Odwołanie wniesione w dniu 12 kwietnia 2011 r. przez kolegium przedstawicieli personelu EBI i in. od postanowienia wydanego w dniu 17 marca 2011 r. przez prezesa drugiej izby Sądu do spraw Służby Publicznej w sprawie F-95/10 Bömcke przeciwko EBI[Sprawa T-213/11 P(I)]
(2011/C 152/57)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 21 maja 2011 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: kolegium przedstawicieli personelu Europejskiego Banku Inwestycyjnego (Luksemburg, Luksemburg), Marie-Christel Heger (Luksemburg), Jean-Pierre Bodson (Luksemburg), Evangelos Kourgias (Senningerberg, Luksemburg), Manuel Sutil (Nondkeil, Francja) i Patrick Vanhoudt (Gonderange, Luksemburg) (przedstawiciele: adwokaci G. J. Wilson, A. Senes i B. Entringer)
Druga strona postępowania: Eberhard Bömcke (Athus, Belgia) i Europejski Bank Inwestycyjny
Żądania
Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:
– zmianę postanowienia z dnia 17 marca 2011 r. prezesa drugiej izby Sądu do spraw Służby Publicznej;
– stwierdzenie dopuszczalności i zasadności wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta, przedstawionego w dniu 12 stycznia 2011 r. prezesowi i członkom Sądu do spraw Służby Publicznej i stwierdzenie, że strona wnosząca odwołanie staje się uczestnikiem procesu toczącego się pomiędzy Eberhardem BÖMCKE a Europejskim Bankiem Inwestycyjnym, w świetle bezpośredniego interesu strony wnoszącej odwołanie bycia stroną postępowania, zgodnie z art. 109 i nast. regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej.
Zarzuty i główne argumenty
Postanowieniem z dnia 17 marca 2011r. prezes drugiej izby Sądu do spraw Służby Publicznej odrzucił wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta, wniesiony w sprawie F-95/10 Bömcke przeciwko EBI przez kolegium przedstawicieli personelu Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz przez M.C. Heger, J.P. Bodsona, E. Kourgiasa, M. Sutila i P. Vanhoudta jako niedopuszczalny ze względu na przekroczenie terminu.
Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnoszą trzy zarzuty.
1) Zarzut pierwszy, dotyczący błędu w obliczeniu terminu do złożenia wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta, ponieważ czterotygodniowy termin, przewidziany w art. 109 regulaminu postępowania przed SSP i dziesięciodniowy termin uwzględniający odległość, przewidziany w art. 100 § 3 tego regulaminu należy uznać za odrębne i niezależne terminy w ten sposób, że przesunięcie terminu, zgodnie z art. 100 § 2 tego regulaminu, na kolejny dzień roboczy w przypadku, gdy termin upływa w sobotę, niedzielę lub dzień ustawowo wolny od pracy należy stosować do czterotygodniowego terminu przed dodaniem terminu uwzględniającego odległość a nie do pełnego okresu, wraz z terminem uwzględniającym odległość.
2) Zarzut drugi dotyczący błędnego powołania się na postanowienie Sądu z dnia 20 listopada 1997 r. w sprawie T-85/97 Horeca-Wallonie przeciwko Komisji, Rec. s. II-2113, pkt 25 i 26, ponieważ postanowienie to dotyczyło innej sytuacji niż sytuacja będąca przedmiotem niniejszego sporu.
3) Zarzut trzeci dotyczący naruszenia praw podstawowych wnoszących o interwencję, ponieważ wykładnia dokonana przez prezesa drugiej izby SSP narusza prawo do środka prawnego.
