Skarga wniesiona w dniu 30 kwietnia 2007 r. - UMG Recordings przeciwko OHIM - Osman (MOTOWN)(Sprawa T-143/07)
(2007/C 140/67)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 23 czerwca 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: UMG Recordings, Inc. (Santa Monica, Stany Zjednoczone Ameryki) (przedstawiciele: E. Armijo Chávarri, A. Castán Pérez-Gómez, adwokaci)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą był również: Jimmy Osman (Londyn, Zjednoczone Królestwo)
Żądania strony skarżącej
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– uznanie skargi na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 15 lutego 2007 r. w sprawie R-523/2006-2 (wraz załączonymi dokumentami) za dopuszczalną oraz wniesioną w terminie i właściwej formie oraz wydanie po przeprowadzeniu postępowania w sprawie wyroku stwierdzającego nieważność tej decyzji i wyraźne obciążenie OHIM kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia: Wspólnotowy słowny znak towarowy "MOTOWN" dla towarów i usług w klasach 9, 25, 41 i 42 - zgłoszenie nr 206.243
Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: UMG Recordings
Strona wnosząca o stwierdzenie wygaśnięcia wspólnotowego znaku towarowego: Jimmy Osman
Decyzja Wydziału Unieważnień: Uwzględnienie wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia wspólnotowego znaku towarowego w odniesieniu do spornych usług należących do klasy 42 i oddalenie wniosku, w zakresie w jakim dotyczył usług należących do klasy 41
Decyzja Izby Odwoławczej: Uwzględnienie odwołania wniesionego przez Jimmy'ego Osmana
Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 15 ust. 1 i art. 50 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 40/49
Skarżąca twierdzi, że Izba Odwoławcza dokonała błędnej oceny dowodów przywołanych na okoliczność używania jej znaku towarowego w odniesieniu do usług należących do klasy 41.
Po pierwsze, skarżąca podnosi, że Izba Odwoławcza nie uwzględniła faktu, iż sporny znak towarowy był przedmiotem czynności stanowiących używanie w odniesieniu do spornych usług, zarówno przez właściciela zarejestrowanego znaku towarowego, jak i za jego zgodą przez osoby trzecie.
Po drugie, w opinii skarżącej Izba Odwoławcza potraktowała "usługi dyskotekowe" oraz "organizację wydarzeń muzycznych" w ten sam sposób, nie biorąc pod uwagę faktu, że należą one do odmiennych kategorii usług.
Po trzecie, skarżąca twierdzi, że zakładając nawet, iż nie brała ona bezpośredniego lub pośredniego udziału w świadczeniu "usług dyskotekowych" lub "organizacji wydarzeń muzycznych" należało rozstrzygnąć, że świadczyła ona szczególne usługi, przynależne do wyżej wymienionych kategorii, oraz że świadczenie tych "dodatkowych usług" umożliwiło spełnienie obowiązku używania jej znaku towarowego w odniesieniu do tzw. ogólnych kategorii usług (mianowicie spornych usług).
