POMOC PAŃSTWA - NIEMCYPomoc państwa nr C 34/2006 (ex N 29/2005) - Wprowadzenie naziemnej telewizji cyfrowej (DVB-T) w Północnej Nadrenii-Westfalii
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 traktatu WE
(2006/C 204/05)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE C z dnia 26 sierpnia 2006 r.)
Pismem z dnia 19 lipca 2006 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Republikę Federalną Niemiec o swojej decyzji o wszczęciu postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącego wyżej wymienionego środka pomocy.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, względem którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i towarzyszącego mu pisma, kierując je do Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres:
European Commission
Directorate-General for Competition
Directorate H, State Aid II
Building/Office J-70, 4/08
B-1049 Bruksela
Faks: (32-2) 295 13 73
Uwagi te zostaną przekazane Republice Federalnej Niemiec. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
TEKST STRESZCZENIA
OPIS ŚRODKA POMOCY
Zgłoszony środek dotyczy projektu uruchomienia naziemnej telewizji cyfrowej ("DVB-T") w niemieckim kraju związkowym Północna Nadrenia-Westfalia ("NRW"), w którym został rozpoczęty na dwóch obszarach w 2004 r. Projektem przejścia na nowy system zarządzają władze odpowiedzialne za media w NRW Landesanstalt für Medien Nordrhein-Westfalen ("LfM").
LfM przewidział budżet w wysokości 6,8 mln EUR na wprowadzenie DVB-T w NRW. Szczegółowe warunki pomocy finansowej LfM na rzecz prywatnych nadawców określone są w wytycznych w sprawie wsparcia finansowego dla DVB-T (Förderrichtlinie DVB-T) opublikowanych 19 listopada 2004 r., zgodnie z którymi wsparcie przewidziane jest na okres pięciu lat. Wsparcie odnosi się do uiszczanych przez nadawców opłat za możliwość transmisji w sieci DVB-T. We wspomnianym okresie pięciu lat wsparcie stanowi średnio 30 % obciążających nadawców opłat za możliwość transmisji. W pierwszym roku pomoc stanowi 40 % tych opłat. W każdym kolejnym roku zmniejszana jest o pięć punktów procentowych, aby w piątym roku osiągnąć poziom 20 %. Zgodnie z wytycznymi pomoc zmniejszana jest o kwotę zaoszczędzoną przez nadawców w związku z zakończeniem transmisji analogowych (Abschaltgewinne). Pomoc finansowa na rzecz prywatnych nadawców zostanie przyznana w formie bezzwrotnych dotacji.
W przypadku kanałów Viva, Eurosport, CNN i Terra Nova przewidywana pomoc finansowa odpowiada programowi opisanemu w wytycznych. Przez pięć lat pomoc finansowa na rzecz czterech wyżej wymienionych kanałów wyniesie ogółem 4 050 000 EUR. W przypadku grupy RTL, której został przydzielony cały multipleks z czterema kanałami, LfM nie przewiduje żadnego wsparcia finansowego, ponieważ RTL uzyskuje znaczące oszczędności w zakresie kosztów w związku z zakończeniem transmisji z wykorzystaniem naziemnej sieci analogowej. Oszczędności te wynikają nie tylko z rezygnacji z sieci analogowej w NRW, ale w pewnym zakresie również z jej wyłączenia w północnych Niemczech. W przypadku ProSiebenSat. 1, któremu przyznano cały multipleks, przewidywane jest wsparcie finansowe w wysokości 550 000 EUR rocznie przez cały okres pięciu lat. Przez pięć lat całkowita pomoc finansowa na rzecz ProSiebenSat.1 wyniesie zatem 2 750 000 EUR. Podobnie jak w przypadku grupy RTL dotację oblicza się przy uwzględnieniu oszczędności kosztowych związanych z wyłączeniem naziemnej sieci analogowej w NRW i północnych Niemczech.
OCENA ŚRODKA POMOCY
Komisja wstępnie stwierdza, że dotacja udzielona przez LfM, stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1. Komisja uważa, że LfM można uznać za podmiot publiczny ustanowiony lub wyznaczony przez państwo, który sprawuje funkcje publiczne, oraz że korzyści przyznane przez ten podmiot można uznać za zasoby państwowe.
Pomoc finansowa LfM skierowana jest głównie do dwóch grup beneficjentów - do nadawców prywatnych uczestniczących w projekcie DVB-T jako bezpośredni beneficjenci, oraz do T-Systems, operatora sieci DVB-T będącego beneficjentem pośrednim. W przypadku nadawców dotacja udzielona przez LfM pokrywa część ich kosztów związanych z transmisją za pośrednictwem sieci DVB-T przez okres pięciu lat. Dotacja zwalnia zatem nadawców z kosztów stanowiących część zwyczajnych kosztów działalności operacyjnej. W przypadku sieci niewykluczone jest, że T-Systems, operator sieci, uzyskuje korzyści pośrednie wynikające z dotacji LfM, ponieważ T-Systems może unikać obciążania użytkowników końcowych kosztami dostępu do DVB-T i niewykluczone jest, że ustalił opłaty za możliwość transmisji na poziomie wyższym niż nadawcy byliby gotowi zapłacić w przypadku braku dotacji. Jednakże na obecnym etapie nie jest jasne, czy przekazanie zasobów państwowych na rzecz operatora sieci miało rzeczywiście miejsce.
Komisja ma również wątpliwości, czy procedury przetargowe zapewniały minimalizację lub likwidację selektywnych korzyści ekonomicznych oraz czy zapobiegały zakłóceniu konkurencji. Natomiast wydaje się, że środek pomocy zakłóca konkurencję, ponieważ udział kosztów transmisji objętych dotacją nie jest taki sam w przypadku wszystkich nadawców prywatnych oraz ze względu na fakt, że dotacja nie jest skierowana np. do nadawców korzystających z innych platform nadawczych niż DVB-T. Istnieją również dowody na to, że na poziomie detalicznym poszczególne platformy nadawcze są wymienne oraz że DVBT ma konkurencyjny wpływ na operatorów sieci kablowych. Ponadto zdaniem Komisji przedmiotowy środek może wpływać na wymianę handlową między państwami członkowskimi, ponieważ potencjalni beneficjenci prowadzą działalność o zakresie międzynarodowym na wielu różnych rynkach.
Władze niemieckie powołały się na art. 87 ust. 3 lit. c), art. 87 ust. 3 lit. d) oraz art. 86 ust. 2 traktatu WE w celu uzasadnienia zgodności środka ze wspólnym rynkiem, w razie uznania go za pomoc państwa. W odniesieniu do art. 87 ust. 3 lit. c) Komisja ma wątpliwości, czy zgłoszony środek jest właściwy i konieczny dla zapewnienia pluralizmu mediów, wspierania rozwoju nowych usług lub sprzyjania konkurencji między różnymi platformami nadawczymi, jak twierdzą władze. Ponadto Komisja nie widzi żadnych przesłanek wskazujących, że zgłoszony środek byłby właściwy lub konieczny w celu wykluczenia wszelkiego innego rodzaju nieprawidłowości w funkcjonowaniu rynku, które mogą utrudnić przejście na telewizję cyfrową. Przeciwnie, konieczność wprowadzenia środka wydaje się wątpliwa, ponieważ nadawcy prywatni uznali, że warto było wprowadzić DVB-T i nadawać przez ponad dwa lata bez jakiejkolwiek gwarancji pomocy finansowej.
W odniesieniu do art. 87 ust. 3 lit. d) Komisja wstępnie stwierdza, że środek dotyczy transmisji sygnałów nadawczych i nie odnosi się do żadnych określonych treści kulturowych, które w przeciwnym wypadku nie byłyby nadawane.
W odniesieniu do art. 86 ust. 2 Komisja uważa, że władze krajowe muszą jasno zdefiniować usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym i powierzyć je wyraźnie określonemu przedsiębiorstwu, czego w omawianym przypadku nie uczyniono. Ponadto Komisja kwestionuje zakwalifikowanie niniejszego środka, zapewniającego wsparcie finansowe na rzecz zwykłej działalności komercyjnej prywatnego przedsiębiorstwa przez okres czterech lat, jako usługi świadczonej w ogólnym interesie gospodarczym, w szczególności biorąc pod uwagę istnienie nadawców publicznych, wyraźnie zobowiązanych do świadczenia usług użyteczności publicznej w celu zapewnienia pluralizmu, jak również do zapewnienia lokalnej i regionalnej oferty programowej.
TEKST PISMA
..................................................Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
grafika
