Skarga wniesiona w dniu 28 września 2007 r. - Kerstens przeciwko Komisji(Sprawa F-102/07)
(2007/C 297/97)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 8 grudnia 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Petrus J.F. Kerstens (Overijse, Belgia) (przedstawiciel: C. Mourato, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego z dnia 23 listopada 2005 r. w sprawie przyznania skarżącemu 3 punktów pierwszeństwa dyrekcji generalnej w ramach postępowania w sprawie awansu za rok 2004, opublikowanej w Informacjach administracyjnych 85/2005 z dnia 23 listopada 2005 r.;
– stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego z dnia 23 listopada 2005 r. w sprawie przyznania skarżącemu 0 punktów pierwszeństwa dyrekcji generalnej w ramach postępowania w sprawie awansu za rok 2005, opublikowanej w Informacjach administracyjnych 85/2005 z dnia 23 listopada 2005 r.;
– stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego z dnia 17 listopada 2006 r. w sprawie przyznania skarżącemu 0 punktów pierwszeństwa w ramach postępowania w sprawie awansu za rok 2006, opublikowanej w Informacjach administracyjnych 55/2006;
– stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego z dnia 17 listopada 2006 r. w sprawie przyznania skarżącemu 0 punktów pierwszeństwa w interesie instytucji w ramach postępowania w sprawie awansu za rok 2006, opublikowanej w Informacjach administracyjnych 55/2006;
– stwierdzenie nieważności wyraźnej decyzji organu powołującego z dnia 15 czerwca 2007 r. oddalającej zażalenia R/142/07 i R/183/07, wniesione przez skarżącego odpowiednio w dniach 16 i 22 lutego 2007 r.;
– przyjęcie do wiadomości, że skarżący zastrzega sobie prawo do powołania się na zaistnienie nadużycia władzy i naruszenie przepisów regulujących postępowanie dyscyplinarne oraz prawo podniesienia przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich roszczenia odszkodowawczego;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu skargi, skarżący, będący funkcjonariuszem w grupie zaszeregowania A*12, powołuje pięć zarzutów, z których pierwszy dotyczy zasady wykorzystania kontyngentu punktów pierwszeństwa wynikającej z art. 5 ogólnych przepisów wykonawczych do art. 45 regulaminu pracowniczego (DGE 45) i oczywistego błędu w ocenie, jeżeli chodzi o przyznanie punktów pierwszeństwa przez dyrektora generalnego w ramach postępowania w sprawie awansu za rok 2004.
Zarzut drugi dotyczy naruszenia art. 4-6 ogólnych przepisów wykonawczych do art. 45 regulaminu pracowniczego oraz oczywistego błędu w ocenie, jeżeli chodzi o przyznanie punktów pierwszeństwa przez dyrektora generalnego w ramach postępowania w sprawie awansu za rok 2005 i 2006.
Zarzut trzeci dotyczy naruszenia art. 9 ogólnych przepisów wykonawczych do art. 45 regulaminu pracowniczego oraz oczywistego błędu w ocenie, jeżeli chodzi o przyznanie punktów pierwszeństwa uwzględniających pracę wykonaną w interesie instytucji. Pomocniczo zarzut trzeci dotyczy naruszenia zasady niedziałania prawa wstecz i pewności prawa.
Zarzut czwarty dotyczy naruszenia zasady równego traktowania, jeżeli chodzi o przyznanie punktów pierwszeństwa przez dyrektora generalnego za lata 2004, 2005 i 2006 oraz punktów pierwszeństwa uwzględniających pracę wykonaną w interesie instytucji za rok 2006.
Zarzut piąty dotyczy naruszenia obowiązku uzasadnienia, jeżeli chodzi o przyznanie punktów pierwszeństwa przez dyrektora generalnego za lata 2004, 2005 i 2006.
W końcu skarżący zastrzega sobie prawo do powołania się na zaistnienie nadużycia władzy i naruszenie przepisów regulujących postępowanie dyscyplinarne oraz prawo podniesienia przeciwko Komisji roszczenia odszkodowawczego.
