Skarga wniesiona w dniu 4 kwietnia 2007 r. - UPS Europe i UPS Deutschland przeciwko Komisji(Sprawa T-100/07)
(2007/C 129/29)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 9 czerwca 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: UPS Europe NV/SA (Bruksela, Belgia) i UPS Deutschland Inc. & Co. OHG (Neuss, Niemcy) (przedstawiciele: T. Ottervanger i E. Henny, lawyers)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
Skarżące wnoszą do Sądu o:
– stwierdzenie, zgodnie z art 232 WE, że Komisja zaniechała działania, ponieważ nie wydała decyzji w sprawie skargi wniesionej do tej instytucji przez skarżące w dniu 22 kwietnia 2004 r.;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania poniesionymi przez skarżące;
– podjęcie przez Sąd innych niezbędnych środków.
Zarzuty i główne argumenty
W ramach niniejszej skargi, wniesionej na podstawie art. 232 WE, skarżące twierdzą, że Komisja nie wydała ostatecznej decyzji w sprawie ich skargi złożonej początkowo w dniu 22 kwietnia 2004 r., po której zostało wniesione w dniu 27 listopada 2006 r. wezwanie do działania, w odniesieniu do domniemywanego nadużycia pozycji dominującej, w rozumieniu art. 82 WE, przez Deutsche Post.
Skarżące utrzymują, że mają uzasadniony interes we wniesieniu takiej skargi zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 7 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 1/2003(1) i że zaniechanie działania przez Komisję dotyczy ich bezpośrednio i indywidualnie. Skarżące twierdzą w istocie, że ponoszą one szkodę, zarówno jako konsumenci, jak też jako konkurenci, wskutek stosowania przez Deutsche Post zawyżonych cen na rynku downstream.
Skarżące twierdzą ponadto, że zgodnie z komunikatem Komisji w sprawie rozpatrywania skarg wniesionych na podstawie art. 81 i 82 WE(2), Komisja powinna, po otrzymaniu skargi dotyczącej naruszenia art. 82 WE, wszcząć postępowanie przeciwko podmiotowi wskazanemu w skardze, albo wydać ostateczną decyzję w sprawie odrzucenia skargi, po umożliwieniu wnoszącemu skargę przedstawienia uwag. Jednakże skarżące twierdzą, że chociaż przedstawiły swoje uwagi w sprawie wstępnego odrzucenia skargi w wymaganym terminie, Komisja nie wydała jakiejkolwiek ostatecznej decyzji, naruszając tym samym prawo wspólnotowe.
Skarżące podnoszą wreszcie, że mając na względzie okoliczności niniejszej sprawy, miniony okres trwający około trzech lat, w ciągu którego skarżące wielokrotnie zwracały się do Komisji o podjęcie działania, jest wystarczająco długi, by pozwolić Komisji na wydanie ostatecznej decyzji. W szczególności okres 18 miesięcy, który upłynął od momentu, gdy skarżące przedstawiły swoje ostateczne uwagi, jest zdaniem skarżących więcej niż wystarczający, by pozwolić Komisji na zamknięcie trzeciego etapu postępowania.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, str. 1-25).
(2) Dz.U. C 101 z 27.4.2004, str. 65-77.
