POMOC PAŃSTWA - NIEMCYPomoc państwa C 28/2005 (ex NN 18/2005, ex N 517/2000) - pomoc dla Glunz AG - wielosektorowe
zasady ramowe MSF 1998
Zaproszenie do przedkładania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE
(2005/C 263/03)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE C z dnia 22 października 2005 r.)
Pismem z dnia 20 lipca 2005 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Niemcy o swojej decyzji wszczęcia postępowania wyjaśniającego określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącej wyżej wymienionych środków.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środków, względem których Komisja wszczęła postępowanie wyjaśniające, w ciągu jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma, kierując je na adres:
Komisja Europejska
Dyrekcja Generalna ds. konkurencji
Dyrekcja ds. Pomocy Państwa
BE-1049 Bruksela
Faks: (32-2) 296 12 42
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom Niemiec. Zainteresowane strony przekazujące uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
STRESZCZENIE
Opis środka pomocy
Władze Niemiec zgłosiły w sierpniu 2000 r. zamiar przyznania pomocy inwestycyjnej o intensywności 35 % na rzecz utworzenia zintegrowanego centrum obróbki drewna w Nettgau (w Saksonii-Anhalt), które będzie się składało z dwóch zakładów. Zakład pierwszy, należący do OSBD, będzie produkował płyty o wiórach zorientowanych (ang. OSB)(1). Drugi zakład, w posiadaniu Glunz AG, będzie produkował płyty wiórowe(2). Obie wymienione firmy należą do grupy TAFISA. Władze Niemiec stwierdziły, że linie produkcyjne obu zakładów są połączone poprzez wspólną infrastrukturę techniczną.
W dniu 25 lipca 2001 r. Komisja przyjęła decyzję o niewnoszeniu zastrzeżeń do pomocy o intensywności 35 procent (przy łącznej wysokości pomocy 69 767 988 EUR) w oparciu o wielosektorowe zasady ramowe dotyczące pomocy regionalnej dla dużych projektów inwestycyjnych z 1998 r.(3), dalej zwane "MSF 1998". W orzeczeniu z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie T-27/02, Kronofrance przeciwko Komisji, (jak dotychczas nieopublikowanym). Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich zadecydował o uchyleniu wspomnianej powyżej decyzji Komisji. Tym samym Komisja zmuszona jest do przyjęcia nowej decyzji w oparciu o zgłoszenie dokonane przez władze Niemiec w sierpniu 2000 r.
Ocena środka pomocy
Wstępna ocena opiera się na faktach, danych liczbowych i zdarzeniach zgodnych ze stanem wiedzy w chwili zgłoszenia, to jest w sierpniu 2000 r. Komisja uznaje, że zgłoszony środek stanowi pomoc państwa na rzecz Glunz AG i OSBD w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu WE i powinien być oceniony w oparciu o MSF 1998.
W myśl MSF 1998 Komisja ma obowiązek ustalenia maksymalnej intensywności pomocy (pułapu pomocy regionalnej), jaką może uzyskać przedsiębiorstwo na danym objętym pomocą obszarze celem określenia maksymalnej dopuszczalnej intensywności pomocy dla wniosku o udzielenie pomocy. Nettgau to region w rozumieniu art. 87 ust. 3 lit. a) Traktatu WE, o pułapie pomocy regionalnej ograniczonym do 35 %. Według zasad MSF 1998 Komisja musi oszacować trzy określone czynniki dostosowawcze, które należy zastosować do pułapu procentowego w wysokości 35 % w celu obliczenia maksymalnej dopuszczalnej intensywności pomocy dla danego projektu, a mianowicie: czynnik konkurencji (T), czynnik kapitału i pracy - (I) oraz czynnik wpływu na region (M). W przypadku czynników I i M nie ma żadnych trudności. Jednakże, z przedstawionych poniżej powodów, Komisja ma poważne problemy z wyznaczeniem czynnika T: Na mocy wyżej wspomnianego orzeczenia Sądu Pierwszej Instancji, gdy Komisja stwierdzi, że z pewnością nie zaistniały strukturalne nadwyżki zdolności produkcyjnych, należy także zbadać, czy mamy do czynienia z kurczącym się rynkiem.. Obecny projekt inwestycyjny dotyczy dwóch produktów, to jest płyt wiórowych oraz OSB. Ponieważ na obecnym etapie przyjmuje się, że produkty te przynależą do odmiennych rynków właściwych, konieczne jest przeprowadzenie analizy tych rynków.
W przemyśle wytwórczym w skali całego EOG średnia roczna stopa wzrostu w latach 1993-1998 wyniosła 5,78 %. Na rynku, do którego zalicza się płyty wiórowe średnia stopa wzrostu w latach, o których mowa powyżej, wynosiła 4,15 %. Jako że różnica, jaka dzieli stopy wzrostu 5,78 % i 4,15 %, przekracza 10 %, już na obecnym wstępnym etapie można stwierdzić, że mamy do czynienia z relatywnie kurczącym się rynkiem, do którego przynależą płyty wiórowe, w rozumieniu punktu 7.8 MSF 1998. Tak więc w odniesieniu do rynku właściwego dla płyt wiórowych, czynnik "T" można było na danym etapie ustalić na 0,75.
Jeśli chodzi o rynek właściwy dla OSB, Komisja ma w swoim posiadaniu liczne opracowania, z których wypływają rozbieżne wnioski. Rozbieżne są analizy dotyczące innych produktów możliwych do zastąpienia płytą OSB (np. sklejki(4) lub tylko niektórych jej odmian). W zależności od wybranej definicji danego rynku właściwego otrzymujemy różne stopy wzrostu. Jeśli przyjąć, że rynkiem właściwym dla OSB jest rynek, do którego zalicza się jedynie OSB i jedynie niektóre odmiany sklejki wykorzystywane docelowo do pakowania, wykonywania podłóg, odeskowania, wykonania ogrodzenia budowy oraz pokryć dachowych, otrzymujemy średnią stopę wzrostu w wysokości 5,765 %. W takim przypadku różnica między stopami wzrostu 5,78 % i 5,765 % nie przekraczałaby 10 %, z czego wynikałoby, że w przypadku danego rynku właściwego nie mamy do czynienia z kurczącym się rynkiem w rozumieniu pkt 7.8 MSF 1998. W związku z tym dla rynku właściwego dla OSB należałoby przyjąć czynnik konkurencji "T" równy 1.
Jeśli natomiast za rynek właściwy dla OSB przyjmiemy rynek, do którego zalicza się OSB i wszystkie odmiany sklejki, otrzymujemy średnią stopę wzrostu w wysokości 1,727 %. W takim przypadku różnica między stopami wzrostu 5,78 % i 1,727 % przekraczałaby 10 %, z czego wynikałoby, że w przypadku tego rynku właściwego mamy do czynienia z relatywnie kurczącym się rynkiem w rozumieniu pkt 7.8 MSF 1998. W związku z tym dla rynku właściwego dla OSB należałoby przyjąć czynnik konkurencji "T" równy 0,75.
Zatem, mając na względzie tak rozbieżne wyniki, istotnej wagi nabiera sposób zdefiniowania rynku właściwego dla OSB. Na obecnym etapie dokonywania oceny trudności nastręcza określenie rynku właściwego dla produktów OSB, konieczne dla ustalenia, czy w tym przypadku mamy do czynienia z kurczącym się rynkiem. Dlatego też Komisja ma trudności z określeniem czynnika konkurencji "T", który musi zastosować przy ocenie zgodności środka pomocy z zasadami wspólnego rynku w myśl zasad zawartych w MSF 1998.
W związku z powyższym wnioskuje się o otwarcie formalnego postępowania wyjaśniającego z wezwaniem stron trzecich do przedłożenia wszelkich informacji mogących dopomóc Komisji w określeniu rynku właściwego dla OSB.
W obliczu opisanej powyżej sytuacji Komisja napotyka trudności w określeniu maksymalnej dopuszczalnej intensywności pomocy państwa zgodnie ze wzorem R x T x I x M, przytoczonym w pkt 3.10 MSF 1998. Niepewne są przede wszystkim dane, które należy wykorzystać dla zdefiniowania rynku właściwego dla OSB, co z kolei jest konieczne dla ustalenia, czy w przypadku tego rynku mamy do czynienia z kurczącym się rynkiem, celem określenia czynnika konkurencji "T". Dlatego wzywa się strony trzecie do przedłożenia informacji mogących dopomóc Komisji w określeniu rynku właściwego dla OSB.
Zważywszy na wymienione wątpliwości w sprawie zgodności tej pomocy z Traktatem WE, Komisja podjęła decyzję o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE.
______
(1) OSB to strukturalne panele drewniane składające się z włókien drewnianych wkomponowanych w produkty trzywarstwowe, wyrabiane z dużych wiórów, głównie z sosny smołowej. OSB wykorzystywane są głównie w konstrukcjach drewnianych, w szczególności dla celów sanitarnych i przy odnawianiu starych budynków, w przemyśle budowli prefabrykowanych i w przemyśle opakowaniowym.
(2) Płyta wiórowa to rodzaj panela drewnianego z wiórów drewna okrągłego lub wtórnych wiórów drewnianych klejonych spoiwem organicznym. Stosowany głównie w przemyśle meblarskim oraz do wykończenia wnętrz mieszkalnych.
(3) Dz.U. C 107 z 7.4.1998, str. 7.
(4) Sklejka to uniwersalny materiał polimerowo-drewniany. Składa się zwykle z nieparzystej liczby cienkich warstw drewna (tzw.: fornir, łuszczka), połączonych syntetycznym bądź naturalnym spoiwem. Istnieją sklejki z drewna miękkiego i twardego.
..................................................Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
TEKST PISMA
grafika
