Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hof van Cassatie van België w dniu 19 czerwca 2008 r. - Państwo belgijskie przeciwko Direct Parcel Distribution Belgium(Sprawa C-264/08)
(2008/C 247/05)
(Dz.U.UE C z dnia 27 września 2008 r.)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd krajowy
Hof van Cassatie van België
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Państwo belgijskie
Strona pozwana: Direct Parcel Distribution Belgium
Pytania prejudycjalne
1. Czy zaksięgowanie w rozumieniu art. 221 Wspólnotowego Kodeksu Celnego(1) stanowi zaksięgowanie w rozumieniu art. 217, polegające na tym, że kwota należności jest wpisywana przez organy celne do rejestru lub zaewidencjonowana w inny równoważny sposób?
2. W przypadku udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi twierdzącej, w jaki sposób należy wykonać obowiązek określony w art. 217 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, zgodnie z którym kwota należności powinna zostać "wpisana do rejestru lub zaewidencjonowana w inny równoważny sposób"? Czy wiążą się z tym minimalne wymogi techniczne lub formalne, czy też art. 217 pozostawia w pełni państwom członkowskim wydanie szczegółowych przepisów regulujących sposób zaksięgowania kwot należności nie określając przy tym minimalnych wymogów? Czy należy odróżnić zaksięgowanie od wpisu do rachunków tytułu do środków własnych w rozumieniu art. 6 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000(2) z dnia 22 maja 2000 r. wykonującego decyzję 94/728/WE Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot?
3. Czy art. 221 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego należy interpretować w ten sposób, że powiadomienie dłużnika o kwocie należności przez organy celne zgodnie z odpowiednią procedurą jedynie wówczas będzie postrzegane jako powiadomienie dłużnika o kwocie należności w rozumieniu art. 221 ust. 1, gdy kwota należności została przez organy celne zaksięgowana przed powiadomieniem dłużnika? Co należy rozumieć pod pojęciem "zgodnie z odpowiednią procedurą" zawartym w art. 221 ust. 1?
4. Czy, w przypadku udzielenia na pytanie trzecie odpowiedzi twierdzącej, istnieje domniemanie na korzyść państwa, że zaksięgowanie kwoty należności nastąpiło przed powiadomieniem dłużnika? Czy sąd krajowy może przyjąć domniemanie prawidłowości wyjaśnień organów celnych, że kwota należności została zaksięgowana przez powiadomieniem dłużnika, czy też organy te powinny co do zasady przedłożyć sądowi krajowemu pisemny dowód dokonania zaksięgowania kwoty należności?
5. Czy określone w art. 221 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego zaksięgowanie kwoty należności przed powiadomieniem o niej dłużnika powinno zostać dokonane, aby uniknąć nieważności lub wygaśnięcia prawa do pobrania długu celnego? Czy, innymi słowy, art. 221 ust. 1 należy interpretować w ten sposób, że kwota należności, jeśli dłużnik został o niej powiadomiony przez organy celne zgodnie z odpowiednią procedurą, lecz gdy kwota ta nie została przed powiadomieniem zaksięgowana, nie może zostać pobrana, tak iż organy celne w celu późniejszego pobrania tej kwoty powinny ponownie powiadomić dłużnika o kwocie należności zgodnie z odpowiednią procedurą, po dokonaniu jej zaksięgowania i czy powinno to nastąpić przed upływem określonego w art. 221 Wspólnotowego Kodeksu Celnego terminu przedawnienia?
6. W przypadku udzielenia na pytanie piąte odpowiedzi twierdzącej: jaki jest skutek uiszczenia przez dłużnika kwoty należności, o której został on powiadomiony, mimo że nie została ona przedtem zaksięgowana? Czy kwotę tą należy uznać za nienależną i dłużnik może żądać jej zwrotu przez państwo?
______
(1) Dz.U. 1992, L 302, s. 1.
(2) Dz.U. L 130, s. 1.
