Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2011 r. - Besselink przeciwko Radzie(Sprawa T-331/11)
(2011/C 238/60)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 13 sierpnia 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Leonard Besselink (Utrecht, Niderlandy) (przedstawiciele: O. Brouwer i J. Blockx, lawyers)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Rady z dnia 1 kwietnia 2011 r. w przedmiocie odmowy udzielenia pełnego dostępu do dokumentu 9689/10 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001 L 145, s. 43), doręczonej skarżącej w dniu 7 kwietnia 2011 r. pismem oznaczonym znakiem "04/c/01/11";
– obciążenie Rady kosztami postępowania zgodnie z art. 87 regulaminu postępowania przed Sądem, w tym kosztów ewentualnych interwenientów
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1) Zarzut pierwszy dotyczący oparcia zaskarżonej decyzji na błędnej interpretacji i błędnym zastosowaniu art. 4 ust. 1 lit. a) tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, mówiącego o interesie publicznym w odniesieniu do stosunków międzynarodowych w związku z tym, że:
– Rada błędnie nie uwzględniła okoliczności, że zażądany przez skarżącego dokument ma znaczenie podstawowe;
– Skarżący twierdzi, że dostęp do dokumentu 9689/10 jest również zagwarantowany na podstawie wolności wypowiedzi ustanowionej w art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej;
– Rada nie wzięła pod uwagę szczególnych okoliczności i przedmiotu niniejszej sprawy; oraz
– Rada błędnie powołała się na hipotetyczne, negatywne skutki ujawnienia przyszłych negocjacji prowadzonych przez Unię.
2) Zarzut drugi dotyczący błędnego zastosowania art. 4 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 oraz naruszenia zasady proporcjonalności w zakresie, w którym Rada nie rozpatrzyła, czy właściwe byłoby przyznanie częściowego dostępu i ograniczenie odmowy do fragmentów dokumentu 9689/10, w przypadku których byłoby to odpowiednie i bezwzględnie konieczne.
3) Zarzut trzeci dotyczący niewykonania przez Radę obowiązku uzasadnienia zaskarżonej decyzji w sposób wystarczający i odpowiedni.
