Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 13 lipca 2011 r. w sprawie T-59/07, Polimeri Europa przeciwko Komisji, wniesione w dniu 4 października 2011 r. przez Polimeri Europa SpA(Sprawa C-511/11 P)
(2011/C 340/23)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 19 listopada 2011 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Polimeri Europa SpA (przedstawiciele: M. Siragusa, F.M. Moretti i L. Nascimbene, Rechtsanwälte)
Inny uczestnik postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie występuje o
Zarzuty i główne argumenty
Sąd przy lekturze pisma w sprawie przedstawienia zarzutów z dnia 6 kwietnia 2006 r. nie zauważył poważnej pomyłki, ze względu na którą oparł na błędnych przesłankach oddalenie trzeciego zarzutu skargi Polimeri dotyczącego naruszenia prawa do obrony polegającego na rozbieżności między pismem w sprawie przedstawienia zarzutów z dnia 6 kwietnia 2006 r. a decyzją, w zakresie sposobu rozkładu odpowiedzialności między Polimeri i Syndikal.
Sąd błędnie zastosował odpowiednie orzecznictwo wspólnotowe poprzez przypisanie Polimeri odpowiedzialności za naruszenie oraz wyłączenie Syndical z kręgu adresatów decyzji i niewystarczające uzasadnienie oddalenia zarzutów powołanych przez Polimeri w tym zakresie.
Sąd błędnie zastosował odpowiednie orzecznictwo wspólnotowe, kiedy dokonał analizy zarzutów Polimeri dotyczących rozbieżności między zeznaniami różnych pracowników przedsiębiorstwa, którzy sami współpracowali w zakresie poszczególnych aspektów rzekomego naruszenia w ramach programu świadka koronnego. Sąd, poprzez pominięcie istotnych dowodów o charakterze odciążającym, nie poddał obszernej analizie dowodów przedstawionych przez Komisję.
Sąd nie zwrócił uwagi na poważne błędy popełnione przez Komisję przy stosowaniu wytycznych w sprawie ustalania wysokości grzywny i przy zaklasyfikowaniu w decyzji naruszenia jako naruszenia "o bardzo poważnym charakterze" oraz, ponadto, nie uzasadnił w wystarczającym stopniu oddalenia zarzutów podniesionych przez Polineri w tym zakresie. Sąd nie dokonał w pełnym zakresie sądowej kontroli wymiaru grzywny nałożonej na Polimeri.
Sąd nie zwrócił uwagi na poważne błędy popełnione przez Komisję przy określaniu mnożnika i nie uzasadnił w wystarczającym stopniu oddalenia zarzutów podniesionych przez Polimeri w tym zakresie. Sąd nie zwrócił również uwagi na to, że Komisja przy okazji określania mnożnika nie przestrzegała zasady równego traktowania oraz, ponadto, nie uzasadnił w wystarczającym stopniu oddalenia zarzutów podniesionych przez Polineri w tym zakresie.
Sąd przy stosowaniu orzecznictwa wspólnotowego popełnił poważny błąd w ramach oceny zarzutów Polimeri podniesionych w związku z niedopuszczeniem kilku załączników skargi i jego uzasadnienie jest w tym zakresie niewystarczające. Tym samym sąd pominął argument na rzecz obrony Polimeri przed obciążającym ją zarzutem istnienia kartelu oraz jej udziału w nim i w ten sposób bezprawnie uchylił się od swojego obowiązku do przeprowadzenia pełnej kontroli sądowej stanu faktycznego ustalonego przez Komisję na niekorzyść spółki.
