Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 14 grudnia 2010 r. w sprawie F-1/10, Marcuccio przeciwko Komisji, wniesione w dniu 3 marca 2011 r. przez Luigiego Marcuccio(Sprawa T-126/11 P)
(2011/C 120/39)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 16 kwietnia 2011 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Luigi Marcuccio (Tricase, Włochy) (przedstawiciel: adwokat G. Cipressa)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie w jakim sąd orzekający w pierwszej instancji: a) stwierdził, że niektóre z żądań przedstawionych przez wnoszącego odwołanie w pierwszej instancji są niedopuszczalne; b) oddalił niektóre z pozostałych żądań twierdząc, że są one bezpośrednio związane z tymi, które zostały uznane za niedopuszczalne; c) obciążył wnoszącego odwołanie kosztami postępowania w pierwszej instancji;
– stwierdzenie, że wszystkie żądania przedstawione w pierwszej instancji były dopuszczalne w całości;
– uwzględnienie w całości wszystkich żądań przedstawionych w pierwszej instancji, które zostały uznane za niedopuszczalne lub odrzucone z takim skutkiem, że wszystkie żądania, które należy uważać za podtrzymane w niniejszej instancji zostaną uwzględnione na mocy zaskarżonego wyroku, w zakresie w jakim nie zostanie uchylony oraz wyroku, który zostanie wydany w niniejszym postępowaniu apelacyjnym;
– obciążenie drugiej strony postępowania całością dotychczas poniesionych kosztów;
– ewentualnie, odesłanie sprawy do Sądu do spraw Służby Publicznej aby w odmiennym składzie wydał ponowne rozstrzygnięcie w przedmiocie żądań, które zostały niezgodnie z prawem uznane za niedopuszczalne w pierwszej instancji oraz żądań, które zostały niezgodnie z prawem odrzucone
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsze odwołanie dotyczy wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 14 grudnia 2010 r. Wyrokiem tym została częściowo odrzucona skarga mająca na celu stwierdzenie nieważności decyzji o odmowie zwrotu w zwyczajnej wysokości określonych kosztów medycznych oraz decyzji o odmowie dodatkowego zwrotu w wysokości 100 % tychże kosztów a także mająca na celu nakazanie zapłaty przez Komisję określonej kwoty na rzecz wnoszącego odwołanie z tytułu kosztów medycznych, które mu się należały.
Na poparcie odwołania wnoszący je podnosi trzy zarzuty:
1) Zarzut pierwszy dotyczy niezgodności z prawem rozstrzygnięć zawartych w zaskarżonym wyroku a odnoszących się do przedmiotu skargi i do podniesionych przez Komisję zarzutów niedopuszczalności.
2) Zarzut drugi dotyczy błędnej, nieprawidłowej i nieracjonalnej interpretacji i zastosowania art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej a także nieuzasadnionego odejścia od orzecznictwa w tej materii.
3) Zarzut trzeci dotyczy całkowitego braku uzasadnienia, również z uwagi na nieprawidłową interpretację okoliczności faktycznych oraz przedstawionych żądań.
