Skarga wniesiona w dniu 17 kwietnia 2007 r. - Siemens i VA TECH Transmission & Distribution przeciwko Komisji(Sprawa T-122/07)
(2007/C 140/52)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 23 czerwca 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Siemens Aktiengesellschaft Österreich (Wiedeń, Austria) i VA TECH Transmission & Distribution GmbH & Co. KEG (Wiedeń, Austria) (przedstawiciele: H. Wollmann i F. Urlesberger, Rechtsanwälte)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności art. 1 zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim stwierdza się w nim, że skarżące naruszyły art. 81 WE i art. 53 porozumienia o EOG w okresie od 20 września 1998 r. do 13 grudnia 2000 r., od 1 kwietnia 2002 r. do 9 października 2002 r. oraz od 21 stycznia 2004 r. do 11 maja 2004 r.;
– stwierdzenie nieważności art. 2 tej decyzji w zakresie dotyczącym skarżących;
– ewentualnie, obniżenie grzywien nałożonych na skarżące w art. 2 ust. 1 tej decyzji do wysokości nieprzekraczającej 1.980.000 EUR;
– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżące kwestionują decyzję Komisji C(2006) 6762 wersja ostateczna z dnia 24 stycznia 2007 r. w sprawie COMP/F/ 38.899 - Rozdzielnice z izolacją gazową. W zaskarżonej decyzji na skarżące oraz inne przedsiębiorstwa zostały nałożone grzywny z tytułu naruszenia art. 81 WE i art. 53 porozumienia o EOG. Zdaniem Komisji, skarżące brały udział w serii porozumień i uzgodnionych praktyk w sektorze rozdzielnic z izolacją gazową.
Po pierwsze skarżące opierają swoją skargę na naruszeniu art. 81 ust. 1 WE i art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.(1) W związku z tym podnoszą one, że grzywna nałożona na spółkę VA TECH Transmission & Distribution GmbH & Co. KEG jest nieproporcjonalnie wysoka w porównaniu z grzywnami nałożonymi na inne przedsiębiorstwa. Skarżące dodają, że przyjęty przez Komisję sposób podziału całkowitej kwoty grzywien między poszczególne przedsiębiorstwa naruszał zasadę ne bis in idem. Skarżące twierdzą jeszcze, że Komisja niewłaściwie oceniła czas trwania naruszenia. Ponadto, Komisja miała uznać bez przekonującego dowodu, że do dnia 13 grudnia 2000 r. celem lub skutkiem zarzucanego naruszenia było ograniczenie konkurencji w obrębie Wspólnoty. Wreszcie w związku z pierwszym zarzutem prawnym skarżące podnoszą, że przy ustalaniu grzywien niesłusznie nie uwzględniono okoliczności łagodzących oraz komunikatu w sprawie współpracy.
Po drugie skarżące podnoszą, że Komisja dopuściła się naruszenia istotnych wymogów proceduralnych. W związku z tym wskazują one na naruszenie prawa do przedstawienia stanowiska.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. 2003, L 1, str. 1).
