Skarga wniesiona w dniu 8 września 2010 r. - National Lottery Commission przeciwko OHIM - Mediatek Italia i De Gregorio (Przedstawienie ręki)(Sprawa T-404/10)
(2010/C 328/55)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: National Lottery Commission (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: B. Brandreth, barrister)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą byli również: Mediatek Italia Srl (Neapol, Włochy), Giuseppe De Gregorio (Neapol, Włochy)
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 9 czerwca 2010 r. w sprawie R 1028/2009-1;
– przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Wydział Unieważnień;
– obciążenie OHIM kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie: graficzny znak towarowy przedstawiający rękę z dwoma skrzyżowanymi palcami i uśmiechniętą twarzą dla towarów i usług z klas 9, 16, 25, 28 i 41 - zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr 4800389
Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: strona skarżąca
Strona wnosząca o unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego: Mediatek Italia Srl, Giuseppe De Gregorio
Prawo ze znaku towarowego przysługujące stronie wnoszącej o unieważnienie: strona wnosząca o unieważnienie uzasadniła swój wniosek względnymi podstawami unieważnienia zgodnie z art. 53 ust. 1 lit. c) i art. 53 ust. 2 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009
Decyzja Wydziału Unieważnień: unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego
Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania
Podniesione zarzuty: strona skarżąca twierdzi, że zaskarżona decyzja narusza art. 53 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 ze względu na naruszenie prawa przez Izbę Odwoławczą w ramach oceny tego artykułu i w odniesieniu do podejścia co do oceny okoliczności faktycznych oraz ze względu na nieskorzystanie przez Izbę Odwoławczą z uprawnień kontrolnych. Strona skarżąca uważa także, że Izba Odwoławcza nie skorzystała z pełnego zakresu swoich kompetencji na podstawie art. 78 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009.
