P6_TC1-COD(2008)0246 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 23 kwietnia 2009 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr …/2009 dotyczącego praw pasażerów podróżujących drogą morską i wodną śródlądową oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów.

P6_TC1-COD(2008)0246

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 23 kwietnia 2009 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr .../2009 dotyczącego praw pasażerów podróżujących drogą morską i wodną śródlądową oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE C z dnia 8 lipca 2010 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 71 ust. 1 i art. 80 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów⁽²⁾,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Działanie Wspólnoty w dziedzinie transportu wodnego powinno mieć na celu m.in. zapewnienie wysokiego poziomu ochrony pasażerów, porównywalnego z poziomem ochrony zapewnianym w innych środkach transportu. Ponadto należy w pełni uwzględnić wymogi dotyczące ogólnej ochrony konsumentów.

(2) Zważywszy, że pasażer transportu wodnego jest słabszą stroną umowy transportowej, odnośne prawa pasażerów powinny być chronione bez względu na obywatelstwo pasażerów lub ich miejsce zamieszkania we Wspólnocie.

(3) Jednolity rynek usług pasażerskiego transportu morskiego i wodnego śródlądowego powinien działać z korzyścią dla ogółu obywateli. W związku z tym osoby niepełnosprawne i osoby o ograniczonej sprawności ruchowej spowodowanej niepełnosprawnością, wiekiem lub jakimikolwiek innymi czynnikami powinny mieć możliwości porównywalne z możliwościami, jakimi dysponują inni obywatele w zakresie korzystania z komercyjnych usług transportu wodnego ||. Osoby niepełnosprawne i osoby o ograniczonej sprawności ruchowej mają takie samo jak wszyscy inni obywatele prawo do swobodnego przemieszczania się, do wolności wyboru oraz do niedyskryminacji.

(4) W świetle art. 9 Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych oraz w celu zapewnienia osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej możliwości podróżowania drogą morską i drogą wodną śródlądową porównywalnych z możliwościami, jakimi dysponują inni obywatele, należy ustanowić przepisy dotyczące niedyskryminacji i pomocy podczas podróży. Osoby te powinny mieć zatem dostęp do przewozu i nie powinno się odmawiać im transportu ze względu na ich niepełnosprawność lub ograniczoną sprawność ruchową ▐ . Powinny one mieć prawo do uzyskania pomocy w portach oraz, gdy portu nie ma, na przystaniach pasażerskich, a także na pokładach statków pasażerskich. Z myślą o społecznej integracji tych osób powinny one otrzymywać taką pomoc bezpłatnie. Przewoźnicy powinni ustanowić przepisy dotyczące dostępności, najlepiej przy użyciu europejskiego systemu normalizacji.

(5) Przy podejmowaniu ewentualnych decyzji dotyczących projektów nowych portów i terminali oraz w ramach poważnych remontów organy zarządzające portami i przewoźnicy, którzy będą prowadzić działalność w tych portach, powinni ▐ uwzględniać potrzeby osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej. Podobnie, przewoźnicy powinni ▐ uwzględniać takie potrzeby przy podejmowaniu decyzji dotyczących projektów nowych i nowo wyposażonych statków pasażerskich zgodnie z dyrektywą Rady 98/18/WE z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich⁽⁴⁾.

(6) Pomoc udzielana w portach znajdujących się na terytorium państwa członkowskiego, do którego zastosowanie mają postanowienia Traktatu, powinna m.in. umożliwiać osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej przemieszczenie się z wyznaczonego punktu przyjazdu do portu na statek pasażerski oraz ze statku pasażerskiego do wyznaczonego punktu odjazdu z portu, w tym wejście na pokład i zejście z pokładu statku.

(7) Pomoc powinna być finansowana w taki sposób, aby ciężar rozkładał się sprawiedliwie na wszystkich pasażerów korzystających z usług przewoźnika oraz aby nie występowały czynniki zniechęcające do przewozu osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej. Opłaty pobierane od poszczególnych pasażerów korzystających z usług przewoźnika, zawarte w podstawowej cenie biletu, wydają się najskuteczniejszym sposobem finansowania pomocy. Opłaty te powinny być przyjmowane i stosowane z pełną przejrzystością.

(8) Organizując udzielanie pomocy osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej oraz szkolenia dla swoich pracowników, przewoźnicy powinni uwzględniać zalecenie Międzynarodowej Organizacji Morskiej w sprawie projektowania i eksploatacji statków pasażerskich odpowiadających potrzebom osób starszych i niepełnosprawnych⁽⁵⁾.

(9) Przepisy dotyczące wchodzenia na pokład osób niepełnosprawnych lub osób o ograniczonej sprawności ruchowej powinny pozostawać bez uszczerbku dla zasad ogólnych, mających zastosowanie do wchodzenia na pokład pasażerów, ustalonych obowiązującymi zasadami międzynarodowymi, wspólnotowymi lub krajowymi.

(10) Pasażerowie powinni być odpowiednio informowani w razie odwołania lub opóźnienia jakiejkolwiek usługi. Informacje te powinny ułatwiać pasażerom poczynienie niezbędnych przygotowań oraz w razie potrzeby uzyskanie informacji na temat połączeń alternatywnych.

(11) Niedogodności doświadczane przez pasażerów w wyniku odwołania lub dużego opóźnienia podróży powinny być ograniczone. W tym celu pasażerom powinna przysługiwać odpowiednia opieka, a także prawo do odwołania podróży oraz do uzyskania zwrotu kosztu biletów lub do podróży zmienioną trasą na zadowalających warunkach.

(12) W razie opóźnienia lub odwołania usługi przewoźnicy powinni zapewniać pasażerom wypłatę odszkodowania, stanowiącego pewien odsetek ceny biletu, chyba że opóźnienie lub odwołanie usługi zachodzi w nadzwyczajnych okolicznościach, niemożliwych do uniknięcia nawet przy podjęciu wszelkich racjonalnych środków.

(13) Przewoźnicy powinni współpracować na rzecz przyjęcia, na szczeblu krajowym lub europejskim, rozwiązań mających na celu doskonalenie opieki i pomocy oferowanej pasażerom w przypadku przerwania podróży, w szczególności w razie dużych opóźnień.

(14) Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć wpływu na prawa pasażerów ustanowione dyrektywą 90/314/EWG w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek⁽⁶⁾. Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania w przypadkach, gdy zorganizowana wycieczka zostaje odwołana z przyczyn innych niż odwołanie komercyjnej usługi transportu wodnego.

(15) Pasażerowie powinni być wyczerpująco informowani o prawach przysługujących im zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, tak aby mogli skutecznie z nich korzystać. Prawa użytkowników transportu morskiego i wodnego śródlądowego obejmują otrzymywanie informacji na temat usługi przed podróżą i w jej trakcie. Wszelkie istotne informacje dla pasażerów transportu morskiego i wodnego śródlądowego powinny być podawane również w formach ▐ , dostępnych dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej.

(16) Państwa członkowskie powinny pełnić nadzór i zapewniać przestrzeganie niniejszego rozporządzenia oraz wyznaczyć właściwy organ odpowiedzialny za jego wykonanie. Nadzór ten nie ma wpływu na prawo pasażerów do dochodzenia zadośćuczynienia prawnego w sądach zgodnie z prawem krajowym.

(17) Pasażerowie powinni mieć możliwość korzystania ze swoich praw poprzez odpowiednie procedury skarg stosowane przez przewoźników lub, gdy wymaga tego sytuacja, poprzez wnoszenie skarg do organu ▐ wyznaczonego ▐ do tego celu przez właściwe państwo członkowskie.

(18) Skargi dotyczące pomocy udzielanej w porcie lub na przystani pasażerskiej powinny być kierowane do organu ▐ odpowiedzialnego ▐ za wykonanie niniejszego rozporządzenia, wyznaczonego ▐ przez państwo członkowskie, na którego terytorium znajduje się port. Skargi dotyczące pomocy udzielanej przez przewoźnika na morzu powinny być kierowane do organu odpowiedzialnego ▐ za wykonanie niniejszego rozporządzenia, wyznaczonego ▐ przez państwo członkowskie, które wydało przewoźnikowi licencję na prowadzenie działalności. Organ wyznaczony do celów wykonania niniejszego rozporządzenia powinien mieć uprawnienia i zdolność do rozpatrywania indywidualnych skarg i do ułatwiania rozstrzygnięć sporów sądowych.

(19) Komisja powinna zaproponować jasne zasady dotyczące praw pasażerów w odniesieniu do obowiązków, odpowiedzialności, dostępności oraz praw osób niepełnosprawnych lub z ograniczoną sprawnością ruchową w punktach przesiadkowych pasażerów pomiędzy lądem i morzem lub przewozu śródlądowymi drogami morskimi.

(20) Państwa członkowskie powinny ustanowić kary mające zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić ich stosowanie. Kary - które mogłyby obejmować nakaz wypłaty odszkodowania odpowiednim pasażerom - powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(21) Zważywszy, że cele niniejszego rozporządzenia - mianowicie zapewnienie wysokiego i jednakowego poziomu ochrony i pomocy przysługujących pasażerom we wszystkich państwach członkowskich oraz zapewnienie zgodności funkcjonowania podmiotów gospodarczych ze zharmonizowanymi warunkami na jednolitym rynku - nie mogą zostać osiągnięte w zadowalający sposób przez państwa członkowskie, a ze względu na skalę lub skutki działania mogą zostać lepiej osiągnięte na szczeblu wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym samym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do realizacji tych celów.

(22) W razie powstania kolejnej europejskiej inicjatywy legislacyjnej dotyczącej praw pasażerów rozsądniejszym wyjściem byłoby zastosowanie poziomej strategii legislacyjnej obejmującej wszystkie środki transportu w świetle konieczności korzystania z transportu łączonego.

(23) Wykonanie niniejszego rozporządzenia powinno opierać się na rozporządzeniu (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów ("rozporządzenie w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów")⁽⁷⁾. Należy zatem odpowiednio zmienić wymienione rozporządzenie.

(24) Należy ściśle wykonywać przepisy dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych⁽⁸⁾, aby zapewnić poszanowanie prywatności pasażerów transportu morskiego i wodnego śródlądowego oraz zagwarantować, że wymagane informacje będą służyć wyłącznie wypełnianiu określonych w niniejszym rozporządzeniu obowiązków związanych z udzielaniem pomocy i nie zostaną użyte ze szkodą dla pasażerów.

(25) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział 

Przepisy ogólne

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące następujących kwestii:

(1) niedyskryminacja pasażerów w zakresie warunków transportu oferowanych przez przewoźników;

(2) niedyskryminacja osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej oraz obowiązkowa pomoc dla nich;

(3) obowiązki przewoźników wobec pasażerów w przypadkach odwołania lub opóźnienia usługi;

(4) minimalne informacje należne pasażerom;

(5) rozpatrywanie skarg;

(6) wykonywanie praw pasażerów.

Artykuł  2

Zakres zastosowania

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do komercyjnego transportu pasażerów podróżujących statkiem pasażerskim drogą morską i wodną śródlądową - w tym rejsów wycieczkowych - świadczonych między portami bądź przystaniami pasażerskimi lub w portach bądź na przystaniach pasażerskich położonych na terytorium państwa członkowskiego, do którego stosuje się Traktat.

2. Państwa członkowskie mogą wyłączyć z zakresu jego stosowania usługi objęte umowami o świadczenie usługi publicznej, jeżeli takie umowy zapewniają poziom praw pasażerów porównywalny z poziomem wymaganym przez niniejsze rozporządzenie.

3. Państwom członkowskim zezwala się na wykluczenie z zakresu stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia usług transportu miejskiego i transportu podmiejskiego, jeżeli zagwarantują, że cele założone w rozporządzeniu zostaną zrealizowane dzięki innym przepisom i zapewnią porównywalny poziom praw dla pasażerów w porównaniu z poziomem wymaganym w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł  3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

(a) "osoba niepełnosprawna" lub "osoba o ograniczonej sprawności ruchowej" oznacza każdą osobę, której sprawność ruchowa podczas korzystania z transportu jest ograniczona na skutek dowolnej niepełnosprawności fizycznej (zmysłowej lub ruchowej, trwałej lub przejściowej), niepełnosprawności bądź upośledzenia umysłowego albo psychospołecznego lub niepełnosprawności wynikającej z dowolnych innych przyczyn lub też na skutek wieku i której sytuacja wymaga specjalnej uwagi oraz przystosowania usług dostępnych dla wszystkich pasażerów do jej szczególnych potrzeb;

(b) "odwołanie" oznacza niewykonanie usługi, która została uprzednio zaplanowana i na którą dokonano co najmniej jednej rezerwacji;

(c) "opóźnienie" oznacza różnicę między zaplanowanym czasem rozpoczęcia lub zakończenia podróży przez pasażera zgodnie z opublikowanym rozkładem a rzeczywistym lub spodziewanym czasem rozpoczęcia lub zakończenia podróży przez pasażera;

(d) "przewoźnik" oznacza osobę, która zawarła umowę przewozu lub w której imieniu została zawarta taka umowa, lub też wykonującego przewóz, bez względu na to, czy przewóz jest faktycznie wykonywany przez tę osobę, czy też przez wykonującego przewóz, innego niż operator turystyczny;

(e) "komercyjna usługa pasażerskiego transportu wodnego" oznacza usługę pasażerskiego transportu wodnego wykonywaną przez przewoźnika w ramach rejsów rozkładowych lub nierozkładowych, oferowanych ogółowi społeczeństwa za stosowną opłatą, oddzielnie lub jako część pakietu usług;

(f) "wykonujący przewóz" oznacza osobę inną niż przewoźnik i operator turystyczny, która faktycznie wykonuje całość lub część przewozu;

(g) "port" oznacza obszar lądu i wody, gdzie znajdują się udogodnienia i urządzenia pozwalające głównie na przyjmowanie statków, ich załadunek i rozładunek, magazynowanie towarów, odbiór i dostawę tych towarów transportem śródlądowym oraz wchodzenie na pokład statków pasażerskich i schodzenie z tych statków na ląd;

(h) "przystań pasażerska" oznacza inny niż port obszar lądu i wody, gdzie pasażerowie regularnie wchodzą na pokład statków i schodzą ze statków na ląd;

(i) "statek" oznacza statek morski lub rzeczny, z wyłączeniem poduszkowców;

(j) "umowa transportowa" oznacza umowę przewozu między przewoźnikiem ▐ a pasażerem, dotyczącą świadczenia usługi(usług) transportowej(-ych), niezależnie od tego, czy bilet został zakupiony u przewoźnika, organizatora wycieczek, sprzedawcy biletów czy w Internecie;

(k) "bilet" oznacza ważny dokument uprawniający do przewozu lub jego odpowiednik w formie niepapierowej, w tym w formie elektronicznej, wydany lub potwierdzony przez przewoźnika lub jego autoryzowanego sprzedawcę biletów;

(l) "sprzedawca biletów" oznacza każdego pośrednika sprzedającego usługi transportowe, w tym usługi sprzedawane w ramach pakietu turystycznego drogą wodną w imieniu przewoźnika lub operatora turystycznego;

(m) "operator turystyczny" oznacza organizatora innego niż przewoźnik, w rozumieniu art. 2 pkt 2) dyrektywy 90/314/EWG;

(n) "rezerwacja" oznacza upoważnienie w formie papierowej lub elektronicznej, uprawniające do przewozu z zastrzeżeniem wcześniej potwierdzonych uzgodnień przewozowych dotyczących danej osoby;

(o) "statek pasażerski" oznacza statek przewożący więcej niż 12 pasażerów;

▐

(p) "organ portowy" lub "organ zarządzający portem" oznacza organ, który, w powiązaniu z inną działalnością lub nie, ma za zadanie, zgodnie z prawem lub regulacjami krajowymi, administrować i zarządzać infrastrukturą portową, a także koordynować i kontrolować działalność różnych podmiotów działających w porcie lub systemie portowym; może składać się z kilku oddzielnych organów lub odpowiadać za więcej niż jeden port;

(q) "rejs wycieczkowy" oznacza operację z zakresu żeglugi pasażerskiej uzupełnioną zakwaterowaniem i innymi usługami, trwającą ponad jeden dzień (z noclegiem), która nie jest regularnym lub rozkładowym połączeniem pasażerskim między co najmniej dwoma portami, lecz w ramach której pasażerowie zazwyczaj powracają do portu wyjściowego;

(r) "dostępne formaty" oznacza, że wszyscy pasażerowie mają dostęp do takich samych informacji wykorzystujących format tekstowy, Braille'a, audio, video i/lub elektroniczny. Wzory dostępnych formatów zawierają m.in. piktogramy, zapowiedzi głosowe i napisy i mogą się one zmienić w zależności od rozwoju technologicznego;

(s) "pasażer" oznacza każdą osobę podróżującą zgodnie z umową przewozu, inną niż osoby towarzyszące pojazdom, przyczepom lub towarom przewożonym jako ładunek lub towary komercyjne;

(t) "zakończenie podróży" oznacza rzeczywisty moment przycumowania statku do nabrzeża przy zakończeniu podróży;

(u) "rozpoczęcie podróży" oznacza rzeczywisty czas, w którym statek jest zdatny do podróży morskiej;

(v) "cena biletu" oznacza cenę zapłaconą za transport i zakwaterowanie na pokładzie. Nie obejmuje ona kosztów posiłków, innych usług i wszelkich zakupów na pokładzie;

(w) "siła wyższa" jest zdarzeniem lub okolicznością, której nie można było zapobiec nawet w przypadku podjęcia wszelkich stosownych środków, np. wojna, inwazja, działania nieprzyjacielskie, działania wojenne (bez względu na fakt, czy doszło do wypowiedzenia wojny, czy też nie), wojna domowa, rebelia, rewolucja, powstanie, wojskowy lub niezgodny z prawem zamach stanu albo [wojskowa lub bezprawna] konfiskata, akty terrorystyczne, nacjonalizacja, sankcje rządowe, blokada, embargo, spór pracowniczy, strajk, lokaut, przerwanie dostaw lub brak prądu, nieprzewidziane okoliczności, w tym pożar, powódź, trzęsienie ziemi, sztorm, huragan lub inne katastrofy naturalne. Przypadki wystąpienia siły wyższej mogą być także spowodowane ekstremalnymi warunkami pływowymi, silnymi wiatrami, przekroczeniem znacznych wysokości fal oraz pojawieniem się formacji lodowych.

Artykuł  4

Umowa transportowa i niedyskryminacyjne warunki umowne

1. Przewoźnicy wydają pasażerom dowód zawarcia umowy transportowej w postaci biletu(-ów). Bilety są uznawane za dowód prima facie zawarcia umowy, a tym samym świadczą o nabyciu praw przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

2. Z zastrzeżeniem obowiązków z tytułu świadczenia usługi publicznej, wymagających stosowania stawek socjalnych, warunki umowne i stawki stosowane przez przewoźników lub sprzedawców biletów są oferowane ogółowi obywateli bez jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na obywatelstwo bądź miejsce zamieszkania klienta końcowego lub miejsce siedziby przewoźnika bądź sprzedawcy biletów we Wspólnocie.

Artykuł  5

Niedopuszczalność uchyleń

1. Obowiązki wynikające z niniejszego rozporządzenia nie podlegają ograniczeniu lub uchyleniu w drodze m.in. klauzuli derogacyjnej lub restrykcyjnej zawartej w umowie przewozu.

2. Przewoźnicy mogą oferować pasażerom warunki umowne korzystniejsze od określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Rozdział  II

Prawa osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej

Artykuł  6

Zakaz odmowy przewozu

1. Przewoźnicy, sprzedawcy biletów i operatorzy turystyczni nie odmawiają z uwagi na niepełnosprawność lub ograniczoną sprawność ruchową:

(a) przyjęcia rezerwacji lub wydania biletu na podróż, do której stosuje się niniejsze rozporządzenie;

(b) przyjęcia na pokład osoby niepełnosprawnej lub osoby o ograniczonej sprawności ruchowej w porcie lub na przystani pasażerskiej, o ile dana osoba posiada ważny bilet lub rezerwację.

2. Osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej rezerwacje oraz bilety oferowane są bez dodatkowych opłat.

Artykuł  7

Odstępstwa i warunki specjalne

1. Niezależnie od przepisów art. 6 przewoźnicy, sprzedawcy biletów lub operatorzy turystyczni mogą odmówić przyjęcia rezerwacji lub wydania biletu lub przyjęcia na pokład osoby niepełnosprawnej lub osoby o ograniczonej sprawności ruchowej ▐ ║ jeżeli konstrukcja statku pasażerskiego fizycznie uniemożliwia przyjmowanie na pokład bądź przewożenie osób niepełnosprawnych lub osób o ograniczonej sprawności ruchowej oraz jeżeli nie można im udzielić normalnego poziomu usług w bezpieczny, godny i operacyjnie wykonalny sposób.

W przypadku odmowy przyjęcia rezerwacji z przyczyn, o których mowa w akapicie pierwszym, przewoźnicy, sprzedawcy biletów lub operatorzy turystyczni czynią racjonalne starania mające na celu zaproponowanie danej osobie możliwego do zaakceptowania rozwiązania alternatywnego.

W przypadku wcześniejszej rezerwacji osoba niepełnosprawna lub osoba o ograniczonej sprawności ruchowej, której odmówiono wstępu na pokład, a także osoba jej towarzysząca zgodnie z ust. 2, mają prawo do zwrotu kosztów lub do podróży zmienioną trasą zgodnie z załącznikiem I. ▐

2. Przewoźnik lub sprzedawca biletów lub operator turystyczny może zażądać, aby osobie niepełnosprawnej lub osobie o ograniczonej sprawności ruchowej towarzyszyła inna osoba zdolna do udzielenia pomocy potrzebnej tej osobie, jeżeli jest to absolutnie konieczne.

3. Gdy przewoźnik lub sprzedawca biletów lub operator turystyczny dokonuje odstępstwa przewidzianego w ust. 1 lub 2, niezwłocznie informuje daną osobę niepełnosprawną lub osobę o ograniczonej sprawności ruchowej o przyczynach tego odstępstwa. Na żądanie przewoźnik, sprzedawca biletów lub operator turystyczny informuje o tych przyczynach osobę niepełnosprawną lub osobę o ograniczonej sprawności ruchowej, pisemnie, w ciągu pięciu dni roboczych od przedstawienia żądania.

Artykuł  8

Dostępność i informacja

1. Pod nadzorem krajowych organów wykonawczych przewoźnicy ustanawiają - przy aktywnym udziale organizacji będących przedstawicielami portów, osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej - niedyskryminacyjne zasady dostępu mające zastosowanie do przewozu osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej oraz osób im towarzyszących, a także wszelkie ograniczenia odnoszące się do przewozu tych osób lub sprzętu pomocnego im w poruszaniu się, związane z konstrukcją statków pasażerskich, w celu spełnienia obowiązujących wymogów bezpieczeństwa. Zasady te obejmują wszystkie warunki dostępu do danej usługi transportu wodnego, w tym dostępność wykorzystywanych statków i udogodnienia znajdujące się na pokładzie oraz wbudowanego wyposażenia pomocniczego.

2. Zasady, o których mowa w ust. 1, są podawane do publicznej wiadomości przez przewoźników lub sprzedawców biletów, w formie fizycznej lub w Internecie, co najmniej w chwili dokonywania rezerwacji, w dostępnych formatach, w odpowiedni sposób, w tych samych językach, w których informacje są zazwyczaj podawane wszystkim pasażerom. Przy udzielaniu tych informacji szczególną uwagę zwraca się na potrzeby osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej.

3. Na żądanie przewoźnicy udostępniają w dostępnych formatach przepisy prawa międzynarodowego, wspólnotowego lub krajowego ustanawiające wymogi bezpieczeństwa, stanowiące podstawę dla niedyskryminacyjnych zasad dostępu.

4. Operatorzy turystyczni podają do publicznej wiadomości zasady, o których mowa w ust. 1, mające zastosowanie do podróży, w tym zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek, które są przez nich organizowane, sprzedawane lub oferowane na sprzedaż.

5. Przewoźnicy, ich sprzedawcy biletów lub operatorzy turystyczni zapewniają osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej dostęp do podanych w dostępnych formach wszelkich istotnych informacji na temat warunków przewozu, na temat podróży oraz na temat dostępności usług, w tym na temat rezerwacji i informacji on-line, oraz wydają pisemne potwierdzenie świadczenia pomocy.

Artykuł  9

Prawo do uzyskania pomocy w portach

1. Przewoźnik jest odpowiedzialny za zapewnienie osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej wyruszającym z portu, podróżujących tranzytem przez port lub przybywającym do portu pomocy określonej w załączniku II tak, aby osoby te mogły wejść na pokład statku odpływającego lub zejść z pokładu statku przypływającego, na podróż którym zakupiły bilet, z zastrzeżeniem zasad dostępu, o których mowa w art. 8 ust. 1. Pomoc jest dostosowana do indywidualnych potrzeb osoby niepełnosprawnej lub o ograniczonej sprawności ruchowej.

2. Przewoźnik może udzielać pomocy samodzielnie lub w ramach zawartej z jedną stroną lub z większą liczbą stron umowy o świadczenie pomocy. Przewoźnik może zawrzeć taką(-ie) umowę(-y) z własnej inicjatywy lub na żądanie, w tym ze strony organu portowego, uwzględniając usługi istniejące w danym porcie.

Jeżeli przewoźnik zawiera z jedną stroną lub z większą liczbą stron umowę o świadczenie pomocy, pozostaje odpowiedzialny za świadczenie pomocy i zapewnienie przestrzegania norm jakości, o których mowa w art. 14 ust. 1.

3. Przewoźnicy mogą, w sposób wolny od dyskryminacji, pobierać od wszystkich pasażerów opłatę szczególną na rzecz finansowania pomocy w portach. Ta opłata szczególna jest racjonalna, powiązana z kosztami i przejrzysta.

▐

4. Przewoźnicy udostępniają organowi(-om) wykonawczemu(-ym) wyznaczonemu(-ym) zgodnie z art. 27 ust. 1 zweryfikowany roczny przegląd pobranych opłat i dokonanych wydatków z przeznaczeniem na pomoc udzielaną osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej.

5. Zgodnie z art. 12 organy zarządzające portami, jeśli to konieczne, są odpowiedzialne za zapewnienie dostępu do portu osobom niepełnosprawnym i o ograniczonej sprawności ruchowej.

Artykuł  10

Prawo do uzyskania pomocy na przystaniach pasażerskich

Jeżeli w danym miejscu docelowym lub miejscu postoju nie ma portu, pomoc jest organizowana przez przewoźnika na przystani pasażerskiej, zgodnie z art. 9.

Artykuł  11

Prawo do uzyskania pomocy na pokładzie statku

Przewoźnicy zapewniają co najmniej pomoc określoną w załączniku III bezpłatnie osobom niepełnosprawnym lub osobom o ograniczonej sprawności ruchowej wyruszającym z portu, przybywającym do portu lub podróżujących tranzytem przez port, do którego stosuje się niniejsze rozporządzenie.

Artykuł  12

Warunki udzielania pomocy

Przewoźnicy, organy zarządzające portami, sprzedawcy biletów i operatorzy turystyczni współpracują przy udzielaniu pomocy osobom niepełnosprawnym lub osobom o ograniczonej sprawności ruchowej w myśl art. 9, 10 i 11 oraz zgodnie z poniższymi literami:

(a) pomoc zapewniana jest pod warunkiem, że przewoźnik, sprzedawca biletów lub operator turystyczny zostali powiadomieni o potrzebie udzielenia takiej pomocy danej osobie kiedy dokonana jest rezerwacja lub przynajmniej na 48 godzin przed koniecznością udzielenia pomocy, chyba że udzielający pomocy i pasażer ustalą między sobą krótszy termin powiadomienia, z wyjątkiem rejsów wycieczkowych, gdzie o potrzebie udzielenia pomocy należy powiadomić w czasie dokonywania rezerwacji. Jeżeli bilet obejmuje kilka podróży, wystarczy jedno powiadomienie, pod warunkiem że przekazane zostaną odpowiednie informacje na temat terminów kolejnych podróży;

(b) przewoźnicy, sprzedawcy biletów i operatorzy turystyczni podejmują wszelkie środki niezbędne do żądania i przyjmowania powiadomień o potrzebie pomocy dokonywanych przez osoby niepełnosprawne lub osoby o ograniczonej sprawności ruchowej; pasażer otrzymuje potwierdzenie, że potrzeby w zakresie pomocy zostały odnotowane; obowiązek ten ma zastosowanie do wszystkich punktów sprzedaży, w tym sprzedaży telefonicznej i sprzedaży przez Internet;

(c) jeżeli nie dokonano powiadomienia zgodnie z lit. a), przewoźnicy, sprzedawcy biletów i operatorzy turystyczni podejmują wszelkie racjonalne starania w celu zapewnienia udzielenia pomocy, tak aby osoba niepełnosprawna lub osoba o ograniczonej sprawności ruchowej mogła wejść na pokład statku odpływającego, przesiąść się na statku skomunikowany lub zejść z pokładu statku przypływającego, na podróż którymi zakupiła bilet;

(d) z zastrzeżeniem uprawnień innych podmiotów w odniesieniu do obszarów położonych poza terenem portu, organ zarządzający portem lub jakakolwiek inna upoważniona osoba wyznacza punkty przyjazdu i odjazdu w granicach portu, wewnątrz lub na zewnątrz budynków terminalu w zależności od sytuacji, gdzie osoby niepełnosprawne lub osoby o ograniczonej sprawności ruchowej mogą zgłaszać swoje przybycie i zwracać się o pomoc; punkty te są wyraźnie oznakowane i oferują podstawowe informacje dotyczące portu i udzielanej pomocy w dostępnych formach;

(e) pomoc udzielana jest pod warunkiem, że osoba niepełnosprawna lub osoba o ograniczonej sprawności ruchowej pojawi się w wyznaczonym punkcie:

– w czasie określonym przez przewoźnika, nieprzekraczającym 60 minut przed planowanym czasem rozpoczęcia podróży, lub

– jeżeli nie określono konkretnego czasu, nie później niż 30 minut przed planowanym czasem wejścia na pokład, chyba że pasażer i udzielający pomocy ustalą inaczej, lub

– w przypadku rejsów wycieczkowych, w czasie określonym przez przewoźnika, nieprzekraczającym 60 minut przed czasem odprawy.

(f) jeżeli osoba niepełnosprawna lub osoba o ograniczonej sprawności ruchowej korzysta z pomocy psa towarzyszącego, psa tego należy przyjąć, o ile przewoźnik lub sprzedawca biletów lub operator turystyczny zostali powiadomieni zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi dotyczącymi przewozu certyfikowanych psów towarzyszących na pokładach statków pasażerskich, jeżeli takie przepisy istnieją.

Artykuł  13

Przekazywanie informacji stronom trzecim

1. Jeżeli udzielanie pomocy zostało zlecone podwykonawcom, a przewoźnik, sprzedawca biletów lub operator turystyczny otrzymuje powiadomienie o potrzebie pomocy co najmniej 48 godzin przed planowanym czasem rozpoczęcia podróży, przekazuje odpowiednie informacje, tak aby podwykonawca otrzymał je możliwie jak najszybciej i w każdym przypadku co najmniej 36 godzin przed planowanym czasem rozpoczęcia podróży.

2. Jeżeli udzielanie pomocy zostało zlecone podwykonawcom, a przewoźnik nie otrzymał powiadomienia o potrzebie pomocy co najmniej 48 godzin przed planowanym czasem rozpoczęcia podróży, przewoźnik przekazuje informację podwykonawcy jak najszybciej.

Artykuł  14

Normy jakości dotyczące pomocy

1. Przewoźnicy ustalają normy jakości dotyczące pomocy określonej w załącznikach II i III oraz określają wymagania w zakresie środków potrzebnych do ich spełnienia, we współpracy z organizacjami reprezentującymi pasażerów niepełnosprawnych i pasażerów o ograniczonej sprawności ruchowej.

2. Przy ustalaniu norm jakości należy w pełni uwzględnić międzynarodowo uznane strategie i kodeksy postępowania dotyczące udogodnień w przewozie osób niepełnosprawnych lub osób o ograniczonej sprawności ruchowej, w szczególności zalecenie Międzynarodowej Organizacji Morskiej w sprawie projektowania i eksploatacji statków pasażerskich odpowiadających potrzebom osób starszych i niepełnosprawnych.

3. Przewoźnicy publikują stosowane przez siebie normy jakości w dostępnych formatach.

Artykuł  15

Szkolenie Przewoźnicy:

(a) dbają, aby ich pracownicy, w tym zatrudnieni przez wszelkich podwykonawców, udzielający bezpośredniej pomocy osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej mieli wiedzę na temat spełniania potrzeb osób o różnych rodzajach niepełnosprawności lub upośledzenia ruchowego;

(b) zapewniają wszystkim swoim pracownikom pracującym w porcie, którzy mają bezpośredni kontakt z podróżnymi, szkolenia dotyczące udzielania pomocy osobom niepełnosprawnym i poszerzające wiedzę na temat niepełnosprawności;

(c) dbają, aby natychmiast po zatrudnieniu wszyscy nowi pracownicy, którzy mają bezpośrednią styczność z pasażerami, uczestniczyli w szkoleniach na temat niepełnosprawności oraz aby personel korzystał ze szkoleń przypominających w stosownych przypadkach.

Artykuł  16

Odszkodowania za wózki inwalidzkie i sprzęt ułatwiający poruszanie się

1. Poza przypadkami, w których pasażer posiadający sprzęt otrzymał odszkodowanie na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników wobec pasażerów na morzu z tytułu wypadków⁽⁹⁾, jeżeli wózki inwalidzkie bądź inny sprzęt ułatwiający poruszanie się lub ich części zostaną zagubione lub ulegną uszkodzeniu podczas ich obsługi w porcie lub podczas transportu na pokład statku, przed podróżą, w trakcie podróży i po podróży, pasażer, do którego sprzęt należy, otrzymuje odszkodowanie ▐ w zależności od tego, kto był odpowiedzialny za narażenie sprzętu na zagubienie lub uszkodzenie.

W razie konieczności należy podjąć wszelkie starania w celu szybkiego zapewnienia sprzętu zastępczego odpowiadającego potrzebom danego pasażera.

2. Nie ma ograniczeń co do kwoty odszkodowania wypłacanego zgodnie z niniejszym artykułem.

Rozdział  III

Obowiązki przewoźników w przypadku przerwania podróży

Artykuł  17

Dostarczanie informacji

1. W razie opóźnienia przewoźnik lub, w stosownych przypadkach, organ zarządzający portem informuje pasażerów najpóźniej 30 minut po planowanym czasie rozpoczęcia podróży lub 1 godzinę przed planowanym czasem zakończenia podróży. Jeżeli informacje te są dostępne, przewoźnik informuje pasażerów o spodziewanym czasie rozpoczęcia i zakończenia podróży.

2. Jeżeli pasażerowie nie zdążą na połączenie z powodu opóźnienia, wykonujący przewóz podejmuje racjonalne starania w celu poinformowania tych pasażerów o połączeniach alternatywnych.

3. Przewoźnik lub organ zarządzający portem gwarantuje, że pasażerowie niepełnosprawni lub o ograniczonej sprawności ruchowej otrzymują informacje wymagane na mocy ust. 1 i 2 w dostępnych formatach.

Artykuł  18

Prawo do uzyskania pomocy

1. Jeżeli przewoźnik z uzasadnionych względów spodziewa się opóźnienia usługi pasażerskiego transportu wodnego o ponad 60 minut w stosunku do planowanego czas rozpoczęcia podróży, pasażerom oferuje się bezpłatne posiłki i napoje, w racjonalnej relacji do czasu oczekiwania, jeżeli są one dostępne na pokładzie bądź w porcie lub mogą być dostarczone za pomocą racjonalnych środków.

2. W przypadku wszelkich opóźnień wiążących się z co najmniej jednym noclegiem lub z pobytem dodatkowym w stosunku do planów pasażera, oprócz posiłków i napojów, o których mowa w ust. 1, pasażerom oferuje się transport między portem a miejscem zakwaterowania. Dodatkowe koszty zakwaterowania i transportu ponoszone przez przewoźnika nie mogą przekraczać dwukrotnej ceny biletu.

3. Jeżeli usługa transportu wodnego nie może być kontynuowana, przewoźnicy w miarę możliwości i jak najszybciej organizują transport zastępczy dla pasażerów.

4. Stosując ust. 1, 2 i 3, wykonujący przewóz zwraca szczególną uwagę na potrzeby osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej oraz wszelkich osób im towarzyszących.

Artykuł  19

Zmiana trasy i zwrot kosztów

1. Jeżeli przewoźnik z uzasadnionych względów spodziewa się opóźnienia usługi pasażerskiego transportu wodnego o ponad 120 minut w stosunku do planowanego czasu rozpoczęcia podróży, pasażer niezwłocznie:

(a) otrzymuje ofertę alternatywnych usług transportowych na racjonalnych warunkach lub, jeżeli to ostatnie okaże się niewykonalne w praktyce, jest informowany o alternatywnych usługach transportowych bądź innych operatorach turystycznych;

(b) otrzymuje propozycję zwrotu kosztów biletu jeżeli zdecyduje, że nie będzie podróżował z tym przewoźnikiem.

Zwrot kosztów przewidziany w lit. b) odbywa się na warunkach takich samych jak wypłata odszkodowania, o którym mowa w art. 20 ust. 3, 4, i 5.

2. W drodze ustępstwa od ust. 1, pasażerowie rejsów wycieczkowych mają prawo do zmiany trasy podróży lub zwrotu kosztów zgodnie z dyrektywą 90/314/EWG.

Artykuł  20

Odszkodowanie związane z ceną biletu

1. Nie tracąc prawa do przewozu, pasażer może zażądać odszkodowania od przewoźnika, jeżeli nastąpi opóźnienie zakończenia podróży. Minimalne stawki odszkodowania wynoszą:

(a) 25 % ceny biletu w przypadku opóźnienia wynoszącego od 60 do 119 minut;

(b) 50 % ceny biletu w przypadku opóźnienia wynoszącego 120 minut lub więcej;

(c) 100 % ceny biletu, jeżeli przewoźnik nie zapewni usług alternatywnych lub informacji, o których mowa w art. 19 lit. ust. 1 lit. a).

2. Ust. 1 nie ma zastosowania do pasażerów rejsów wycieczkowych. Mogą oni domagać się odszkodowania na mocy dyrektywy 90/314/EWG.

3. Wypłata odszkodowania następuje w ciągu miesiąca od złożenia wniosku o odszkodowanie. Odszkodowanie może mieć postać kuponów lub innych usług, o ile ich warunki są elastyczne, w szczególności co do okresu ważności i co do miejsca docelowego. Odszkodowanie jest wypłacane w formie pieniężnej na żądanie pasażera.

4. Jeżeli przewoźnik o anulowaniu lub przełożeniu rejsu lub przedłużeniu czasu rejsu poinformował na 3 dni przed planowanym czasem rozpoczęcia podróży lub wcześniej, prawo do odszkodowania nie przysługuje.

Artykuł  21

Działanie siły wyższej

Obowiązki ustanowione w art. 18, 19 i 20 nie mają zastosowania w przypadkach działania siły wyższej utrudniających wykonanie usługi transportowej.

Artykuł  22

Dalsze roszczenia

Niniejsze rozporządzenie w żadnym wypadku nie uniemożliwia pasażerom dochodzenia odszkodowania za straty wynikające z odwołania lub opóźnienia usług transportowych przed sądami krajowymi. Odszkodowanie przyznane na mocy niniejszego rozporządzenia może zostać potrącone z przyznanego dodatkowego odszkodowania.

Artykuł  23

Środki dodatkowe na rzecz pasażerów

Pod nadzorem krajowych organów wykonawczych przewoźnicy współpracują w celu przyjęcia rozwiązań na szczeblu europejskim z zainteresowanymi stronami, organizacjami zawodowymi oraz stowarzyszeniami klientów, pasażerów, portów i osób niepełnosprawnych. Środki te powinny mieć na celu poprawę opieki przysługującej pasażerom, szczególnie w razie dużych opóźnień oraz przerwania lub odwołania podróży.

Rozdział  IV

Informowanie pasażerów i rozpatrywanie skarg

Artykuł  24

Prawo do informacji dotyczących podróży

Organy zarządzające portami oraz przewoźnicy udzielają pasażerom odpowiednich informacji podczas podróży, w formach dostępnych oraz w tych samych językach, w których informacje są zazwyczaj podawane. Szczególną uwagę zwraca się na potrzeby osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej.

Artykuł  25

Informacje dotyczące praw pasażerów

1. Przewoźnicy dbają, aby pasażerowie otrzymywali właściwe i zrozumiałe informacje na temat ich praw wynikających z niniejszego rozporządzenia najpóźniej w chwili rozpoczęcia podróży. O ile informacji tych udzielił bądź przewoźnik, bądź wykonujący przewóz, drugi z wymienionych podmiotów nie jest już do tego zobowiązany. Informacji udziela się w formach dostępnych oraz w tych samych językach, w których informacje są zazwyczaj podawane. Przy udzielaniu tych informacji szczególną uwagę zwraca się na potrzeby osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej.

2. Przewoźnicy i organy zarządzające portami dbają, aby prawa przysługujące pasażerom na mocy niniejszego rozporządzenia były podawane do publicznej wiadomości, zarówno na statkach, jak i w portach. Informacje te obejmują dane adresowe organu wykonawczego wyznaczonego przez państwo członkowskie zgodnie z art. 27 ust. 1.

Artykuł  26

Skargi

1. Władze państw członkowskich określają niezależny mechanizm rozpatrywania skarg, dostępny dla wszystkich pasażerów, w tym dla osób niepełnosprawnych i o ograniczonej sprawności ruchowej, odnoszący się do praw i obowiązków objętych niniejszym rozporządzeniem.

2. Pasażerowie mogą wnosić skargi do przewoźnika w ciągu jednego miesiąca od dnia, w którym usługa została wykonana lub powinna była zostać wykonana. W ciągu 20 dni roboczych adresat skargi udziela umotywowanej odpowiedzi lub, w uzasadnionych przypadkach, informuje pasażera o spodziewanej dacie odpowiedzi. Czas na udzielenie odpowiedzi jest nie dłuższy niż dwa miesiące od chwili otrzymania skargi.

3. W razie nieudzielenia odpowiedzi w terminie określonym w ust. 2 skargę uznaje się za uwzględnioną.

Rozdział  V

Wykonanie przepisów i krajowe organy wykonawcze

Artykuł  27

Krajowe organy wykonawcze

1. Każde państwo członkowskie wyznacza organ odpowiedzialny za wykonanie niniejszego rozporządzenia. Każdy organ przyjmuje konieczne środki w celu dopilnowania, że ustanowione zostaną zasady dostępu, o których mowa w art. 8, zostanie zapewnione przestrzeganie wyżej wspomnianych zasad oraz praw pasażerów. Każdy organ - pod względem swojej organizacji, decyzji o finansowaniu, struktury prawnej i procesu decyzyjnego - jest niezależny od interesów handlowych.

2. Państwa członkowskie informują Komisję o organie wyznaczonym zgodnie z niniejszym artykułem oraz o zakresie jego odpowiedzialności.

3. Wszyscy pasażerowie mogą składać skargi w sprawie domniemanego naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia do odpowiedniego organu wyznaczonego zgodnie z ust. 1 przez państwo członkowskie.

4. Państwa członkowskie, które postanowiły objąć niektóre usługi odstępstwem zgodnie z art. 2 ust. 2, zapewniają porównywalny mechanizm wykonywania praw pasażerów.

Artykuł  28

Sprawozdanie dotyczące wykonania rozporządzenia

1. W dniu 1 czerwca każdego roku organy wykonawcze wyznaczone zgodnie z art. 27 publikują sprawozdanie dotyczące swojej działalności w roku poprzednim, zawierające m.in.:

(a) opis działań podjętych w celu wdrożenia przepisów niniejszego rozporządzenia;

(b) odniesienie do procedur mających zastosowanie w przypadku rozpatrywania skarg indywidualnych;

(c) streszczenie obowiązujących w tym państwie członkowskim przepisów dotyczących dostępności dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej;

(d) sumaryczne dane dotyczące skarg, w tym ich wyniku i czasu oczekiwania na rozwiązanie;

(e) szczegółowe informacje na temat zastosowanych sankcji;

(f) inne kwestie mające istotne znaczenie z punktu widzenia wykonania niniejszego rozporządzenia;

2. Aby móc sporządzić takie sprawozdanie, organy wykonawcze prowadzą statystykę dotyczącą skarg indywidualnych, uporządkowaną według tematów i przedsiębiorstw, których skargi dotyczą. Takie dane na żądanie udostępniane są Komisji lub krajowym organom dochodzeniowym przez okres trzech lat po dacie odnośnego wydarzenia.

Artykuł  29

Współpraca organów wykonawczych

Krajowe organy wykonawcze wyznaczone zgodnie z art. 27 ust. 1 wymieniają informacje o swojej pracy, zasadach podejmowania decyzji i praktykach w celu zapewnienia spójności ochrony pasażerów na terytorium Wspólnoty. Komisja pomaga im w wykonywaniu tego zadania.

Artykuł  30

Kary

Państwa członkowskie określają przepisy dotyczące kar stosowanych w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i przyjmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia wprowadzenia tych przepisów w życie. Przewidziane kary, które mogą obejmować nakazanie wypłaty odszkodowania zainteresowanemu pasażerowi, muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach, a także powiadamiają ją niezwłocznie o wszelkich kolejnych dotyczących ich zmianach.

Rozdział  VI

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  31

Sprawozdanie

Najpóźniej ...^(*) Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące działania i skutków niniejszego rozporządzenia. Sprawozdaniu w razie konieczności towarzyszą wnioski legislacyjne dotyczące dalszego szczegółowego wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia lub zmieniające niniejsze rozporządzenie.

Artykuł  32

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 2006/2004

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 dodaje się punkt w brzmieniu:

"19. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr .../2009 z dnia [w sprawie praw pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów]⁽¹⁾.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C ..."

Artykuł  33

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się po upływie ...^(**). Artykuły 6, 7, 26, 27 i 30 stosuje się po upływie ...^(***).

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w ||, dnia

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U C ...

⁽²⁾ Dz.U. C ...

⁽³⁾Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 23 kwietnia 2009.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 144 z 15.5.1998, s. 1.

⁽⁵⁾ IMO - Komitet ds. Bezpieczeństwa na Morzu, Circ. 735, 24 czerwca 1996 r., stan na dzień przyjęcia niniejszego rozporządzenia.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 158 z 23.6.1990, s. 59.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 364 z 9.12.2004, s. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

⁽⁹⁾Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 24

^(*)|| Trzy lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

(**) || Dwa lata od jego opublikowania.

(***) || Rok od daty jego opublikowania.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Prawo do zwrotu kosztów lub zmiany trasy w przypadku wcześniejszych rezerwacji dokonywanych przez osoby niepełnosprawne i osoby o ograniczonej sprawności ruchowej

1. W przypadku odesłania do niniejszego załącznika osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej oferuje się wybór pomiędzy następującymi opcjami:

a) - zwrot koszów w ciągu 7 dni, gotówką, elektronicznym przelewem bankowym, przekazem bankowym lub czekiem bankowym lub, za pisemną zgodą pasażera, całości kosztu biletu według ceny zakupu, za niewykonaną(-e) część(części) podróży oraz za już wykonaną(-e) część(części) podróży, jeżeli podróż nie prowadzi już w żaden sposób do realizacji pierwotnego planu pasażera, a także, w stosownych przypadkach,

– podróż powrotna do miejsca rozpoczęcia podróży, w najbliższym możliwym terminie; albo

b) podróż zmienioną trasą, na porównywalnych warunkach, do miejsca docelowego, w najwcześniejszym możliwym terminie; albo

c) podróż zmienioną trasą, na porównywalnych warunkach, do miejsca docelowego, w późniejszym terminie dogodnym dla pasażera, w zależności od dostępności biletów.

2. Ustęp 1 lit. a) ma również zastosowanie do pasażerów, których podróż stanowi część pakietu turystycznego, z wyjątkiem prawa do zwrotu kosztów, gdy to prawo wynika z dyrektywy 90/314/EWG ║ .

3. Jeżeli - w przypadku, gdy miasto lub region są obsługiwane przez kilka portów - wykonujący przewóz oferuje pasażerowi podróż do alternatywnego portu innego niż wskazany w rezerwacji, ten wykonujący przewóz ponosi koszt przewozu pasażera z tego alternatywnego portu do portu wskazanego w rezerwacji lub do innego pobliskiego miejsca docelowego uzgodnionego z pasażerem.

ZAŁĄCZNIK  II

Pomoc w portach

Pomoc i rozwiązania niezbędne, by osoby niepełnosprawne i osoby o ograniczonej sprawności ruchowej mogły:

– poinformować o swoim przybyciu do portu i zwrócić się o pomoc;

– przemieścić się od wejścia do stanowiska odprawy, jeżeli dotyczy, lub na statek;

– dokonać odprawy i nadać bagaż, gdy to konieczne;

– przemieścić się ze stanowiska odprawy (jeżeli dotyczy) na statek, dopełniając procedur emigracyjnych, celnych i związanych z bezpieczeństwem;

– wejść na pokład statku, korzystając z udostępnionych niezbędnych środków,

– przemieścić się od wejścia na statek do części, w której znajdują się miejsca siedzące,

– oddać na przechowanie i odebrać bagaż na statku;

– przemieścić się ze swojego miejsca do wejścia na statek;

– zejść z pokładu statku, korzystając z udostępnionych wind, wózków inwalidzkich lub innej potrzebnej pomocy, stosowanie do sytuacji;

– odebrać bagaż (gdy to konieczne), dopełniając procedur imigracyjnych i celnych;

– dostać się z hali bagażowej lub punktu zejścia ze statku do wskazanego wyjścia;

– przemieszczać się do toalet w razie potrzeby.

Jeżeli osobie niepełnosprawnej lub osobie o ograniczonej sprawności ruchowej pomaga osoba towarzysząca, na życzenie należy zezwolić tej osobie na udzielanie koniecznej pomocy w porcie oraz podczas wejścia na pokład i zejścia z pokładu.

Obsługa wszelkiego niezbędnego sprzętu ułatwiającego poruszanie się, w tym wózków inwalidzkich z napędem elektrycznym.

Tymczasowe udostępnienie sprzętu ułatwiającego poruszanie się zastępującego sprzęt uszkodzony lub zagubiony, niekoniecznie identycznego o podobnych cechach technicznych i funkcjonalnych.

Obsługa lądowa w odniesieniu do psów towarzyszących, w stosownych przypadkach.

Podawanie w dostępnych formach informacji potrzebnych przy wchodzeniu na statek i schodzeniu na ląd.

ZAŁĄCZNIK  III

Pomoc na pokładzie statku

Przewóz certyfikowanych psów towarzyszących na statku, z zastrzeżeniem przepisów krajowych.

Oprócz sprzętu medycznego - przewóz sprzętu ułatwiającego poruszanie się w liczbie do dwóch sztuk na jedną osobą niepełnosprawną lub osobę o ograniczonej możliwości poruszania się, w tym wózków inwalidzkich z napędem elektrycznym.

Podawanie w dostępnych formach istotnych informacji o trasie.

Podjęcie wszelkich racjonalnych starań w celu zaaranżowania miejsc siedzących stosownie do potrzeb osób niepełnosprawnych lub osób o ograniczonej sprawności ruchowej na żądanie, z zastrzeżeniem wymogów bezpieczeństwa i zależnie od dostępności.

Pomoc w przemieszczaniu się do toalet w razie potrzeby.

Jeżeli osobie niepełnosprawnej lub osobie o ograniczonej sprawności ruchowej pomaga osoba towarzysząca, przedsiębiorstwo żeglugowe podejmie wszelkie racjonalne starania, aby zapewnić takiej osobie miejsce obok osoby niepełnosprawnej lub osoby o ograniczonej możliwości poruszania się.

ZAŁĄCZNIK  IV

Szkolenia dotyczące niepełnosprawności

Szkolenia dotyczące wiedzy na temat niepełnosprawności

Szkolenie dla personelu bezpośrednio kontaktującego się z podróżnymi obejmuje:

– odpowiednią wiedzę i umiejętność właściwego reagowania na pasażerów z upośledzeniami fizycznymi lub zmysłowymi (słuchu i wzroku), z niepełnosprawnością ukrytą lub z upośledzeniami umysłowymi, w tym umiejętność rozróżnienia pomiędzy różnymi możliwościami osób, których sprawność ruchowa, orientacja przestrzenna lub zdolności komunikacyjne mogą być ograniczone;

– bariery napotykane przez osoby o ograniczonej sprawności ruchowej, w tym bariery wynikające z postawy otoczenia, bariery środowiskowe/fizyczne i bariery organizacyjne;

– certyfikowane psy towarzyszące, w tym zadania i potrzeby psa towarzyszącego;

– reagowanie w nieoczekiwanych sytuacjach;

– umiejętności interpersonalne i metody komunikacji z osobami głuchymi, ║ osobami zupośledzeniami słuchu, upośledzeniami wzroku i upośledzeniami mowy oraz upośledzeniami umysłowymi;

– ogólna wiedza na temat wytycznych IMO związanych z zaleceniem w sprawie projektowania i eksploatacji statków pasażerskich odpowiadających potrzebom osób starszych i niepełnosprawnych;

– umiejętność ostrożnego obchodzenia się z wózkami inwalidzkimi i innym sprzętem ułatwiającym poruszanie się, z myślą o uniknięciu uszkodzeń (dla wszystkich pracowników zajmujących się bagażem, jeżeli dotyczy).

Szkolenia dotyczące pomocy osobom niepełnosprawnym

Szkolenie dla pracowników bezpośrednio pomagających osobom o ograniczonej sprawności ruchowej obejmuje:

– umiejętność udzielenia użytkownikom wózków inwalidzkich pomocy w przemieszczaniu się na wózek i z wózka;

– umiejętność udzielania pomocy osobom o ograniczonej sprawności ruchowej podróżującym z psem towarzyszącym, w tym zadania i potrzeby tych psów;

– techniki prowadzenia pasażerów niewidomych i niedowidzących;

– znajomość rodzajów sprzętu wspomagającego osoby o ograniczonej sprawności ruchowej oraz umiejętność obchodzenia się z takim sprzętem;

– używanie sprzętu pomagającego we wchodzeniu na pokład i schodzeniu na ląd oraz znajomość odpowiednich procedur dotyczących pomocy we wchodzeniu na pokład i schodzeniu na ląd, zapewniających bezpieczeństwo i godność osób o ograniczonej sprawności ruchowej;

– wystarczającą wiedzę na temat zapotrzebowania na rzetelną i profesjonalną pomoc, jak również świadomość tego, że niektórzy pasażerowie niepełnosprawni mogą podczas podróży doświadczać poczucia bezradności z uwagi na zależność od świadczonej pomocy;

– umiejętność udzielania pierwszej pomocy.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2010.184E.294
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: P6_TC1-COD(2008)0246 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 23 kwietnia 2009 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr …/2009 dotyczącego praw pasażerów podróżujących drogą morską i wodną śródlądową oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów.
• Data aktu: 23/04/2009
• Data ogłoszenia: 08/07/2010