Skarga wniesiona w dniu 23 lipca 2009 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec(Sprawa C-284/09)
(2009/C 256/15)
(Dz.U.UE C z dnia 24 października 2009 r.)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: R. Lyal i B.-R. Killmann, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie, że opodatkowując dywidendy wypłacane spółce z siedzibą w innym państwie członkowskim lub w Europejskim Obszarze Gospodarczym wyżej niż dywidendy wypłacane spółce z siedzibą w Republice Federalnej Niemiec, Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 56 WE w przypadkach, w których nie został osiągnięty minimalny próg kapitału spółki zależnej posiadanego przez spółkę dominującą określony w dyrektywie 90/435(1), oraz - w odniesieniu do Republiki Islandii i Królestwa Norwegii, - na mocy art. 40 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
– obciążenie Republiki Federalnej Niemiec kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Przedmiotem niniejszej skargi są niemieckie przepisy dotyczące opodatkowania dywidend. Przepisy niemieckiej ustawy o podatku dochodowym stanowią, że spółki dominujące, podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Niemczech, mogą zaliczyć podatek pobrany u źródła przy określaniu zobowiązania podatkowego na poczet należnego od nich podatku dochodowego od osób prawnych. Tym samym niemieckie spółki dominujące są finansowo zwolnione z opodatkowania u źródła. Natomiast spółki dominujące podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Niemczech mogą być całkowicie zwolnione z opodatkowania u źródła jedynie dzięki posiadaniu odpowiedniego, określonego w dyrektywie 90/435, minimalnego udziału kapitału spółki dominującej w kapitale spółki zależnej. Poniżej tego progu, zgodnie z niemieckimi przepisami, spółki dominujące podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu nie mogą być zwolnione na tych samych zasadach, jak spółki podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W wyniku tych przepisów wypłaty dywidend w odniesieniu do spółek dominujących z innych państw członkowskich podlegają innemu reżimowi podatkowemu niż w odniesieniu do spółek dominujących podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Niemczech.
Komisja uważa, że takie nierówne traktowanie jest niezgodne z zasadą swobodnego przepływu kapitału, ponieważ w ten sposób podatnicy mający siedzibę w innych państwach członkowskich lub w EOG mogą zostać zniechęceni do inwestowania w Niemczech.
Z gwarantowanej przez traktat WE i porozumienie EOG swobody przepływu kapitału wynika, że gdy państwo członkowskie stosuje przywileje podatkowe w zakresie opodatkowania dywidend, przywileje te nie mogą być ograniczone do krajowych odbiorców dywidend. Nie może dojść do nierównego traktowania krajowych odbiorców dywidend i odbiorców z innych państw członkowskich lub państw EOG. Przywileje podatkowe udzielane w kraju muszą obejmować również udziałowców z innych państw członkowskich lub z państw EOG. Gdy dane państwo członkowskie zawarło również, jak w niniejszym przypadku, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z innymi państwami członkowskimi, to państwo członkowskie może się powoływać na te umowy jedynie wówczas, gdy ich postanowienia dotyczące zaliczania na poczet podatku niwelują możliwe wielokrotne obciążenie finansowe udziałowców z innych państwa członkowskich lub państw EOG w pełni i w ten sam sposób, w jaki gwarantuje to krajowy system podatkowy krajowym udziałowcom.
Nie jest tak jednak w przypadku umów zawartych przez Niemcy z innymi państwami członkowskimi; porozumienia te zawierają bowiem dla celów unikania podwójnego opodatkowania przepisy dotyczące zaliczania niemieckiego opodatkowania u źródła na poczet obciążeń podatkowych w państwie członkowskim siedziby spółki dominującej, jednakże kwota podlegająca zaliczeniu nie może przekraczać części podatku określonego przed zaliczeniem, naliczanego od dochodów uzyskanych w Niemczech. Zaliczenie jest zatem ograniczone, a uzyskanie ewentualnego zwrotu wynikającego z różnicy pomiędzy obciążeniem podatkowym w danym państwie członkowskim i niemieckim opodatkowaniem u źródła nie jest w tych umowach przewidziane, a zatem jest wykluczone.
Jeśli chodzi o ewentualne uzasadnienie tego uchybienia, należy zwrócić uwagę, że Niemcy nie podniosły w toku postępowania poprzedzającego wniesienie skargi żadnego nadrzędnego względu interesu publicznego, który mógłby stanowić uzasadnienie kwestionowanego reżimu podatkowego.
______
(1) Dyrektywa Rady 90/436/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (Dz.U. L 225, s. 6).
