P6_TC1-COD(2008)0198 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 22 kwietnia 2009 r. w celu rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr …/2009 ustanawiającego obowiązki podmiotów wprowadzających drewno i produkty z drewna na rynek.

P6_TC1-COD(2008)0198

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 22 kwietnia 2009 r. w celu rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr .../2009 ustanawiającego obowiązki podmiotów wprowadzających drewno i produkty z drewna na rynek

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE C z dnia 8 lipca 2010 r.)

– PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

– uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

– uwzględniając wniosek Komisji ║ ,

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽¹⁾,

– uwzględniając opinię Komitetu Regionów⁽²⁾,

– stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu⁽³⁾, a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Lasy przynoszą różnorodne korzyści dla środowiska, gospodarki i społeczeństwa, w tym dostarczają drewno i inne niedrzewne produkty leśne i zapewniają usługi w zakresie ochrony środowiska oraz są miejscem zamieszkania dla lokalnych społeczności.

(2) Środowisko leśne stanowi cenne dziedzictwo, które należy chronić, konserwować i - tam, gdzie to możliwe - odnawiać w celu utrzymania różnorodności biologicznej i funkcji ekosystemu, ochrony klimatu i zagwarantowania praw ludności tubylczej oraz społeczności lokalnych i społeczności zależnych od lasów.

(3) Lasy są w kontekście gospodarczym zasobem, a ich uprawa przynosi dobrobyt i miejsca pracy. Uprawianie lasów ma również pozytywny wpływ na klimat, ponieważ produkty leśne mogą zastąpić inne produkty zużywające więcej energii.

(4) Bardzo ważne jest, w szczególności z punktu widzenia klimatu, aby podwykonawcy działający na rynku wspólnotowym wprowadzali do obrotu jedynie legalnie pozyskane drewno, ponieważ takie drewno gwarantuje, że ważna funkcja lasów jako biotopów obniżających zawartość dwutlenku węgla nie zostanie zakłócona. Dodatkowo wykorzystywanie legalnie pozyskanego drewna jako materiału budowlanego, w przypadku drewnianych domów, pomaga w blokowaniu dwutlenku węgla w długim okresie.

(5) Leśnictwo przyczyna się w ogromnym stopniu do rozwoju społeczno-gospodarczego w krajach rozwijających się i stanowi podstawowe źródło dochodów dla wielu mieszkańców tych krajów. Dlatego ważne jest, aby nie ograniczać tego rozwoju ani tego źródła dochodów, lecz by skupić się na tym, w jaki sposób promować bardziej zrównoważony rozwój leśnictwa w tych krajach.

(6) W związku z rosnącym popytem na drewno i produkty z drewna na całym świecie oraz ze względu na niedostatki w zakresie ram instytucjonalnych i zarządzania w sektorze leśnym w wielu krajach będących producentami drewna coraz większe obawy budzi problem nielegalnego pozyskiwania drewna i związanego z nim handlu.

(7) Oczywiste jest, że presja wywierana na naturalne zasoby leśne i popyt na drewno i produkty z drewna często jest zbyt wysoka i że Wspólnota musi zmniejszyć jej wpływ na ekosystemy leśne niezależnie od tego, gdzie pojawiają się ich skutki.

(8) Nielegalne pozyskiwanie drewna, wraz z niedociągnięciami w zakresie ram instytucjonalnych i zarządzania w sektorze leśnym w wielu krajach będących producentami drewna, jest powszechnym problemem o międzynarodowym znaczeniu. Nielegalne pozyskiwanie drewna stanowi znaczne zagrożenie dla lasów poprzez przyczynianie się do procesu wylesiania i degradacji lasów, będącego przyczyną około 20 % emisji CO₂, a także wpływa na procesy pustynnienia i stepowienia, wzmagając erozję gleb oraz potęgując ekstremalne zjawiska pogodowe i następujące po nich np. powodzie oraz zagraża różnorodności biologicznej i szkodzi zrównoważonej gospodarce leśnej i rozwojowi lasów. Ponadto pociąga ono za sobą skutki społeczne, polityczne i gospodarcze, stanowiąc często przeszkodę w dokonywaniu postępów na drodze ku realizacji celów dobrych rządów i zagrażając lokalnym społecznościom zależnym od lasów oraz prawom ludności tubylczej.

(9) Celem niniejszego rozporządzenia jest powstrzymanie handlu nielegalnie pozyskanym drewnem i produktami wytworzonymi z takiego drewna w UE i przyczynianie się do powstrzymania pustynnienia i degradacji lasów oraz związanych z tym emisji węgla i utraty różnorodności biologicznej na skalę światową, jednocześnie wspierając zrównoważony wzrost gospodarczy, zrównoważony rozwój ludzkości i poszanowanie dla ludności tubylczej i lokalnej. Niniejsze rozporządzenie powinno przyczynić się do wypełnienia tych zobowiązań, w tym zobowiązań zawartych w następujących dokumentach: Konwencja o różnorodności biologicznej z 1992 r.; Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem z 1973 r. (CITES); międzynarodowe porozumienia dotyczące drewna tropikalnego z lat 1983, 1994 i 2006; Konwencja ramowa ONZ w sprawie zmian klimatycznych z 2002 r. (UNFCCC); Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia z 1994 r.; deklaracja z Rio w sprawie środowiska i rozwoju z 1992 r.; deklaracja z Johanesburga i plan wdrożenia przyjęte na Światowym Szczycie w sprawie Zrównoważonego Rozwoju w dniu 4 września 2002 r.; propozycje działań przedstawione przez Międzyrządową Grupę Ekspertów ds. Lasów ONZ, poparte przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych na specjalnej sesji (Ungass) w 1997 r. oraz propozycje działań przedstawione przez Międzyrządowe Forum Leśne; prawnie niewiążące autorytatywne oświadczenie Konferencji Narodów Zjednoczonych "Środowisko i Rozwój" (UNCED) dotyczące zasad globalnego konsensusu w sprawie gospodarowania, ochrony i zrównoważonego rozwoju lasów wszelkiego rodzaju z 1992 r.; Agenda 21, przyjęta przez UNCED w czerwcu 1992 r.; rezolucja w sprawie "Programu dalszego wdrażania Agendy 21", przyjęta w 1997 r. przez Ungass; deklaracja milenijna z 2000 r.; Światowa karta przyrody z 1982 r.; deklaracja konferencji ONZ w sprawie środowiska człowieka z 1972 r.; plan działania na rzecz środowiska człowieka z 1997 r.; rezolucja 4/2 Forum Leśnego Narodów Zjednoczonych; Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk z 1979 r.; Konwencja ONZ przeciwko korupcji z 2003 r. (UNCAC).

(10) Decyzja nr 1600/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 2002 r. ustanawiająca szósty wspólnotowy program działań w zakresie środowiska naturalnego⁽⁴⁾jako działanie priorytetowe określiła zbadanie możliwości podjęcia aktywnych środków w celu zapobiegania i zwalczania handlu nielegalnie pozyskiwanym drewnem i kontynuowanie aktywnego uczestnictwa Wspólnoty i państw członkowskich we wdrażaniu wydawanych lub zawieranych na szczeblu światowym i regionalnym rezolucji i porozumień dotyczących kwestii związanych z lasami.

(11) W komunikacie Komisji z dnia 21 maja 2003 r. zatytułowanym Egzekwowanie prawa, zarządzanie i handel w dziedzinie leśnictwa (FLEGT): propozycja planu działań UE" zaproponowano pakiet środków służących wspieraniu międzynarodowych wysiłków w celu zajęcia się problemem nielegalnego pozyskiwania drewna i związanego z nim handlu, a także przyczyniających się do realizacji szerszego celu, jakim jest zrównoważona gospodarka leśna⁽⁵⁾.

(12) Rada i Parlament Europejski z zadowoleniem przyjęły ten komunikat, uznając potrzebę włączenia się Wspólnoty w światowe wysiłki mające na celu rozwiązanie problemu nielegalnego pozyskiwania drewna oraz wspieranie zrównoważonego legalnego pozyskiwania drewna w kontekście zrównoważonego rozwoju, zrównoważonej gospodarki leśnej, zmniejszenia ubóstwa, a także równości społecznej i suwerenności państw.

(13) Zgodnie z określonym w komunikacie celem, jakim jest zapewnienie przywozu do Wspólnoty wyłącznie produktów z drewna wyprodukowanych zgodnie z przepisami kraju będącego producentem, Wspólnota prowadzi z krajami będącymi producentami drewna (krajami partnerskimi) negocjacje w sprawie dobrowolnych umów o partnerstwie (VPA), które nakładają na strony prawnie wiążące zobowiązanie do wdrożenia systemu zezwoleń oraz do uregulowania handlu drewnem i produktami z drewna określonymi w VPA.

(14) W ramach rozmów dwustronnych z krajami będącymi największymi konsumentami drewna, takimi jak Stany Zjednoczone, Chiny, Rosja i Japonia, Wspólnota powinna również naciskać na przedyskutowanie problemu, dążenie do odpowiednich i zharmonizowanych zobowiązań podmiotów na ich własnych rynkach drewna oraz utworzenie niezależnego globalnego systemu ostrzegania z rejestrem nielegalnego pozyskiwania drewna, obejmującego np. Interpol i stosowny organ Narodów Zjednoczonych oraz wykorzystującego najnowsze technologie detekcji satelitarnej.

(15) Podmioty z krajów posiadających lasy o międzynarodowym znaczeniu ekologicznym powinny ponosić szczególną odpowiedzialność za zrównoważone pozyskiwanie drewna.

(16) Z uwagi na wymiar i pilny charakter problemu konieczne jest aktywne wsparcie międzynarodowej walki z nielegalnym pozyskiwaniem drewna i związanym z nim handlem, tak by zmniejszyć wpływ Wspólnoty na ekosystemy leśne, uzupełnić i wzmocnić inicjatywę zawierania umów VPA, oraz poprawa synergii między strategiami politycznymi mającymi na celu zmniejszenie ubóstwa, ochronę lasów i osiągnięcie ochrony środowiska na wysokim poziomie, w tym walkę ze zmianami klimatu i utratą różnorodności biologicznej.

(17) W oparciu o zasadę działań prewencyjnych wszystkie podmioty łańcucha dostaw powinny być współodpowiedzialne za wyeliminowanie ryzyka udostępniania na rynku nielegalnie pozyskiwanego drewna i produktów z drewna.

(18) Należy uwzględnić wysiłki poczynione przez kraje, które zawarły umowy VPA FLEGT ze Wspólnotą oraz zawarte w nich zasady, w szczególności w odniesieniu do definicji legalnie wyprodukowanego drewna. Należy również wziąć pod uwagę, że w ramach systemu zezwoleń FLEGT wywóz do Wspólnoty obejmuje wyłącznie drewno i produkty z drewna pozyskane zgodnie z odnośnymi przepisami krajowymi. W tym celu produkty z drewna wymienione w załącznikach II i III do rozporządzenia Rady (WE) nr 2173/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia systemu zezwoleń na przywóz drewna do Wspólnoty Europejskiej FLEGT⁽⁶⁾, pochodzące z krajów partnerskich wymienionych w załączniku I do tego rozporządzenia, powinny być uznawane za legalnie pozyskane, pod warunkiem, że spełniają one wymogi tego rozporządzenia i wszelkich przepisów wykonawczych.

Zasady ustanowione na mocy dobrowolnych umów o partnerstwie, w szczególności w odniesieniu do definicji "legalnie wyprodukowanego drewna" muszą uwzględniać i gwarantować zrównoważoną gospodarkę leśną, zachowanie różnorodności biologicznej, ochronę lokalnych społeczności zależnych od lasów oraz ludności tubylczej i przestrzeganie praw tych społeczności i tej ludności.

(19) Należy również uwzględnić fakt, że na strony Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES) nakłada się wymóg przyznania zezwolenia eksportowego CITES tylko, jeśli gatunki wymienione w wykazie CITES zostały pozyskane, między innymi, zgodnie z ustawodawstwem kraju wywozu. W tym celu produkty z drewna pochodzącego z gatunków wymienionych w załącznikach A, B i C do rozporządzenia (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi⁽⁷⁾ powinny być uznawane za legalnie pozyskane, pod warunkiem, że spełniają one wymogi tego rozporządzenia i wszelkich przepisów wykonawczych.

(20) Biorąc pod uwagę złożoność czynników leżących u podstawy problemu nielegalnego pozyskiwania drewna oraz jego skutki, należy ograniczyć zachęty do nielegalnego postępowania poprzez oddziaływanie na postępowanie podmiotów. Zwiększenie wymogów i obowiązków oraz udoskonalenie środków prawnych w zakresie ścigania za posiadanie i sprzedaż nielegalnego drewna i produktów z drewna oraz za wprowadzanie takiego nielegalnego drewna i produktów z niego na rynek Wspólnoty lub udostępnianie ich na tym rynku to jedne z najskuteczniejszych rozwiązań odstraszające od handlu z nielegalnymi dostawcami.

(21) W związku z brakiem definicji uzgodnionej na poziomie międzynarodowym określenie nielegalnego pozyskania powinno odbywać się w pierwszej kolejności na podstawie ustawodawstwa kraju, w którym drewno zostało pozyskane. Stosowanie standardów legalności powinno nadal uwzględniać standardy międzynarodowe obejmujące między innymi standardy wypracowane przez Afrykańską Organizację ds. Drewna, Międzynarodową Organizację ds. Drewna Tropikalnego, proces montrealski w sprawie kryteriów i wskaźników dotyczących konserwacji i zrównoważonego gospodarowania lasami klimatu umiarkowanego i lasami borealnymi oraz ogólnoeuropejski proces w sprawie kryteriów i wskaźników dotyczących zrównoważonej gospodarki leśnej. Takie stosowanie standardów legalności powinno przyczynić się do realizacji zasad, zaleceń i zobowiązań międzynarodowych, dotyczących m.in. zminimalizowania zmian klimatycznych, ograniczenia utraty różnorodności biologicznej, likwidacji ubóstwa, ograniczenia pustynnienia, a także ochrony i wspierania praw ludności tubylczej oraz społeczności lokalnych i społeczności zależnych od lasów. Kraj pozyskiwania drewna powinien prowadzić rejestr legalnie pozyskiwanego drewna, obejmujący szczegóły dotyczące gatunków drzew i maksymalnej produkcji drewna.

(22) Wiele produktów z drewna poddawanych jest licznym procesom przed ich wprowadzeniem po raz pierwszy na rynek lub po ich wprowadzeniu. W celu uniknięcia niepotrzebnych obciążeń administracyjnych tylko te podmioty, które po raz pierwszy wprowadzają drewno i produkty z drewna na rynek, nie zaś wszystkie podmioty biorące udział w łańcuchu dystrybucji, powinny podlegać wymogowi zachowania należytej staranności poprzez system środków i procedur (system zasad należytej staranności), aby zminimalizować ryzyko wprowadzenia nielegalnie pozyskanego drewna i nielegalnych produktów z drewna. Jednakże wszystkie podmioty w łańcuchu dostaw powinien obowiązywać nadrzędny zakaz wprowadzania na rynek drewna lub produktów z drewna pochodzących z nielegalnych źródeł i wszystkie podmioty muszą zachować należytą staranność w tym względzie.

(23) Wszystkie podmioty (handlowcy i producenci) w łańcuchu dostaw drewna i produktów z drewna na rynek wspólnotowy powinny wyraźnie wskazać na produkcie, który oferują, legalne źródło lub dostawcę, od którego pochodzi drewno.

▐

(24) Podmioty wprowadzające po raz pierwszy drewno i produkty z drewna na rynek Wspólnoty powinny postępować z należytą starannością, stosując || system zasad należytej staranności || w celu zminimalizowania ryzyka wprowadzenia na rynek nielegalnie pozyskanego drewna i produktów z takiego drewna.

(25) System zasad należytej staranności powinien zapewniać dostęp do źródeł i dostawców drewna i produktów z drewna wprowadzanych na rynek Wspólnoty oraz do informacji dotyczących zgodności z obowiązującym ustawodawstwem.

(26) Przy wdrażaniu niniejszego rozporządzenia Komisja i państwa członkowskie powinny szczególnie uwzględnić wyjątkową podatność na zagrożenia oraz ograniczone zasoby małych i średnich przedsiębiorstw. Jest niezwykle ważne, aby wobec małych i średnich przedsiębiorstw nie stosowano skomplikowanych przepisów, które będą hamować ich rozwój. Dlatego Komisja, w miarę możliwości oraz w oparciu o mechanizmy i zasady ustanowione na mocy planowanego programu Small Business Act, powinna opracować uproszczone systemy w odniesieniu do obowiązków małych i średnich przedsiębiorstw wynikających z niniejszego rozporządzenia, bez uszczerbku dla jego przedmiotu i celu, i zaproponować tym przedsiębiorstwom właściwe alternatywne rozwiązania, aby umożliwić im działanie zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym.

(27) ▐ W celu ułatwienia wykonania niniejszego rozporządzenia oraz wniesienia wkładu w rozwój najlepszych praktyk stosowne jest uznawać organizacje, które opracowały odpowiednie i skuteczne wymogi służące wdrożeniu systemu zasad należytej staranności. Wykaz takich uznanych organizacji powinien być podany do publicznej wiadomości ▐ .

(28) W tym samym celu Unia Europejska powinna zachęcić wyżej wymienione organizacje do współpracy z organizacjami zajmującymi się ochroną środowiska naturalnego i praw człowieka celem wsparcia systemów zasad należytej staranności i ich monitorowania.

(29) Właściwe organy powinny monitorować spełnianie przez podmioty obowiązków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. W tym celu właściwe organy powinny przeprowadzać urzędowe kontrole, w tym kontrole celne, i wymagać od podmiotów podjęcia - w razie konieczności - działań naprawczych.

(30) Właściwe organy powinny prowadzić zapisy z kontroli i udostępniać streszczenie tych zapisów do publicznej wiadomości zgodnie z dyrektywą 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska⁽⁸⁾.

(31) Ze względu na międzynarodowy charakter nielegalnego pozyskiwania drewna i związanego z nim handlu właściwe organy powinny współpracować ze sobą oraz z organizacjami zajmującymi się ochroną środowiska naturalnego i praw człowieka oraz organami administracyjnymi krajów trzecich i/lub Komisją.

(32) Państwa członkowskie powinny zapewnić stosowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia.

(33) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji⁽⁹⁾.

(34) W szczególności Komisja powinna zostać uprawniona do przyjmowania szczegółowych zasad stosowania systemu zasad należytej staranności, a w szczególności kryteriów służących ocenie ryzyka wprowadzenia na rynek nielegalnie pozyskanego drewna i produktów z drewna, do ustanowienia kryteriów w zakresie uznawania systemów zasad należytej staranności opracowanych przez organizacje monitorujące oraz do dostosowania wykazu drewna i produktów z drewna, w odniesieniu do których stosuje się niniejsze rozporządzenie, w przypadku gdy wymaga tego charakterystyka techniczna, zastosowania końcowe lub procesy produkcji drewna i produktów z drewna. Ponieważ środki te mają zakres ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie nowymi elementami innymi niż istotne, środki te muszą zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

▐

(35) Rozwój w dziedzinie zrównoważonej gospodarki leśnej jest procesem toczącym się na bieżąco i dlatego niniejsze rozporządzenie powinno być regularnie poddawane ocenie, aktualizacjom i zmianom, zgodnie z wynikami nowych badań. Komisja powinna w tym celu przeprowadzać systematyczną analizę najnowszych dostępnych badań i postępów oraz przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu w sprawozdaniu wnioski z analiz oraz proponowane poprawki.

(36) W celu zapewnienia sprawnego działania rynku wewnętrznego w odniesieniu do produktów leśnych Komisja powinna na bieżąco analizować skutki niniejszego rozporządzenia. W szczególności należy uwzględnić konsekwencje rozporządzenia dla małych i średnich przedsiębiorstw działających na rynku wspólnotowym. Dlatego Komisja zgodnie z tym powinna regularnie przeprowadzać badania i analizy oddziaływania rozporządzenia na rynek wewnętrzny, ze szczególnym uwzględnieniem małych i średnich przedsiębiorstw, a także jego wpływu na zrównoważoną gospodarkę leśną. Komisja powinna następnie przedstawić Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie ze swoich analiz, wnioski i propozycje środków.

(37) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, mianowicie uzupełnienie i wzmocnienie istniejących ram politycznych oraz wspieranie zwalczania na szczeblu międzynarodowym nielegalnego pozyskiwania drewna i związanego z nim handlu, nie mogą być osiągnięte w wystarczającym stopniu przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego skalę mogą być lepiej osiągnięte na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym samym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza działania konieczne do osiągnięcia tych celów,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Przedmiot i cel

Niniejsze rozporządzenie ustanawia obowiązki podmiotów wprowadzających drewno i produkty z drewna na rynek lub udostępniających je na rynku.

Podmioty dbają o to, aby na rynku udostępniano wyłącznie legalnie pozyskane drewno i produkty z drewna.

Podmioty wprowadzające na rynek drewno i produkty z drewna stosują system zasad należytej staranności.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) "drewno i produkty z drewna" oznaczają drewno i produkty z drewna określone w załączniku, bez wyjątków;

b) "udostępnienie na rynku" oznacza każde dostarczenie drewna lub produktów z drewna na rynek wspólnotowy w celu jego dystrybucji lub wykorzystania w działalności handlowej, odpłatnie lub nieodpłatnie;

c) "wprowadzanie na rynek" oznacza udostępnienie drewna i produktów z drewna po raz pierwszy na rynku wspólnotowym; późniejsze przetworzenie lub dystrybucja drewna nie stanowią "wprowadzenia na rynek";

d) "podmiot" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która wprowadza drewno lub produkty z drewna na rynek lub udostępnia je na rynku;

e) "legalnie pozyskane" oznacza pozyskane zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem kraju pozyskania;

f) "ryzyko" oznacza prawdopodobieństwo handlu drewnem lub produktami z drewna pochodzącymi z nielegalnego źródła na terytorium Wspólnoty, ich importu do Wspólnoty lub eksportu ze Wspólnoty, a także szkodliwość takiego działania;

g) "zarządzanie ryzykiem" oznacza systematyczną identyfikację ryzyka oraz wdrożenie zestawu środków i procedur ▐ w celu zminimalizowania ryzyka wprowadzenia nielegalnie pozyskanego drewna i produktów z drewna na rynek;

h) "obowiązujące ustawodawstwo" oznacza ustawodawstwo krajowe, regionalne lub międzynarodowe, a w szczególności ustawodawstwo dotyczące ochrony różnorodności biologicznej, gospodarki leśnej, praw do wykorzystania zasobów oraz minimalizacji szkodliwych skutków dla środowiska; powinno ono również uwzględniać tytuł prawny posiadania nieruchomości, prawa ludności tubylczej, ustawodawstwo dotyczące pracy i pomocy społecznej, podatki, cła wywozowe i przywozowe, a także należne kwoty lub opłaty związane z pozyskiwaniem, transportem i wprowadzaniem do obrotu;

i) "zrównoważona gospodarka leśna" oznacza gospodarowanie lasami i terenami zadrzewionymi oraz użytkowanie ich w taki sposób i w takim stopniu, aby zachować ich różnorodność biologiczną, produktywność, zdolności regeneracyjne, żywotność oraz potencjał w zakresie spełniania, teraz i w przyszłości, odpowiednich funkcji ekologicznych, ekonomicznych i społecznych, na poziomie lokalnym, krajowym i globalnym, bez wyrządzania jakiejkolwiek szkody innym ekosystemom;

j) "kraj pozyskania" oznacza kraj, w którym drewno lub drewno wchodzące w skład produktów z drewna, zostało pozyskane;

k) "organizacja monitorująca" oznacza podmiot prawny lub stowarzyszenie na zasadach członkostwa ▐ , które posiadają zdolność prawną i odpowiednią wiedzę specjalistyczną do monitorowania i zapewniania stosowania systemów zasad należytej staranności przez podmioty zatwierdzone jako stosujące takie systemy i które są pod względem prawnym niezależne od zatwierdzanych przez nie podmiotów;

l) "identyfikowalność" oznacza możliwość identyfikacji i kontrolowania przemieszczania się drewna i produktów z drewna na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji.

Artykuł  3

Obowiązki podmiotów

1. Podmioty dbają o to, aby na rynek wprowadzano i udostępniano na nim wyłącznie legalnie pozyskane drewno i produkty z drewna.

2. Podmioty wprowadzające na rynek drewno i produkty z drewna ustanawiają system zasad należytej staranności obejmujący elementy, o których mowa w art. 4 ║ , lub stosują system zasad należytej staranności uznanej organizacji monitorującej, o której mowa w art. 5 ust. 1.

Jako podstawę dla systemu zasad należytej staranności można wykorzystać istniejący krajowy nadzór ustawodawczy i wszelkie dobrowolne mechanizmy kontrolne, które spełniają wymogi niniejszego rozporządzenia.

3. Podmioty, które udostępniają na rynku drewno i produkty z drewna muszą w całym łańcuchu dostaw być w stanie:

(i) zidentyfikować podmiot, który dostarczył drewno lub produkty z drewna, a także podmiot, któremu dostarczono drewno lub produkty z drewna;

(ii) dostarczać na żądanie informacji na temat nazwy gatunków, kraju/krajów pozyskiwania, a także w miarę możliwości koncesji z kraju pochodzenia;

(iii) sprawdzić w razie konieczności, czy podmiot, który wprowadził drewno lub produkty z drewna na rynek wypełnił zobowiązania przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.

4. Do celów niniejszego rozporządzenia za legalnie pozyskane uznaje się produkty z drewna wymienione w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 2173/2005 pochodzące z krajów partnerskich wymienionych w załączniku I do tego rozporządzenia ║ oraz spełniające wymogi tego rozporządzenia i jego przepisów wykonawczych.

5. Do celów niniejszego rozporządzenia za legalnie pozyskane uznaje się produkty z drewna pochodzącego z gatunków wymienionych w załącznikach A, B i C do rozporządzenia (WE) nr 338/97 oraz spełniające wymogi tego rozporządzenia i jego przepisów wykonawczych.

Artykuł  4

Systemy zasad należytej staranności

1. System zasad należytej staranności, o którym mowa w art. 3 ust. 2:

a) dba o to, aby na rynek wprowadzano jedynie drewno i produkty z drewna legalnego pochodzenia, za pomocą systemu identyfikowalności i niezależnej weryfikacji przez organizacje monitorujące;

b) obejmuje środki służące ustaleniu:

(i) kraju pochodzenia, lasu pochodzenia i tam, gdzie to możliwe, zezwolenia na pozyskanie;

(ii) nazwy gatunku, w tym nazwy naukowej;

(iii) wartości;

(iv) objętości lub masy;

(v) legalności pozyskania drewna lub drewna zawartego w produktach z drewna;

(vi) nazwy i adresu podmiotu, który dostarczył drewno lub produkty z drewna;

(vii) osoby fizycznej lub prawnej odpowiedzialnej za pozyskanie;

(viii) podmiotu, do którego dostarczono drewno lub produkty z drewna;

Środki te wsparte są odpowiednią dokumentacją prowadzoną w formie bazy danych przez podmiot lub organizację monitorującą.

c) obejmuje procedurę zarządzania ryzykiem, składającą się z następujących elementów:

(i) systematyczna identyfikacja ryzyka, m.in. poprzez gromadzenie danych i informacji oraz wykorzystywanie źródeł międzynarodowych, wspólnotowych lub krajowych;

(ii) wdrożenie wszelkich środków niezbędnych do ograniczenia narażenia na ryzyko;

(iii) określenie procedur, które mają być przeprowadzane regularnie w celu potwierdzenia, że środki opisane w punktach (i) i (ii) są skuteczne oraz dokonania zmian w koniecznych przypadkach;

(iv) prowadzenie zapisów w celu wykazania skutecznego stosowania środków wymienionych w punktach (i)-(iii).

d) zapewnia audyty w celu zagwarantowania skutecznego stosowania systemu zasad należytej staranności.

2. Komisja przyjmuje środki dla celów wdrażania niniejszego artykułu, tak aby zapewnić jednolitość interpretacji przepisów i skuteczne ich stosowanie przez podmioty. W szczególności Komisja ustala kryteria służące do oceny, czy istnieje ryzyko wprowadzenia na rynek nielegalnie pozyskanego drewna i produktów z drewna. Komisja uwzględnia przy tym w szczególności wyjątkową sytuację i potencjał małych i średnich przedsiębiorstw oraz, o ile to możliwe, proponuje tym przedsiębiorstwom dostosowane i uproszczone alternatywne rozwiązania w stosunku do systemu sprawozdawczości i kontroli, aby systemy te nie stały się zbyt uciążliwe.

W oparciu o czynniki związane z typem produktu, źródłem lub złożonością łańcucha dostaw, niektóre kategorie drewna i produktów z drewna lub dostawców uznaje się za "wysoce ryzykowne" i wymagające w związku z tym od podmiotów dodatkowych zobowiązań w zakresie należytej staranności.

Dodatkowe zobowiązania w zakresie należytej staranności mogą obejmować między innymi:

– wymaganie dodatkowych dokumentów, danych lub informacji;

– wymaganie kontroli przeprowadzanej przez osoby trzecie.

Drewno i produkty z drewna pochodzące z poniższych miejsc lub dostaw podmioty uznają za "wysoce ryzykowne" zgodnie z niniejszym rozporządzeniem:

– rejony ogarnięte konfliktami lub kraje/regiony objęte zakazem eksportu drewna nałożonym przez Radę Bezpieczeństwa ONZ,

– kraje, w których według spójnych i sprawdzonych informacji występują poważne niedociągnięcia w zakresie gospodarki leśnej, niski poziom egzekwowania przepisów dotyczących lasów lub wysoki poziom korupcji,

– kraje, w których zgodnie z oficjalnymi danymi statystycznymi Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) występuje zmniejszenie obszarów leśnych,

– dostawy, w odniesieniu do których klienci lub strony zewnętrzne przekazały informacje o potencjalnych nieprawidłowościach, poparte wiarygodnymi dowodami, które nie zostały obalone w trakcie dochodzenia.

Komisja udostępnia rejestr wysoce ryzykownych źródeł pochodzenia drewna i produktów z drewna lub dostawców wysokiego ryzyka.

Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

Przed przyjęciem dodatkowych środków wykonawczych przeprowadza się konsultacje z właściwymi zainteresowanymi stronami.

3. Poszczególne państwa członkowskie mogą określić wyższe wymagania w zakresie dostępu do rynku drewna i produktów z drewna, dotyczących pozyskiwania i pochodzenia drewna, niż wymagania określone na mocy niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do zrównoważonego rozwoju, ochrony środowiska naturalnego, zachowania różnorodności biologicznej i ekosystemu, ochrony miejsc zamieszkania lokalnych społeczności, ochrony społeczności zależnych od lasów, ochrony i praw ludności tubylczej i praw człowieka.

Artykuł  5

Oznakowanie

Państwa członkowskie dbają o to, aby ...^(*)drewno i produkty z drewna wprowadzone na rynek i udostępnione na rynku były odpowiednio oznakowane za pomocą informacji określonych w art. 3 ust. 2a.

Artykuł  6

Uznawanie organizacji monitorujących

1. Komisja, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 12 ust. 3, uznaje jako organizację monitorującą podmiot prywatny lub publiczny, który wdrożył system zasad należytej staranności obejmujący elementy określone w art. 4 ust. 1.

2. Podmiot publiczny występujący z wnioskiem o uznanie, o którym mowa w ust. 1, spełnia następujące wymogi:

a) posiada osobowość prawną;

b) podlega prawu publicznemu;

c) został utworzony w celu wykonywania określonych funkcji w odniesieniu do sektora leśnego;

d) w przeważającej części jest finansowany przez władze państwowe, regionalne lub lokalne lub inne instytucje podlegające prawu publicznemu;

e) zobowiązuje zatwierdzane przez siebie podmioty do stosowania ustanowionych przez nią systemów zasad należytej staranności;

f) posiada mechanizm monitorowania w celu zapewnienia stosowania systemu zasad należytej staranności przez operatorów, których zatwierdziła jako stosujących ustanowiony przez nią system zasad należytej staranności;

g) podejmuje odpowiednie środki dyscyplinarne wobec każdego zatwierdzonego podmiotu, który nie postępuje zgodnie z systemem zasad należytej staranności; środki dyscyplinarne obejmują poinformowanie o sprawie właściwego organu krajowego;

h) nie posiada interesów sprzecznych z interesami właściwych organów.

3. Podmiot prywatny występujący z wnioskiem o uznanie, o którym mowa w ust. 1, spełnia następujące wymogi:

a) posiada osobowość prawną;

b) podlega prawu prywatnemu;

c) posiada odpowiednią wiedzę specjalistyczną;

d) jest pod względem prawnym niezależny od podmiotów, które zatwierdza;

e) podmioty, które zatwierdza, są zobowiązane przez statut podmiotu do stosowania systemów zasad należytej staranności;

f) posiada mechanizm monitorowania w celu zapewnienia stosowania systemu zasad należytej staranności przez podmioty, które zatwierdził jako stosujące ustanowiony przez niego system zasad należytej staranności;

g) podejmuje odpowiednie środki dyscyplinarne wobec każdego zatwierdzonego podmiotu, który nie przestrzega systemu zasad należytej staranności; środki dyscyplinarne obejmują poinformowanie o sprawie właściwego organu krajowego.

4. Organizacja monitorująca przedkłada Komisji - wraz z wnioskiem o uznanie - następujące informacje:

a) statut organizacji;

b) nazwiska osób upoważnionych do działania w jej imieniu;

c) dokumentację poświadczającą jej wiedzę specjalistyczną;

d) szczegółowy opis ustanowionego przez nią systemu zasad należytej staranności.

5. Zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 12 ust. 3 Komisja decyduje o uznaniu danej organizacji monitorującej w terminie trzech miesięcy od złożenia wniosku przez tę organizację lub przedstawienia przez właściwy organ państwa członkowskiego zalecenia rekomendującego uznanie tej organizacji.

W terminie 15 dni od jej wydania decyzja, wraz z kopią wniosku o uznaniu organizacji monitorującej, jest przekazywana przez Komisję właściwemu organowi państwa członkowskiego, które sprawuje jurysdykcję nad tą organizacją.

Właściwe organy państw członkowskich przeprowadzają kontrole, w tym kontrole w terenie, w regularnych odstępach czasu lub na podstawie uzasadnionych zastrzeżeń stron trzecich, celem upewnienia się, że organizacje monitorujące spełniają wymogi ustanowione w ust. 1. Sprawozdania z kontroli są podawane do publicznej wiadomości.

Jeśli po przeprowadzeniu tych kontroli właściwe organy upewnią się, że organizacje monitorujące nie spełniają wymogów ustanowionych w ust. 1 i 2 lub w ust. 1 i 3, bezzwłocznie informują Komisję i przekazują jej wszelkie odnośne dowody.

6. Zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 12 ust. 3, Komisja cofa uznanie danej organizacji monitorującej, jeśli stwierdzono, że organizacja ta nie spełnia już wymogów określonych w ust. 1 i ust. 2 lub ust. 1 i ust. 3.

7. Właściwe organy informują Komisję w terminie dwóch miesięcy o każdej decyzji dotyczącej zalecenia uznania, odmowy uznania lub cofnięcia uznania organizacji monitorującej.

8. Komisja przyjmuje środki dla celów wdrażania niniejszego artykułu.

Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

Artykuł  7

Wykaz organizacji monitorujących

Komisja publikuje wykaz uznanych organizacji monitorujących ▐ w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii C i udostępnia go na swoich stronach internetowych. Wykaz ten jest regularnie aktualizowany.

Artykuł  8

Środki monitorowania i kontroli

1. Właściwe organy przeprowadzają kontrole w celu zweryfikowania, czy podmioty spełniają wymogi określone w art. 3 ust. 1, 2 i 3 oraz w art. 4 ust. 1.

2. Kontrole należy przeprowadzać zgodnie z planem rocznym lub na podstawie uzasadnionych zastrzeżeń przekazanych przez strony trzecie, lub też w każdym przypadku, kiedy właściwy organ państwa członkowskiego posiada informacje, które podważają przestrzeganie przez podmiot wymogów w zakresie systemów zasad należytej staranności ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

3. Kontrole mogą obejmować między innymi:

a) analizę stosowanych przez podmioty systemów technicznych i zarządczych oraz procedur zachowania należytej staranności i oceny ryzyka;

b) analizę dokumentacji i zapisów, wykazujących właściwe funkcjonowanie systemów i procedur;

c) kontrole wyrywkowe, w tym kontrole w terenie.

4. Właściwe organy dysponują wiarygodnym systemem identyfikacji w celu śledzenia produktów z drewna w handlu międzynarodowym oraz publicznymi systemami monitoringu pozwalającymi na ocenę skuteczności podmiotów w wypełnianiu ich obowiązków oraz wspomagającymi podmioty w identyfikacji dostawców drewna i produktów z drewna wysokiego ryzyka.

5. Podmioty udzielają wszelkiej pomocy koniecznej do ułatwienia przeprowadzenia kontroli, o których mowa w ust. 1, w szczególności w zakresie dostępu do budynków i przedstawiania dokumentacji lub zapisów.

6. Jeżeli po przeprowadzeniu kontroli, o których mowa w ust. 1, przypuszcza się, że podmiot naruszył wymagania określone w art. 3, właściwe organy mogą zgodnie z ich prawodawstwem krajowym rozpocząć dochodzenie w sprawie tego naruszenia oraz - zgodnie z prawem krajowym i w zależności od powagi naruszenia - podjąć natychmiastowe działania, które mogą obejmować między innymi:

a) natychmiastowe wstrzymanie działalności handlowej; oraz

b) konfiskatę drewna i produktów z drewna.

7. Wszelkie natychmiastowe działania podejmowane przez właściwe organy mają taki charakter, aby zapobiec kontynuowaniu danego naruszenia i umożliwić właściwym organom zakończenie prowadzonego przez nie dochodzenia.

8. W przypadku, gdy właściwe organy stwierdzą, że systemy techniczne i zarządcze oraz procedury należytej staranności i oceny ryzyka nie są wystarczające, wzywają podmiot do podjęcia działań naprawczych.

Artykuł  9

Zapisy z kontroli

1. Właściwe organy prowadzą zapisy z kontroli, o których mowa w art. 8 ust. 1, wskazując w szczególności ich charakter i wyniki, w tym wszelkie środki naprawcze, o podjęcie których się zwrócono. Zapisy ze wszystkich kontroli są przechowywane przez co najmniej 10 lat.

2. Zapisy, o których mowa w ust. 1, są udostępniane do publicznej wiadomości w Internecie zgodnie z przepisami dyrektywy 2003/4/WE.

Artykuł  10

Współpraca

1. Właściwe organy współpracują ze sobą oraz z organami administracyjnymi krajów trzecich i Komisją w celu zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem.

2. Właściwe organy wymieniają się informacjami na temat wyników kontroli, o których mowa w art. 8 ust. 1, z właściwymi organami innego państwa członkowskiego lub innych państw członkowskich oraz z Komisją.

Artykuł  11

Właściwe organy

1. Każde państwo członkowskie wyznacza organ lub organy właściwe dla zapewnienia stosowania niniejszego rozporządzenia. Organy te otrzymują uprawnienia wystarczające do egzekwowania niniejszego rozporządzenia poprzez monitorowanie jego stosowania, ściganie domniemanych naruszeń we współpracy ze służbami celnymi oraz terminowe zgłaszanie przestępstw organom ścigania.

Państwa członkowskie podają Komisji nazwy i adresy właściwych organów najpóźniej do dnia 31 grudnia .... Państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich zmianach dotyczących nazw lub adresów właściwych organów.

2. Komisja udostępnia wykaz właściwych organów do publicznej wiadomości w Internecie. Wykaz ten jest aktualizowany.

Artykuł  12

Komitet

1. Komisję wspiera Komitet ds. handlu drewnem║ .

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1-4 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu zastosowanie mają art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Artykuł  13

Opracowanie wymogów w zakresie zrównoważonego rozwoju

Do dnia ...^(**)Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek legislacyjny dotyczący wspólnotowego standardu dotyczącego drewna i produktów z drewna pozyskiwanych z lasów naturalnych, aby osiągnąć najwyższe wymogi z zakresu zrównoważonego rozwoju.

Artykuł  14

Grupa Doradcza

1. Ustanawia się Grupę Doradczą, w skład której wchodzą przedstawiciele zainteresowanych stron, w tym między innymi przedstawiciele sektora leśnego i sektorów powiązanych, właścicieli lasów, organizacji pozarządowych i grup konsumenckich. Grupie Doradczej przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2. Przedstawiciele państw członkowskich mogą uczestniczyć w posiedzeniach zarówno z własnej inicjatywy, jak i na wniosek Grupy Doradczej.

3. Grupa Doradcza ustanawia własny regulamin, który jest udostępniany na stronie internetowej Komisji.

4. Komisja zapewnia Grupie Doradczej konieczne techniczne i logistyczne wsparcie i udostępnia sekretariat w celu organizowania posiedzeń.

5. Grupa Doradcza bada i wydaje opinie w kwestiach odnoszących się do stosowania niniejszego rozporządzenia podniesionych przez przewodniczącego, zarówno z własnej inicjatywy, jak i na wniosek członków Grupy Doradczej lub Komitetu.

6. Komisja przekazuje Komitetowi opinie Grupy Doradczej.

Artykuł  15

Zmiany

Komisja może dodawać elementy do ustanowionego w załączniku wykazu drewna i produktów z drewna, uwzględniając charakterystykę techniczną, zastosowania końcowe i procesy produkcyjne.

Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

Artykuł  16

Kary

Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar stosowanych w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie środki niezbędne do ich wdrożenia. Przewidziane kary mogą mieć formę sankcji karnych lub administracyjnych, muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające oraz obejmują w stosownych przypadkach między innymi:

(a) kary finansowe odzwierciedlające:

– stopień szkodliwości dla środowiska;

– wartość produktów z drewna, których dotyczy naruszenie;

– stratę w zakresie podatków oraz szkodę materialną spowodowane naruszeniem;

(b) konfiskatę drewna i produktów z drewna;

(c) czasowy zakaz wprowadzania do obrotu drewna i produktów z drewna.

W przypadku gdy postępowanie prawne jest w toku, podmioty zawieszają pozyskiwanie drewna lub produktów z drewna z odnośnych obszarów.

Kary finansowe wynoszą co najmniej pięciokrotność wartości produktów z drewna uzyskanych w wyniku popełnienia poważnego naruszenia. W przypadku ponownego popełnienia poważnego naruszenia w okresie pięciu lat, kary finansowe są stopniowo zwiększane aż do ośmiokrotności wartości produktów z drewna uzyskanych w wyniku popełnienia poważnego naruszenia.

Bez uszczerbku dla innych przepisów prawa wspólnotowego odnoszących się do środków publicznych państwa członkowskie nie przyznają w ramach krajowych systemów pomocy lub środków wspólnotowych pomocy publicznej podmiotom skazanym za poważne naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, zanim nie zostaną podjęte środki naprawcze i nałożone skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary.

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach w zakresie kar do dnia 31 grudnia ... i przekazują niezwłocznie informacje o wszelkich późniejszych zmianach dotyczących tych przepisów.

Artykuł  17

Sprawozdawczość

1. ||Państwa członkowskie przedstawiają Komisji po raz pierwszy do dnia ...^(***), a następnie co dwa lata sprawozdanie ze stosowania niniejszego rozporządzenia w poprzednich dwóch latach.

2. Na podstawie tych sprawozdań Komisja sporządza sprawozdanie przedstawiane co dwa lata Radzie i Parlamentowi Europejskiemu.

3. Opracowując sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, Komisja uwzględnia postęp uczyniony w zakresie zawierania i funkcjonowania dwustronnych dobrowolnych umów o partnerstwie w ramach FLEGT przyjmowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2173/2005. Komisja rozważa, czy wymagany jest jakikolwiek przegląd niniejszego rozporządzenia w świetle doświadczenia dotyczącego funkcjonowania dwustronnych dobrowolnych umów o partnerstwie w ramach FLEGT i ich skuteczności w rozwiązywaniu problemu nielegalnie pozyskiwanego drewna.

Artykuł  18

Zmiana dyrektywy 2008/99/WE

W dyrektywie 2008/99/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie ochrony środowiska przez prawo karne⁽¹⁰⁾ wprowadza się następujące zmiany ze skutkiem od dnia ...^(**):

1. W art. 3 dodaje się literę w brzmieniu:

"(ia) udostępnianie na rynku nielegalnie pozyskanego drewna lub produktów z drewna."

2. W załączniku A dodaje się tiret w brzmieniu:

"- Rozporządzenie (WE) nr .../2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia ... ustanawiające obowiązki podmiotów wprowadzających drewno i produkty z drewna na rynek."

Artykuł  19

Przegląd

Do dnia ...^(****) a następnie co pięć lat Komisja przeprowadza przegląd funkcjonowania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do jego przedmiotu i celu oraz składa Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie zawierające wnioski z przeglądu i propozycje poprawek.

Przegląd powinien skupić się na następujących kwestiach:

– szczegółowej i dogłębnej analizie badań i postępów w dziedzinie zrównoważonego leśnictwa;

– wpływie niniejszego rozporządzenia na rynek wewnętrzny ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji w zakresie konkurencyjności oraz zdolności nowych podmiotów do zdobycia dobrej pozycji na rynku;

– sytuacji małych i średnich przedsiębiorstw na rynku oraz sposobie, w jaki niniejsze rozporządzenie wpłynęło na ich działalność.

Artykuł  20

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia || ... || r.^(*****).

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli,

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C [...] z [...], s. [...].

⁽²⁾ Dz.U. C [...] z [...], s. [...].

⁽³⁾Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 22 kwietnia 2009 r.

⁽⁴⁾Dz.U. L 242 z 10.9.2002, s. 1.

⁽⁵⁾ COM(2003)0251 z 21.5.2003.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 347 z 30.12.2005, s. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 61 z 3.3.1997, s. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

⁽¹⁰⁾Dz.U. L 328 z 6.12.2008, s. 28.

^(*)Dwa lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

^(**)Rok od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

^(***)Należy wstawić datę 30 kwietnia trzeciego roku po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

^(****)Trzy lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

^(*****)Rok po terminie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK 

Drewno i produkty z drewna, w odniesieniu do których stosuje się niniejsze rozporządzenie, sklasyfikowane w Nomenklaturze Scalonej określonej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87⁽¹⁾

1. Produkty określone w załączniku II i III do rozporządzenia (WE) nr 2173/2005, w odniesieniu do których stosuje się system zezwoleń FLEGT;

2. Masa papiernicza i papier określone w rozdziałach 47, 48 i 49 Nomenklatury Scalonej (CN), z wyjątkiem produktów z bambusa i produktów z odzysku (odpady i ścinki);

3. Meble z drewna objęte kodami CN 9403 30, 9403 40, 9403 50 00, 9403 60 i 9403 90 30;

4. Budynki prefabrykowane objęte kodem CN 9406 00 20;

5. Drewno opałowe w postaci kłód, szczap, gałęzi, wiązek chrustu lub w podobnych postaciach; drewno w postaci wiórów lub kawałków; trociny oraz drewno odpadowe i ścinki drewniane, nawet aglomerowane w kłody, brykiety, granulki lub w podobne formy objęte kodem CN 4401;

6. Wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa, z drewna, włącznie z drewnianymi płytami komórkowymi, połączonymi płytami podłogowymi, dachówkami i gontami, drewno (włącznie z klepkami i listwami na parkiet, niepołączonymi), kształtowane w sposób ciągły (z wypustem, rowkiem, ze ściętymi krawędziami, zaokrąglone, ze złączami w jaskółczy ogon i podobne) wzdłuż dowolnej krawędzi, końców lub powierzchni, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo objęte kodem CN 4418;

7. Płyta wiórowa, płyta o wiórach zorientowanych (OSB) i podobna płyta z drewna, nawet aglomerowanego żywicami lub innymi organicznymi substancjami wiążącymi objęta kodem CN 4410;

8. Płyta pilśniowa, z drewna lub pozostałych zdrewniałych materiałów, nawet związana za pomocą żywic lub innych substancji organicznych objęta kodem CN 4411;

9. Drewno utwardzone, w postaci bloków, płyt, desek lub kształtowników profilowanych objęte kodem CN 4413 00 00;

10. Ramy do obrazów, fotografii, luster lub podobnych przedmiotów, drewniane objęte kodem CN 4414 00;

11. Skrzynie, pudła, klatki, bębny i podobne opakowania, z drewna; bębny do kabli, z drewna; palety, palety skrzyniowe i pozostałe platformy załadunkowe, z drewna; nadstawki do palet płaskich, z drewna; trumny objęte kodem CN 4415;

12. Beczki, baryłki, kadzie, cebry i pozostałe wyroby bednarskie oraz ich części, z drewna, włącznie z klepkami objęte kodem CN 4416 00 00;

13. Inne produkty z drewna uwzględnione w rozdziałach 94 i 95 Nomenklatury Scalonej, w tym zabawki drewniane i akcesoria sportowe.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2010.184E.145/2
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: P6_TC1-COD(2008)0198 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 22 kwietnia 2009 r. w celu rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr …/2009 ustanawiającego obowiązki podmiotów wprowadzających drewno i produkty z drewna na rynek.
• Data aktu: 22/04/2009
• Data ogłoszenia: 08/07/2010