Skarga wniesiona w dniu w dniu 19 maja 2011 r. - Elmaghraby przeciwko Radzie(Sprawa T-265/11)
(2011/C 219/30)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 23 lipca 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Ahmed Alaeldin Amin Abdelmaksoud Elmaghraby (Kair, Egipt) (przedstawiciele: D. Pannick, QC (Queen's Counsel), R. Lööf, Barrister, i M. O'Kane, Solicitor)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/172/WPZiB z dnia 21 marca 2011 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. 2011 L 76, s. 63) w zakresie, w jakim dotyczy skarżącego;
– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011 z dnia 21 marca 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz.U. 2011 L 76, s. 4), wdrążającego decyzję Rady 2011/172/WPZiB, w zakresie, w jakim dotyczy skarżącego;
– zasądzenie od pozwanej odszkodowania w wysokości 5.000 EUR;
– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1) Zarzut pierwszy dotyczący tego, że art. 29 TEU jest błędną lub niewystarczającą podstawą prawną decyzji Rady 2011/172/WPZiB, ponieważ:
– przywołana decyzja nie realizuje celu z zakresu polityki zagranicznej;
– przyjęcie takiej decyzji (oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011) stanowi nadużycie władzy; oraz
– wpisanie nazwiska skarżącego do załącznika do decyzji Rady 2011/172/WPZiB (oraz odpowiadającego jej rozporządzenia) było nieracjonalne.
2) Zarzut drugi dotyczący tego, że objęcie skarżącego zakresem stosowania decyzji Rady 2011/172/WPZiB oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011 narusza jego prawo do skutecznej ochrony sądowej.
3) Zarzut trzeci dotyczący tego, że objęcie skarżącego zakresem stosowania decyzji Rady 2011/172/WPZiB oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011 narusza zasadę proporcjonalności.
4) Zarzut czwarty dotyczący tego, że skarżący poniósł szkodę będącą bezpośrednim skutkiem przyjęcia decyzji Rady 2011/172/WPZiB oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011, którą to szkodę Unia powinna naprawić.
