Skarga wniesiona w dniu 29 stycznia 2007 r. - Angioi przeciwko Komisji(Sprawa F-7/07)
(2007/C 69/61)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 24 marca 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Marie-Thèrese Angioi (Valenciennes, Francja) (przedstawiciel: adwokat M.-A. Lucas)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uchylenie decyzji z dnia 14 marca 2006 r. Europejskiego Biura Doboru Kadr (EPSO) formułującej wyniki skarżącej z testów preselekcyjnych dla pracowników kontraktowych UE 25;
– uchylenie decyzji EPSO lub komitetu selekcyjnego o niezarejestrowaniu skarżącej w bazie danych kandydatów, którzy otrzymali pozytywne oceny z testów preselekcyjnych;
– unieważnienie kolejnych działań związanych z selekcją kandydatów;
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu swojej skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty.
W pierwszym zarzucie skarżąca podnosi, że zaproszenie do składania aplikacji opublikowane przez EPSO w dniu 20 czerwca 2005 r. jest sprzeczne z art. 12 ust. 1 WE i z art. 82 ust. 1 i 3 lit. e) warunków zatrudnienia innych pracowników. Kwestionuje w szczególności to, że zaproszenie do składania aplikacji, z jednej strony, za główny język kandydatów przyjmowało język określony ich obywatelstwem (lub w przypadku państw członkowskich, w których używa się kilku języków urzędowych, język ich obowiązkowego szkolnictwa), a z drugiej strony przewidywało, że testy preselekcyjne odbędą się w odniesieniu do każdego kandydata w języku innym niż jego język główny, do wyboru po angielsku, francusku i niemiecku. W rezultacie tych ustaleń kandydaci po pierwsze nie mogli zadeklarować jako języka głównego innego języka wspólnotowego, którego pogłębioną znajomość posiadali, nie posiadając jednakże odpowiedniego obywatelstwa, a po drugie byli zobowiązani do zdawania egzaminów w jednym z trzech wymienionych wyżej języków. System powoduje różnicę traktowania ze względu na przynależność państwową nieuzasadnioną obiektywnie wymogami zadań, które mają być pełnione.
Drugi zarzut jest oparty na naruszeniu zasad dobrej administracji, równości traktowania, obiektywizmu i uzasadnionych oczekiwań, ponieważ podczas egzaminów preselekcyjnych skarżącej miały miejsce zajścia, które zakłócały przebieg egzaminów i pozbawiły ją części przydzielonego jej czasu, przy czym nie zezwolono jej na ponowne rozpoczęcie egzaminu ani na skorzystanie z dodatkowego czasu.
W trzecim zarzucie skarżąca podnosi naruszenie zasady równego traktowania, ponieważ przedstawione pytania zostały wybrane w sposób przypadkowy z bazy zawierającej pytania o bardzo różnym poziomie trudności, których ważność pozostawiała niekiedy wątpliwości oraz naruszenie zasad ochrony uzasadnionych oczekiwań, przejrzystości i obowiązku uzasadnienia, ponieważ EPSO nie powiadomiło jej o pytaniach, które były jej zadane.
