Skarga wniesiona w dniu 8 września 2005 r. - Królestwo Hiszpanii/ Komisja Wspólnot Europejskich(Sprawa T-341/05)
(2005/C 271/49)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 29 października 2005 r.)
Strony
Strona skarżąca: Królestwo Hiszpanii [Przedstawiciel: Juan Manuel Rodríguez Cárcamo, abogado del Estado]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności zaliczenia Ceuty i Melilli do kategorii L 01 załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 909/2005 z dnia 16 czerwca 2005 r. ustalającego refundacje wywozowe w sektorze mleka i przetworów mlecznych.
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga skierowana jest przeciwko rozporządzeniu Komisji (WE) nr 909/2005 z dnia 16 czerwca 2005 r. ustalającemu refundacje wywozowe w sektorze mleka i przetworów mlecznych(1) w zakresie, w jakim wyklucza się w nim Ceutę i Melillę z kategorii miejsc przeznaczenia, dla których przysługują refundacje wywozowe dla przetworów mlecznych w ogóle. Wykluczenie to ma w zamyśle położyć kres pewnym nieprawidłowym działaniom handlowym, polegającym na wywozie na te dwa obszary określonych produktów, pobieraniu za nie odpowiednich refundacji wywozowych, a następnie ich przetwarzaniu i przywozie z powrotem na obszar Wspólnoty, bez ponoszenia przy tym opłat celnych.
Na poparcie swoich żądań strona skarżąca podnosi następujące zarzuty:
– naruszenia art. 31.3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych(2) bądź ze względu na to, że sporne unormowanie nie znajduje uzasadnienia w żadnej z wymienionych w tym artykule przesłanek, bądź ewentualnie ze względu na to, że przyjęto je na podstawie nieudowodnionych faktów.
– naruszenia art. 31.2 tego rozporządzenia ze względu na to, że nie wzięto pod uwagę natury produktu. Strona skarżąca podnosi, że nawet, jeśli przyjąć, że zwalczanie nadużyć może uzasadniać zniesienie refundacji w odniesieniu do danego miejsca przeznaczenia, to sporne rozwiązanie przyjęto z uwzględnieniem wyłącznie miejsca przeznaczenia wywozu, co miało konsekwencje dla wszystkich produktów, którym przysługiwała refundacja za wywóz do Ceuty i Melilli, bez czynienia żadnych rozróżnień. Skarżąca podnosi również, że naruszenie tego przepisu stanowi nierówne traktowanie producntów, wprowadzona przez tę regulację.
– naruszenia zasady niedyskryminacji.
– nadużycia władzy w niniejszej sprawie.
______
(1) Dz.U.. L 154, z 17.6.2005, str. 10.
(2) Dz.U.. L 160, z 26.6.1999, str. 48.