Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 10 marca 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Arbeidshof te Brussel - Belgia) - Maurits Casteels przeciwko British Airways plc(Sprawa C-379/09)(1)
(Swobodny przepływ pracowników - Artykuły 45 TFUE i 48 TFUE - Zabezpieczenie społeczne pracowników migrujących - Ochrona uprawnień do dodatkowych świadczeń emerytalnych lub rentowych - Brak działania ze strony Rady - Pracownik zatrudniany przez tego samego pracodawcę kolejno w różnych państwach członkowskich)
(2011/C 139/08)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 7 maja 2011 r.)
Sąd krajowy
Arbeidshof te Brussel
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Maurits Casteels
Strona pozwana: British Airways plc
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Arbeidshof te Brussel - Wykładnia art. 39 WE oraz art. 42 WE dyrektywy Rady 98/49/WE z dnia 29 czerwca 1998 r. w sprawie ochrony uprawnień do dodatkowych świadczeń emerytalnych lub rentowych pracowników i osób prowadzących działalność na własny rachunek przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L 209, s. 46) - Brak działania ze strony Rady - Pracownik zatrudniony kolejno (nie w ramach delegacji) w zakładach tego samego pracodawcy znajdujących się w różnych państwach członkowskich i każdorazowo obejmowany dodatkowym ubezpieczeniem emerytalnym mającym lokalny zakres stosowania
Sentencja
1) Artykuł 48 TFUE nie jest bezpośrednio skuteczny, na co osoba prywatna mogłaby powołać się względem jej pracodawcy należącego do sektora prywatnego w ramach sporu zawisłego przed sądami krajowymi.
2) Artykuł 45 TFUE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie temu, aby w ramach obowiązkowego stosowania układu zbiorowego pracy:
– dla celów ustalenia okresu prowadzącego do nabycia ostatecznych uprawnień do dodatkowych świadczeń emerytalnych w danym państwie członkowskim nie uwzględniało się okresów zatrudnienia ukończonych u tego samego pracodawcy w zakładach położonych w innych państwach członkowskich, i to na podstawie tej samej ogólnej umowy o pracę; oraz
– pracownika przeniesionego za jego zgodą z zakładu jego pracodawcy położonego w jednym państwie członkowskim do innego zakładu tego samego pracodawcy, położonego w innym państwie członkowskim, należało uznać za opuszczającego tego pracodawcę z własnej woli.
______
(1) Dz.U. C 312 z 19.12.2009.
