Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony postanowieniem Hof van Cassatie van België wydanym dnia 5 października 2004 r. w sprawie Léopold Henri Van Esbroeck przeciwko Openbaar Ministerie(Sprawa C-436/04)
(2004/C 300/68)
(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2004 r.)
W dniu 13 października 2004 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem Hof van Cassatie van België wydanym w dniu 5 października 2004 r. w sprawie Léopold Henri Van Esbroeck przeciwko Openbaar Ministerie, Hof van Cassatie van België zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
"1. Czy wykładni art. 54 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 19 czerwca 1999 r. należy dokonywać w ten sposób, że może on zostać zastosowany przez sąd belgijski w odniesieniu do osoby pociągniętej do odpowiedzialności przed sądem karnym za ten sam czyn, za który została osądzona i skazana wyrokiem norweskiego sądu karnego z dnia 2 października 2000 r., a kara lub przyjęty środek prawny zostały już wykonane, podczas gdy zgodnie z art. 2 ust. 1 Umowy z dnia 18 maja 1999 r. zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia Islandii i Norwegii we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, w szczególności art. 54 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen podlega wykonaniu i stosowaniu w Norwegii dopiero począwszy od dnia 25 marca 2001 r.?"
W razie pozytywnej odpowiedzi na pierwsze pytanie,
"2. Czy wykładni art. 54 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 19 czerwca 1999 r. w związku z art. 71 tej Konwencji należy dokonywać w ten sposób, że czyn karalny posiadania w celu wywozu i przywozu tych samych środków odurzających i substancji psychotropowych jakiegokolwiek rodzaju, włączając konopie, i który następnie z tytułu wywozu lub przywozu jest ścigany w różnych Państwach, które podpisały Konwencję Wykonawczą do Układu z Schengen lub wykonują i stosują dorobek Schengen, jest uważany za »ten sam czyn« w rozumieniu wspomnianego art. 54?"
