Skarga wniesiona w dniu 26 października 2007 r. - Republika Francuska przeciwko Radzie Unii Europejskiej(Sprawa C-479/07)
(2007/C 297/52)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 8 grudnia 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Francuska (przedstawiciele: E. Belliard, G. de Bergues i A.-L. During, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: A. de Gregorio Merino i M.-M. Joséphidčs, pełnomocnicy)
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (WE) nr 809/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 894/97, (WE) nr 812/2004 oraz (WE) nr 2187/2005 w odniesieniu do pławnic(1);
– obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu swej skargi, wniesionej do Sekretariatu Sądu Pierwszej Instancji w dniu 10 października 2007 r. (otrzymanej za pośrednictwem faksu w dniu 5 października 2007 r.) i przekazanej Trybunałowi Sprawiedliwości na mocy postanowienia Sądu (ósma izba) z dnia 26 października 2007 r. na podstawie art. 51 i art. 54 akapit drugi Statutu Trybunału Sprawiedliwości, skarżąca kwestionuje definicję "pławnicy" dokonaną przez Radę w rozporządzeniu nr 809/2007 r., w zakresie w jakim zaliczałaby ona do pławnic także sieci ustabilizowane, takie jak sieć zwana "thonaille". Według skarżącej, rozszerzając zakaz używania pławnic ustanowiony w rozporządzeniach nr 894/2007, 812/2004 oraz 2187/2005 na te ostatnie sieci, niniejsze rozporządzenie naruszyło zarówno obowiązek uzasadnienia jak i zasady proporcjonalności i niedyskryminacji.
W ramach pierwszego zarzutu skarżąca podnosi, że nie podając w zaskarżonym rozporządzeniu - po pierwsze - powodów, które doprowadziły Radę do zaliczenia sieci ustabilizowanych do pławnic a zatem do rozszerzenia na ten typ sieci materialnego zakresu obowiązujących restrykcji i - po drugie - opinii o charakterze naukowym i technicznym, na których oparła się w celu przyjęcia tego środka, Rada uchybiła ciążącemu na niej obowiązkowi uzasadnienia.
W ramach drugiego zarzutu skarżąca krytykuje rażąco niewłaściwy charakter zakazu sieci ustabilizowanych, takich jak sieć "thonaille," w świetle celów, do osiągnięcia których zmierzają wspomniane rozporządzenia, a mianowicie celu polegającego na ograniczeniu niekontrolowanej ekspansji połowów za pomocą pławnic skrzelowych a także celu polegającego na ograniczeniu przyłowów. Według skarżącej, dokonywane na bardzo małą skalę i przez ograniczoną liczbę niewielkich statków połowy za pomocą sieci "thonaille" są bowiem działalnością o charakterze rzemieślniczym, praktykowaną na małej części wybrzeża śródziemnomorskiego, która nie przedstawia żadnego zagrożenia niekontrolowaną ekspansją. Poza tym, sieci "thonaille" poddawane są adaptacjom technicznym tak, aby jak najbardziej zmniejszyć ryzyko przyłowów, a zwłaszcza przyłowów gatunków chronionych.
W ramach trzeciego zarzutu skarżąca podnosi wreszcie naruszenie zasady niedyskryminacji, ponieważ zaskarżone rozporządzenie traktuje sieć "thonaille" w taki sam sposób jak pławnice skrzelowe, podczas gdy sytuacje jednej i drugiej kategorii sieci są odmienne, zarówno pod względem specyficznych charakterystyk technicznych sieci "thonaille" jak i ze względu na małą liczbę odnośnych statków oraz małą skalę działalności połowowej.
______
(1) Dz.U. L 182, str. 1.
