Skarga wniesiona w dniu 8 czerwca 2011 r. - Cementos Portland Valderrivas przeciwko Komisji(Sprawa T-296/11)
(2011/C 238/46)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 13 sierpnia 2011 r.)
Strony
Skarżące: Cementos Portland Valderrivas, S.A. (Pamplona, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat L. Ortiz Blanco)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
Storna skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie dopuszczalności skargi.
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 30 marca 2011 r.
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argument
Przedmiotem skargi jest decyzja Komisji z dnia 30 marca 2011 r. dotycząca postępowania na podstawie art. 18 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawie COMP/39.520 - Cement i towary cementopodobne.
Skarżąca podnosi wyłącznie zarzut nieważności decyzji dotyczący naruszenia art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 oraz zasady proporcjonalności.
– Skarżąca twierdzi, po pierwsze, iż informacje wymagane w zaskarżonej decyzji nie mają żadnego związku z naruszeniem, będącym przedmiotem dochodzenia oraz że w związku z tym nie mogą one dostarczyć Komisji żadnego dowodu, który uzasadniałby dochodzenie dotyczące Valderrivas. W konsekwencji skarżąca utrzymuje, że nie zostało spełnione kryterium konieczności, które zgodnie z art. 18 rozporządzenia nr 1/2003 warunkuje wykonanie prawa żądania informacji. Skarżąca twierdzi również, że fakt, iż decyzja nie zawiera żadnego odwołania do takich dowodów, nie może uniemożliwić Sądowi przeprowadzenie niezbędnej kontroli konieczności warunkującej żądanie takich informacji.
– Po drugie, skarżąca utrzymuje, że zaskarżona decyzja jest sprzeczna z zasadą proporcjonalności, ponieważ nakłada na nią niewspółmierne obciążenie w stosunku do potrzeb dochodzenia. Brak proporcjonalności wyraża się w charakterze żądanych informacji, ich niestosowanej ilości i stopniu szczegółowości, w obowiązku opracowania i przedstawienia tych informacji w wymaganej formie i przekazania ich w wyznaczonym terminie.
