Sprawa C-412/05 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 22 września 2005 r. w sprawie T-130/03 Alcon, INC przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) wniesione przez Alcon, INC w dniu 23 listopada 2005 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 22 września 2005 r. w sprawie T-130/03 Alcon, INC przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) wniesione przez Alcon, INC w dniu 23 listopada 2005 r.

(Sprawa C-412/05 P)

(2006/C 60/32)

(Język postępowania: angielski)

(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2006 r.)

W dniu 23 listopada 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęło odwołanie Aldon, INC, Hünenberg (Szwajcaria) reprezentowanej przez Garretta Breena, Solicitor, Landwell Solicitors, od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 22 września 2005 r. w sprawie T-130/03 Alcon, INC przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory).

Wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o:

1. uchylenie spornego wyroku;

2. jeśli zajdzie taka potrzeba, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Pierwszej Instancji;

3. obciążenie Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)lub/i interwenienta kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnosi, iż Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo i art. 43 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia nr 40/94 i opiera to twierdzenie na następujących podstawach:

1. Sąd Pierwszej Instancji błędnie wywnioskował, że argumentacja strony wnoszącej odwołanie, która twierdzi, iż miało miejsce naruszenie art. 43 ust. 2 oraz ust. 3 rozporządzenia nr 40/94⁽¹⁾ odnoszące się do spełnienia przesłanek dotyczących rzeczywistego używania wcześniejszego znaku towarowego przez interwenienta była niedopuszczalna jako stanowiąca podniesienie nowego zarzutu w rozumieniu art. 48 § 2 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji. Wnoszący odwołanie zawsze kwestionował wcześniejsze używanie przez interwenienta jego znaku towarowego i bez znaczenia pozostaje dokonywanie rozróżnienia między kontekstem używania a rzeczywistością tego używania. W konsekwencji, nie był to nowy zarzut.

2. Jeśli, zaś w przeciwieństwie do powyższego mamy do czynienia z nowym zarzutem to można go uzasadnić tym, iż jego podstawą są nowe okoliczności prawne, które ujawniły się w toku postępowania zgodnie z art. 48 § 2 akapit pierwszy regulaminu.

3. Ponadto Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo, dochodząc do wniosku, iż nawet gdyby zarzut ten był dopuszczalny to Sąd Pierwszej Instancji był związany badaniem zgodności z prawem decyzji izby odwoławczej OHIM opierając się na stanie faktycznym i prawnym, jaki przedstawiono izbie odwoławczej. Wnoszący odwołanie utrzymuje, że nastąpiła błędna ocena stanu prawnego sprawy i że w konsekwencji Sąd Pierwszej Instancji odmówił zastosowania swojego własnego orzecznictwa dotyczącego rzeczywistości używania.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 11, z 14.1.94, str. 1-36)

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2006.60.15/2
• Rodzaj: Informacja
• Tytuł: Sprawa C-412/05 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 22 września 2005 r. w sprawie T-130/03 Alcon, INC przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) wniesione przez Alcon, INC w dniu 23 listopada 2005 r.
• Data aktu: 11/03/2006
• Data ogłoszenia: 11/03/2006