Skarga wniesiona w dniu 4 października 2010 r. - Republika Portugalska przeciwko Komisji(Sprawa T-475/10)
(2010/C 328/77)
Język postępowania: portugalski
(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Portugalska (przedstawiciele: L. Inez Fernandes, pełnomocnik, wspierana przez C. Botelho Moniza i P. Gouveia e Melę, adwokatów)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2010) 4891 wersja ostateczna z dnia 20 lipca 2010 r. w sprawie opłaty parafiskalnej w celu promocji wina stosowanej w Portugalii nr sprawy C-43/2004 (ex NN 38/2003);
pomocniczo, na wypadek, gdyby Trybunał nie orzekł w ten sposób:
– stwierdzenie nieważności warunków siódmego i dziewiątego z ust. 2 art. 3 decyzji;
i w obydwu przypadkach
– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
a) Naruszenie prawa poprzez uchybienie art. 107 ust. 1 traktatu, w związku z zaklasyfikowaniem jako zasobów państwa części wpływów z tytułu opłaty w celu promocji przeznaczonej zgodnie z Decreto-Lei n.o 119/97 (dekretem z mocą ustawy) z dnia 15 maja na promocję i reklamę wina;
b) Naruszenie prawa poprzez uchybienie art. 107 ust. 1 i 296 traktatu i rozporządzenia Komisji (WE) nr 1860/2004(1) w zakresie, w jakim Komisja zaklasyfikowała pomoc dla promocji i reklamy wina jako pomoc państwa bez dokonania oceny, czy mogła ona spowodować ograniczenie konkurencji na rynku i czy nie mogła ona stanowić pomocy de minimis;
c) Błąd w ustaleniach faktycznych poprzez stwierdzenie, iż opłata promocyjna, jako mechanizm finansowania działalności promocyjnej i reklamowej w innych państwach członkowskich i państwach trzecich, dyskryminuje importowane towary i narusza art. 110 traktatu; naruszenie zasady dobrej administracji poprzez brak dokonania dodatkowych czynności dochodzenia poza wezwaniem do udzielenia informacji z dnia 24 kwietnia 2006 r., w celu rozstrzygnięcia wątpliwości, jakie Komisja miała jeszcze odnośnie tej kwestii.
d) Naruszenie prawa przy stosowaniu art. 108 traktatu oraz art. 7 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999(2), jak również zasady proporcjonalności oraz równego traktowania w zakresie, w jakim - nawet przy założeniu zgodności z prawem oceny dokonanej przez Komisję w decyzji (quod non) - siódmy warunek nałożony w ust. 2 art. 3 decyzji jest w sprzeczności z oceną i wnioskami, do jakich Komisja doszła w uzasadnieniu decyzji.
e) Naruszenie prawa w zakresie, w jakim dziewiąty warunek nałożony w ust. 2 art. 3 decyzji narusza art. 108 i 296 traktatu oraz art. 6 ust. 1 i 7 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999, a także zasady proporcjonalności i równego traktowania oraz prawo do obrony.
______
(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1860/2004 z dnia 6 października 2004 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rolnego i sektora rybołówstwa.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) NR 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE.
