POMOC PAŃSTWA - NIEMCYPomoc państwa C 7/04 (ex NN 159/02) - Pomoc przyznana Gesellschaft für Weinabsatz (przedsiębiorstwo zajmujące się obrotem produktami winiarskimi)
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE
(2008/C 329/10)
(Dz.U.UE C z dnia 24 grudnia 2008 r.)
Zamieszczonym poniżej pismem z dnia 21 października 2008 r., Komisja powiadomiła władze niemieckie o swojej decyzji wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącego części wyżej wspomnianego środka pomocy (rozszerzenie postępowania).
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna (rozszerza) postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego zawiadomienia, kierując je na następujący adres:
European Commission
Directorate-General for Agriculture
Directorate M
Loi 130 5/120
B-1049 Brussels
Faks: (32-2) 296 21 51
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom niemieckim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
TEKST STRESZCZENIA
Pomoc miała na celu zapobiegnięcie niewypłacalności zajmującego się obrotem produktami winiarskimi przedsiębiorstwa Gesellschaft für Weinabsatz (GfW) oraz uzyskanie maksymalnej stopy spłaty należnych wierzytelności przez GfW na rzecz banku WAK (Fundusz na rzecz odbudowy obszaru uprawy winorośli w regionie Nadrenia-Palatynat). W 1999 r. WAK udzielił GfW pożyczki kapitałowej w wysokości 15.302.696,25 EUR, która została wykorzystana na zakup 44 milionów litrów wina stołowego po średniej cenie 0,38 EUR za litr. W tym samym roku winnice otrzymały od GfW zaliczkę w wysokości 80 % ceny zakupu.
W ciągu następnych dwóch lat, w wyniku stosunkowo dużych zbiorów sytuacja na rynku wina pogorszyła się do tego stopnia, że pierwotne ceny GfW okazały się zawyżone. Cena sprzedaży gwałtownie spadła, w związku z czym nastała konieczność przeznaczenia znacznej ilości wciąż składowanego wina beczkowego do destylacji. W wyniku tych negatywnych zmian na rynku w listopadzie 2000 r. GfW stanęło przed groźbą upadłości.
Zgodnie z dwiema pisemnymi ugodami zawartymi między WAK oraz GfW w grudniu 2000 r. oraz styczniu 2001 r., obie strony zgodziły się na uprzywilejowanie spłaty wierzytelności innych wierzycieli (głównie plantatorów winorośli oraz handlowców produktami winiarskimi) przed uregulowaniem wierzytelności funduszu WAK oraz odstąpienie funduszu od roszczeń o spłatę części należności w wysokości 5.005.441,6 EUR. Ponadto WAK nie zażądał spłaty żadnych odsetek za należną wierzytelność za rok 2001. Poza WAK, żaden inny wierzyciel nie odstąpił od roszczeń.
Zazwyczaj Komisja przeprowadza kontrolę w odniesieniu do podobnych środków pomocowych na podstawie "testu prywatnego wierzyciela", oceniając, czy w tych samych warunkach rynkowych wierzyciel prywatny postąpiłby lub postąpił tak, jak wierzyciel publiczny. Dokonanie wstępnej oceny dostępnych informacji wykazało, że przyznanie wyżej wspomnianych środków nie może być uznane jako reprezentujące normalne postępowanie handlowców. Odnośnie do uprzywilejowania innych wierzycieli w stosunku do należnej wierzytelności WAK nie postąpił w taki sam sposób, jak prywatny wierzyciel, ponieważ - gdyby GfW okazał się niewypłacalny - musiałby zrzec się przedmiotowej wierzytelności na korzyść innych wierzycieli. Odnośnie do odstąpienia od roszczeń Komisja ma poważne wątpliwości, czy w normalnych warunkach rynkowych prywatny wierzyciel odstąpiłby od roszczeń w takiej samej wysokości. Wydaje się, iż postępowanie WAK było nie tylko korzystne dla GfW, ale również dla innych wierzycieli (głównie plantatorów winorośli oraz handlowców produktami winiarskimi). Decyzja odstąpienia od spłaty odsetek wydaje się być zdecydowanie korzystna dla GfW. Ponadto wydaje się, iż przedmiotowy środek pomocy umożliwił producentom wina sprzedaż moszczu i wina po wygórowanych cenach rynkowych.
Po wszczęciu postępowania okazało się, że nie można wykluczyć zaistnienia pomocy zarówno w sytuacji przyznania DfW pożyczki z nieodpowiednim zabezpieczeniem, jak i, co wykazano w trakcie otwarcia tego postępowania, w odstąpieniu od roszczeń. Istnieją trzy aspekty sprawiające, iż Komisja uważa, że przyznając przedmiotową pożyczkę, WAK nie postępował jak prywatny wierzyciel działający w warunkach rynkowych: brak zabezpieczenia ryzyka; brak gwarancji na rzecz WAK; oraz wykorzystanie kwoty pożyczki na sfinansowanie szczególnie ryzykownego przedsięwzięcia, które nie zostałoby podjęte w warunkach rynkowych, i które nie zapewniało żadnej gwarancji spłaty wierzytelności WAK.
W związku z tym przyznane środki pomocowe posiadają wszelkie cechy pomocy państwa oraz, jak można stwierdzić na podstawie dostępnych informacji, powinny być uznane za pomoc operacyjną, korzystną zarówno dla GfW, jak i innych wierzycieli i niekompatybilną ze wspólnym rynkiem. W związku z tym Komisja zwraca się z wnioskiem do władz niemieckich o dostarczenie odpowiednich informacji, pomocnych w ocenie przedmiotowej sprawy.
..................................................Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
TEKST PISMA
grafika
