(2005/C 30/05)(Jedynie tekst w języku niemieckim jest autentyczny)
(Dz.U.UE C z dnia 5 lutego 2005 r.)
W dniu 30 stycznia 2004 r., zgodnie z art. 37 Traktatu Euratom Komisja Europejska otrzymała od rządu niemieckiego ogólne dane dotyczące planu unieszkodliwiania odpadów radioaktywnych powstałych w wyniku demontażu pozostałości reaktora badawczego FRF2.
Na podstawie tych danych i dodatkowych informacji przedstawionych przez rząd Niemiec w dniu 22 kwietnia 2004 r. oraz po konsultacji z grupą ekspertów Komisja sporządziła następującą opinię:
a) Odległość między reaktorem a najbliższym punktem na terytorium innego Państwa Członkowskiego, czyli Francji, wynosi około 120 km.
b) Emisje zanieczyszczeń płynnych i gazowych podczas normalnej eksploatacji nie spowodują znaczącego narażenia zdrowia ludności innych Państw Członkowskich.
c) Radioaktywne odpady stałe powstałe w wyniku działań związanych z demontażem zostaną przekazane do zatwierdzonego magazynu pośredniczącego przez regionalny punkt odbioru odpadów w Hesji. Stałe odpady i pozostałe materiały nieradioaktywne oraz materiały wyłączone z nadzoru organu kontrolnego zostaną dopuszczone do usunięcia jako tradycyjne odpady, powtórnego wykorzystania lub przetworzenia. Działania te zostaną zrealizowane zgodnie z kryteriami ustanowionymi w podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 96/29/EURATOM).
d) W przypadku nieplanowanego uwolnienia odpadów radioaktywnych, będącego następstwem wypadku o charakterze i skali przewidzianych w ogólnych danych, dawki, na które może być narażona ludność Państw Członkowskich, nie będą znaczące dla stanu jej zdrowia.
Reasumując, Komisja jest zdania, że wdrożenie planu unieszkodliwiania odpadów radioaktywnych, w jakiejkolwiek postaci, powstałych w wyniku demontażu pozostałości reaktora badawczego FRF2 we Frankfurcie nad Menem w Hesji, w Republice Federalnej Niemiec, nie może, zarówno podczas normalnej eksploatacji jak i w następstwie wypadku o charakterze i skali określonych w ogólnych danych, spowodować radioaktywnego skażenia stanowiącego znaczące zagrożenie zdrowia, wody, gleby lub przestrzeni powietrznej innego Państwa Członkowskiego.
