(Sprawa C-217/05)(Język postępowania: hiszpański)
(2005/C 193/18)
(Dz.U.UE C z dnia 6 sierpnia 2005 r.)
W dniu 17 maja 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Tribunal Supremo z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie Confederación Española de Empresarios de Estaciones de Servicio przeciwko Compañía Española de Petróleos, S.A.
Tribunal Supremo zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
Czy art. od 10 do 13 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1984/83(1) w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 (obecnie art. 81) Traktatu do określonych kategorii wyłącznych umów sprzedaży należy interpretować w ten sposób, że obejmują one swoim zakresem umowy wyłącznej dystrybucji oleju napędowego i paliw, które zostały nazwane umowami komisu lub agencji, lecz zawierają następujące elementy:
A) Prowadzący stację paliw zobowiązuje się do wyłącznej sprzedaży oleju napędowego i paliw dostawcy po cenach detalicznych, na warunkach i przy zastosowaniu warunków i techniki sprzedaży i eksploatacji ustalonych przez tego dostawcę.
B) Na prowadzącego stację paliw przechodzi ryzyko związane z produktami w chwili otrzymania ich od dostawcy w zbiornikach do składowania na stacji paliw.
C) Z chwilą odebrania produktów na prowadzącym ciąży obowiązek przechowywania ich w warunkach pozwalających na uniknięcie jakiegokolwiek ich ubytku lub pogorszenia, a w przypadku zaistnienia jakiegokolwiek ubytku, zanieczyszczenia lub zmieszania tych produktów odpowiada wobec dostawcy i osób trzecich zarówno z tego tytułu, jak i z tytułu powstałych w ten sposób szkód.
D) Prowadzący stację paliw zobowiązany jest do zapłaty wartości dostarczonego oleju napędowego i paliw w terminie 9 dni od daty ich dostarczenia do stacji paliw.
______
(1) Dz. U. L 173 z 30.6.1983, str. 5.
