Środowiska wolne od dymu tytoniowego.

Środowiska wolne od dymu tytoniowego

P7_TA(2009)0100

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie środowisk wolnych od dymu tytoniowego

(2010/C 285 E/09)

(Dz.U.UE C z dnia 21 października 2010 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 152 ust. 4 akapit drugi,

– uwzględniając wniosek Komisji z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie zalecenia Rady w sprawie środowisk wolnych od dymu tytoniowego (COM(2009)0328),

– uwzględniając zieloną księgę Komisji z dnia 30 stycznia 2007 r. zatytułowaną "Ku Europie wolnej od dymu tytoniowego: alternatywne opcje polityki na szczeblu UE" (COM(2007)0027),

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 października 2007 r. w sprawie zielonej księgi zatytułowanej "Ku Europie wolnej od dymu tytoniowego: alternatywne opcje polityki na szczeblu UE"⁽¹⁾,

– uwzględniając swoje rezolucje z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie europejskiego planu działania 2004-2010 na rzecz środowiska i zdrowia⁽²⁾ i z dnia 4 września 2008 r. w sprawie śródokresowego przeglądu Europejskiego planu działania na rzecz środowiska i zdrowia na lata 2004-2010⁽³⁾,

– uwzględniając Konwencję ramową Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) o ograniczeniu użycia tytoniu (FCTC) z 2003 r., w szczególności art. 8 (ochrona przed narażeniem na dym tytoniowy) i art. 14 (środki na rzecz zmniejszenia popytu dotyczące uzależnienia od tytoniu i zaprzestania jego palenia),

– uwzględniając europejską strategię WHO z roku 2004 na rzecz zerwania z nałogiem palenia tytoniu,

– uwzględniając zalecenia WHO z roku 2007 z zakresu polityki ochrony przed narażeniem na bierne palenie,

– uwzględniając Konwencję praw dziecka ONZ,

– uwzględniając oświadczenie Rady w sprawie środowisk wolnych od dymu,

– uwzględniając art. 115 ust. 5 oraz art. 110 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że tytoń jest zdecydowanie najważniejszą przyczyną zgonów, których można uniknąć, gdyż odpowiada za ponad pół miliona zgonów w UE rocznie⁽⁴⁾,

B. mając na uwadze, że - jak się szacuje - 25 % wszystkich zgonów z powodu nowotworów oraz 15 % wszystkich zgonów w Unii Europejskiej może być wywołanych paleniem tytoniu⁽⁴⁾; mając na uwadze, że - według ostrożnych szacunków - w 2002 r. w UE zmarło na skutek narażenia na środowiskowy dym tytoniowy (ETS) w miejscu pracy 7 300 dorosłych, w tym 2 800 osób niepalących; dalsze 72 000 zgonów osób dorosłych, w tym 16 400 niepalących, miało związek z narażeniem na ETS w domu⁽⁵⁾,

C. mając na uwadze, że - zgodnie z sondażem Eurobarometru przeprowadzonym w marcu 2009 r. - 70 % obywateli UE jest niepalących i zdecydowana większość opowiada się za zakazem we wszystkich miejscach publicznych (miejsca pracy, restauracje, bary i puby),

D. mając na uwadze, że pomimo oczywistego faktu, że dzieci są szczególnie narażone na działanie ETS, odnośne dane dotyczące konkretnie wyników długotrwałego i systematycznego narażania dzieci na działanie ETS są albo niewystarczające, albo niedostępne, a badanie dostarczające odpowiednich danych można skuteczniej przygotować na poziomie ogólnoeuropejskim i stanowi lepsze rozwiązanie niż 27 różnych badań przeprowadzonych w 27 poszczególnych państwach członkowskich,

E. mając na uwadze, że narażenie na ETS, zwany także wtórnym dymem tytoniowym, jest dodatkową istotną przyczyną umieralności, zachrowalności i niepełnosprawności w UE,

F. mając na uwadze, że dym tytoniowy jest złożoną toksyczną mieszaniną ponad 4 000 związków gazowych i substancji stałych, w tym 69 znanych czynników rakotwórczych oraz licznych substancji toksycznych,

G. mając na uwadze, że ETS został zaliczony przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem WHO do kategorii znanych czynników rakotwórczych u ludzi,

H. mając na uwadze, że nie istnieje bezpieczny poziom narażenia na wtórny dym tytoniowy; mając na uwadze, że każdy ma prawo do wysokiego poziomu ochrony zdrowia i powinien być chroniony przed takim narażeniem, przy czym szczególnie narażone na dym tytoniowy są dzieci,

I. mając na uwadze, że palacze częściej niż osoby niepalące i byli palacze korzystają z krótko-i długoterminowych zwolnień lekarskich, tym samym zwiększając ogromne związane z używaniem tytoniu koszty ponoszone przez poszczególne osoby, pracodawców, firmy i gospodarkę jako całość,

J. mając na uwadze, że dzieci nie mogą same wyrazić zgody na narażanie ich na działanie ETS w pomieszczeniach zamkniętych i mają prawo być chronione przed szkodliwymi dla ich zdrowia praktykami i nie cierpieć z ich powodu,

K. mając na uwadze, że narażenie na dym tytoniowy w okresie ciąży może prowadzić do zwiększonego ryzyka niedorozwoju, poronienia, urodzenia martwego płodu i porodu przedwczesnego, ograniczenia wzrostu płodu, zmniejszenia obwodu główki oraz wagi przy porodzie, a także mając na uwadze, że istnieje związek między biernym paleniem a zapaleniem ucha środkowego, zaburzeniami czynności płuc, astmą, jak również zespołem nagłego zgonu niemowląt,

L. mając na uwadze, że są dowody na to, iż wprowadzenie polityki antynikotynowej doprowadziło do ogólnej poprawy warunków pracy oraz zmniejszenia częstości występowania chorób związanych z paleniem (np. ostre przypadki choroby wieńcowej, choroby układu oddechowego czy infekcyjne zapalenia mięśnia sercowego),

M. mając na uwadze, że wynikające z używania tytoniu koszty obciążające systemy opieki zdrowotnej ponosi całe społeczeństwo, a nie osoby odpowiedzialne za ich powstanie,

N. mając na uwadze, że UE i 26 z 27 państw członkowskich już podpisało i ratyfikowało FCTC; przypominając także preambułę do konstytucji Światowej Organizacji Zdrowia, stwierdzającą, że korzystanie z najwyższych możliwych standardów ochrony zdrowia jest jednym z podstawowych praw każdego człowieka,

O. mając na uwadze, że art. 8 FCTC zobowiązuje wszystkie strony do przyjęcia i wdrożenia w obszarach kompetencji krajowych określonych w prawie krajowym oraz do propagowania w aktywny sposób na innych szczeblach kompetencji przyjęcia i wdrażania skutecznych środków przewidujących ochronę ludzi przed narażeniem na wtórny dym tytoniowy we wszystkich zamkniętych miejscach pracy, środkach transportu publicznego, zamkniętych obiektach publicznych oraz, w odpowiednich przypadkach, w innych miejsca publicznych,

P. mając na uwadze, że Parlament wezwał państwa członkowskie do wprowadzenia w terminie do października 2009 r. bezwzględnego zakazu palenia tytoniu we wszelkich zamkniętych miejscach pracy, w tym w lokalach gastronomicznych, jak również we wszelkich zamkniętych pomieszczeniach publicznych i środkach transportu publicznego w Unii Europejskiej,

Q. mając na uwadze, że ustawodawstwo krajowe w poszczególnych państwach członkowskich jest bardzo zróżnicowane,

1. ubolewa, że prezydencja podjęła decyzję o przyjęciu zalecenia Rady bez zasięgnięcia opinii Parlamentu;

2. ubolewa z powodu faktu, że w większości państw członkowskich brak kompleksowych przepisów dotyczących środowisk wolnych od dymu tytoniowego (w szczególności w sektorze hotelarsko-gastronomicznym i rekreacji) powoduje nierówność poszczególnych grup zawodowych i społeczno-ekonomicznych, gdyż pracownicy w sektorze gastronomii i hotelarstwa mogą być trzykrotnie częściej narażeni na dym tytoniowy przez ponad pięć godzin dziennie niż pracownicy biurowi;

3. przypomina, że Parlament konsekwentnie opowiadał się za bardziej zdecydowanymi środkami na rzecz walki z uzależnieniem od tytoniu i ograniczenia narażenia młodych ludzi na bierne wdychanie dymu tytoniowego;

4. podkreśla groźne negatywne skutki biernego palenia, zwłaszcza ewentualne skutki narażenia na szkodliwe substancje w okresie dzieciństwa, jak również fakt, że dzieci nie mają zdolności prawnej do wyrażenia zgody na systematyczne i długotrwałe narażenie występujące w środowiskach pełnych dymu tytoniowego;

5. podkreśla, że rozbieżne przepisy krajowe skutkują ogromnymi różnicami między państwami członkowskimi w zakresie ochrony przed narażeniem na bierne wdychanie dymu tytoniowego;

6. uważa za kluczowe, żeby w ramach istniejącego prawodawstwa dotyczącego zakazu palenia tytoniu w państwach członkowskich przestrzegać zasady równości pomiędzy różnymi rodzajami działalności gospodarczej w branży hotelarsko-gastronomicznej, zapewniając równocześnie pewność prawa;

7. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że UE aktywnie rozwija kompleksową politykę ograniczania użycia tytoniu charakteryzującą się środkami prawnymi, wsparciem dla ogólnoeuropejskiego zapobiegania paleniu tytoniu i zaprzestania jego palenia, włączania kontroli tytoniu w szereg innych polityk wspólnotowych i uczynienia z UE ważnego partnera w zakresie ograniczania użycia tytoniu na poziomie globalnym;

8. z zadowoleniem przyjmuje gotowość UE do zwalczania używania tytoniu, a także wykazywaną od niedawna spójność jej polityki;

9. podkreśla, iż wiążące przepisy prawne oparte na art. 137 i 152 traktatu mogą potencjalnie przynieść redukcję powszechności ETS i związanych z nim szkód zdrowotnych oraz obciążeń ekonomicznych; uznaje jednak fakt, że artykuły te, w szczególności art. 137, nie dotyczą bezpośrednio konkretnych problemów dzieci;

10. podkreśla, że tylko całkowity zakaz palenia we wszelkich zamkniętych miejscach pracy, w tym w lokalach gastronomicznych, jak również we wszelkich pomieszczeniach publicznych i środkach transportu publicznego może chronić zdrowie pracowników i osób niepalących oraz w znacznym stopniu ułatwić palaczom rzucenie nałogu;

11. z zadowoleniem przyjmuje działania tych państw członkowskich, które podjęły już skuteczne środki dla ochrony przed narażeniem na bierne wdychanie dymu tytoniowego; wzywa państwa członkowskie do dalszego wprowadzania przepisów ochrony osób niepalących w dziedzinie ochrony zdrowia pracowników i do wzmocnienia ciągłych wysiłków na rzecz ochrony osób niepalących;

12. wzywa Komisję do sporządzenia sprawozdania w sprawie kosztów ponoszonych przez krajowe systemy opieki zdrowotnej i gospodarkę UE, a powstających w wyniku palenia tytoniu i skutków narażenia na dym tytoniowy;

13. proponuje, aby Rada zaleciła państwom członkowskim nawiązanie stałego dialogu i konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi stronami zgodnie z art. 5 ust. 3 wytycznych FCTC dotyczących wdrażania przyjętych na konferencji stron FCTC w 2009 r., w celu zapewnienia poparcia przez wszystkie podmioty wdrażania krajowych strategii i programów ograniczania użycia tytoniu;

14. ponawia apel do Komisji o przedstawienie wniosku w sprawie zmiany dyrektywy 2001/37/WE⁽⁶⁾ w sprawie wyrobów tytoniowych, w tym co najmniej zmian zawartych w powyższej rezolucji Parlamentu z 24 października 2007 r.;

15. wzywa Komisję do sporządzenia kompleksowego badania skutków długotrwałego i systematycznego wtórnego i trzeciorzędnego narażenia dzieci na dym tytoniowy we wszystkich miejscach ich aktywności;

16. wzywa Komisję i państwa członkowskie do wykorzystania zarówno proponowanego zalecenia Rady, jak i najlepszych praktyk państw członkowskich jako podstawy ich wkładu w formułowanie wytycznych do wykonania art. 14 FCTC ("środki na rzecz zmniejszenia popytu dotyczące uzależnienia od tytoniu i zaprzestania jego palenia"), które mają zostać przyjęte na następnej konferencji stron FCTC;

17. zachęca Komisję do dalszego wdrażania środków wspierających na szczeblu UE, na przykład środków zwiększających świadomość społeczną obejmujących informacje na opakowaniach wyrobów tytoniowych, w połączeniu z krajowymi kampaniami komunikacyjnymi mającymi na celu zniechęcanie do palenia tytoniu;

18. uważa za niezwykle istotne, aby - podobnie jak w przypadku środków na rzecz "Europy bez tytoniu" - Komisja, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi, zapewniła sobie nowe metody walki z różnymi rodzajami nielegalnego handlu wyrobami tytoniowym i ich podrabiania, zwłaszcza przy użyciu internetu, ze względu na natychmiastowe i zwiększone ryzyko, jakie stanowią one dla zdrowia konsumentów;

19. nawiązując do konieczności zdecydowanych środków w celu zapewnienia pełnego i dokładnego monitorowania i wdrażania, wzywa państwa członkowskie, które dokonały już ratyfikacji FCTC, do wdrożenia jej zaleceń, zgodnie z ich zobowiązaniami wynikającymi z art. 8 FCTC, jak również do przedstawiania Komisji dwa razy w roku sprawozdania na temat postępów w ich realizacji;

20. mając na uwadze obowiązek dawania przykładu państwom członkowskim, wzywa ponownie Przewodniczącego i Prezydium do przyjęcia natychmiastowego i bezwarunkowego zakazu palenia tytoniu we wszystkich pomieszczeniach Parlamentu; wzywa do rygorystycznego egzekwowania tego zakazu;

21. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz WHO.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 263 E z 16.10.2008, s. 447.

⁽²⁾ Dz.U. C 304 E z 1.12.2005, s. 264.

⁽³⁾ Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0410.

⁽⁴⁾http://ec.europa.eu/health/ph_determinants/life_style/tobacco/tobacco_en.htm.

⁽⁵⁾ Partnerstwo na rzecz środowiska wolnego od dymu (2006 r.). "Likwidacja zasłony dymnej: 10 powodów dla wolnej od dymu Europy", Bruksela, Belgia, Europejskie Towarzystwo Chorób Układu Oddechowego.

⁽⁶⁾ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/37/WE z dnia 5 czerwca 2001 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych (Dz.U. L 194 z 18.7.2001, s. 26).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2010.285E.63
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Środowiska wolne od dymu tytoniowego.
• Data aktu: 26/11/2009
• Data ogłoszenia: 21/10/2010