Skarga wniesiona w dniu 21 lipca 2006 r. - Duyster przeciwko Komisji(Sprawa F-82/06)
(2006/C 281/79)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 18 listopada 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Tineke Duyster (Oetrange, Luksemburg) [przedstawiciel: W.H.A.M. van den Muijsenbergh, avocat]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uznanie skargi za dopuszczalną lub ewentualnie za w części dopuszczalną;
– uchylenie decyzji organu powołującego z dnia 11 maja 2006 r. w części dotyczącej zażalenia R/91/06 lub ewentualnie jej częściowe uchylenie;
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania;
– ponadto, strona skarżąca podtrzymuje te same żądania, które przedstawiła już w sprawie F-18/06(1).
Zarzuty i główne argumenty
W ramach spraw F-51/05(2) et F-18/06 skarżąca zakwestionowała już okoliczność udzielenia jej przez Komisję urlopu wychowawczego na okres od dnia 1 listopada 2004 r. do dnia 30 kwietnia 2005 r., a następnie ustalenia pismem z dnia 17 listopada 2005 r. daty rozpoczęcia urlopu wychowawczego na dzień 8 listopada 2004 r.
Mając wątpliwości co do kwalifikacji prawnej tego pisma, skarżąca jednocześnie złożyła zażalenie i wniosła skargę w dniu 13 lutego 2006 r. (F-18/06). Komisja podnosi odnośnie do skargi zarzut niedopuszczalności, a zażalenie uznała za niedopuszczalne decyzją z dnia 11 maja 2006 r.
W niniejszej sprawie skarżąca podnosi, że konsekwencją wymienionych wyżej faktów jest to, że nie istnieje żaden środek odwoławczy od decyzji zawartej w piśmie z dnia 17 listopada 2005 r. i niemożliwe jest przez to uzyskanie odszkodowania w związku z ustaleniami organu powołującego tam zawartymi. Jest to sprzeczne z regulaminem pracowniczym oraz zasadami prawnymi wspólnymi państwom członkowskim i Wspólnotom.
Na poparcie swej skargi na decyzje o niedopuszczalności skarżąca podnosi w szczególności: i) błędy w ocenie stanu faktycznego zawarte w decyzji; ii) naruszenie treści i przesłanek art. 90 regulaminu pracowniczego; iii) sprzeczności; iv) brak jasności i zaniedbania decyzji; v); naruszenie treści i przesłanek art. 24 i 25 regulaminu pracowniczego; vi) naruszenie orzecznictwa odnośnie do dopuszczalności; vii); sytuację niepewności stworzoną przez Komisję co do kwalifikacji prawnej pisma z dnia 17 listopada 2005 r. viii) naruszenie zasad proporcjonalności, uzasadnionych oczekiwań, równości traktowania i pewności prawa, jak również naruszenie zasady równowagi interesów, nieprzestrzeganie obowiązku informowania przez pracodawcę, naruszenie prawa do skorzystania ze środków odwoławczych, naruszenie zasady praworządności oraz zasady dobrej administracji; x) brak dowodu na potwierdzenie organu powołującego, iż treść wniosku przedstawionego przez skarżącą wchodzi już w zakres sprawy F-51/05.
Co do istoty sprawy skarżąca podnosi zarzuty bardzo podobne do zarzutów, które podniosła w sprawie F-18/06.
______
(1) Dz.U. C 154 z 1.7.2006
(2) Dz.U. C 217 z 3.9.2005 (sprawa zarejestrowana początkowo w Sądzie Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich pod nr T-249/05, a następnie przeniesiona do Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej postanowieniem z dnia 15.12.2005 r.).
