(Wielka Izba)z dnia 18 października 2005 r.
w sprawie C-405/03 Class International BV przeciwko Colgate-Palmolive Company, Unilever NV, SmithKline Beecham plc, Beecham Group plc(1) (wniosek Gerechtshof te 's-Gravenhag o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym)
(Znaki towarowe - Dyrektywa 89/104/EWG - Rozporządzenie (WE) nr 40/94 - Prawa przyznane przez znak towarowy - Używanie znaku towarowego w obrocie handlowym - Przywóz oryginalnych towarów na terytorium Wspólnoty - Towary objęte celną procedurą tranzytu zewnętrznego lub składu celnego - Sprzeciw uprawnionego ze znaku towarowego - Oferowanie lub sprzedaż towarów objętych celną procedurą tranzytu zewnętrznego lub składu celnego - Sprzeciw uprawnionego ze znaku towarowego - Ciężar dowodu)
(2005/C 315/06)
(Język postępowania: niderlandzki)
(Dz.U.UE C z dnia 10 grudnia 2005 r.)
W sprawie C- 405/03, mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Gerechtshof te 's-Gravenhag (Niderlandy), postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2005 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 29 września 2005 r., w postępowaniu: Class International BV przeciwko Colgate-Palmolive Company, Unilever NV, SmithKline Beecham plc, Beecham Group plc, Trybunał (Wielka Izba), w składzie: V. Skouris, Prezes, P. Jann, C. W. A. Timmermans, A. Rosas i A. Borg Barthet, prezesi izb, C. Gulmann (sprawozdawca), R. Schintgen, N. Colneric, S. von Bahr, J. N. Cunha Rodrigues, M. Ilešič, J. Malenovský i J. Klučka, sędziowie, rzecznik generalny: J. F. Jacobs, sekretarz: M. Ferreira, główny administrator, wydał w dniu 18 października 2005 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:
1) Artykuły 5 ust. 1 i 3 lit. c) pierwszej dyrektywy Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych oraz art. 9 ust. 1 i 2 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego powinny być interpretowane w ten sposób, że uprawniony ze znaku towarowego nie może sprzeciwić się samemu tylko wprowadzeniu na terytorium Wspólnoty w ramach procedury celnej tranzytu zewnętrznego lub składu celnego oryginalnych towarów opatrzonych tych znakiem towarowym, które uprzednio nie zostały jeszcze wprowadzone do obrotu na terytorium Wspólnoty przez tego uprawnionego lub za jego zgodą. Uprawniony ze znaku nie może uzależnić objęcia spornych towarów procedurą tranzytu zewnętrznego lub składu celnego od istnienia w momencie wprowadzenia tych towarów na terytorium Wspólnoty ustalonego, w odpowiednim przypadku w umowie sprzedaży, końcowego przeznaczenia w państwie trzecim.
2) Pojęcia "oferowanie" i "wprowadzenie do obrotu" towarów, o których mowa w art. 5 ust. 3 lit. b) dyrektywy 89/104 oraz art. 9 ust. 2 lit. b) rozporządzenia NR 40/94, mogą obejmować, odpowiednio, oferowanie i sprzedaż towarów oryginalnych, opatrzonych znakiem towarowym i posiadających status celny towarów niewspólnotowych wówczas, gdy oferowanie albo sprzedaż nastąpiły w trakcie objęcia towarów procedurą tranzytu zewnętrznego lub składu celnego. Uprawniony ze wspólnotowego znaku towarowego może sprzeciwić się oferowaniu lub sprzedaży takich towarów tylko wówczas, gdy nieodzownie wiąże się to z wprowadzeniem ich do obrotu na terytorium Wspólnoty.
3) W sytuacji, z jaką mamy do czynienia w postępowaniu przed sądem krajowym, to do uprawnionego ze znaku towarowego należy udowodnienie okoliczności uzasadniających wykonanie uprawnienia do zakazu przewidzianego w art. 5 ust. 3 lit. b) i c) dyrektywy 89/104 i art. 9 ust. 2 lit. b) i c) rozporządzenia nr40/ 94, poprzez wykazanie bądź to dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów niewspólnotowych oznaczonych jego znakiem, bądź to oferowania lub sprzedaży nieodzownie wiążącej się z wprowadzeniem ich do obrotu we Wspólnocie.
______
(1) Dz.U. C 304 z 13.12.2003.
