Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych.

Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

(2010/C 184/09)

(Dz.U.UE C z dnia 8 lipca 2010 r.)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006⁽¹⁾. Oświadczenia o sprzeciwie muszą wpłynąć do Komisji w terminie sześciu miesięcy od daty niniejszej publikacji.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

"MIELE DELLE DOLOMITI BELLUNESI"

NR WE: IT-PDO-0005-0776-09.06.2009

ChOG () ChNP (X)

1. Nazwa:

"Miele delle Dolomiti Bellunesi"

2. Państwo członkowskie lub kraj trzeci:

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego:

3.1. Rodzaj produktu:

Klasa 1.4. Inne produkty pochodzenia zwierzęcego

3.2. Opis produktu noszącego nazwę "Miele delle Dolomiti Bellunesi":

"Miele delle Dolomiti Bellunesi" jest produkowany z nektaru kwiatów z górskiego obszaru prowincji Belluno, przez ekotyp Apis mellifera, który pochodzi z naturalnych krzyżówek różnych ras pszczół, w większości rasy Ligustica i Carnica; rasa ta z biegiem czasu w sposób szczególny dostosowała się do warunków środowiska górskiego panujących w Alpach Bellunesi i umożliwia uzyskanie dużych ilości miodu.

W zależności od różnych gatunków roślin, kwitnących stopniowo przez cały okres produkcji miodu i wynikającego stąd pochodzenia kwiatowego, rozróżnia się następujące gatunki "Miele delle Dolomiti Bellunesi": Millefiori (wielokwiatowy), di Acacia (akacjowy), di Tiglio (lipowy), di Castagno (kasztanowy), di Rododendro (rododendronowy) e di Tarassaco (mniszkowy).

A. Cechy chemiczno-fizyczne

Wszystkie gatunki "Miele delle Dolomiti Bellunesi" muszą mieć następujące cechy chemiczno-fizyczne:

HMF - zawartość hydroksymetylofurfuralu (w momencie wprowadzania do obrotu) < 10 mg/kg

"Miele delle Dolomiti Bellunesi" w zależności od gatunku musi mieć następujące cechy chemiczno-fizyczne:

Gatunek miodu	Woda (%)		pH		Fruktoza + glukoza (%)		Sacharoza (%)
	Min.	Maks.	Min.	Maks.	Min.	Maks.	Min.	Maks.
Wielokwiatowy	15	18	3,4	4,4	69	78	0	3,8
Akacjowy	15	18	3,7	4,1	61	77	0	10
Lipowy	16,5	17,8	4	4,1	67	70	0,8	4,6
Kasztanowy	16,5	18	4,4	5,8	61	74	0	2,4
Rododendronowy	16	17,7	3,7	4,2	65	72	0,1	0,7
Mniszkowy	17	18	4,3	4,7	37,8	38,5	0,1	0,4

B. Cechy melisopalinologiczne

Ogólne spektrum pyłkowe jest charakterystyczne dla flory górskiej. Niemniej w zależności kwiatów, z których miód pochodzi, spektra pyłkowe poszczególnych gatunków "Miele delle Dolomiti Bellunesi" muszą spełniać poniższe warunki:

Gatunek miodu	Pyłki
Wielokwiatowy	w większości: mniszka lekarskiego, lipy, kasztanowca, rododendrona, różnych jasnotowatych
Akacjowy	> 30 % pyłku z Robinia pseudoacacia L.
Lipowy	> 10 % pyłku z Tilia spp.
Kasztanowy	> 70 % pyłku z Castanea sativa M.
Rododendronowy	> 20 % pyłku z Rododendrum spp.
Mniszkowy	> 5 % < 30 % pyłku z Taraxacum spp.

C. Cechy organoleptyczne

Cechy zależą od pochodzenia kwiatowego i są inne dla każdego gatunku miodu:

Millefiori (lub multiflora) (wielokwiatowy): barwa od jasnożółtej do bursztynowej, smak słodkawy, łagodny z wyraźną tendencją do krystalizacji.

Acacia (lub robinia) (akacjowy): barwa jasna, bursztynowa, przezroczysty, smak delikatny i bardzo słodki, w zapachu przypomina kwiat robinii, postać na ogół płynna.

Tiglio (lipowy): barwa zmienna od żółtej po zielonkawą, smak z lekkim gorzkim posmakiem, zapach świeży, balsamiczny, postać miękkiej masy o opóźnionej krystalizacji.

Castagno (kasztanowy): barwa ciemnobrązowa, smak niezbyt słodki, gorzkawy, tannico, zapach wyraźny i aromatyczny, na ogół płynny.

Rododendro (rododendronowy): od niemal bezbarwnego do białego lub jasnobeżowego po krystalizacji, smak delikatny, zapach roślinny i owocowy, płynny a z czasem przybierający postać miękkiej masy o drobnej granulacji.

Tarassaco (mniszkowy): miód z żółtymi refleksami, niezbyt lub normalnie słodki, zazwyczaj kwaskowy, lekko gorzki, cierpki.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych): Nie dotyczy

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego):

W celu ewentualnego dokarmiania rodzin pszczół białkiem z pyłków zabronione jest stosowanie produktów zawierających pyłek pochodzenia innego niż ściśle lokalne.

Zwykle stosowaną praktyką jest zbieranie plastrów pyłku lub samego pyłku - w tym ostatnim przypadku za pomocą poławiaczy, a następnie suszenie lub magazynowanie w stanie zamrożonym przez okres największej produkcji do późniejszego wykorzystania w okresach mniejszej dostępności pyłków.

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym:

"Miele delle Dolomiti Bellunesi" jest produkowany i przetwarzany na obszarze geograficznym określonym w pkt. 4.

Miód jest produkowany w ulach stacjonarnych lub okresowo przenoszonych wyłącznie w ramach górskiego obszaru produkcji; miód ten jest pozyskiwany bezpośrednio z plastrów miodu przez odwirowanie.

Zbiór miodu odbywa się zawsze etapami, zbieżnymi z poszczególnymi okresami kwitnienia w celu uzyskania odróżniającego się produktu jednokwiatowego.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.:

Do pakowania "Miele delle Dolomiti Bellunesi" stosuje się opakowania szklane o pojemności 250, 500 lub 1 000 g, zamykanych metalowym wieczkiem lub pieczętowanych etykietą. Ponadto dopuszcza się konfekcjonowanie miodu w opakowania zawierające pojedynczą porcję, stosując małe pojemniki szklane, saszetki, tacki lub inne pojemniki z odpowiedniego materiału.

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania:

Logo ChNP "Miele delle Dolomiti Bellunesi" składa się z nieregularnego koła, zawierającego poniższe elementy: w górnej części znajduje się pas koloru zielonego, a na nim napis "MIELE DELLE DOLOMITI BELLUNESI" wykonany białymi literami; w środkowej części między nieregularnymi pasami w kolorze żółtym, niebieskim i zielonym naszkicowane są trzy szczyty Lavaredo powstałe z kropli miodu naniesionych tradycyjną warząchwią do zbierania miodu; w dolnej części znajduje się napis "D.O.P." wykonany żółtymi literami, jak pokazano na poniższym rysunku. Na etykiecie można podać dodatkową informację "prodotto della montagna" ("produkt górski") zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi.

grafika

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego:

Geograficzny obszar produkcji "Miele delle Dolomiti Bellunesi DOP" obejmuje cały obszar prowincji Belluno, w całości położony na obszarze górskim, którego granice wyznaczają łańcuchy gór, oddzielające w sposób naturalny obszar geograficzny od prowincji i regionów sąsiadujących i od Austrii granicą północną.

5. Związek z obszarem geograficznym:

5.1. Specyfika obszaru geograficznego:

Czynniki środowiskowe

Obszar produkcji to teren górski położony między dolinami i wysokimi masywami, którego cechy glebowo-klimatyczne i środowiskowe są typowe dla obszarów alpejskich, bogate w lasy i łąki.

Na obszarze produkcji nie ma dużych zakładów przemysłowych ani nie prowadzi się intensywnej działalności rolniczej, nie ma też dużych szlaków komunikacyjnych, które stanowiłyby potencjalne źródła zanieczyszczenia w przypadku produktów pszczelarskich. Warunki te umożliwiają uzyskiwanie zdrowego i czystego miodu, niezawierającego ciężkich metali czy innych zanieczyszczeń.

Warunki klimatyczno-środowiskowe regionu Belluno, takie jak temperatura i średni poziom opadów deszczu, odnotowywane w historycznych archiwach, są zdecydowanie odmienne od panujących na innych sąsiadujących obszarach równiny i od średnich wartości odnotowywanych w regionie Veneto, pozytywnie wpływając na wydzielanie nektaru, na jakość produktu i na jego zdatność do przechowywania.

Niskie temperatury i wysoki poziom opadów deszczu powodują, że w prowincji Belluno występują najbardziej rozległe obszary łąk i pastwisk, co wpływa na bogactwo flory alpejskiej, rozwijającej się w większości na wapniowych podłożach dolomitowych i liczącej ponad 2 200 gatunków (co stanowi 1/3 flory obszaru całego kraju), dzięki czemu pszczoły mogą wybierać najlepsze źródła roślinne, z których zbierają nektar i pyłki.

Dolomity Bellunesi były znane już w ubiegłych wiekach z bogactwa roślinności na łąkach i pastwiskach alpejskich; bogactwo i szczególny charakter tej flory stanowi jedną z głównych podstaw naukowych do uznania na skalę unijną, krajową i regionalną parków w Belluno.

Wśród tej roślinności wysokopiennej najważniejsze są lasy modrzewiowe, bukowe, składające się z sosny zwyczajnej i świerków, które charakteryzują ten obszar. U stóp ścian skalnych rozciągają się gęste lasy drzew szerokolistnych i iglastych oraz bogate we florę łąki wysokogórskie, na których występuje wiele gatunków endemicznych, wśród których są rododendrony, osty, szarotki alpejskie i inne rośliny górskie. W dolinach regionu Belluno flora naczyniowa jest niezwykle liczebna - składa się z ponad 1 400 gatunków, a wśród nich liczne zasługują na uwagę, ponieważ są gatunkami endemicznymi, rzadkimi, o dużej wartości fitogeograficznej.

Wielogatunkowa flora traw i drzew bogata jest w gatunki, które są uznawane za najlepsze pod względem pszczelarskim i występowania pyłków, takie jak robinia akacjowa, rododendron, mniszek lekarski, lipa, wrzos, koniczyna, a także długa lista gatunków, które stanowią składnik miodów wielokwiatowych.

Bardzo ważna jest też obecność roślinności nektarowej typowej dla obszaru górskiego, takiej jak kasztanowiec (Castanea Sativa) i oset (Cardus s.p.), ponieważ nektar stanowi składnik niezbędny dla cyklu biologicznego pszczół. Prace naukowe i badania dowodzą, że produkcja nektaru jest większa w przypadku roślin uprawianych na obszarach wysokogórskich w porównaniu z roślinami rosnącymi na nizinach.

Czynniki ludzkie

Działalność pszczelarska od zawsze była rozpowszechniona w górach regionu Belluno, również w czasach bardzo odległych, gdy zbieranie miodu - które odbywało się z wykorzystaniem naturalnych uli - wymagało dużych umiejętności ze strony pszczelarzy, by nie zniszczyć całych kolonii pszczół.

Również w najtrudniejszych czasach pszczelarstwo było działalnością często prowadzoną na tych obszarach; wówczas wykorzystywano proste ule wiejskie. Wprowadzenie nowatorskich uli typu "Dadant Blatt" ułatwiło produkcję miodu, ale w górach rejonu Belluno po dziś dzień pszczelarstwo uprawiane jest w sposób tradycyjny i wymaga od producentów specyficznych umiejętności lokowania i prowadzenia pasiek, zabezpieczania i rozwijania kolonii pszczół, doboru metod zbierania i wyboru okresu, co pozwala na wyodrębnienie miodów z poszczególnych gatunków kwiatów, a także doboru sposobów jego przechowywania.

Dzisiaj większość pszczelarzy prowadzi swoje pasieki w dolinach Bellunese i Feltrina, a obok nich są też liczni producenci wysokogórscy, którzy wytwarzają miód szczególnie ceniony - miód rododendronowy.

5.2. Specyfika produktu:

Miody jednokwiatowe odzwierciedlają specyficzne dla tego obszaru gatunki, uznawane za najlepsze z punktu widzenia pszczelarstwa pod względem występowania pyłków i nektarów, takie jak robinia akacjowa, rododendron, mniszek lekarski, lipa, kasztanowiec, z których większość występuje tylko na górskich obszarach, dzięki czemu "Miele delle Dolomiti bellunesi" jest tak ceniony. Gatunek millefiori (wielokwiatowy) jest produkowany z licznych odmian roślin alpejskich, wybieranych przez pszczoły z ponad 2 200 gatunków, które porastają góry Belluno.

Oprócz wartości kwiatowej jakość "Miele delle Dolomiti bellunesi" ma też inne zasadnicze cechy: jest czysty, zdrowy i ma dużą zdatność do przechowywania, o czym świadczy również niska wartość HMF, co wynika zarówno z cech obszaru geograficznego, jak i z umiejętności producentów.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG):

Górskie środowisko alpejskie, charakteryzujące się niskimi temperaturami, wysokim poziomem opadów deszczu i glebami pochodzenia dolomitowego, umożliwia rozwój flory alpejskiej, bogatej w drzewa i trawy, bardzo wartościowej z punktu widzenia pszczelarstwa, co sprawia, że rejon Belluno jest obszarem odpowiednim dla produkcji cenionego miodu, wytwarzanego z gatunków roślin występujących wyłącznie lub w przeważającej mierze na górskich obszarach alpejskich.

Niskie temperatury w ciągu roku, zdecydowanie niższe od średnich temperatur panujących w regionie czy całym kraju, pozytywnie wpływają również na jakość miodu i na jego zdatność do przechowywania, ponieważ uniemożliwiają jakąkolwiek nieprawidłową fermentację i zapewniają zachowanie przez długi czas cech organoleptycznych i składu.

Dzięki niskiej wartości parametrów antropologicznych (zaludnienie, przemysł, szlaki komunikacyjne), typowemu dla obszarów górskich odizolowaniu, a przede wszystkim dzięki posiadanej przez producentów umiejętności profesjonalnego prowadzenia tradycyjnej działalności uzyskuje się produkt czystszy i zdrowszy w porównaniu z produktem uzyskiwanym na równinie.

Hodowla pszczół, od zawsze powszechna w rejonie Belluno, nie tylko stanowi dodatkowe źródło dochodów mieszkańców, ale też od dawnych czasów źródło zapasów energetycznych wykorzystywanych jako składnik pożywienia w miesiącach zimowych oraz w kuchni, jako środek słodzący do przygotowania różnorodnych tradycyjnych dań lokalnych. "Miele delle Dolomiti bellunesi" jest obecny na rynku pod tą nazwą od ponad 35 lat, a od końca lat 80. jest prezentowany na licznych miejscowych targach i wystawach rolnictwa górskiego, o czym świadczą liczne dyplomy, zdjęcia producentów ze zjazdów pszczelarskich oraz artykuły publikowane w latach 80. Zdjęcia z tego okresu świadczą o renomie nazwy "Miele delle Dolomiti Bellunesi" stosowanej w różnych znakach towarowych i etykietach. "Miele delle Dolomiti Bellunesi" jest od zawsze wykorzystywany również do przygotowywania tradycyjnych dań jako składnik słodyczy i pieczywa typowego dla gmin Cadore i Ampezzo, a także do wytwarzania typowego likieru miodowego oraz w połączeniu z lokalnymi serami. Produkt jest dzisiaj bardzo poszukiwany przez konsumentów, szczególnie przez turystów, którzy cenią jego specyficzne cechy i w okresach wakacyjnych kupują miód, który później spożywają przez cały rok, rozpowszechniając jego renomę we wszystkich regionach Włoch.

Odesłanie do publikacji specyfikacji:

(Artykuł. 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

Właściwe władze administracyjne wszczęły krajową procedurę sprzeciwu, publikując propozycję uznania chronionej nazwy pochodzenia "Miele delle Dolomiti Bellunesi" w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 285 z dnia 5 grudnia 2008 r.

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji można znaleźć na stronie internetowej za pośrednictwem poniższego linku:

http://www.politicheagricole.it/DocumentiPubblicazioni/Search_Documenti_Elenco.htm?txtTipoDocumento=Disciplinare%20in%20esame%20UE&txtDocArgomento=Prodotti%20di%20Qualit%E0>Prodotti%20Dop,%20Igp%20e%20Stg

lub wchodząc na stronę internetową Ministerstwa (http://www.politicheagricole.it), otwierając zakładkę "Prodotti di Qualità" (po lewej stronie ekranu) a następnie zakładkę "Disciplinari di Produzione all'esame dell'UE (Reg CE 510/2006)".

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2010.184.32
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Publikacja wniosku zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych.
• Data aktu: 08/07/2010
• Data ogłoszenia: 08/07/2010