(2011/C 89/46)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 19 marca 2011 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Michel Nolin (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci S. Orlandi, A. Coolen, J.N. Louis i E. Marchal)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (trzecia izba) z dnia 1 grudnia 2010 r. w sprawie F-82/09 Michel Nolin przeciwko Komisji;
– stwierdzenie nieważności decyzji dyrektora generalnego Dyrekcji Generalnej do spraw Personelu i Administracji Komisji Europejskiej z dnia 19 grudnia 2008 r. o usunięciu wszystkich punktów za osiągnięcia i punktów pierwszeństwa wnoszącego odwołanie w następstwie awansowania go do grupy zaszeregowania AD 13 na podstawie art. 29 ust. 1 lit. a) pkt iii) regulaminu pracowniczego;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania w obydwu instancjach
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnoszący je podnosi dwa zarzuty.
1) Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia zasad legalności i pewności prawa mającego związek z tym, że SSP naruszył prawo rozstrzygając, iż w sytuacji braku podstawy prawnej Komisja mogła oprzeć zaskarżoną decyzję o ogólną systematykę ogólnych przepisów wykonawczych dla art. 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskich.
2) Zarzut drugi dotyczy niezastosowania się do zasady niedyskryminacji polegającego na tym, że SSP dopuścił się naruszeń prawa: i) decydując, iż dyrektor generalny Dyrekcji Generalnej do spraw Personelu i Administracji posiada kompetencje pochodne, które nie zostały mu w sposób zgodny z prawem przekazane przez organ powołujący na podstawie art. 2 regulaminu pracowniczego; ii) decydując, że urzędnicy awansowani w oparciu o art. 29 i 45 regulaminu pracowniczego znajdują się w następstwie mianowania lub awansu w tej samej sytuacji z punktu widzenia prawa, podczas gdy ich sytuacje nie są identyczne ani pod względem proceduralnym ani pod względem pełnionych funkcji i wykonywanych zadań.
