Skarga wniesiona w dniu 27 maja 2005 r. przez Marie-Yolande Beau przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-215/05)
(2005/C 205/45)
(Język postępowania: francuski)
(Dz.U.UE C z dnia 20 sierpnia 2005 r.)
W dniu 27 maja 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Marie-Yolande Beau, zamieszkałej w Paryżu, reprezentowanej przez adwokatów: Georgesa Vandersandena i Laure Levi przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– uchylenie decyzji organu powołującego (AIPN) oddalającej wniosek skarżącej o uznanie, że choroba, na którą cierpi, ma podłoże zawodowe i obciążającej ją kosztami honorariów i innych opłat wybranego przez nią lekarza oraz połową honorariów i innych opłat lekarza trzeciego,
– obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca w niniejszym postępowaniu sprzeciwia się odrzuceniu przez AIPN wniosku o uznanie, zgodnie z art. 73 regulaminu pracowniczego, że choroba, na którą cierpi, ma podłoże zawodowe.
W tym zakresie twierdzi ona, że jej poważne problemy z układem oddechowym rozpoczęły się na początku 1996 r., chociaż w chwili zatrudnienia w 1988 r. była zdrowa. Ponadto, na mocy decyzji została jej przyznana renta inwalidzka.
Na poparcie swoich wniosków skarżąca utrzymuje, że komisja lekarska:
– nienależycie zinterpretowała pojęcie choroby zawodowej i nie wykonała powierzonego jej zadania. Komisja lekarska nie odpowiedziała w swoim sprawozdaniu na pytanie czy czynnik zawodowy był jednym z czynników, czy też decydującym czynnikiem w rozwoju jej stanu chorobowego. W tym zakresie fakt, że skarżąca nadal cierpi, po ustaniu jej zajęć zawodowych, na pewne problemy zdrowotne nie oznacza, że ten stan chorobowy nie mógł mieć podłoża zawodowego. Ponadto komisja nie wypowiedziała się w zakresie ewentualnego zastosowania, w niniejszym przypadku, art. 14 regulaminu pracowniczego;
– zważywszy na wyraźnie różne sprawozdania lekarskie, nie przedstawiła przepisowo uzasadnień dla swoich wniosków;
– nie uwzględniła miarodajnych sprawozdań lekarskich;
– oparła swoje wnioski o niekompletne sprawozdanie;
– poddała skarżącą badaniom na funkcjonowanie układu oddechowego, które - w przeciwieństwie do ewentualnego specyficznego testu reakcji na tytoń, którego nie wykonano - nie mogą być miarodajne.
