Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem College van Beroep voor het bedrijfsleven te 's-Gravenhage, wydanym w dniu 17 marca 2005 r. w sprawie Raverco N.V. przeciwko Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit(Sprawa C-129/05)
(2005/C 143/27)
(Język postępowania: niderlandzki)
(Dz.U.UE C z dnia 11 czerwca 2005 r.)
W dniu 21 marca 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem College van Beroep voor het bedrijfsleven te 's-Gravenhage, wydanym w dniu 17 marca 2005 r. w sprawie Raverco N.V. przeciwko Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.
College van Beroep voor het bedrijfsleven te 's-Gravenhage zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
1) Czy wykładni art. 17 ust. 2 lit. a) dyrektywy 97/78/WE(1) należy dokonywać w ten sposób, że okoliczność sprzeciwiająca się odesłaniu przesyłki, która nie spełnia warunków przywozu, polega na niespełnieniu wspólnotowych warunków przywozu czy też niespełnieniu warunków obowiązujących w miejscu przeznaczenia uzgodnionym z osobą odpowiedzialną za przesyłkę i znajdującym się poza terytoriami wskazanymi w załączniku I do dyrektywy 97/78/WE?
2) Czy wykładni art. 17 ust. 2 lit. a) dyrektywy 97/78/WE w związku z art. 22 ust. 2 tej dyrektywy oraz art. 5 rozporządzenia 2377/90(2) należy dokonywać w ten sposób, że nakazuje on obligatoryjne zniszczenie partii produktów pochodzenia zwierzęcego, w odniesieniu do których, w następstwie jednej z kontroli przewidzianych w dyrektywie 97/78/WE, stwierdzono, że stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzi lub zwierząt?
3) Czy wykładni art. 22 dyrektywy 97/78/WE w związku z art. 5 rozporządzenia 2377/90 należy dokonywać w ten sposób, że każdy przypadek stwierdzenia obecności pozostałości jednej z substancji wskazanych w załączniku V do rozporządzenia 2377/90 oznacza, że dana partia produktów stanowi takie zagrożenie dla zdrowia ludzi lub zwierząt, że jej odesłanie jest wyłączone?
4) W przypadku odpowiedzi przeczącej na drugie pytanie - czy wykładni art. 17 ust. 2 dyrektywy 97/78/WE należy dokonywać w ten sposób, że ma on również na celu ochronę interesów państw trzecich, do których partia produktów zostałaby odesłana, nawet jeśli z ochroną takiego interesu nie wiąże się jednocześnie ochrona interesu umiejscowionego w Państwach Członkowskich Unii Europejskiej?
______
(1) Dyrektywa Rady 97/78 z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiająca zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (Dz.U. L 24, str. 9).
(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiające wspólnotową procedurę dla określania maksymalnego limitu pozostałości Weterynaryjnych Produktów Leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 224, str. 1).
