Skarga wniesiona w dniu 9 czerwca 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów(Sprawa C-247/05)
(2005/C 217/51)
(Język postępowania: niderlandzki)
(Dz.U.UE C z dnia 3 września 2005 r.)
W dniu 9 czerwca 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez Minasa Konstantinidisa i Michela van Beeka, działających w charakterze pełnomocników, przeciwko Królestwu Niderlandów.
Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:
– stwierdzenie, że dokonując nieprawidłowej transpozycji dyrektywy Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotyczącej zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli Królestwo Niderlandów uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 2 ust. 6 i 11, art. 5 ust. 1, art. 9 ust. 3-6 włącznie, art. 13 ust. 2 tiret drugie, art. 14 tiret drugie oraz załączników III i IV tej dyrektywy(1).
– obciążenie Królestwa Niderlandów kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty:
Rząd niderlandzki ustanowił w terminie dyrektywy przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne w celu zastosowania się do dyrektywy, zaś przygotowywany projekt ustawy ma wyłącznie na celu wyjaśnienie i doprecyzowanie poszczególnych części dyrektywy.
Komisja wskazuje na fakt, że sposób, w jaki Państwa Członkowskie powinny dokonywać transpozycji dyrektyw do ich krajowego porządku prawnego często opisywany był przez Trybunał przy pomocy standardowej formuły. W wyroku z dnia 30 maja 1991 r. w sprawie C-361/88 Komisja przeciwko Niemcom (Rec. str. I-2567, pkt 15) Trybunał posłużył się następująca formułą:
"(...) transpozycja dyrektywy do prawa krajowego niekoniecznie oznacza dokonanie formalnego i literalnego powtórzenia przepisów tej dyrektywy w treści konkretnej i ustanowionej w tym celu normy prawnej. W zależności od treści dyrektywy, wystarczający może okazać się ogólny kontekst prawny, jeśli zapewnia on zastosowanie dyrektywy w pełni w sposób dostatecznie jasny i precyzyjny, tak by w sytuacji, w której dyrektywa stanowi źródło praw dla jednostek, uprawnieni byli w stanie określić w całości zakres przysługujących im praw oraz ewentualnie dochodzić ich przed sądem krajowym".
Zdaniem Komisji transpozycja ww. dyrektywy do niderlandzkiego porządku prawnego pod wieloma względami nie jest "wystarczająca".
______
(1) Dz.U. L 40, str. 1.
