Skarga wniesiona w dniu 25 stycznia 2011 r. - Singapore Airlines i Singapore Airlines Cargo PTE przeciwko Komisji(Sprawa T-43/11)
(2011/C 89/43)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 19 marca 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Singapore Airlines Ltd i Singapore Airlines Cargo PTE Ltd (przedstawiciele: J. Kallaugher, Solicitor, J.P. Poitras, Solicitor, J.R. Calzado i É. Barbier de la Serre, lawyers)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie COMP/39.258 - Lotniczy przewóz towarów;
– Tytułem uzupełniającym lub ewentualnym obniżenie kwoty nałożonej na skarżące grzywny; oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżące podnoszą sześć zarzutów:
1) Pierwszy zarzut dotyczy naruszenia w decyzji istotnych wymogów proceduralnych w tym:
– Prawa do niezawisłego i bezstronnego sądu;
– Prawa do pewności prawa i przewidywalnych kar; oraz
– Przysługującego skarżącym prawa do obrony zważywszy, że Singapore Airlines Cargo PTE Ltd nie udzielono dostępu do przedstawionych przez inne przedsiębiorstwa odpowiedzi na skierowane do nich pismo w sprawie przedstawienia zarzutów oraz do pozostałego materiału dowodowego w posiadaniu Komisji na którym oparła się ona w decyzji.
2) Drugi zarzut dotyczy wadliwości decyzji ze względu na szereg błędów dotyczących okoliczności faktycznych i naruszeń prawa przy stosowaniu art. 101 TFUE w odniesieniu do charakteru i zakresu rzekomego "kartelu" a mianowicie okoliczności że:
– Uzasadnienie decyzji jest niewystarczające, ponieważ brak w nim wytłumaczenia podstaw zawartych w niej głównych ustaleń oraz określenia rynków właściwych.
– Decyzja jest dotknięta błędami w ocenie w odniesieniu do charakteru i zakresu rzekomego "kartelu". W szczególności zarzucane w decyzji kontakty nie tworzą jednolitej światowej sieci a ustalenie, że kontakty te łączy "wspólny cel" nie jest poparte dowodami;
– Komisja naruszyła prawo przy określaniu elementów zarzucanego złożonego naruszenia;
– Komisja nieprawidłowo oceniła zarzucane złożone naruszenie w odniesieniu do braku zapłaty prowizji od dopłat; oraz
– Komisja naruszyła prawo i dokonała błędnej oceny traktując trzy zarzucane "elementy" naruszenia jak jednolite naruszenie.
3) Trzeci zarzut odnosi się do naruszenia prawa przez Komisję i popełnienia przez nią błędów dotyczących okoliczności faktycznych przez zastosowanie art. 101 TFUE do zachowania związanego ze sprzedażą na obszarach objętych właściwością zagranicznych organów ponieważ:
– Komisja naruszyła prawo i popełniła błędy dotyczące okoliczności faktycznych stosując art. 101 TFUE do zachowania mającego wpływ na rynki znajdujące się poza UE, naruszając tym samym przepisy ograniczające właściwość UE w zakresie takiego zachowania; oraz
– Komisja naruszyła prawo i popełniła błędy w ocenie odmawiając uwzględnienia okoliczności, że w zajmujących ważne miejsce w decyzji obszarach objętych właściwością zagranicznych organów, decyzja nie odzwierciedla prawidłowo okoliczności, iż zachowanie było czynnie nadzorowane i skutecznie egzekwowane przez organy rządowe.
4) Zarzut czwarty dotyczy okoliczności, iż Komisja popełniła pewną liczbę błędów przypisując zarzucane naruszenie Singapore Airlines Cargo PTE Ltd, a mianowicie tego że:
– Komisja wielokrotnie naruszyła prawo i popełniła liczne błędy w ocenie analizując i uwzględniając kontakty sprzed dnia 1 maja 2004 r., kontakty dotyczące żądań spedytorów odnoszących się do zapłaty prowizji, kontakty dotyczące dopłaty bezpieczeństwa, kontakty dotyczące dopłaty paliwowej poza UE oraz kontakty dotyczące dopłaty paliwowej w UE;
– Komisja naruszyła prawo i popełniła błędy w ocenie w odniesieniu do wykorzystywania kontaktów sojuszu WOW w celu ustalenia uczestnictwa Singapore Airlines Cargo PTE Ltd w zarzucanym naruszeniu; oraz
– Komisja nie ustaliła, że Singapore Airlines Cargo PTE Ltd wiedziała lub powinna była wiedzieć o zarzucanym naruszeniu lub o składających się na nie elementach.
5) Piąty zarzut dotyczy naruszenia przez Komisję spoczywającego na niej obowiązku uważnego i bezstronnego zbadania wszystkich aspektów sprawy zgodnie z zasadą dobrej administracji.
6) Szósty zarzut dotyczy wielokrotnego naruszenia prawa w decyzji i popełnienia w niej błędów w ocenie przy obliczaniu grzywny nałożonej na skarżące, a mianowicie okoliczności że:
– Komisja naruszyła Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia 1/2003 (Dz.U. 2006, 10, s. 2) zasadę proporcjonalności i równości przy obliczaniu wartości sprzedaży, ponieważ nie uwzględniła:
– Okoliczności iż obroty dotyczące towarów wwożonych nie odnoszą się do sprzedaży wewnątrz EOG;
– Ograniczonego geograficznie zakresu zachowania w odniesieniu do którego w decyzji stwierdza się naruszenie;
– Względnej roli skarżących; oraz
– Okoliczności, że rzekoma koordynacja dotyczyła jedynie dopłat.
– Komisja nie uwzględniła w odpowiedni sposób zakresu i czasu trwania uczestnictwa Singapore Airlines Cargo PTE Ltd w zarzucanym naruszeniu; oraz
– Nieudzielanie w decyzji Singapore Airlines Cargo PTE Ltd obniżki w związku z ograniczonym uczestnictwem [w naruszeniu] stanowi naruszenie zasady równego traktowania.
