Skarga wniesiona w dniu 19 maja 2011 r. - Hiszpania przeciwko Komisji(Sprawa T-260/11)
(2011/C 211/63)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 16 lipca 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: N. Díaz Abad, pełnomocnik)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (UE) nr 165/2011 z dnia 8 listopada 2010 r. przewidującego odliczenia od niektórych kwot połowowych dla makreli przydzielonych Hiszpanii na 2011 r. oraz na kolejne lata z powodu przełowienia w 2010 r. oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Załącznik, który dołączony jest do zaskarżonego rozporządzenia nakłada sankcje na Hiszpanię z powodu przełowienia makreli w 2010 r. w obszarach VIIIc, IX oraz X oraz wodach UE obszaru CECAF 34.1.1 z odliczeniem wynoszącym 39 242 tony, z których 4 500 stosuje się w 2011 r., 5 500 w 2012 r., 9 748 w 2013 r., 9 747 w 2014 r. oraz 9 747 w 2015 r. "i, jeśli to konieczne, w kolejnych latach".
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.
1) Naruszenie art. 105 ust. 6 rozporządzenia Rady nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (zwanego dalej rozporządzeniem nr 1224/2009), ponieważ zaskarżone rozporządzenie zostało wydane przed przyjęciem przez Komisję rozporządzenia wykonawczego, o którym mowa w ww. art. 105 ust. 6.
2) Naruszenie istotnych wymogów proceduralnych, ze względu na brak sprawozdania komitetu zarządzającego, ponieważ dotychczas wszystkie sankcje przeciwko państwom członkowskim za przekroczenie kwot były przyjmowane w formie rozporządzenia Komisji zgodnie z opinią komitetu zarządzającego.
3) Naruszenie prawa do obrony, ponieważ zaskarżone rozporządzenie zostało uchwalone bez uprzedniego wysłuchania Królestwa Hiszpanii.
4) Naruszenie zasady pewności prawa, ponieważ nakładając zaskarżoną sankcję Komisja pozostawia sobie możliwość późniejszego rozszerzenia tej sankcji na nieokreśloną liczbę lat.
5) Naruszenie zasady uzasadnionych oczekiwań, ponieważ zaskarżone rozporządzenie weszło w życie po rozpoczęciu sezonu poławiania makreli w Hiszpanii.
6) Naruszenie zasady niedyskryminacji, ze względu na zastosowanie przez Komisję kryterium ryzyka skutków społeczno-gospodarczych w inny sposób niż zostało to dokonane w podobnych przypadkach.
