Skarga wniesiona w dniu 16 kwietnia 2007 r. - Włochy przeciwko Komisji(Sprawa T-119/07)
(2007/C 129/41)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 9 czerwca 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Włoska (Rzym, Włochy) (przedstawiciel: G. Aiello, avvocato)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C (2007) 286 wersja ostateczna z dnia 7 lutego 2007 r.;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga skierowana jest przeciwko decyzji Komisji C (2007) 286 wersja ostateczna z dnia 7 lutego 2007 r. w sprawie zwolnienia z podatku akcyzowego od olejów mineralnych wykorzystywanych jako paliwo do produkcji tlenku glinu w regionach Gardanne i Shannon oraz na Sardynii, wprowadzonego odpowiednio przez Francję, Irlandię i Włochy. W decyzji tej stwierdzono, że zwolnienia podatkowe przyznane przez rząd włoski na rzecz Eurallumina S.p.A są zgodne z prawem w 80 % ich wielkości i uznano, że w pozostałych 20 % pomoc przyznana spółce od dnia 1 stycznia 2004 r. powinna zostać odzyskana.
Na poparcie swoich żądań skarżąca podnosi następujące zarzuty:
– naruszenie art. 87 ust. 1 WE, jako że zaskarżona decyzja przyjmuje, iż zwolnienie z podatku akcyzowego przewidziane we włoskim porządku prawnym stanowi pomoc państwa. Skarżąca utrzymuje w tym względzie, że - tak jak potwierdza to treść dyrektywy 2003/96/WE(1) - wspomniane zwolnienia z podatku akcyzowego nie stanowią pomocy państwa, lecz wpisują się raczej w charakter i logikę krajowego systemu podatkowego. W istocie nawet, gdyby chodziło o pomoc państwa, to wspomniana dyrektywa zezwoliłaby na nią, przynajmniej do dnia 31 grudnia 2006 r. Co się tyczy rzekomo selektywnego charakteru omawianych środków, należy zauważyć, że dotyczą one w sposób ogólny wszystkich przedsiębiorstw, które wykorzystują oleje mineralne do produkcji tlenku glinu. Okoliczność, że na obszarze Włoch istnieje tylko jedna fabryka wykorzystująca oleje mineralne w procesie produkcyjnym, ma charakter czysto faktyczny i nie pozbawia środka charakteru generalnego;
– naruszenie art. 87 ust. 3 WE, a także wytycznych z 1998 r. w sprawie krajowej pomocy regionalnej, ponieważ sporne zwolnienie z podatku akcyzowego powinno być rozpatrywane jako konieczne do rozwoju gospodarczego regionu Sardynii;
– naruszenie pkt 51 ust. E. 3.2. wspólnotowych wytycznych dotyczących pomocy państwa na rzecz środowiska naturalnego (2001/C 37/03), jako że w niniejszej sprawie zostały zawarte porozumienia w zakresie poprawy wyników w dziedzinie środowiska między państwem a spółką uzyskującą pomoc;
– skarżąca podnosi wreszcie naruszenie zasady uzasadnionych oczekiwań i domniemania legalności środków wspólnotowych.
______
(1) Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. L 283 z 31.10.2003, str. 51).
