Skarga wniesiona w dniu 21 lutego 2011 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Finlandii(Sprawa C-74/11)
(2011/C 113/18)
Język postępowania: fiński
(Dz.U.UE C z dnia 9 kwietnia 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: I. Koskinen i D. Triantafyllou, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Finlandii
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że dopuszczając włączenie do grup podatkowych VAT podmioty niebędące podatnikami podatku VAT i ograniczając system rejestracji grupowych do podmiotów świadczących usługi finansowe i ubezpieczeniowe, Republika Finlandii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na podstawie art. 9 i 11 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej(1);
– obciążenie Republiki Finlandii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgodnie z art. 11 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (VAT) państwa członkowskie mogą uznać za jednego podatnika osoby, które będąc niezależnymi pod względem prawnym, są ściśle powiązane pod względem finansowym, ekonomicznym i organizacyjnym. W art. 9 ust. 1 dyrektywy zdefiniowano pojęcie podatnika.
Zdaniem Komisji dyrektywa 2006/112/WE nie umożliwia włączenia podmiotów niebędących podatnikami VAT do grup podatkowych w zakresie VAT i rozszerzenia w ten sposób praw i obowiązków podatników na podmioty niebędące podatnikami. W związku z tym fińskie przepisy, które dopuszczają włączenie podmiotów niebędących podatnikami do grup podatkowych w zakresie VAT jest sprzeczne z dyrektywą. Wykładnia Komisji jest również zgodna z ratio legis art. 11 polegającym na uproszczeniu administracji i zapobieganiu nadużyć.
System rejestracji grup podatkowych przewidziany w przepisach fińskich narusza ponadto art. 11 dyrektywy 2006/112/WE, ponieważ w ramach fińskiego prawa w dziedzinie podatku VAT zakres zastosowania rejestracji grupowych jest ograniczony do przedsiębiorstw prowadzących działalność w zakresie finansów lub ubezpieczeń. Zdaniem Komisji system rejestracji grupowej powinien mieć zastosowanie do wszystkich przedsiębiorstw mających siedzibę w danym państwie członkowskim, niezależnie od rodzaju wykonywanej działalności. Wspólny system podatku VAT jest systemem jednolitym i wprowadzone do tego systemu uregulowanie szczególne powinno mieć zasadniczo zastosowanie ogólne. Brzmienie art. 11 dyrektywy 2006/112/WE nie wskazuje na to, że dane państwo członkowskie może ograniczyć zastosowanie rejestracji grupowej w zakresie VAT do określonych grup prowadzących określony rodzaj działalności. Ratio legis art. 11 dyrektywy VAT również przemawia za wykładnią, wedle której przepis ten obejmuje wszystkie przedsiębiorstwa, niezależnie od zakresu działalności. W związku z tym, że przepisy fińskie z dziedziny podatku VAT ograniczają rejestrację grupową do określonych grup, nie są one również zgodne z ustanowioną w prawie europejskim ogólną zasadą równego traktowania.
______
(1) Dz.U. L 347, s. 1.
