Skarga wniesiona w dniu 2 kwietnia 2010 r. - Francja przeciwko Komisji(Sprawa T-154/10)
(2010/C 161/69)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 19 czerwca 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Francuska (przedstawiciele: E. Belliard, G. de Bergues, B. Beaupère-Manokha i J. Gstalter, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C (2010) 133 wersja ostateczna z dnia 26 stycznia 2010 r. uznającej za niezgodną z rynkiem wewnętrznym pomoc państwa dorozumianą nieograniczoną gwarancję na rzecz La Poste, wynikającą z przepisów prawa francuskiego dotyczących konsekwencji prawnych przyznania jej statusu osoby prawnej prawa publicznego zbliżonej do przedsiębiorstwa publicznego o charakterze przemysłowym i handlowym [pomoc państwa C 56/2007 (ex E 15/2005)].
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty dotyczące:
– naruszenia prawa polegającego na tym, że Komisja nie wykazała w wymagany prawem sposób istnienia pomocy państwa. Komisja naruszyła bowiem reguły dotyczące postępowania dowodowego w dziedzinie pomocy państwa, i to zarówno w odniesieniu do kwestii ciężaru dowodu, jak i wymaganego standardu dowodowego;
– błędów w ustaleniach faktycznych oraz naruszenia prawa, o których świadczy okoliczność, że Komisja przyjęła, iż istnieje dorozumiana i nieograniczona gwarancja na rzecz La Poste;
– błędnej interpretacji terminu korzyść w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE. Komisja błędnie uznała bowiem, że po pierwsze istnienie gwarancji prowadziło do powstania korzyści po stronie La Poste, a po drugie, że La Poste uzyskała pozytywną ocenę ratingową dzięki istnieniu domniemanej gwarancji.