Skarga wniesiona w dniu 10 lutego 2005 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Republice Islandii(Sprawa E-2/05)
(2005/C 117/08)
(Dz.U.UE C z dnia 19 maja 2005 r.)
Skarga przeciwko Republice Islandii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 10 lutego 2005 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Nielsa Fengera i Bjørnara Alterskjæra, działających jako przedstawiciele Urzędu Nadzoru EFTA, rue Belliard 35, B-1040 Bruksela.
Skarżący twierdzi, iż Trybunał powinien:
1. orzec, iż na skutek nieodwołania oraz nieodzyskania w wyznaczonym terminie pomocy przyznanej na mocy programów podatkowych uznanych za niezgodne z Porozumieniem EOG decyzją nr 21/04/COL z dnia 25 lutego 2004 r. Republika Islandii nie wypełniła swoich zobowiązań zgodnie z art. 2 art. 3 i art. 4 wyżej wymienionej decyzji oraz
2. obciążyć Republikę Islandii kosztami postępowania.
Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone w sprawie:
– W marcu 1999 r. Islandia przyjęła Ustawę nr 31/1999 o międzynarodowych przedsiębiorstwach handlowych, nie powiadamiając o tym Urzędu Nadzoru EFTA; por. art. 1 ust. 3 protokołu 3 Porozumienia o Nadzorze i Trybunale ("PNT").
– W dniu 25 lutego 2004 r. Urząd Nadzoru EFTA przyjął decyzję nr 21/04/COL uznającą, że środki podatkowe przewidziane w Ustawie stanowiły pomoc państwa zgodnie z art. 61 ust. 1 EOG oraz że pomoc była niezgodna z prawem, jako że nie przekazano powiadomienia, a także iż pomoc była niezgodna z Porozumieniem EOG.
– Zastosowawszy art. 14 w części II protokołu 3 do PNT, Urząd Nadzoru EFTA stwierdził, że beneficjenci powinni zwrócić otrzymaną pomoc, począwszy od roku budżetowego 1999.
– Republika Islandii nie zastosowała się do decyzji nr 21/04/COL w wyznaczonym terminie. Urząd Nadzoru EFTA przekazał zatem sprawę do Trybunału EFTA zgodnie z drugim akapitem art. 1 ust. 2 w części I protokołu 3 do PNT.
