Skarga wniesiona w dniu 26 sierpnia 2008 r. - Aragonas Industrias y Energía przeciwko Komisji(Sprawa T-348/08)
(2008/C 285/82)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 8 listopada 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Aragonesas Industrias y Energía SA (Barcelona, Hiszpania) (przedstawiciele: I. Forrester, K. Struckmann, P. Lindfelt, J. Garcia-Nieto Esteva, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 11 czerwca 2008 r. w sprawie COMP/F/38.695 - Chloran sodu w zakresie, w jakim dotyczy Aragonesas; lub
– zmiana art. 1 i 2 decyzji w celu uchylenia lub znacznego obniżenia grzywny nałożonej na Aragonesas; i
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze skarżąca wnosi na podstawie art. 230 WE o stwierdzenie częściowej nieważności decyzji Komisji C (2008) 2626 wersja ostateczna z dnia 11 czerwca 2008 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 ust. 1 WE oraz art. 53 ust. 1 porozumienia o EOG (Sprawa COMP/38.695 - Chloran sodu) w zakresie, w jakim decyzja dotyczy skarżącej. Pomocniczo skarżąca wnosi o zmianę art. 1 i 2 decyzji w zakresie, w jakim Komisja nakłada na mocy tej decyzji na skarżącą grzywnę.
Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty:
Po pierwsze, skarżąca utrzymuje, że Komisja popełniła oczywisty błąd w zakresie oceny, uznając, że skarżąca brała udział w kartelu w okresie od końca 1994 r. do 2000 r., przydzielając limity sprzedaży i ustalając ceny na chloran sodu. Skarżąca twierdzi, że wartość dowodów, które Komisja przedstawia w decyzji, jest niewystarczająca, by wykazać w sposób wymagany prawem, że skarżąca brała udział w jednolitym i ciągłym naruszeniu.
Po drugie, skarżąca twierdzi, że miało miejsce naruszenie zasad proporcjonalności i równego traktowania, jako że Komisja, obliczając kwotę podstawową grzywny,
– błędnie oceniła w stosunku do skarżącej wagę naruszenia;
– błędnie zastosowała w stosunku do skarżącej opłatę za uczestnictwo;
– nie oceniła we właściwy sposób czasu trwania naruszenia; i
– nie uwzględniła okoliczności łagodzących właściwych skarżącej.