Nikaragua.

Nikaragua

P7_TA(2009)0103

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie Nikaragui

(2010/C 285 E/12)

(Dz.U.UE C z dnia 21 października 2010 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Nikaragui, a w szczególności rezolucję z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie ataków na obrońców praw człowieka, swobód obywatelskich i demokracji w Nikaragui⁽¹⁾,

– uwzględniając umowę o dialogu politycznym i współpracy z dnia 15 grudnia 2003 r. zawartą między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony a Republikami Kostaryki, Salwadoru, Gwatemali, Hondurasu, Nikaragui i Panamy z drugiej strony oraz ramową umowę o współpracy pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republikami Kostaryki, Salwadoru, Gwatemali, Hondurasu, Nikaragui i Panamy⁽²⁾,

– uwzględniając wytyczne Unii Europejskiej w sprawie obrońców praw człowieka z czerwca 2004 r.,

– uwzględniając sprawozdania zespołu ekspertów UE w sprawie wyborów lokalnych w Nikaragui w dniu 9 listopada 2008 r.,

– uwzględniając oświadczenia komisarz B. Ferrero-Waldner w sprawie wydarzeń w Nikaragui w następstwie wyborów lokalnych i regionalnych w dniu 9 listopada 2008 r.,

– uwzględniając toczące się negocjacje w sprawie podpisania układu o stowarzyszeniu pomiędzy Unią Europejską i krajami Ameryki Środkowej,

– uwzględniając art. 122 ust. 5 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że Międzyamerykańskie Stowarzyszenie Prasy (IAPA) wyraziło obawy w związku z serią działań i oświadczeń rządu Nikaragui, które dławią wolność prasy w tym kraju,

B. mając na uwadze, że na mocy art. 147 konstytucji Nikaragui, wprowadzonego w 1995 r., nie ma obecnie możliwości ubiegania się o stanowisko prezydenta na dwie kolejne kadencje, i mając na uwadze, że prezydent Ortega próbuje bezprawnie obejść to postanowienie, aby umożliwić sobie ubieganie się o drugą kadencję w wyborach prezydenckich w 2011 r.,

C. mając na uwadze, że tylko ustawodawca może ogłosić reformę konstytucyjną, a także mając na uwadze, że obecna partia rządząca, Sandinistowski Narodowy Front Wyzwolenia (FSLN), nie ma wymaganej większości dwóch trzecich,

D. mając na uwadze, że w dniu 19 października 2009 r. Sąd Najwyższy Nikaragui odbył nocne posiedzenie, w którym nie uczestniczyli i na które nie zostali zaproszeni trzej z sześciu sędziów, zastąpieni trzema sędziami prorządowymi; na posiedzeniu tym sąd wydał jednogłośne orzeczenie o nieważności artykułu 147 Konstytucji,

E. mając na uwadze, że wszystkie opozycyjne partie polityczne reprezentowane w Zgromadzeniu Narodowym, jak również wiele stowarzyszeń społeczeństwa obywatelskiego, prawników i organizacji pozarządowych odrzuciło orzeczenie sądu jako bezprawne i podjęło decyzję o współpracy na rzecz obrony demokracji i zasad państwa prawa w Nikaragui,

F. mając na uwadze, że decyzja sądu została natychmiast przyjęta z zadowoleniem przez państwa członkowskie Boliwariańskiej Alternatywy dla Narodów Naszej Ameryki (ALBA),

G. mając na uwadze, że podczas wizyty w Nikaragui delegacja Międzynarodówki Liberalnej spotkała się z pogróżkami i zniewagami, a jej przewodniczącemu i posłowi do Parlamentu Europejskiego Johannesowi Cornelisowi van Baalenowi władze sandinistowskie zagroziły nawet wydaleniem z Nikaragui i uznały go za persona non grata,

H. mając na uwadze, że w Nikaragui nastąpił regres demokracji od czasu domniemanych oszustw w wyborach lokalnych w 2008 r., ataków i aktów prześladowania wymierzonym przeciwko organizacjom obrony praw człowieka i ich członkom, a także dziennikarzom oraz przedstawicielom mediów przez osoby, siły i organy polityczne powiązane z władzami państwa,

I. mając na uwadze, że rozwój i umacnianie demokracji i zasad państwa prawa, a także poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności muszą stanowić integralną część działań zewnętrznych UE,

J. mając na uwadze, że zawierając z krajami trzecimi porozumienia zawierające klauzulę dotyczącą praw człowieka, Unia Europejska i jej partnerzy zakładają odpowiedzialność tych krajów za zagwarantowanie przestrzegania norm w zakresie międzynarodowych praw człowieka, a także mając na uwadze, że takie klauzule mają naturalnie charakter wzajemny,

K. mając na uwadze, że Unia Europejska powinna sprawować większą kontrolę nad wykorzystywaniem środków przyznanych Nikaragui na realizację projektów rozwojowych w celu zagwarantowania, że ze środków tych nie będą korzystali sandiniści,

L. mając na uwadze, że Organizacja Narodów Zjednoczonych, Unia Europejska, Stany Zjednoczone Ameryki i szereg nikaraguańskich organizacji pozarządowych wyraziło zaniepokojenie brakiem przejrzystości niedawnych wyborów,

1. wyraża ubolewanie z powodu licznych ataków i aktów prześladowania wymierzonych przeciw organizacjom obrony praw człowieka i ich członkom, a także niezależnym dziennikarzom przez osoby, siły i organy polityczne powiązane z władzami państwa;

2. potępia zmiany w Konstytucji, naruszające nikaraguański porządek konstytucyjny, w szczególności wątpliwą pod względem prawnym taktykę stosowaną przez rząd Nikaragui, wykorzystującą prorządowych sędziów w Sądzie Najwyższym;

3. wzywa prezydenta Ortegę do przestrzegania postanowień konstytucji Nikaragui, która zakazuje prezydentom urzędowania przez dwie kolejne kadencje, i przypomina, że tylko ustawodawca ma prawo ogłoszenia reformy konstytucyjnej i że w żadnym wypadku nie mogą tego czynić sądy;

4. uważa, że postawa prezydenta Ortegi odzwierciedla niewielkie zrozumienie oraz mały stopień poszanowania demokracji i zasad państwa prawa, a także wykonywania praw podstawowych, takich jak wolność wypowiedzi i swoboda stowarzyszania się w ramach działalności politycznej;

5. wyraża poparcie dla wszystkich osób w Nikaragui, które sprzeciwiają się naruszaniu porządku konstytucyjnego przez władze rządowe, i domaga się niezwłocznego przywrócenia tego porządku oraz uchylenia orzeczenia sądu z dnia 19 października 2009 r.;

6. potępia i wyraża ubolewanie z powodu wszystkich pogróżek, zniewag i prób zastraszania, jakich doświadczyli członkowie delegacji Międzynarodówki Liberalnej, której przewodniczył poseł do PE Johannes Cornelis van Baalen, a także wyraża solidarność z członkami tej delegacji;

7. wyraża głębokie ubolewanie w związku z przebiegiem wyborów lokalnych w dniu 9 listopada 2008 r., a zwłaszcza z powodu manipulacji rządu Nikaragui mających na celu wyeliminowanie opozycyjnych partii politycznych, z powodu licznych nieprawidłowości przy głosowaniu, zarzutów oszustwa wyborczego oraz odmowy akredytacji niezależnych, zagranicznych i lokalnych obserwatorów; wzywa Komisję Europejską do wysłania misji obserwacji wyborów UE celem monitorowania najbliższych wyborów prezydenckich;

8. wyraża ubolewanie z powodu faktu, że Organizacja Państw Amerykańskich, która zazwyczaj tak sumiennie analizuje inne problematyczne kwestie, nie uznała za stosowne skomentować tak jawnego naruszenia porządku konstytucyjnego przez jedno z jej państw członkowskich;

9. zauważa, że w czasie negocjacji w sprawie układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską a krajami Ameryki Środkowej należy przypomnieć Nikaragui, iż musi przestrzegać zasad państwa prawa, demokracji i praw człowieka, gdyż Unia Europejska broni tych wartości i je wspiera;

10. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Państw Amerykańskich, Europejsko-Latynoamerykańskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu, Parlamentowi Środkowoamerykańskiemu, rządowi i parlamentowi Republiki Nikaragui oraz Sądowi Najwyższemu Nikaragui.

______

⁽¹⁾ Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0641.

⁽²⁾ Dz.U. L 63 z 12.3.1999, s. 39.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2010.285E.74
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Nikaragua.
• Data aktu: 26/11/2009
• Data ogłoszenia: 21/10/2010