Skarga wniesiona w dniu 3 sierpnia 2005 r. - ACEA Electrabel Produzione S.p.A./Komisja Wspólnot Europejskich(Sprawa T-303/05)
(2005/C 257/28)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 15 października 2005 r.)
Strony
Strona skarżąca: ACEA Electrabel Produzione S.p.A. (Rzym/Włochy) [Przedstawiciele: Luca G. Radicati di Brozolo, Massimo Merola, Chiara Bazoli, Fabrizio D'Alessandri, avvocati]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 marca 2005 r. w sprawie pomocy na redukcję gazów cieplarnianych przy zastosowaniu źródeł energii alternatywnej (pomoc państwa nr C 35/03) w części, w jakiej decyzja ta kwalifikuje jako pomoc państwa środki finansowe przeznaczone na budowę sieci pod ogrzewanie z sieci na obszarze Torrino-Mezzocammino, jak również w części, w jakiej wstrzymuje ona wypłatę pomocy do czasu, gdy Włochy nie dostarczą dowodu zwrotu ze strony ACEA pomocy uznanej w decyzji 2003/193/WE z dnia 5 czerwca 2002 r., dotyczącej ulg podatkowych dla byłych przedsiębiorstw municypalizowanych, za bezprawną i niezgodną ze wspólnym rynkiem;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżącą w niniejszej sprawie jest spółka kontrolowana przez Electrabel SA i ACEA. Dokładniej rzecz ujmując, spółka ta była jedną z trzech spółek kontrolowanych przez holding ACEA Electrabel Holding S.p.A., spółkę joint-venture założoną przez Electrabel i ACEA do prowadzenia działalności w sektorze energii i gazu.
Niniejsza skarga została wniesiona w przedmiocie decyzji z dnia 16 marca 2005 r., mocą której Komisja zakończyła postępowanie wszczęte w trybie art. 88 akapit 2 WE celem zbadania zgodności ze wspólnym rynkiem finansowania przyznanego przez Regione Lazio na rozszerzenie sieci pod ogrzewanie na obszarze Torrino-Mezzocammino, na obrzeżach Rzymu (pomoc państwa nr C-35/03 - ex NN 90/2002).
Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich o stwierdzenie nieważności tej decyzji w części, w jakiej kwalifikuje ona jako pomoc państwa środki finansowe przeznaczone na budowę sieci pod ogrzewanie z sieci na obszarze Torrino-Mezzocammino oraz w części, w jakiej wstrzymuje ona wypłatę pomocy do czasu, gdy Włochy nie dostarczą dowodu zwrotu ze strony ACEA pomocy uznanej w decyzji 2003/193/WE z dnia 5 czerwca 2002 r., dotyczącej ulg podatkowych dla byłych przedsiębiorstw municypalizowanych, za bezprawną i niezgodną ze wspólnym rynkiem ("decyzja w sprawie ulg podatkowych").
Skarga podnosi w szczególności następujące zarzuty:
a) Sporny środek nie stanowi pomocy państwa, albowiem nie wywiera wpływu na konkurencję, a w każdym razie nie wyrządza żadnej szkody w handlu wewnątrzwspólnotowym. Wywołuje ona bowiem skutki jedynie na poziomie lokalnym, gdyż jest przeznaczona na subwencjonowanie przedsięwzięcia (budowy sieci grzewczej w dzielnicy w okolicach Rzymu), z którego korzyści czerpać będzie ograniczony krąg odbiorców w ramach obszaru znajdującego się na terytorium włoskim, a wręcz w ramach jednej jedynej dzielnicy na obrzeżach jednego miasta;
b) korzystający ze środka (tj. skarżąca) nie jest tym samym podmiotem, co korzystający z pomocy będącej przedmiotem decyzji w sprawie ulg podatkowych (tj. ACEA) ani też nie stanowi z nim jednego podmiotu gospodarczego, stąd nakaz wstrzymania wypłaty finansowania jawi się jako całkowicie bezzasadny;
c) nawet abstrahując od błędu w identyfikacji korzystającego z pomocy i uznając (quod non) ACEA za rzeczywistego adresata rozpatrywanego finansowania, bezzasadnym jawi się powoływanie się na wyrok w sprawie Deggendorf(1) w kontekście niniejszego stanu faktycznego. W szczególności Komisja nie wykazała istnienia przesłanek (w tym między innymi efektu sumowania się poprzednich środków z nowymi środkami), które zgodnie z zasadami, jakie można wywieść z owego wyroku, muszą zostać spełnione, aby można było wstrzymać wypłatę środka.
______
(1) Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 13 września 2003 r. w sprawach połączonych T-244/93 i T-486/93 TWD przeciwko Komisji (Rec. str. II-2265), utrzymana w mocy wyrokiem Trybunału z dnia 15 maja 1997 r. w sprawie C-355/95 (Rec. str. I-2549).
