Skarga wniesiona w dniu 18 lutego 2011 r. - GRP Security przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu(Sprawa T-87/11)
(2011/C 120/33)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 16 kwietnia 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: GRP Security (Bertrange, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat G. Osch)
Strona pozwana: Trybunał Obrachunkowy Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– uwzględnienie zarzutów strony skarżącej przedstawionych w ramach niniejszej skargi,
– z zastrzeżeniem wszelkich zarzutów, okoliczności faktycznych i środków dowodowych jakie zostaną następnie przedstawione,
– uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną w zakresie wymogów formalnych,
– uznanie jej za zasadną co do istoty,
– stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji z wyżej wskazanych powodów,
– zastrzeżenie dla strony skarżącej prawa dochodzenia odszkodowania za szkodę poniesioną w wyniku niezgodnego z prawem działania Trybunału Obrachunkowego,
– obciążenie Trybunału Obrachunkowego kosztami postępowania,
– zastrzeżenie dla strony skarżącej wszelkich pozostałych praw, roszczeń, żądań i środków prawnych.
Zarzuty i główne argumenty
Strona skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Trybunału Obrachunkowego Unii Europejskiej dotyczących, po pierwsze, kary administracyjnej w postaci wykluczenie skarżącej z umów i dotacji finansowanych z budżetu Unii Europejskiej na okres trzech miesięcy oraz, po drugie, rozwiązania umowy ramowej na usługi nr LOG/2026/10/2, zatytułowanej "różnorodne usługi w zakresie ochrony".
Na poparcie skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1) Zarzut pierwszy oparty na naruszeniu zasady proporcjonalności, prawa do obrony i prawa do rzetelnego procesu, w zakresie w jakim skarżąca działała w dobrej wierze, gdyż nie była autorem podrobionych i fałszywych oświadczeń złożonych przez jednego z jej pracowników oraz w zakresie w jakim Trybunał Obrachunkowy mógł, zamiast rozwiązania umowy, zażądać zastąpienia wskazanego pracownika.
2) Zarzut drugi oparty na oczywistym błędzie w ocenie, w zakresie w jakim Trybunał Obrachunkowy nie uwzględnił wszystkich elementów zawartych w dokumentacji.
3) Zarzut trzeci oparty na naruszeniu art. 93, art. 94 i art. 96 rozporządzenia finansowego, gdyż strona skarżąca nie przedstawiła żadnej błędnej informacji jak też nie złożyła żadnego fałszywego oświadczenia w ramach wskazanej procedury udzielenia zamówienia.
