Ocena i podsumowanie wspólnotowego planu działań dotyczącego dobrostanu zwierząt na lata 2006-2010P7_TA(2010)0130
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 maja 2010 r. w sprawie ewaluacji i oceny Wspólnotowego planu działań dotyczącego dobrostanu zwierząt na lata 2006-2010 (2009/2202 (INI))
(2011/C 81 E/05)
(Dz.U.UE C z dnia 15 marca 2011 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 23 stycznia 2006 r. w sprawie Wspólnotowego planu działań dotyczącego ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2006-2010 (COM(2006)0013),
– uwzględniając rezolucję z dnia 12 października 2006 r. w sprawie Wspólnotowego planu działań dotyczącego ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2006-2010(1),
– uwzględniając rezolucję z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie nowej strategii Unii Europejskiej w zakresie zdrowia zwierząt (2007-2013)(2),
– uwzględniając rezolucję z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania(3),
– uwzględniając art. 13 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który przewiduje, że przy formułowaniu i wykonywaniu polityki rolnej, rybołówstwa i transportu Unii oraz jej polityki dotyczącej rynku wewnętrznego, badań i rozwoju technologicznego oraz przestrzeni kosmicznej, Unia i państwa członkowskie w pełni uwzględniają wymagania w zakresie dobrostanu zwierząt, jako istot zdolnych do odczuwania, przy równoczesnym przestrzeganiu przepisów prawnych i administracyjnych oraz zwyczajów państw członkowskich związanych w szczególności z obyczajami religijnymi, tradycjami kulturowymi i dziedzictwem regionalnym,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 28 października 2009 r. w sprawie możliwości znakowania dotyczącego dobrostanu zwierząt oraz ustanowienia europejskiej sieci ośrodków referencyjnych ds. ochrony i dobrostanu zwierząt (COM(2009)0584),
– mając na uwadze komunikat Komisji z dnia 28 października 2009 r. zatytułowany "Poprawa funkcjonowania łańcucha dostaw żywności w Europie" (COM(2009)0591),
– uwzględniając art. 48 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A7-0053/2010),
A. mając na uwadze, że normy dotyczące zdrowia zwierząt mają zasadnicze znaczenie dla zarządzania europejską hodowlą, ponieważ coraz bardziej wypływają one na poziom konkurencyjności gospodarstw,
B. mając na uwadze, że wszelkiemu ujednoliceniu ochrony zwierząt hodowlanych w Unii powinna towarzyszyć regulacja przywozów w tym samym celu, aby uniknąć stawiania producentów europejskich w niekorzystnej sytuacji na rynku europejskim,
C. mając na uwadze, że podstawą każdego działania na rzecz ochrony i dobrostanu zwierząt powinno być przekonanie, że zwierzęta są stworzeniami zdolnymi do odczuwania, których szczególne potrzeby należy wziąć pod uwagę, jak również to, że ochrona zwierząt jest w XXI wieku wyrazem człowieczeństwa oraz wyzwaniem dla europejskiej cywilizacji i kultury,
D. mając na uwadze, że celem strategii w zakresie dobrostanu zwierząt powinno być odpowiednie honorowanie wyższych kosztów związanych z dobrostanem zwierząt i że ambitna polityka w zakresie dobrostanu zwierząt może odnieść jedynie ograniczony skutek, jeżeli będzie prowadzona jednokierunkowo przez UE, a nie będzie wsparta dialogiem w skali europejskiej i światowej oraz intensywną strategią informacyjną podkreślającą korzyści płynące ze stosowania wysokich standardów w zakresie dobrostanu zwierząt,
E. mając na uwadze, że rozwój ochrony zwierząt we Wspólnocie wymaga wzmożonych wysiłków badawczych oraz włączenia ochrony zwierząt we wszystkie właściwe oceny skutków, jak również zaangażowania wszystkich grup interesów w proces decyzyjny; mając na uwadze, że warunkiem skutecznej strategii ochrony zwierząt w Europie jest przejrzystość i akceptacja, jak również jednolite stosowanie i kontrola istniejących przepisów na wszystkich szczeblach,
F. mając na uwadze, że UE uchwaliła w ostatnich latach rozliczne przepisy dotyczące dobrostanu zwierząt i że osiągnęła jedne z najwyższych w świecie standardów w zakresie dobrostanu zwierząt,
G. mając na uwadze, że w rezolucji z 2006 r. Parlament zwrócił się do Komisji o to, aby zanim przedstawi kolejny plan działania, przedłożyła sprawozdanie w sprawie rozwoju polityki w zakresie dobrostanu zwierząt oraz aby włączyła kwestię dobrostanu zwierząt do negocjacji międzynarodowych we wszystkich dziedzinach,
H. mając na uwadze, że już w 2006 r. Parlament podkreślił konieczność dostarczania obywatelom pełniejszych informacji o dobrostanie zwierząt i wysiłkach, jakich dokonują nasi producenci, aby przestrzegać przepisów,
I. mając na uwadze, że nie należy zaniedbywać dobrostanu zwierząt, ponieważ może on stanowić dla Unii względną korzyść, jednak pod warunkiem że zadba ona o to, aby na otwartym rynku wszystkie zwierzęta i rodzaje mięs przywożone z państw trzecich spełniały te same wymogi dotyczące dobrostanu, które są stosowane w obrębie Unii,
J. mając na uwadze, że przy ocenie i podsumowaniu wspólnotowego planu działań dotyczącego ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2006-2010 Unia Europejska przed ostatecznym zawarciem ogólnego porozumienia musi zobowiązać się do uznania norm dobrostanu zwierząt w części dotyczącej rolnictwa, zawartej w przyszłym porozumieniu w ramach WTO,
K. mając na uwadze, że istnieje związek między dobrostanem zwierząt, ich zdrowiem i bezpieczeństwem produktów oraz że wysoki poziom dobrostanu zwierząt na etapie od chowu do uboju może wpływać pozytywnie na bezpieczeństwo i jakość produktów,
L. mając na uwadze, że pewna kategoria konsumentów zgadza się płacić wyższe ceny za produkty spełniające wyższe normy w zakresie dobrostanu zwierząt, podczas gdy większość konsumentów nadal wybiera produkty po niższej cenie,
M. mając na uwadze, że w wyżej wymienionej rezolucji z 2006 r. Parlament Europejski nalegał na konieczność oparcia przepisów, standardów i wskaźników na najnowszych osiągnięciach technologicznych i naukowych oraz podkreślił, że należy uwzględnić również aspekty ekonomiczne, ponieważ zwłaszcza wysokie standardy w zakresie dobrostanu zwierząt pociągnęły za sobą koszty operacyjne, finansowe i administracyjne ponoszone przez rolników w UE; nieprzestrzeganie zasady wzajemności zagraża uczciwej konkurencji wobec producentów spoza Wspólnoty,
N. mając na uwadze, że przy podsumowaniu wspólnotowego planu działań dotyczącego ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2006-2010 i w przeddzień podjęcia refleksji nt. WPR na okres po roku 2013 Unia Europejska musi przyjąć zrównoważone stanowisko w sprawie dobrostanu - biorąc pod uwagę gospodarcze skutki, jakie będą miały dla producentów zwierząt dodatkowe koszty - w powiązaniu z odpowiednim wsparciem dochodów rolników za pomocą polityki cen i polityki rynków i/lub bezpośrednich dotacji,
O. mając na uwadze, że europejskiej polityce ochrony zwierząt koniecznie powinna towarzyszyć spójna polityka handlowa, która musi opierać się na fakcie, że pomimo wysiłków UE kwestie związane z dobrostanem zwierząt nie są poruszone ani w porozumieniu ramowym z lipca 2004 r., ani w żadnym innym kluczowym dokumencie rundy z Ad-Dauhy; mając zatem na uwadze, że dopóki główni partnerzy handlowi w obrębie WTO nie zmienią stanowiska, niekorzystne jest wprowadzanie kolejnych standardów w dziedzinie dobrostanu zwierząt, które mają negatywny wpływ na międzynarodową konkurencyjność producentów,
P. mając na uwadze, że dobrostan zwierząt jest powszechnie rozumiany jako wynik stosowania standardów i norm dotyczących dobrostanu i zdrowia zwierząt, nałożonych w celu zaspokojenia nieodłącznych potrzeb poszczególnych gatunków i potrzeb wynikających z długoterminowego zapewnienia dobrego samopoczucia; mając na uwadze, że Światowa Organizacja ds. Zdrowia Zwierząt (OIE) uznaje za jedne z podstawowych następujące wymogi w dziedzinie dobrostanu zwierząt: pokarm i woda, możliwość rozwijania naturalnych zachowań oraz opieka zdrowotna,
Q. mając na uwadze, że komunikat Komisji pt. "Poprawa funkcjonowania łańcucha dostaw żywności w Europie" z października 2009 r. mówi o tym, że "znaczna nierównowaga pod kątem siły przetargowej kontrahentów występuje w łańcuchu dostaw żywności" oraz że sytuacja ta "wpływa negatywnie na konkurencyjność łańcucha dostaw żywności, ponieważ mniejsze, lecz prężne podmioty mogą być zmuszone do prowadzenia działalności w warunkach niższej rentowności, co ogranicza ich możliwości inwestowania w poprawę jakości produktów i innowacyjne procesy produkcji oraz bodźce do takich inwestycji",
R. mając na uwadze, że wyżej wymieniony wzrost kosztów może spowodować przenoszenie produkcji na obszary, gdzie poziom ochrony zwierząt jest niższy,
Plan działań na lata 2006-2010
1. z zadowoleniem przyjmuje decyzję Komisji o skoncentrowaniu się w wieloletnim planie działań dotyczącym dobrostanu zwierząt na kilku kluczowych obszarach oraz o podjęciu działań w tych obszarach;
2. wyraża zadowolenie ze wspólnotowego planu działań dotyczącego ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2006-2010, który po raz pierwszy przełożył protokół w sprawie dobrostanu zwierząt załączony do Traktatu z Amsterdamu na zintegrowane podejście na rzecz rozwoju ochrony zwierząt w Europie;
3. stwierdza, że zdecydowana większość środków objętych aktualnym planem działań została wdrożona w satysfakcjonującym stopniu;
4. zauważa, że w dziedzinie dobrostanu zwierząt nastąpiły pozytywne zmiany w wyniku planu działania na lata 2006-2010, ale wskazuje, że rolnicy UE nie odnieśli ze swoich wysiłków korzyści na rynkach oraz w handlu międzynarodowym, i utrzymuje, że powinno to zostać podkreślone w kolejnym planie działania;
5. docenia prace, których dokonano w celu rozwoju alternatyw dla testów przeprowadzanych na zwierzętach, ubolewa jednak, iż nie zrobiono dostatecznie dużo, by zapewnić korzystanie z takich alternatyw, gdy są one dostępne, jak wymagają tego stosowne przepisy UE;
6. uznaje wysiłki Komisji zmierzające do tego, by aspekty niehandlowe, jak dobrostan zwierząt, były ujmowane w dwustronnych porozumieniach handlowych, jednak podkreśla, że takie aspekty niehandlowe muszą być skutecznie promowane za pośrednictwem WTO;
7. zwraca się do Komisji o przedstawienie postępów poczynionych w ramach negocjacji ze Światową Organizacją Handlu odnośnie do uznania tzw. kwestii pozahandlowych, które obejmują dobrostan zwierząt, oraz zakresu, w jakim w ramach dauhańskiej rundy negocjacji ze Światową Organizacją Handlu uwzględnia się kwestie dobrostanu zwierząt lub standardy w zakresie dobrostanu zwierząt;
8. z wielkim zadowoleniem dostrzega postępy, których dokonano w ramach projektu "Welfare Quality" pod kątem nowych osiągnięć naukowych oraz wiedzy związanej ze wskaźnikami w dziedzinie dobrostanu i zdrowia zwierząt; zauważa jednak, że projekt ten nie w pełni uwzględnił promowanie praktycznego stosowania tych wskaźników;
9. uznaje potrzebę monitorowania i zapewnienia właściwego stosowania istniejących przepisów w dziedzinie transportu zwierząt w państwach członkowskich UE, w szczególności w kwestii rozwoju satelitarnego systemu monitorowania tego transportu, oraz wzywa Komisję, aby w okresie pozostającym do wygaśnięcia planu działań wypełniła swoje obowiązki w tej dziedzinie i przedstawiła badanie, o które zwrócił się Parlament i o którym mowa w art. 32 rozporządzenia (WE) nr 1/2005; wnosi, aby przed wdrożeniem wszelkich nowych przepisów, które powinny opierać się na naukowo dowiedzionych i obiektywnych wskaźnikach, była przeprowadzana analiza wpływu gospodarczego na hodowlę zwierząt;
10. uważa, że właściwe jest tworzenie zachęt do regionalnej hodowli zwierząt, wprowadzania do obrotu i uboju, aby uniknąć długotrwałych transportów zwierząt zarówno tych przeznaczonych do hodowli, jak i do uboju;
11. wierzy, że ogrody zoologiczne odgrywają ważną rolę w informowaniu opinii publicznej o ochronie i dobrostanie dzikich zwierząt; jest zaniepokojony brakiem ścisłej kontroli co do zgodności z dyrektywą 1999/22/WE(4) Rady dotyczącą trzymania dzikich zwierząt w ogrodach zoologicznych i apeluje do Komisji, aby zainicjowała badanie skuteczności i wdrożenia tej dyrektywy we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej;
12. z zadowoleniem przyjmuje postępy poczynione w zakresie wymogów dotyczących hodowli trzody chlewnej, chociaż nadal występują przypadki niezgodności; jest jednak zaniepokojony faktem, że pomimo zaleceń wydanych w tym zakresie przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) brakuje wykonalnych planów dotyczących wdrażania poszczególnych przepisów dyrektywy 2008/120/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiającej minimalne normy ochrony świń, oraz w związku z tym wzywa Komisję, państwa członkowskie i zainteresowane sektory do zidentyfikowania przypadków niezgodności i przyczyn takiego postępowania oraz dokonania niezbędnych wysiłków w celu zwiększenia stopnia przestrzegania tej dyrektywy;
13. wzywa Komisję do zapewnienia efektywnego przestrzegania zakazu dotyczącego systemów pozbawionych klatek z gniazdami dla kur niosek, który wchodzi w życie w 2012 r., i zwraca się do Komisji i państw członkowskich o uruchomienie wszystkich niezbędnych środków, aby zapewnić, że sektor jest w stanie przestrzegać tego obowiązku, i o monitorowanie procesu wdrażania w państwach członkowskich; utrzymuje, że przywóz jaj do UE powinien również spełniać warunki produkcji, jakie obowiązują producentów europejskich;
14. wzywa do ogólnounijnego zakazu handlu jajami, które nie spełniają wymogów przepisów;
15. stwierdza, że wdrożenie obecnego planu działania jest pod wieloma względami nieadekwatne, i podkreśla konieczność egzekwowania obowiązujących przepisów, zanim przystąpi się do proponowania nowych; wskazuje w tym kontekście na potrzebę istnienia we wszystkich państwach członkowskich skutecznych sankcji na wypadek niezgodności z tymi przepisami;
16. podkreśla konieczność zawarcia przez Komisję w jej ocenie, zaplanowanej na 2010 r., gruntownej analizy osiągnięć i wniosków na przyszłość wyciągniętych z ewentualnych niedociągnięć;
17. ubolewa, że w ciągu tych lat Komisja nie przedstawiła jasnej strategii komunikacyjnej w sprawie wartości produkcji zgodnej z normami dobrostanu zwierząt i że ograniczyła się do sprawozdania przedstawionego w październiku 2009 r.;
18. jest świadomy, że Wspólnota uważa zwierzęta za istoty czujące (art. 13 Traktatu); uznaje, że dotychczasowe działania w przeważającej mierze były nakierowane na zwierzęta przeznaczone do produkcji żywności, a obecnie istnieje konieczność włączenia innych kategorii zwierząt do planu działania na lata 2011-2015;
Plan działań na lata 2011-2015
19. przypomina, że w wyżej wymienionej rezolucji z 2006 r. wezwano już do przewidzenia nowego planu działań, który będzie obowiązywał po wygaśnięciu obecnego, oraz w związku z tym wzywa Komisję do przedstawienia - w oparciu o nowe dowody i doświadczenia naukowe - sprawozdania z oceną wdrażania obowiązującego planu i stanu polityki na rzecz dobrostanu zwierząt w UE, a następnie do opracowania planu działań dotyczącego dobrostanu zwierząt na lata 2011-2015, który powinien być poparty niezbędnym finansowaniem;
20. wzywa do przyjęcia środków zapewniających bezzwłoczne egzekwowanie obowiązujących przepisów w celu zagwarantowania harmonizacji norm oraz równych warunków gry w obrębie rynku wewnętrznego; zaleca, aby wszelkie wnioski w sprawie nowych przepisów zostały ocenione pod kątem alternatywnej możliwości pełnego wdrożenia istniejących przepisów w celu uniknięcia zbędnego powielania;
21. sugeruje Komisji, aby w sprawozdaniu oceniającym przeanalizowała między innymi zakres, w którym obecny plan działania uwzględnia postulaty europejskiego społeczeństwa w zakresie dobrostanu zwierząt i zrównoważonego systemu dla europejskich producentów, a także stopień, w jakim stosowanie planu wpłynęło na funkcjonowanie rynku wewnętrznego;
22. wzywa Komisję do wskazania efektów obowiązywania standardów w zakresie dobrostanu zwierząt oraz do wnikliwego uwzględnienia powiązania między różnymi czynnikami, na przykład dobrostanem zwierząt, zrównoważonym rozwojem, zdrowiem zwierząt, środowiskiem naturalnym, jakością produktu i rentownością;
Ogólne europejskie przepisy w dziedzinie dobrostanu zwierząt
23. zauważa, że art. 13 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stworzył nową sytuację prawną, w której przy formułowaniu i wykonywaniu polityki rolnej, rybołówstwa i transportu Unii oraz jej polityki dotyczącej rynku wewnętrznego, badań i rozwoju technologicznego oraz przestrzeni kosmicznej, Unia i państwa członkowskie muszą w pełni uwzględniać wymagania w zakresie dobrostanu zwierząt, jako istot zdolnych do odczuwania, przy równoczesnym przestrzeganiu przepisów prawnych i administracyjnych oraz zwyczajów państw członkowskich związanych w szczególności z obyczajami religijnymi, tradycjami kulturowymi i dziedzictwem regionalnym; uważa, że artykuł ten ma zastosowanie do wszystkich zwierząt hodowlanych i zwierząt w niewoli, takich jak zwierzęta przeznaczone do produkcji żywności, zwierzęta domowe, cyrkowe, żyjące w ogrodach zoologicznych lub bezpańskie, uwzględniając jednak fakt, że różny charakter i warunki życia wymagają różnego traktowania;
24. wzywa Komisję, przywołując art. 13 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, do przedłożenia nie później niż w 2014 r., w oparciu o ocenę skutków i po przeprowadzeniu konsultacji z zainteresowanymi stronami, uzasadnionego wniosku w sprawie ogólnych europejskich przepisów w dziedzinie dobrostanu zwierząt, które mają obowiązywać w UE i które - w oparciu o dostępne osiągnięcia naukowe i uznane doświadczenia - powinny przyczynić się do ogólnego zrozumienia pojęcia dobrostanu zwierząt, kosztów z nim związanych oraz mających zastosowanie podstawowych warunków;
25. uważa, że te ogólne przepisy w zakresie dobrostanu zwierząt muszą obejmować - zgodnie z prawem w zakresie zdrowia zwierząt - pożądane wytyczne w zakresie odpowiedzialnej hodowli zwierząt i jednolity system monitoringu oraz gromadzenia porównywalnych danych, a także wymagania związane ze szkoleniem opiekunów zwierząt oraz przepisy ustanawiające szczegółowy zakres odpowiedzialności właścicieli zwierząt; uważa, że wszystkie te przepisy powinny iść w parze z udostępnieniem środków finansowych dla producentów, aby zapewnić ich właściwe wdrażanie;
26. uważa, że ogólne przepisy w dziedzinie dobrostanu zwierząt powinny wprowadzać wspólny podstawowy poziom dobrostanu zwierząt w Unii Europejskiej, który jest warunkiem wstępnym niezbędnym do zapewnienia wolnej i sprawiedliwej konkurencji na rynku wewnętrznym zarówno dla produktów wspólnotowych, jak i importowanych z krajów trzecich; uważa jednak, że państwa członkowskie i regiony powinny mieć możliwość zezwalania indywidualnym producentom lub grupom producentów na wprowadzanie dobrowolnych, bardziej wymagających systemów bez szkody dla konkurencji i przy zagwarantowaniu konkurencyjności UE na rynkach międzynarodowych;
27. uważa, że towary importowane powinny spełniać te same wymogi w zakresie dobrostanu zwierząt, których muszą przestrzegać podmioty europejskie;
28. wzywa do wypłacania europejskim rolnikom dotacji na pokrycie większych kosztów ponoszonych w związku z wyższymi standardami w dziedzinie dobrostanu zwierząt; proponuje, żeby środki finansowe przeznaczone na działania związane z dobrostanem zwierząt były włączone do nowych systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej po roku 2013;
29. uważa również, że informowanie obywateli o wysokim poziomie dobrostanu zwierząt w UE oraz o wysiłkach dokonywanych przez poszczególne zainteresowane sektory powinien być kluczowym elementem tej polityki;
30. uważa, że wprowadzenie do umów międzynarodowych wymogów dotyczących dobrostanu zwierząt ma podstawowe znaczenie dla umożliwienia naszym producentom konkurowania na zglobalizowanym rynku i zapobieżenia przenoszeniu produkcji do regionów, gdzie poziomy dobrostanu zwierząt są wyraźnie niższe i dlatego stanowią nieuczciwą konkurencję dla naszego modelu;
31. z zadowoleniem przyjmuje debatę dotyczącą różnych systemów oznakowania odnoszących się do dobrostanu zwierząt, zawartą w wyżej wymienionym komunikacie Komisji z dnia 28 października 2009 r.; przypomina jednak, że należy je rozważyć w szerszym kontekście, biorąc pod uwagę w szczególności różne systemy oznakowania istniejące w dziedzinie środowiska naturalnego, żywności i klimatu; podkreśla, że informacje dla konsumentów europejskich na ten temat powinny koniecznie opierać się na solidnej, uzgodnionej w drodze konsensusu wiedzy naukowej i powinny być czytelne dla konsumentów;
32. zaleca, aby informacje podawane na etykietach były dokładne, bezpośrednie i nawiązywały do spełniania wysokich norm dotyczących dobrostanu zwierząt, wymaganych przez UE; utrzymuje, że zadaniem Komisji powinno być dostarczanie obywatelom niezbędnych informacji o europejskim systemie dobrostanu zwierząt, aby zapewnić, że otrzymują obiektywne informacje;
33. zaleca dokonanie przeglądu spójności polityki w zakresie dobrostanu zwierząt z pozostałymi strategiami politycznymi Unii;
34. wzywa Komisję do przeprowadzenia dogłębnej oceny ewentualnych problemów związanych z konkurencją, spowodowanych europejskimi normami dobrostanu zwierząt, oraz do dokonania przeglądu systemów wsparcia producentów w związku ze stosowaniem tych norm;
35. uważa, że zanim opracuje się jakiekolwiek nowe przepisy, należy najpierw zadbać o prawidłowe stosowanie przepisów już istniejących, zarówno ogólnych jak i szczegółowych; tytułem przykładu wskazuje na zakaz stosowania systemów pozbawionych klatek z gniazdami dla kur, przepisy dotyczące świń, przepisy dotyczące transportu zwierząt oraz hodowli gęsi i kaczek; podkreśla, że dalsze środki na rzecz dobrostanu zwierząt należy uzgodnić z innymi celami Wspólnoty, takimi jak zrównoważony rozwój, a w szczególności zrównoważona produkcja zwierzęca i konsumpcja, ochrona środowiska i różnorodności biologicznej, strategia poprawy egzekwowania istniejących przepisów oraz spójna strategia szybszych postępów na drodze ku badaniom bez udziału zwierząt;
Europejska sieć ośrodków referencyjnych dobrostanu zwierząt
36. uważa, że europejska skoordynowana sieć dobrostanu zwierząt powinna zostać powołana w ramach istniejących instytucji Wspólnoty lub państw członkowskich, a jej prace powinny opierać się na zaproponowanych powyżej ogólnych europejskich przepisach w dziedzinie dobrostanu zwierząt; uważa, że sieć ta powinna wskazać jedną instytucję jako organ koordynujący, który powinien wypełniać zadania powierzone "centralnemu instytutowi koordynacyjnemu", o którym mowa w wyżej wymienionym komunikacie Komisji z dnia 28 października 2009 r.; uważa ponadto, że ten organ koordynujący nie powinien w żaden sposób powielać zadań Komisji lub innych agencji, ale powinien stać się narzędziem wspierającym Komisję, państwa członkowskie, podmioty łańcucha żywnościowego i obywateli w zakresie szkoleń i kształcenia, najlepszych praktyk, informacji i komunikacji zorientowanej na konsumenta oraz oceny i formułowania poglądów w sprawie przyszłych wniosków legislacyjnych i politycznych i ich wpływu na dobrostan zwierząt, oceny norm dobrostanu zwierząt na podstawie najnowszych dostępnych danych oraz koordynacji europejskiego systemu testowania nowych technik;
37. uważa, że należy w oparciu o wiedzę naukową w stosowny i rzetelny sposób informować o potrzebach zwierząt i o sposobie obchodzenia się z nimi; europejska sieć ośrodków referencyjnych powinna zająć się edukacją i komunikacją, ponieważ przekazywanie wiedzy na podstawie ujednoliconych kryteriów jakości ma istotne znaczenie dla unikania skrajnych stanowisk;
Lepsze wprowadzanie w życie obowiązującego prawa
38. wzywa Komisję do jak najszybszego dokonania oceny kosztów, jakie poniosą producenci europejscy ze względu na środki dotyczące dobrostanu zwierząt, oraz do zaproponowania najpóźniej w 2012 r. zaleceń, wytycznych i innych niezbędnych środków mających na celu rozwiązanie problemu utraty konkurencyjności europejskich hodowców zwierząt;
39. wzywa państwa członkowskie do podjęcia odpowiednich działań edukacyjnych promujących ideę ochrony i dobrostanu zwierząt;
40. uważa, że należy dążyć do celowego systemu monitoringu opartego na analizie ryzyka, w ramach którego centralne miejsce zajmują obiektywne czynniki, zaś państwa członkowskie, w których odnotowuje się ponadprzeciętnie dużą liczbę naruszeń, muszą liczyć się ze wzmożonymi kontrolami;
41. podkreśla, że brak równowagi w łańcuchu dostaw żywności, o którym mowa w komunikacie Komisji zatytułowanym "Poprawa funkcjonowania łańcucha dostaw żywności w Europie", często stawia w niekorzystnej sytuacji producentów surowców; przypomina, że producenci surowców mają ograniczone możliwości inwestowania ze względu na dodatkowe koszty, jakie wynikają z takiej sytuacji;
42. podkreśla, że budżet Unii Europejskiej musi obejmować środki, które umożliwią Komisji wykonywanie jej zadań w zakresie monitorowania, w razie konieczności będą wspierać producentów oraz przeciwdziałać utracie konkurencyjności producentów wskutek wprowadzenia nowych i zmiennych norm dobrostanu zwierząt, biorąc pod uwagę, że koszt tych norm nie wpływa na cenę, jaką uzyskują hodowcy ze sprzedaży produktów;
43. podkreśla, że konkurencyjność rolnictwa powinna być polepszana i zwiększana poprzez promowanie obowiązujących przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt i zgodność z nimi, a także poprzez zgodność z wymogami w obszarze ochrony środowiska;
44. wzywa państwa członkowskie do zagwarantowania, że wszelkie łamanie przepisów UE w dziedzinie dobrostanu zwierząt będzie skutecznie i proporcjonalnie karane oraz że wszystkim tym karom towarzyszyć będą szerokie działania informacyjne i ukierunkowujące odpowiednich organów, a także właściwe działania naprawcze;
45. wzywa państwa członkowskie do podjęcia odpowiednich działań prewencyjnych, zapobiegających naruszaniu zasad ochrony zwierząt w przyszłości;
46. przyjmuje z zadowoleniem znaczne ograniczenie stosowania w państwach członkowskich antybiotyków w przypadku zwierząt, odkąd użycie ich jako stymulatorów wzrostu zostało zakazane w UE, podczas gdy jest nadal dopuszczalne w USA i szeregu innych krajów; oczekuje jednak, że Komisja i państwa członkowskie rozwiążą w odpowiedzialny sposób rosnący problem odporności zwierząt na antybiotyki; wzywa Komisję do gromadzenia i analizowania danych dotyczących używania środków leczniczych przeznaczonych dla zwierząt, w tym antybiotyków, aby zapewnić skuteczne korzystanie z tego rodzaju środków;
Wskaźniki i nowe techniki
47. wzywa do przeprowadzenia oceny projektu "Welfare Quality" i o dalsze jego rozwijanie, zwłaszcza w zakresie uproszczenia instrumentu i jego praktycznego zastosowania;
48. uważa, że trudno będzie zmierzyć wskaźniki dobrostanu zwierząt w produktach przywożonych; podkreśla, że nie kwestionuje użyteczności ani zasadności tych narzędzi, lecz nie powinny one powodować zakłóceń konkurencji ze szkodą dla producentów europejskich;
49. wzywa Komisję, aby w oparciu o końcowe sprawozdanie w sprawie projektu "Welfare Quality" zaproponowała okres próbny dotyczący oceny dobrostanu zwierząt w Unii Europejskiej z wykorzystaniem metod opracowanych w ramach projektu "Welfare Quality";
50. w tym kontekście wzywa państwa członkowskie do lepszego wykorzystania dostępnych w ramach europejskich funduszy rozwoju obszarów wiejskich i siódmego programu ramowego (2007-2013) DG ds. Badań możliwości wsparcia inwestycji w badania stosowane, innowacje i modernizacje korzystne pod względem dobrostanu zwierząt; wzywa także państwa członkowskie i Komisję do zwiększenia inwestycji finansowych przeznaczonych na badania naukowe oraz na opracowywanie nowych technologii i technik w zakresie dobrostanu zwierząt;
51. wzywa Komisję i państwa członkowskie, by nie szczędziły wysiłków dla zagwarantowania, że wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt w zakresie dobrostanu zwierząt będą zachęcały do stosowania dobrych standardów dobrostanu, które to standardy odpowiednio odzwierciedlają dowody naukowe w tej dziedzinie;
*
* *
52. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.
______
(1) Dz.U. C 308 E z 16.12.2006, s. 170.
(2) Dz.U. C 279 E z 19.11.2009, s. 89.
(3) Dz.U. L 303 z 18.11.2009, s. 1.
(4) Dz.U. L 94, 9.4.1999, s. 24.
